CAMENA Early Modern Latin Texts

JOH. JACOBI HOFMANNI SS. Th. Doct. Profess. Histor. et Graec. Ling. in Academ Basil. LEXICON VNIVERSALE, HISTORIAM SACRAM ET PROFANAM Omnis aevi, omniumque Gentium; CHRONOLOGIAM AD HAEC VSQVE TEMPORA; GEOGRAPHIAM ET VETERIS ET NOVI ORBIS; PRINCIPVM PER OMNES TERRAS FAMILIARVM Ab omni memoria repetitam GENEALOGIAM; Tum MYTHOLOGIAM, RITVS, CAERIMONIAS, Omnemque Veterum Antiquitatem, ex Philologiae fontibus haustam; VIRORVM, INGENIO ATQVE ERVDITIONE CELEBRIVM Enarrationem copiosissimam; Praeterea ANIMALIVM, PLANTARVM, METALLORVM, LAPIDVM, GEMMARVM, Nomina, Naturas, Vires, Explanans. EDITION ABSOLVTISSIMA, Praeter Supplementa, et Additiones, antea seorsum editas, nunc suis locis ac ordini insertas, VBERRIMIS ACCESSIONIBVS, IPSIVS AVCTORIS MANV novissime lucubratis, tertia parte, quam antehac, AVCTIOR, LOCVPLETIOR: INDICIBVS ATQVE CATALOGIS REGVM, PRINCIPVM, POPVLORVM, TEMPORVM, VIRORVM ET FEMINARVM ILLVSTRIVM, ANIMALIVM, PLANTARVM; Tum praecipue NOMINVM, QVIBVS REGIONES, VRBES, MONTES, FLVMINA, etc in omnibus terris, vernacula et vigenti hodie ubique lingua appellantur; Caeterarum denique rerum memorabilium, ACCVRATISSIMIS INSTRVCTA. TOMUS SECVNDVS Literas D, E, F, G, H, I, K, L, continens. [gap: illustration] LVGDVNI BATAVORVM, Apud JACOB. HACKIVM, CORNEL. BOVTESTEYN, PETR. VANDER AA, et JORD. LVCHTMANS. MDC XCVIII. Cum peculiari Praepott. D. D. Ordinum Hollandiae et West-Frisiae Privilegio.

LOTUS viri nomen, qui fil. habuit Ammanum, a quo Ammanitae Arabes dicti. Steph.

LOVANIUM urbs Belgii ampla et munita, Academia Brabantiae clarissima, Grudiorum metropolis, ad fluv. Tilam, Belg. Dile, Gall. Ti, quem Demera receptum in Scaldim defert. Caput olim Comitatus [orig: Comitatûs] cogn. Hic [orig: Hîc] Martinus Dotpius Euangeliim praedicavit A. C. 1525. Baudt. Hic [orig: Hîc] alias Menapri. 7. leuc. ab Antverpia in Eut. 8 a Namurco in Bor. Sub Hisp. Loeven, et Loewen Belg. Louvain Gall. Lovagma, Lovanio, et Lovama Italis. Iulius Caes. quibusdam urbis huius conditor reditur, alii id honortis Lupo cuidam, ante Caesatem, deferunt. Academiam fundavit A. C. 1426. Ioh. IV. Brbantiae Dux privilgiis ornarunt [orig: ornârunt] Martinus V. et Eugenius IV. Collegia ibi viginti, quotum pracipua, Collegium trillingue, Lilium, Castrum, Porcus, Falca, etc. Rectoris potestas semestris est. Vide Lipsii Lovanium, Guicciardin in Deser accuratiss. inf. Germ. Bert. Rer. Germ. l. 3. Etc.

LOVE [1] nomen illustris olim in Gallia Fam, quae ex praecipuis Lavalleae stirpis surculis fuit. Praeter enim ramum principalem, de quo diximus supra, surculi iuxta enatisunt Dominotum de Attichy, Chalouyau, Raiy, la suse, Pacy sur Maine, atque Love: qui ultimus denno plures emisit palmites Dominotum de S. Aubin, Boisdaulphin (quibus nunc Marchionum dignitas ac titulus de Sable accessit) la Faigne, Tartigny, Bree; quos omnes primogeniti Domini de Love, qui etiam Vicecomites de Broce, Comites de Ioigny ac Meille et March. de Ncelle Nacti sunt, dum su. perfuere [orig: perfuêre], antecesserunt [orig: antecessêrunt] Illorum seriem exhibuimus iam supra, in voce Ioigny.

LOVE [2] christophorus, Theologus Anglus, auctor plutium scriptorum, sub Cromvello capite plexus.

LOVENSTENIUM vulgo LOWENSTEIN, arx triangularis Hollandiae, in Bommelia ins. ad confluentes Vahalis in Mosam, e regione Vorchomii, 3. leuc. ab Ultraiecto in Austr. 3. a Dordraco in Ort.

LOVENTINUM opp. Albionis in Wallia Angliaereg. occidua. Luentinum Ptol. Powes land Villanovano et Moletio. Opp. fuit Silurum, in Comit. Brechiniensi, terrae motu absorptum, ubi nunc lacus Lipsavatan: 2. mill. a Brechnochio ad Ort. Iuxta Levenum amnem, Ioh. Speed. Camd.

LOVIGENNA vulgo LOUVY, vicus hodie in confinio uttiusque Burgundiae, trans Ararim, non procul a Dola, Hadr. Vales. Not. Gall.

LOVITIUM urbs satis culta Polon. mai. ad Bsuram fluv. Sedes Archiep. Gnesnensis, in atce eleganti et munita, in mediis paludibus, a Iaroslao Archiep. excitata. In Palatin. Ravensi, media inter Vladislaviam ad Bor. et Ravam ad Mer. Vulgo [orig: Vulgô] Lewitz.

LOVOLAUTRUM Castrum, memoratum Greg. Tur. Hist. Fr. l. 3. a Theodorico Rege Chlodovaei fil. una cum Tigerno captum, et igne ferroque vastatum. Nunc fotre Volore prope Tigetnum. Hadr. Vales. Not. Gall.

LOUS Macedoniae fluv. prope Apolloniam, in Pelasgonia prov. Viergo Nigro. Aoum Strabo l. 7. p. 316. et Liv. l. 32. c. 5. et 10. vocant. Nunc Polina Brietio, Phil. Regis clade et Romanorum victoria [orig: victoriâ] nobilis.

LOXA Scotiae fluv. in ora, ad Ort. Motraviae reg. inter Ripam altam et Tuesim, Losse Camd. et Buchanano.

LOXIAS Apollo dictus, quod obliqua ederet responsa, aut abeo quod Zodiacum Sol oblique petcurrat. Macrob. Sat. l. 1. c. 17. Senec. in Oedipo, Act. 2. v. 7. et seqq.

Responsa dubia sorte perplexa [orig: perplexâ] latent
Ambage nexa Delphico mos est Deo
Arcana tegere. ---

LOXODROMIA scientia investigandi, Geometricis tationibus, in mati, locum appulsus [orig: appulsûs] navium; vox Graecae originis est, ex loco\s2, obliquus, et dro/mos2, vide de illa Guilletum, ut et Furnerium Tabb. Hydrograph. aliquid etiam infra in voce Terra.

LUA Dea quaedam apud vett, a luendo, expiandoque nomen sortita, quae praeerat lustrationibus, et lustris. Vide Turneb. Adver s. l. 16. c. 20. et l. 23. c. 23. et l. 19. c. 11. Eius meminit A. Gell. l. 13. c. 22. cum ait in libris Sacerdotum Pop. Rom. scriptum esse, Luam Saturni, Salaciam Neptuni etc. Sic libri vetustissimi; In MS. quodam est Lacam, unde vett. Edd. omnes habent, Laciam, et sie scribi debere suspicatur Turneb. a Latio, quod a latebra et fuga Saturni nomen habuerit; ut eo nomine intelligatut Latii Dea, quae eadem cum Ope; quamvis alii sint, qui velint Laciam Saturni uxorem, fuisse ab illiciendo nomen consequutam. Rectius tamen idem Vit eruditus Luam hic [orig: hîc] legi vult et Saturni vel uxorem vel filiam intelligi. Sane Luam matrem, Deam quae lucbat. h. e. purgabat, a Rom. cultam fuisse, ex Veterum monumentis constat:

Unde et ei, ad lustrandam expiandamque hominum caedem ae. stragem, hostium arma spoliaque incendi solita fuisse, legimus apud Liv. l. 8. c. 1. cum ait: Armorum magna vis cum inter caesa corpora hostium, tum in castris inventa est. Ea Luae matri dare se Consul dixit. Idem l. 45. c. 33. de Paulo Cos. post Macedoniam subactam: Edito ludicro omnis generis clypeisque oereis in naves impositis, coetera omnis genuris arma cumulata in ingentem acervum, precatus Martem Miner vamque Luamque matrem et coeteros Deos, quibus spolia hostium dicare ius fasque set, ipse Imp. face subdita [orig: subditâ] succendit: deinde cirumstantes Tribuni militum pro se quisque ignes coniecerunt [orig: coniecêrunt]. Forsan Mater toties dicta est, quia Saturni uxor, unde et Deorum mater, quae alias Cybele, et Magna Deum [orig: Deûm] mater appellata. Vide Notas in loc. A. Gell. proef.

LUBANIUS lacus Litlandiae, in conf. Poloniae, prope opp. Luban, 20. mill. a Duneburgo in Bor. Lubanskerzee vulgo.

LUBAR Epiphan. l. 1. Hoeres. est mons ille, in quo Arca nae constitit. Verba eius sunt: *meta\ to\n kataklusmo\n e)pista/shs2 th=s2 la/rnakos2 *nw=e e)n toi=s2 o)/resi toi=s2 *)ararat, a)name/son *)armeni/wn kai\ *kardue/wn e)n tw=| *louba\r ou)/rei kaloume/nw|. *)ekei=se prw=ton katoi/khsis2 gi/netai meta to\n kataklusmo\n tw=n a)nqrw/pwn.

LUBECA et LUBECUM urbs splendida amplaque Germ. in Saxoniae et Holsatiae conf. in ota maris Baltici, libera et emporium celebertimum: Episcopal. Sub Archiep. Remensi, sede ex Aldenburgo Holsatiae eo translata [orig: translatâ]. A. C. 970. Fertar. vulgo Lubek. Sic dicta a corona, lingua [orig: linguâ] Vandalica; vel a Luba, piscatore quodam, qui primus ibi tenues casea, ubi nunc civitas, aedificare coepit. Baudr. est in Holsatia, in Wagria tractu, in ipso limite Lavenburgensis dit. et Duc. Megapolitani, ad Travam fluv. qui mediam perfluens naves Travemundam, ad mare defert, vix 2. mill Germ. ab ora matis Balt. cum portu capacissimo. Exiguum olim opp. ab Abolpho Holsatiae Comite exstructum, sub Conr. III. Imp. II luc translata fuit sedes Ep. Altenburgensis A. C. 1162. postquam ab Adolpho ad Henr. Leonem, Saxoniae et Bavatiae Ducem, vi extorta devenisset. A Leone in Imperii ius ac ditionem concessit; inde ad Hent. Leonem rediit, ab hoc ad Adolph. III. inde ad Canutum Daniae Regem qui eam occupavit circa A. C. 1200. Tandem A. C. 1209. victis Danis libera Imperii civ. facta, sub Frid. II. Imp. arcem Comitum Wagriae, ad Dravam, una cum libero usu fluminis, et immunitate vectigalium redemit. Euangelii luce, ministerio Bugenhagii, hagii, illustrata est, circa A. C. 1530. Eius cives cum Christoph. Oldenburgico Christiano III. Daniae Regi, post patrem Frid. in thronum evecto, frustra restitere [orig: restitêre], A. C. 1535. Reformatis ex Anglia sub Maria Regina eiectis, cum hic [orig: hîc] Petrus Brictius, sicut Hamburgi Henr. Westphalus, acerrime se opponerent, Mikronius et Hermes Bakerelius insignes eruditione ora its obtrutaverunt [orig: obtrutavêrunt], circa AC. 1 554. Pax inter Christianum IV. Daniae Regem et Ferd. II. ibdi. conclusa est, A. C. 1620. qua [orig: quâ] Rex Holsatiam sibi ademptam recepti Insignia civitatis sunt, aquila in campo purpureo sive rubro et niveo, hastis militaribus coronae auteae initentibus. Conslues in Senatu duodecim sunt, et quidem Patricii vel Equestris ordinis viri, qui perperuo Remp. gubernant, et custodes sunt liberttatis atque salutis civium. Vide Limn. Enucl. l. 4. c. 34. Distat ab Hamburgo altero Saxoniae emporio 10. leuc. in Ort. et Caec. De urbe hac sic Scalig.

Si reforam, mihi quis credit: sub limina mundi
Ultima legiferi iura utgere Dei.
Ingenium, candorem animi, cultumque, fidemque,
Fortiaque invicta pectora pura manu.
Dum mirata strepit. terras Astroea relinquens.
Atque putat caeli regna, resedit ibi.

Travena leni descendimus amne Lubeacam,
Urbis post paucas munimina cernimus boras,
Ingressi vero portas miramur, et oedes
Arte laboratas omnes, cultumque domorum
Eximium, merces, amplissima strata viarum,
Denique longe alias omnes, quas vidimus urbes
Haec superat.

LUBECENSIS sinus Golfo de Lubek. sinus est maris Baltici, in Mer. extensus, inter Holsatiam et Megapolitanum Duc. versus Lubecam et ostia Travae fluv.

LUBENTIA LUBENTINA Venus dicta est Varr. quam a libidine nomen habere, docet Aug.

LUBINUM vulgo LUBLINO, urbs Poloniae sup. caput Palatin. cogn. ad amnem Bystriczam. Briet. 5. leuc. Pol. a Conf. Russiae Nigrae. 24. a Varsavia in Met. 12. a Chelma in Occ. 36. a Carcovia in Caec. uti 14. a Sandomitia, Vilnam versus 70. Probe culta et elegans, cum arce in colle. Capta a Tartaris, et crudelissime habita est, A. C. 1240. M. Cromer. l. 9. Synodo hic [orig: hîc] A. C. 1612. celebrata, reiectum postulatum Socinianorum, in communionem Euangelicorum recipi, petentium. Postea horum templa, licentia [orig: licentiâ] male in scholis praecipue Iesuitarum educatae iuventutis, solo aequata sunt, circa A. C. 1630. Ioh. Grzybovius Supetintendens, ttactus [orig: ttactûs] Senior, vix non oppressus. Laetus Compend. Hist. Univ.

LUBLOA incolis LUBLAW, Polonis LUBOULIA, arx Com. Cepusiensis, in Hungaria probe munita, quam Hungari Polonis oppignerarunt A. C. 1412. Nunc in Palat. Cracoviensi.

LUBOVERA secunda Abbas, monasterii S. Crucis Pictavii, a Rhadegonde Regina fundati, praefnit, A. C. 589. hinc abrepta a satellitibus Chrodieldae, filiae Charibetti Regis et Basina, filia Chilpetici, quae monasterio egressae cum 40. monialibus, multum scandali dedere [orig: dedêre]. Sed turbae hae Regis auctoritate compositae. Greg. Tur. Hist. l. 9. et 16.