CAMENA Early Modern Latin Texts

JOH. JACOBI HOFMANNI SS. Th. Doct. Profess. Histor. et Graec. Ling. in Academ Basil. LEXICON VNIVERSALE, HISTORIAM SACRAM ET PROFANAM Omnis aevi, omniumque Gentium; CHRONOLOGIAM AD HAEC VSQVE TEMPORA; GEOGRAPHIAM ET VETERIS ET NOVI ORBIS; PRINCIPVM PER OMNES TERRAS FAMILIARVM Ab omni memoria repetitam GENEALOGIAM; Tum MYTHOLOGIAM, RITVS, CAERIMONIAS, Omnemque Veterum Antiquitatem, ex Philologiae fontibus haustam; VIRORVM, INGENIO ATQVE ERVDITIONE CELEBRIVM Enarrationem copiosissimam; Praeterea ANIMALIVM, PLANTARVM, METALLORVM, LAPIDVM, GEMMARVM, Nomina, Naturas, Vires, Explanans. EDITION ABSOLVTISSIMA, Praeter Supplementa, et Additiones, antea seorsum editas, nunc suis locis ac ordini insertas, VBERRIMIS ACCESSIONIBVS, IPSIVS AVCTORIS MANV novissime lucubratis, tertia parte, quam antehac, AVCTIOR, LOCVPLETIOR: INDICIBVS ATQVE CATALOGIS REGVM, PRINCIPVM, POPVLORVM, TEMPORVM, VIRORVM ET FEMINARVM ILLVSTRIVM, ANIMALIVM, PLANTARVM; Tum praecipue NOMINVM, QVIBVS REGIONES, VRBES, MONTES, FLVMINA, etc in omnibus terris, vernacula et vigenti hodie ubique lingua appellantur; Caeterarum denique rerum memorabilium, ACCVRATISSIMIS INSTRVCTA. TOMUS SECVNDVS Literas D, E, F, G, H, I, K, L, continens. [gap: illustration] LVGDVNI BATAVORVM, Apud JACOB. HACKIVM, CORNEL. BOVTESTEYN, PETR. VANDER AA, et JORD. LVCHTMANS. MDC XCVIII. Cum peculiari Praepott. D. D. Ordinum Hollandiae et West-Frisiae Privilegio.

Paleocastro. Nigro teste, hodie dicitur, et pagus est, a Gnosso in Austr. 15. mill. pass. ab ora Bor. 10. in qua Chersonesus erat, Lyctiorum emporium. P. Mela l. 2. c. 7. et Strabo l. 10. p. 475.

Quique Lycurgiden laetavit et arbore natum,
Idmonaque audacem te quoque rumpat aper.
Reges et Viri illustres.

LYCURGUS [1] Nemeae Rex, Archemori pater. Stat. Theb. l. 5. v. 638. 647. 653. 696. et 702. It. Lycurgus Gigas ab Osiride in Thracia peremptus. Berosus l. 5. Diod. Sic. l. 1.

LYCURGUS [2] Thraciae Rex, fil. Dryantis, qui quod Thracas immoderate vino deditos conspiceret, vites omnes toto regno excicti iussit. Plutarch. in l. de poetarum utilitate. Hinc datus poetis locus fabulae, Lycurgum infestissimo Bacchum odio prosecutum esse, adeo ut nutrices illius in Nysa latentes persequeretur, et Baccho ipsi tantum terroris incusserit, ut praecipiti fuga [orig: fugâ] traiecto mari in naxmum se receperit: ideoque iusta [orig: iustâ] numinum ira [orig: irâ] Lycurgum in furorem conversum, et tibias sibi succidisse. Virg. Aen. l. 3. v. 13.

Terra procul vastis colitur Mavortia campis,
Thraces arant, acti quondam regnata Lycurgo.

LYCURGUS [3] nobilis Spartiata, fil. ex Dianasla, secunda uxore Eunomi Lacedaemoniorum Regis, frater Polydectae, cui etiam in regnum successit, ignarus Eunomum, uxorem gravidam reliquisse; quod ubi primum cognovit, (illa enim Lycurgo ad regnum et coniugium vocato, pollicita erat se fetum abortu eiecturam) posito Regis nomine, Prodici, h. e. Tutoris nomen assumpsit, An. a capta Troia 200. ante 1. Olymp. 138. Regique adulto. Charilao ei nomen erat, regnum fideliter restituit. Verum cum civitatem pessime instirutam animadverteret, ad constituendam salubrioribus legibus Remp. animum adiecit. Conscriptis itaque iis, quae longa [orig: longâ] peregrinatione didicerat, civitati utlia fore, Delphos sese contulit, ut Dei quoque consilium in re sanctissima exploraret. Cumque Pythia consilium eius a Phoebo maxime probari, Deique potius, quam hominis inventum esse respondisset, alacrior ad peragendum institutum factus, foro armatis aliquot occupato, leges suas profert, quibus cum iam cives mediocriter assuefactos videret, ut quas tulerat leges, aeternas quoque redderet, hanc rationem commentus est. Simulat arduum adhuc quidpiam superesle, quod ad civitatis salntem pertineret, quod tamen inconsulto oraculo aggrediendum non esset, eaque de causa se Delphos proficisci velle. Interim tamen Reip. interesle, ut leges, quemadmodum latae erant, in reditum suum inviolatae servarentur, idque ita futurum, primum a Regibus, deinde a ceteris omnibus iusiurandum exegit. Profectus itaque Delphos, cum Pythiam respondentem audisset, nihil legibus illis absolntius esse, felicissimamque fore civitatem eam, in qua illae quam diutissime servarentur, constituit sibi amplius in patriam non esse redeundum, neilli aliquando iureiurando soluti, leges suas excuterent Mislo itaque Spartam oraculo, amicosque itineris comites amplexus, illis dimissis, Cyrtham concessit, ubi mox fuit sibi manibus necem conscivit. Quamquam alii Crislae, nonnulli etiam in Creta interiisse volunt, ubi etiam sepulchrum eius apud Pergameum urbem ostenditur. Spartani mortuo sacellum consecr²runt, et ob singularia eius in patriam merita, divinos ei honores tribuerunt [orig: tribuêrunt]. Vide latius vitam eius apud plutarch. Clem 1. Strom. Euseb. in Chron. Paus. etc. Iustin. l. 3. c. 2. et 3. Proficiscitur autem in Cretam, ibique perpetuum exilium egit, abicique in mare ossa sua moriens iussit, et c. In Samo autem vita [orig: vitâ] excessisse Lycurgum auctor. est Heraclides: *lukou=rgos2 e)n *sa/mw| e)teleu/thse, kai\ th\n *(omh/rou poi/hsin para\ tw=n a)pogo/nwn tou= *krewfu/lou labw\n, prw=tos2 dieko/misen ei)s2 *pelopo/nnhso/n. Sed ibi legendum, monente Is. Vossio, *)en *sa/mw| e)me/neto, ut est in MS. Sami enim aliquandiu egit. Strabo l. 8. p. 365. 366. l. 10. p. 481. 482. l. 15. p. 687. et l. 16. p. 762. Curt. in Suppl. l. 1. c. 14. Dion. Halic. l. 2. p. 113. Nic. Lloyd. Fuit contemporanens Labotae Doryslo, et Agesilao Agidis; quorum primo adhuc vivente in Cretam navigavit, ut Minois leges disceret, e quibus non pauca in suas transtulit, quas demum sub Agesilao promulgavit, Paus. l. 3. et Herod. l. 1. c. 59. Ceterum Lacedaemone et in Crera omnis fere disciplina, omnisque Lex pro\s2 tou\s2 pole/mous2 sunte/taktai, ad rem Militarem comparata est, Aristot. Polit. l. 7. c. 2. Et certe, Lacedaemonios incessit deinceps ingens armorum studium: iacta sunt undequaque discordiarum semina, et bella cum finrtimis assidue conflata. Ioh. Marsham. Canone Chron. Sec. XV. de aetate Lycurgi, ubi ex disco Olympico, in instaurandis Olympiis, Iphiti socium fuisse Lycurgum, et cum Homero congressum, ex Timaeo ac Apollodoro, docet: Leges vero

eius Annis 100. ante 1. Olymp. vulgarem, adeo que 8. Annis post 1. Olymp. Iphiti, latas elle, addit.

LYCURGUS [4] quidam Athenis, quem vel natione vel moribus Aegyptium fuisse perhibent. Vide Scholia in Aristoph. Aves. p. 601. F.

LYCURGUS [5] Rhetor Atheniensis magni nominis, duodeoim Annis reditus civitatis suae magna [orig: magnâ] innocentia [orig: innocentiâ] administravit, acerrimus malorum accusator, Diod. Sic. l. 16. Reges et Viri Clari.

LYCUS [1] Boeotiae Rex, qui Antiopam Nyctei Regis filiam uxorem duxit: quam postea cum a Iove in Satyrum converso compressam cognovisset, repudiavit, Dircenque uxorem duxit, quae verita, ne Antiopa cum Lyco in gratiam rediret, arctissimis eam in vinculis asservavit, quibus Iovis miseratione disslolutis, in Cithaeronem montem profugit, ubi Amphionem et Zethim peperit, qui postea a pastore, qui ipsos nutriverat, edocti, eum una cum uxore interfecerunt [orig: interfecêrunt]. Vide Amphion, et Dirce.

LYCUS [2] Rex Libyae, qui cum hospites suos immolare consuevisiet, a Calirthae filia proditus fuit. Nam cum haec Diomedem, qui, direpta [orig: direptâ] Troia [orig: Troiâ], in Libyam tempestate delatus fuerat, amore deperiisiet, eum e vinculis emisit; At ille spreto salutis auctore, enavigavit. Ea autem ultro vitam laqueo finivit. Plutarch. Par.

LYCUS [3] exul Thebanus, qui id temporis, quo Hercules ad inferos descenderat, rei bene gerendae occasionem sibi oblatam ratus, Creonte Occiso, regnum Thebanorum occupavit, cumque iam Megarae Herculis uxori vim inferte pararet, opportuno illius reditu oppressus est, ut latius videre est apud Senec. in Herc. Fur. Act. 5. v. 24.

LYCUS [4] fil. Pandionis, cui in distributione regionis Diacriae, pater Principatum attribuit. Aristoph. Crabron.

LYCUS [5] Lysimachi Praetor, qui proditione Andronis Archipiratae Ephesum Regi suo adiecit. Polyaen. l. 5.

LYCUS [6] Dascyli fil. qui in Mariandynia regnavit, et Argonautas libentissime suscepit hospitio, cum quod a Graecis patrem suum Pelopem honoratum soiebat, tum quod Pollux Amycum, Priolae fratris Occisorem, Interfecerat. Vide Val. Flacc. Argon. l. 4. v. 173.

LYCUS [7] Historicus Gr. Libyae et Siciliae Historiam condidit. Sub Ptol. Lago, su/gxronos2 sic Demetrii Phalerei, cuius invidia [orig: invidiâ] Exstinctus est. Vide Suid. Voss. de Hist. Gr. l. 1. c. 12. Aliis poeta Comicus, Olymp. 86. non magni nominis.

LYCUS [9] nobilis Troianus, unus ex comitibus Aeneae. Virg. Aen. l. 1. v. 225.

LYCUS [10] Priami fil. Item unus ex Centauris. Est et fluv. Assyriorum, qui Tigri immiscetur.

LYCUS [11] Quinquertio, qui motus molles edere solebat. Aristoph. Schol. in Crabr.

LYCUS [12] puer quidam ab Alcaeo dilectus. Horat. Carm. l. 1. Ode 32. v. x. et seqq.

Liberum et Musas, Veneremque et illi
Semper haerentem puerum canebat,
Et Lycum nigris oculis, nigroque
Crine decorum.

LYCUS [13] Sycophanta Atheniensis, qui populo a Theseo suis legibus vivere iusso ac Democratia [orig: Democratiâ] concessa [orig: concessâ] persuasit, ut eum urbe ostracismo expellerent. Meminit eius Scholiastes in Aristoph. Plutum Act. 3. Sc. 1.

LYCUS [14] fluv. Asiae, non procul a Laodicea, qui cuniculis subterraneis absorbetur, ac rursus emergit. Ovid. Met. l. 15. v. 273.

Sic ubi terreno Lycus est epotus hiatu,
Exsistit procul hinc, alioque renascitur orbe.

Item alius Paphlagoniae, iuxta Heracleam Mariandynorum, in Pontum Euxinum illabens. Ovid. l. 4. de Ponto Eleg. 10. v. 47.

LYCUS [15] fluv. Germ. Rhaetos a Vindelicis disterminans. Ptol. Hic [orig: Hîc] Tillius a Gustavo Adolpho, iam ad Lipsiam memorabili praelio victus, secunda [orig: secundâ] clade affectus caesusque est, A. C. 1631. Alius Macedoniae. Alius Asiae min. Celaenas Phrygiae urbem interfluit: Licho. Alius Ciliciae. Plin. l. 5. c. 20. 27. et 29. et l. 6. c. 26. Strabo l. XI. p. 529. l. 12. p. 578. et l. 16. p. 737. Alius Siciliae, Platane Fazello. Halycus aliis, prope Heracleae ruinas. In mare Libycum se exonerat, 18. mill. ab Agrigento in Occ. In valle Mazarae. Alius circa Byzantium Cedreno, quem tradit ab Apollonio Tyaneo coactum, ne Byzantio inundationibus noceret. Alius Armeniae mai. non longe ab Araxe oriens; in Phasim delabitur. Alius Scythiae Eur. in paludem Maeot. influens, inter Cnemam et Hygrim urb. qui Lyces Flacco. Sagari vicinus.

LYCUS [16] in Euphratem influens describitur Plin. l. 2. c. 103. l. 5. c. 24. et l. 31. c. 2. Liv. l. 38. c. 15. Hunc Leucum *leuko\n Ptol. putat Abrah. Ortel. Sed Lycus etiam Curtio l. 3. c. 1. l. 4. c. 9. et 16. et Arriano l. 3. in Assyria hic est.

LYDA opp. Lyciae, Ptol. Chyda quibusd. Curt. in Suppl. l. 2. c. 2. et. 3.