CAMENA Early Modern Latin Texts

JOH. JACOBI HOFMANNI SS. Th. Doct. Profess. Histor. et Graec. Ling. in Academ Basil. LEXICON VNIVERSALE, HISTORIAM SACRAM ET PROFANAM Omnis aevi, omniumque Gentium; CHRONOLOGIAM AD HAEC VSQVE TEMPORA; GEOGRAPHIAM ET VETERIS ET NOVI ORBIS; PRINCIPVM PER OMNES TERRAS FAMILIARVM Ab omni memoria repetitam GENEALOGIAM; Tum MYTHOLOGIAM, RITVS, CAERIMONIAS, Omnemque Veterum Antiquitatem, ex Philologiae fontibus haustam; VIRORVM, INGENIO ATQVE ERVDITIONE CELEBRIVM Enarrationem copiosissimam; Praeterea ANIMALIVM, PLANTARVM, METALLORVM, LAPIDVM, GEMMARVM, Nomina, Naturas, Vires, Explanans. EDITION ABSOLVTISSIMA, Praeter Supplementa, et Additiones, antea seorsum editas, nunc suis locis ac ordini insertas, VBERRIMIS ACCESSIONIBVS, IPSIVS AVCTORIS MANV novissime lucubratis, tertia parte, quam antehac, AVCTIOR, LOCVPLETIOR: INDICIBVS ATQVE CATALOGIS REGVM, PRINCIPVM, POPVLORVM, TEMPORVM, VIRORVM ET FEMINARVM ILLVSTRIVM, ANIMALIVM, PLANTARVM; Tum praecipue NOMINVM, QVIBVS REGIONES, VRBES, MONTES, FLVMINA, etc in omnibus terris, vernacula et vigenti hodie ubique lingua appellantur; Caeterarum denique rerum memorabilium, ACCVRATISSIMIS INSTRVCTA. TOMUS SECVNDVS Literas D, E, F, G, H, I, K, L, continens. [gap: illustration] LVGDVNI BATAVORVM, Apud JACOB. HACKIVM, CORNEL. BOVTESTEYN, PETR. VANDER AA, et JORD. LVCHTMANS. MDC XCVIII. Cum peculiari Praepott. D. D. Ordinum Hollandiae et West-Frisiae Privilegio.

LUDOVICUS [19] XII. cogn. Iustus et Pater populi, fil. Car. Ducis Aurelian. et Mediolan. ex Maria Cliviaca, successit Car. VIII. a. C. 1498. Felicitati subditorum intentus, tributa mitigavit, iustitiam summa cum laude administravit, hostibus ucis Aureliannsis Rex veniam dedit. Lud. Sfortiam Mediolano pepulit, mox restitutum, denuo vieit, et cum fratre Ascanio decepit, per Lud. Tremollium. Dein Ferd. Castellano iunctus, Frid. Arragonium Neapolit. Regem ditionibus exuit, concessa [orig: concessâ] in divisione Apulia [orig: Apuliâ] et Calabria [orig: Calabriâ], Hispanis; ab his paulo post per Consalvum Cordubensem regno exturbatur. Genuam rebellem ad obsequium adegit, Savonae foedere cum Maximiliano I. et Iulio II. inito, Venetos afflixit, A. C. 1509. mox Papam contra se arma sumentem dirisque fulminantem, ad Ravennam, ipso Paschatis die X. M. caesis repressit. Sed Gastone Duce ibi Occiso, et Ioh. Albretano amico, regno Navarrae ab Hispanis, Papae donum asserturis, exuto, intelix. Post An. 12. fil. Lud. Sfortiae, Helvetiorum ope, restituto, victus ab bis ad Novaram, Divionem contra eosdem obsidentes tueri necesse habuit. Nec hic [orig: hîc] hostium satis, Iulius porro Genuenses, Hispanos, Anglosque in Lud. armavit, qui hunc praelio calcarium vicerunt [orig: vicêrunt], Tervana [orig: Tervanâ] et Tornaco captis. Sed ex discrimine ranto dextre eluctatus Rex. Helvetios sibi reconciliavit, cum Hispanis pacem iniit, Mariam sororem Henr. VIII. Angliae Regis duxit: Moribundo Iulio II. cuso Neapoli aureo nummo, cum hoc elogio, Perdam Babylonis nomen, postquam Mediolani Conc. de emendando statu Eccl. celebrasset [orig: celebrâsset], animum testatus. Obiit A. C. 1515. Aet. 53. Regni 17. Lutetiae. Pius, religionsus, cassus, magnificus, literatorum Maecenas, clemens: contra Valdenses a quibusdam incitatus, illos se religiosores esse professusest: Hoc uno infelix, quod tam arctam cum Alex. VI. affinitatem contraxisset, et impuri Patris, omniumque scelerum genere cooperti filii crudelitates, libidines, perfidiam, fortunas denique fovisset et amplificasset [orig: amplificâsset]. Thuan. l. 1. Ex Anna Britannica, quam, Iohanna [orig: Iohannâ] Lud. XI. filia [orig: filiâ] repudiata [orig: repudiatâ], duzerat, duorum filiroum, sed non vitalium, Claudiae insuper, quae Francisco I. successori nupsit, et Renatae, quam hercules II. Estensis sibi iunxit Pater. Hist. Gall.

LUDOVICUS [20] XIII. cogn. Iustus, patris Henr. IV. Successor, A. C. 1610. sub tutela matris Mariae de Medicis. Ducta [orig: Ductâ] Anna [orig: Annâ] Hispanica [orig: Hispanicâ], A. C. 1615. Marescallum Ancraeum, quidiu Reginae gratia [orig: gratiâ] potens regno illuserat, puniit, matrem a regni administratione Blaesasrem ovit, Condaeum turbantem in carcerem coniecit, in Luinaeum opibus Ancraei congestis. Paulo post matris, cui se varii Principes iuncturi erant, copias ad pontem Caesaris fudit, gratiam petere rebelles coegit. Benearniam dein, ad restitutionem bonorum Eccl. viadactam, liberrimiantea iuris, Coronae adiecit, Variisque urbibus Reformatis ereptis, in Montalbani obsidionehaesit. Post Luinaei mortem, A. C. 1620. Richelii Card. consiliis uti coepit, cum Reformatis, Roanio et Subisio horum Ducibus saepius conflixit. Rupellam Anglorum ope frustratam, An 28. ad deditionem coegit: Pacem dein urbi et Reformatis dedit. Turbis domi compositis, bellum Mantuanum pro Nivernio suscepit, Sabaudiam subegit, Hispanos ad Casalim repressit: Post haec infoedus cum Suecis contra Caesarem veniens, Lotharingum ducatuexuit, Gastonem fratrem, matris Episcoporumque quorundam opibus subnixum, prope tolosam, An. 32. superavit, Henr. Momrantio partium Duce, capite plexo. Per Castillionaeum et Brezaeum, Marescallos, Principem Thomam, in Flandria caecidit. A. C. 1635. Corbiam recepit, Galassium in Burgundia fudit, Dolam frustra obsedit, A. C. 1636. Per Harcurtium Hispanos Insulis S. Honorati et Margarethae depulit, per Marescallum Schombergium Serbellonem coegit Leucatae obsidionem solvere, acie victum. A. C. 1637. Porro Casalem tuitus, Taurinum per Harcurtium recepit, per Condaeum in Com Ruscinonensi selix, per alios Atrebates cepit, ad Theonisvillam accepta [orig: acceptâ] clade recepta [orig: receptâ] Salsa [orig: Salsâ]. Vercellis amissis, irrita [orig: irritâ] S. Omeri obsidione, paulo infelicior: Nihilominus paulo post Catalaunia [orig: Catalauniâ] et Comitatu Ruscinonensi potitus: Obiit, victo prius Suessionum Comite rebelli, A. C. 1643. haud diu post Richelii Card. Obitum An. Aet. 41. Regni 32. Ex Anna Austriaca, pater Lud. XIV. et Phil. Ducis Aurelian.

LUDOVICUS [21] XIV. cogn. A Deo datus, nat. A. C. 1638. successit patri, A. C. 1643. sub tutela matris Annae, quae Mazarini Card. consiliis usa. Bello Germanico feliciter defunctus, pace generali inita [orig: initâ] A. C. 1640. Alsatiam et Suntgoiam regno adiecit Intestinis dissidiis agitatus, Barcinonem, Casalim, Dunkerckam, etc. amisit. Coronatus A. C. 1654. in Flandria, Italia et Catalaunia feliciter rem gessit, pace inita [orig: initâ] A. C. 1659. et ducta [orig: ductâ] Maria [orig: Mariâ] Teresia [orig: Teresiâ], Phil. IV. Hisp. Regis filia [orig: filiâ], certis tamen legibus, de quarum sensu hodieque litigatur, A. C. 1660. Ex illa pater Delphini, A. C. 1661. Post haec regno exornando intentus, bonas leges sanxit, aerarii praefectis frenum imposuit, Duellistas, perniciosum genus, extirpavit. Mercaturae amplificandae, duas Societates Orientalem et Occidentalem instituit, A. C. 1664. Iniuriam, a satellitibus Alex. VII, Crequio legato suo Romae illatam, memorabili exemplo ultus: Leopoldo Imp. contra Turcas auxilia summisit, Cretae quoque succurrit, quae tamen paulo post Turcae praeda facta est: Literarum in regno suo splendorem auxit, etc. In ditiones Belgii Hispanici post haec irrumpens, plurimas urbes cepit, et Comit. Burgundicum subito occupavit, qui pace Aquisgrani inita [orig: initâ], A. C. 1668. redditus est. A. C. 1672. iunctus Gallicus hic Hercules Neptuno Anglico, in societatem armorum pertractis Electore Coloniensi et Ep. Monasteriensi, sollicitatis insuper Sueciae, Daniae et Lusitaniae Regibus, ex Italia porro. Sabaudia, aliunde auxiliis convocatis, contra foederatum Belgium. tum proditoribus undique turgens, movit: ubi intra quadraginta dies, inusitatae felicitatis memorabili

exemplo, totidem, imo plutes urbes arcesque in potestatem redegit, votoque brevi potiturus videbatur; unde iam illud in Gallia increbuit:

Una dies Lotharos, Burgundor hebdomas una,
Una domat Batavos Luna, quid Annus erit?

Sed omisso, per moram Ultraiectinam, Amstelodamo, capito rerum, Groninga [orig: Groningâ] fortissime defensa [orig: defensâ], victis mari semel iterum, tertio partibus, alia Annis sequentibus facies rerum esse coepit: Desertae paulo post urbes omnes, Traiecto excepto, et Caesare, Suecis, Danis, Hispanisque ad partes accedentibus, eventus belli aliquandiu dubius haesit, attentius satagente; donec pax coaluit Neomagi, Gallos inter et Belgas die 12. Aug. Hispanos, sub finem A. C. 1678. Caesarem, Brunsvicensium it. et Luneburgensium Duces, An. Seq. eius conditiones Daniae Rege et Electore Brandeburgico, omnium postremis accipienribus, anno eod. Iterum vero Belgio Hispanico Rex gravis esse visus, et in Imperio. Dependentium nomine, non panca occupat. Ad eundem Argentoratum deditione transit die 16. Sept. moxque conventu Francofurti instituto, inter eius Caesarisque legatos de pace agitur, mense Nov. A. C. 1681. Luxemburgum expugnat, et Genum igne terret vastatque. A. C. 1684. in regno suo, Namnetense Edictum abolet d. 18. Octobr. et Protestantes esse vetat, A. C. 1685. Post inducias dein, cum Caesare Anno Praet. in vicennium initas, subito Philippoburgum per Delphinum ingenti cum exercitu circumsidet occupatque, novo huic bello occasione hinc data [orig: datâ], A. C. 1688. quo ipso Vilhelmus Araus. Princeps admirabili illo in Angliam traiectu, Mag. Britanniae regnum sibi asserit; a quo, durante hactenus acerrimo bello varia Rex in Germania, Flandria, Pedemontio, Catalaunia occupavit, multa fortiter, ac plerumque feliciter terra [orig: terrâ] marique gessit: pacem nihilominus Foederatis offert, quam utinam brevi redonet pacis Auctor!

LUDOVICUS [22] Delphinus Lud. Mag. praefato genitus A. C. 1661. Bavariae Electoris sorore ducta [orig: ductâ], d. 21. Febr. A. C. 1680. ex illa suscepit Lud. Burgundiae A. C. 1682. quem sequuti Andegavensium A. C. 1685. et Bituricensium, A. C. 1686. Duces Ab aliquot Annis, praemortua [orig: praemortuâ] uxore, viduus, exercituum Patris Dux supremus, egregie res gerit. Alii Reges Principesque.

LUDOVICUS [23] Caecus fil. Bosonis, ex Hermengarde, Regis Provinciae, Arelati et Burgundiae, A. C. 879. huic successit, sub tutela matris, A. C. 890. Ab Alberto Tusciae Marchione, aliisque, Berengarii, qui Imp. se fecerat, hostibus, vocatus a Steph. VII. Imperatoriam coronam suscepit, A. C. 901. Sed paulo post Veronae, ubi omnium rerum negligens vixit, a Berengario captus oculisque orbatus est, A. C. 904. Rhegino in Chron. Hinc in Provinciam reversus, ibi paulo post Obiit. Bovis, Cor. Arelat. Bouch. Hist. Prov. Chorier t. 2. Hist. Delph.

LUDOVICUS [24] I. Andegav, Rex Hungariae et pol. cogn. Magnus, fil. Car. II. (cui Car. Martellus Hung. Rex pater erat) ex Elizabetha. filia Ladislai Loctii, patrisuccessit, A. C. 1342. Iudaeos Hungaria [orig: Hungariâ] expulit, bello contra Transylvanos, Tartaros, Croatas, et Valachiae Vaivodam felix. Casimiro avunculo contra Ioh. Bohemiae Regem auxilia summisit. Fratre Andrea [orig: Andreâ], abuxore Iohanna Neapolitana, strangulato, in Italiam transiit, Caroloque Dyrrhachino Occiso, Neapoli potitus est, Iohanna [orig: Iohannâ] in Provinciam profuga [orig: profugâ]: quae lis composita, A. C. 1350. De Dalmatia cum Venetis contendit, Casimiro Mortuo, Poloniae Rex factus, A. C. 1370. Lithuanos, Proceresque rebelles ad Obsequium coegit. Comanos ad Christianismum convertit, a Car. IV. Imp. Vicarius Imperii, ab Innoc. Vi. magnus Eccl. Vexillifer creatus. Obiit Tirnaviae, A. C. 1382. Aet. 56. Regni 40. Ex Elizabetha. filia Steph. Bohemiae Regispater Mariae, quae Sigismundo Lucemburg. Hungariae et Boh. Regi nupsit, et Hedviges, uxoris Iagelonis, Pol. Regis Michov. l. 4. Cromer. Hist. Pol. l. 4. Bonfin. Turosius Hist. Hung. Villan. Collenutius, etc.

LUDOVICUS [25] II. Iunior, Hungariae et Bohemiae Rex fil. Ladislai VI. ex Anna Aurelianensi, filia Ioh. Com. Engolismensis. patrisuccessit A. C. 1516. Aet. 12. A Solimanno, capto Belgrado. victus ad opp. Mohatzium, dum fuga [orig: fugâ] salutem quaesivit, paludibus mersus est. Natus sine epidermide, an. Aet. 8. iam barbatus, interiit An. 20. postquam ignotum hominem, qui in stanter petierat cum eo de rebus gravissimis loqui, audire recusasset. A. C. 1526. Affinis Car. V. Imp. sorore eius Mariaducta [orig: Mariâductâ]. Successit huius frater Ferd. cui Anna Lud. soror nupserat. Isthuan ff. l. 8. Rer. Hung. Paul. Iov. in Elog.

LUDOVICUS [26] I. Dux Andegav. Rex Hierosolymae, Neapol. et Siciliae, Comes Prov. Secundogenitus Ioh. Gall. Regis ex Bonna Lucemburgica, frater Car. V. hoc Mortuo, Galliae Regens. A Iohanna Sicula adoptatus, A. C. 1380. biennio post coronatus est Avenione, a Clem. VII. Hinc in Italiam properavit, comitatus AmAdeo VI. contra Car. Dyrrachinum, qui Iohannam e medio sustulerat, sed omnibus Galliae, quos secum habuerat, thesauris exhaustis, dum novas hinc opes exspectat, Venetiis tempus inutiliter terens, Obiit A. C. 1384. Ex Maria Blesensi, pater Lud. II. et Car. Principis Tarentini, qui sine prole Defunctus est. Collenut. Hist. Neap. etc.

LUDOVICUS [27] II. successit priori, sub tutela matris Mariae, quae confestim fil. in Provinciam deduci curavit, ubi Avenione Rex Neapolis coronatus est, dein urbes Provinciae,

Ladis ai s. Lancelloti, filii Car. Dyrr. partes secutas feliciter reduxit, adeo prudens et mitis, ut filio populi hi lubentes se submitte rent. A. C. 1383. Rex post haec Neapoli cum plausu exceptus, cum inde in Galliam reverteretur, Ladislaum infestum habuit. Secundo revocatus, secundo desertus est. Proin post Ladislai mortem, inconstantiam populi detestatus, Neapolim tertio redire renuit. Cum Duce Sabaudiae de quibusadam locis, contendit. Sincerus, pius, liberalis, populi amans, ad ignoscendum promptus. Obiit Andegavi, A. C. 1417. pauperum 15000. viritim 10. denariis legatis. Ex Iolanta, filia Ioh. I. Regis Arragoniae, regni haerede, pater Lud. III. etc. Collenutius, Summoneta, Hist. Neap. Saxyus, Coron. Reg. Arelat. etc.

LUDOVICUS [28] III. a Martino V. et Sfortia, Iohannam II. deturbatum euntibu, in Italiam vocatus, satis prospero successu usus est. Sed alphonsus Arragoniae Rex qui Siciliam tenebat, a Iohnna adoptatus, huius patrocinium suscepit, Sfortiaque Connestabilis eiusfactus et Capuano Principatu demulsus, ad illam se iterum applicuit, unde Lud. in Galliam regredie coactus est. Paulo post indignata Alphonso Iohanna, Baronum consilio. Lud. adoptatum, a subdiris agnosci voluit, Calabriae Ducatu ipsi donato. Tum Alphonsus, ex Arragonia redux, Massiliam cepit, A. C. 1423. Lud. vero et Iohanna, Catalaunos regno pepule [orig: pepulê]. runt. Obiit Cosentiae, A. C. 1434. Successit Renatu frater. Iustinian. Ann. Genu. Barthol. Facius l. 3. de reb. gest. Alphonsi. Collenutius, etc.

LUDOVICUS [29] Trinacriae Regis fil. Petri, ex Principibus Arragoniis, a Petro III. qui Constantia [orig: Constantiâ] Manfredi filia [orig: filiâ] ducta [orig: ductâ], ius in Siciliae regnum nactus est, oriundi. Patri successit A. C. 1342. sub tutela patrui Ioh. Obiit A. C. 1355. Frid. Simplex, Frater, successit. Fazellus, Surita, Villan. etc.

LUDOVICUS [30] fil. Phil. Audacis Regis ex Maria Brabantina, caput fam. Comitum Ebroicensium, et Regum Navarrae. Obiit A. C. 1319. ex Margaretha Artesia pater Phil: Boni. qui per Iohannam, Lud. Hutini filiam. Rex Navarrae factus est, etc.

LUDOVICUS [31] Dux Aurel. secundogenitus Car. V. Gall. Regis sub regno fratris Car. VI. administrationi rerum admotus, nobilitatis favore potens, unus omnia poterat. Quod cum aegre ferret Ioh. Burg. Dux qui regimini similiter imminebat, hinc cruentum Aurelianensis et Burgund. fam. dissidium. Occisus, Ioh. iussu, a nobili quodam Normanno, A. C. 1407. Ex Vallentina filia Ioh. Galeacii Com. Mediol. pater Car. Ducis Aurel. per hunc Avus Lud. XII. Ioh. item, Comitis Engolismensis, qui Franciscum I. suscepit, et filii nothi Ioh. Comitis Dunensis et Longavillani, qui sub Car. VII. gloriosissimas res gessit, etc. Iuv. de Ursinis, Hist. Car. VII. Enguerandus, Monstrel. Chron. Principes e fam. Palatina.

LUDOVICUS [32] I. fil Othonis V. Wittelspachii Comitis, a Frid. II. Imp. Palatinatum consecutus est, cum eius filio Othoni uxor Agnes Palatinatus [orig: Palatinatûs] haeres, Henr. Saxonis filia, daretur. Hic itaque Otho cogn. Illustris, Bavariam denuo cum Palatinatu gubernavit. Pater Lud. cogn. Severi, cui superior Bavaria, cum Palatinatu obtigit, vide infra; et Henr. qui Bavariam inf. nactus est, huius progenie A. C. 1340. in pronepote Ioh. terminata [orig: terminatâ].

LUDOVICUS [33] II. cuius modo mentio, fil. Othonis Illustris, communis Palatinorum Bavarorumque Principum, quotquot hodie supersunt, Pater, concessa [orig: concessâ] a reliquis Electoribus potestate Rudolphum Habspurgensem Imp. elegit; cum fratre A. C. 1282. in Comitiis Augustanis, Austriam, Stiriam, aliaque, tamquam maioribus suis ablata, repetiit; sed ob uxorem innoxiam praecipitato supplicio perem ptam maleaudiit. Cuius rei monum. in coenobio Furstenfeld hoc disticho servatur:

Coniugis innocuae fusi monumenta cruoris,
Pro culpa pretium claustra sacrata vides.

Eo geniti, Rudolphus, Palatinatum cum Electoratu, et Lud. postea Imp. Bavariam nacti sunt.

LUDOVICUS [34] III. Ruperto Imp. Patri in Electoratu successit, cogn. Barbatus, vel Pius, vel Caecus. Patre in Italia degente, eius vicarius fuit; in Palaestinam copias, tum in Prussiam, pro Teutonicis duxit; non minusbellum quoque habuit adversus Moguntinum et Badensem. Praeses Conc. Constant. sententiam in Ioh. Hussum et Hier. Pragensem latam, iussu Caesaris, lictoribus exsequendam commisit: cuius causa [orig: causâ] eius familiam in se exstinctam esse, credidit Otho Henr. Elector, qui orbus et ultimus Decessit, A. C. 1559. Electoratu in Simmerensem lineam delato. idem Pontificem Ioh. XXIII. in Conc. depositum cepit, custodiaque arcta [orig: arctâ] Heidelbergae primum, dein Manhemii detinuit. E Conc. rediens senex Latinae linguae studere coepit. Ei successit fil.

LUDOVICUS [35] IV. cogn. Mansuetus, sub tutela Othonis patrui, contra Lud. Delphinum, aliquot Alsatiae civitates occupantem, bellum gessit, A. C. 1444. Obiit A. C. 1449. Pater Phil. Elect. Ei successit Frid. cogn. Victoriosus, s. der tolle Fritz.

LUDOVICUS [36] V. fil. Phil. Elect. cogn. Politicus, Patri successit: In Comitis Wormatiensibus, se ministrorum Pontificiorum sententiae de non servando salvo conductu in causa Lutheri opposuit: Franciscum Sickingensem coercuit: Rusticorum seditionem repressit: Primam religionis pacem Euangelicis obtinuit Norimbergae, a Caesare A. C. 1532. Religionisque Euang. libertatem permisit 8. civitatibus Palatinatus [orig: Palatinatûs] sup. cum Obiret sine

proie A. C. 1544. pax Germaniae sepulta, dicebant. Ei successit Frid. II. Sapiens frater.

LUDOVICUS [37] VI. fil. Frid. III, patris in Electoratu successor, S. Scripturam assidue legit, Scholarum atque Ecclesiarum Maecenas: Confessionem augustanam restituit, Reformatis Theologis dimissis, qui apud fratrem eius Ioh. Casimirum Neostadii perfugium habuerunt [orig: habuêrunt]; Gebhardi Truchsessii causam apud Caesarem egit, Thuan. l. 78. Obiit A. C. 1583. Idem l. 79. Pater Frid. IV. Elect. et Annae Mariae, Car. Sueciae Regi nuptae.

Carolus LUDOVICUS hodiernus Elector, vide Car. Lud. Adde hic [orig: hîc]: Obiisse illum A. C. 1680. successore fil. unico Car. lineae huius Electoralis ultimo: qui, pietatis rarum inter Principes exemplar, inenarrabili subditorum luctu, postquam Religioni sollicite cavisset, Exstinctus, d. 16. Maii. A. C. 1685. successorem accepit agnatum proximum, Phil. Gulielmum Ducem Neoburgico-Palatinum, quem (Viennae in Aula Aug. generi, Defunctum A. C. 1690.) excepit fil. Ioh. Vilhelmus hodiernus Elector.

LUDOVICUS [38] Phil Dux Simmerensis, fil. Frid. IV. Electoris adhuc minor fratris Frid. V. Elect. et Bohemiae R. fortunae implicitus, et ab Hispanis omniditione exutus est. Tum ratio eius, in Electoratu ad alium transferendo, neglecta, quod ei in bello adhaerens legioni praefuisset. Inde, post exilium decennale, in comitatu Regis Sueciae victoris aliquandiu vixit. Demum A. C. 1648. pace Monasteriensi in sua rastitutus, decessit Berolini A. C. 1655. Successore fil. Lud. henr. Mauritio Francisco, qui improlis decessit, A. C. 1673.

LUDOVICUS [39] cogn. Niger, ex Steph. nepos Ruperti Imp. Bipontinae lineae auctor, cum Frid. Victorioso Elect. damnosa sibi gessit bella. Pater Alex. a cuius filiis Lud. Bipontina et Ruperto Lucelstenia, fam. propagatae sunt.

LUDOVICUS [40] Dux Bipontinus, fil. Alex. Car. V. contra Franciscum Galliae Regem militavit: dein inter primos per Schwebelium regionem reformavit, Exstinctus A. C. 1532. relicta [orig: relictâ] uxore Elizabetha [orig: Elizabethâ] Hassiaca [orig: Hassiacâ], non minoris zeli: e quibus Wolphgangus natus, vide ibi.

Philippus LUDOVICUS [1] fil. maximus natu Wolphgangi modo memorati, Neoburgicum Principatum nactus, optimi Patrisfamilias [orig: Patrisfamiliâs] nomen promeruit, Religionis studiosissimus, Formulae Concordiae subscripsit A. C. 1580. Ipsius dein et Maximiliani Bavari auspiciis, colloquium Ratisbonense habitum est A. C. 1601. Cum Ioh. Bipontino nepote, ob administrationem tutelae Electoralis, litem habuit A. C. 1610. Consternatus nuntio de filii Wolphgangi Vilhelmiapostasia, Decessit A. C. 1614.

Fridericus LUDOVICUS fil. Frid. Casimiri Landspergensis lineae satoris, A. C. 1661. Bipontino patrueli Frid. successit, neoburgico Iuliacensem suam praetensionem vendidit, iam ditionibus a Galliae Rege occupatis satis arcte habet.

LUDOVICUS [41] fil. minor Lud. Severi, Ducatum Bavariae nactus, postmodum Imp. evasit, auctor hodiernorum Bavariae Principum, vide in vocibus Bavaria et Lud. V. Imp.

LUDOVICUS [42] Barbatus prioris ex fil. Steph. Ingolstadiensis lineae auctore, nepos, frater Isabellae Francorum Reginae, in Gallia Mortaniae tenuit Comitatum, sed, quod administrationem regni ad se raperet, pulsus. A fil. Lud. Gibboso captus, Obiit in carcere A. C. 1447. praemortuo filio A. C. 1445.

LUDOVICUS [43] fil. Frid. qui secundogenitus Lud. Imp. Landshutensem tractum nactus erat, multa gessit bella, cum Alberto March. Brandeburgico. Proscriptus a Frid. III. Imp. hostes confertim in se undique irruentes, fortiter repulit, praelio ad Giengam victor. Obiit A. C. 1479. dissidiorum suo tempore in Imperio arbiter. In eius filio Georgio Divite. Ingolstadiensis Academiae conditore, finita linea est, A. C. 1503.

LUDOVICUS [44] Alberti Bavariae Ducis ex linea Monachensi, quae Landshutensi exstinctae successit, fil. cum fratre Gulielmo maiore natu, acerrimus Lutheri hossis fuit, primusque foederis sancti A. C. 1538. Norimbergae icti, Dux. Obiit A. C. 1545. ex pacto caelebs.

LUDOVICUS [45] fil. Frid. Victoriosi El. Palat. ex Clara de Tettingen Comitatum Lowenstenium, quem Pater a Lud. ultimo Comite A. C. 1441. aureis Rhenanis 14000. emerat, nactus, bello Bavarito, Ruperti Palatini secutus est partes. Hinc ab Ulrico Wirtembetgico Comitatu exutus, eum aegre, nec nisi mutilum, recepit: Car. V. electo, nomine Septemviralis Collegii, eventum nuntiavit. Obiit A. C. 1524. Pater Lud. et Frid. quorum ille huic sponte cessit, etc. Vide in voce Leonstenia. Duces Borbonii.

LUDOVICUS [46] I. Dux Borbonius, cogn. Magnas, fil. Roberti, nepos Lud. IX. Obiit A. C. 1342. Ex Maria, filia Ioh. II. Hannoniae Com. pater Petri I. Iacobi, a quo Comites Marchiae, Ducesque Vindocini, etc.

LUDOVICUS [47] II. dictus Bonus fil. Petri I. ex Isabella Valesia. Obiit A. C. 1410. ex Anna Delphina, pater Ioh. I. San Marth. Geneal. Gall.

LUDOVICUS [48] Borbonius Montpenserii Comes, tertius fil. Ioh. 1. Borboniae Ducis Obiit A. C. 1486. Ex Bertranda Tunia, paterGilberti: avus per hunc Lud. II. qui Neapoli Fato functus est: A. C. 1501. Petr. Matthaeus, nael Cousin. Fugassius, etc. Hist Domus [orig: Domûs] Borbonia.

LUDOVICUS [49] Borbonius fil. iunior Ioh. Comitis Marchiae, ex Catharina Vindocina, Regii thalami Magister Obiit A. C. 1447 Ex Iohanna Lavallia, pater Ioh. per hunc avus Francisci pro.

avus Car. Borbonii, primi Ducis Vindocini, qui ex Francisca Alenconia, Antonium, patrem Henr. IV. et Lud. I. Com. Condaeum genuit. Principes Condaei.

LUDOVICUS [50] I. Com. Condaeus, fil. Car. Borbonii, I. Ducis Vindocini, natus A. C. 1530. prudentia [orig: prudentiâ], pietate, fortitudine inter primos sui Saeculi, Reformatorum hyperaspistes, postquam ipsi pro Patria et Religione dulce periculum, ut symbolum eius ferebat, non unum fuisset, rebus plurimis praeclare gestis, in praelio Iarnacensi captus, a Montesquio, Duce praetorianae cohortis Henr. Andini, contra fidem datam, Occisus est. ex Eleonora Roia, pater Henr. I. Principis Condaei, avus Henr. II. proavus Lud. II. abavus henr. Lud. Ducis Enghiani, etc. Alii e Regio sanguine Principes.

LUDOVICUS [51] I. Borbonius, fil. iunior Ioh. Comitis Vindocini, Princeps Rupi Surionius, Obiit A. C. 1520. Pater Lud. II. Boni, qui Obiit A. C. 1582. pater ex Iacoba Francisci. etc. Item Charlottae, quae cum invita in monasserium detrusa esset, nupsit postea Gulielmo Arausionensi, Belgicae libertatis sundatori. Franciscus vero suscepit Henr. ultimum Ducem Montpenserium, qui ex Henrietta Catharina Ioyesia, Matiam Borboniam genuit. quae nupta Gastoni Duci Aurelian. mates fuit Annae Mariae Ludovicae Aurelianensis.

LUDOVICUS [52] I. Marchio Rotheliae, Dux dein Longavillae, fil. Francisci Comitis Dunensis. Obiit A. C. 1516. ex Iohanna filia Phil. Marchionis Hochbergensis, Com. Neocastri in Helvetia, Domini Rotheliae, pater Claudii, in obsidione Ticini Interfecti A. C. 1525. et Lud. II. qui Obiit A. C. 1537. ex Maria Lotharinga pater Francisci, Demortui A. C. 1551. et Lud. posthumi, qui iuvenis Obiit. Maria postmodum Iacobo V. Scotiae Regi nupsit, Mortua A. C. 1560.

LUDOVICUS [53] Dyrrachinus Comes Gravinae, secundogenitus Ioh. Andegav. filii octavi Car. II. Sicil. Regis successit tratri Car. Dyrrachii Duci, Regni Neapolit. praefecto, Occiso, iussu Lud. Hungar. Regis ob Andreae fratris mortem, cuius is conscius credebatur. Obiit veneno oblato, iussu Iohannae I. A. C. 1362. Ex Margaretha fil. Roberti S. Severini Com. Cariliani, pater Car. qui Pax vel parvus Rex Neap. dictus, etc. Villan. Fazellus, etc.

LUDOVICUS [54] Tarentinus fil. Phil. quarti filii Car. II. Claudi, maritus Iohannae Reginae, quam in Provinciam. tum cum Lud. Hung. Rex necem fratris ulturus Neapolim venisset, secutus est. Obiit A. C. 1362. Pacificus. Collenutius Hist. Neap. Nostradam. et Bouch Hist. Prov. Principes Sabaudiae.

LUDOVICUS [55] Sabaudus Princeps Achaiae, Peloponnesi, etc. fil. Iacobi, AmAdeo Comiti Pedemontano successit, A. C. 1402. sub tutela Amadei VI. Auctor Academiae Taurinensis, magni apud omnes Principes sui Saeculi aestimatus. Obiit Pinaroli, A. C. 1418. Successit Amadeus VIII. Guicheno Hist. Sab.

LUDOVICUS [56] Dux Sabudiae secundogenitus Amadei VIII. ei successit, fortis et prudens. Basileae praesto fuit patri, cum Papa electus esset; post mortem Phil. Mariae Ducis Mediol. ob viciniam turbis implicitus, quae compositae. Socer Lud. XI. Obiit Lugduni A. C 1465. Benignus et Iustitiae acer assertor. Ex Anna Cypria 9. filiorum, et 7. filiarum, Amadei inprimis IX. Lud. Cypri Regis etc. pater. Idem.

LUDOVICUS [57] secundogenitus prioris, per Charlottam filiam Ioh. II. Cyprii, uxorem, Cyprii R. regno a Iacobo huius fil. notho, occupato, Obiit improlis A. C. 1482. Steph. Lusignanus Hist. Cypri. Guicheno Hist. Sab. Vide Charlotta. Alii Principes.

LUDOVICUS [58] Archiep. Moguntinus et Magdeburgensis, atque Ep. Halberstadiensis ac Bambergensis, fil. Frid. Severi Saxoniae Ducis cum choreas duceret, conclavi corruente periit, Sec. 15.

LUDOVICUS [59] fil. maior natuEberhardi, Ducis Wirtembergici, superiorem Principatus [orig: Principatûs] partem nactus, Uraci sedem legit: a Comitibus Helfensteniis, Balingam, Dutlingam et Blaubeuram emit, A. C. 1447. Primus monetam cudi fecit Obiit A. C. 1450. Pater Eberhardi Barbati, qui Tubingensem Academiam fundavit, A. C. 1477.

LUDOVICUS [60] cogn. Pius, fil. Christophori Ducis Wirtembergici, formulam Concordiae inter praecipuos promovit, Collegium illustre Tubingae exstruxit, A. C. 1389. Obiit improlis A. C. 1593. Idem nomen uni ex filiis Eberhardi Ducis haud pridem Demortui: ut et septem Principibus fuit, ex fam. Zeringio-Teccia. quae A. C. 1439. desiit.

LUDOVICUS [61] Sfortia Dux Mediol. fil. Francisci Sfortiae, frater iunior Galeacii Mariae, patris Ioh. Galeacii. Huic erepturus Principatum, ut erat sanguinis avidus et callidus, sororem Maximiliano dedit, dein Car. VIII. in Italiam vocavit. Rege Placentiae degente, rumor de Ioh. Galeacio veneno perempto increbuit, proin huius filio repulso, Lud. Ducatum invasit. Iunctus dein Regis hostibus, a Lud. XII. per Lud. Tremollium, captus et in Galliam abductus, ibi Obiit. A. C. 1510. Comineus l. 7. Guicciard. l. 1. 2. et 4.