CAMENA Early Modern Latin Texts

JOH. JACOBI HOFMANNI SS. Th. Doct. Profess. Histor. et Graec. Ling. in Academ Basil. LEXICON VNIVERSALE, HISTORIAM SACRAM ET PROFANAM Omnis aevi, omniumque Gentium; CHRONOLOGIAM AD HAEC VSQVE TEMPORA; GEOGRAPHIAM ET VETERIS ET NOVI ORBIS; PRINCIPVM PER OMNES TERRAS FAMILIARVM Ab omni memoria repetitam GENEALOGIAM; Tum MYTHOLOGIAM, RITVS, CAERIMONIAS, Omnemque Veterum Antiquitatem, ex Philologiae fontibus haustam; VIRORVM, INGENIO ATQVE ERVDITIONE CELEBRIVM Enarrationem copiosissimam; Praeterea ANIMALIVM, PLANTARVM, METALLORVM, LAPIDVM, GEMMARVM, Nomina, Naturas, Vires, Explanans. EDITION ABSOLVTISSIMA, Praeter Supplementa, et Additiones, antea seorsum editas, nunc suis locis ac ordini insertas, VBERRIMIS ACCESSIONIBVS, IPSIVS AVCTORIS MANV novissime lucubratis, tertia parte, quam antehac, AVCTIOR, LOCVPLETIOR: INDICIBVS ATQVE CATALOGIS REGVM, PRINCIPVM, POPVLORVM, TEMPORVM, VIRORVM ET FEMINARVM ILLVSTRIVM, ANIMALIVM, PLANTARVM; Tum praecipue NOMINVM, QVIBVS REGIONES, VRBES, MONTES, FLVMINA, etc in omnibus terris, vernacula et vigenti hodie ubique lingua appellantur; Caeterarum denique rerum memorabilium, ACCVRATISSIMIS INSTRVCTA. TOMVS TERTIVS Literas M, N, O, P, Q, continens. [gap: illustration] LVGDVNI BATAVORVM, Apud JACOB. HACKIVM, CORNEL. BOVTESTEYN, PETR. VANDER AA, et JORD. LVCHTMANS. MDC XCVIII. Cum peculiari Praepott. D. D. Ordinum Hollandiae et West-Frisiae Privilegio.

MACHANIDAS post Cleonem Leoidae fil. ultimum Spartae ex Eurysthenidarum familia Regem, ab Antigono victum, tyrannidem arripuit, sed brevi sublatus, Nabidem, successorem habuit; quo ipso a Flaminio Romano Duce et Philopoemene Graeco pulso [orig: pulsô], Spartani libertatem receperunt. Vide Nabis.

MACHAON fil. Aesculapii et Arsinoes, alii Coronidis, alii Hesiones, alii Meropis, alii Xanthiones filium faciunt, Podalirii frater et medicus insignis, qui una cum reliquis Graeciae principibus ad Troiam profectus, tandem ab Eurypylo est occisus. Ponitur aliquando simliciter pro medico. Ovid. l. 3. ex Ponto Ep. 4.

Virgil. Aen. l. 2. v. 262. Machaonem numerat inter eos, qui equo ligneo inclusi Ilii portas suis reserarunt [orig: reserârunt]. Porro Machaon Gereniae, quae Laconiae civitas est, sepultus fuit, cuius tumulus templo [orig: templô] colebatur magnifico [orig: magnificô], quod variorum morborum hinc peterentur remedia. Eius simulacrum aereum erat, quod etiam corona [orig: coronâ] insigniebatur. Machaona et Podalirium inter insignes Venatores refert, Xenophon in Cynaeget.

MACHARA vel Macara, urbs Siciliae inter Syracusas et Pachynum. Aliis Imachara; Incolae Imacharenses et Maharenses Ciceroni et Cluverio; nunc est Traina, oppid. in meditullio Siciliae, intra montes, in valle Demonae, 40. milliarib. a Catania in Occasum Panormum versus.

MACHATI et MAACHATI, firma et valens Amorrhaeorum urbs est, in tribu Manasse, sita super Iordanem iuxta regionem Gessuri et montem Hermon. Cecidit autem urbs et terra haec in sortem dimidiae tribui Manasse, quae tamen machataeos eius habitatores disperdere non valuit.

MACHERUS oppid. et castrum munitissimum, in saxosa rupe in tribu Ruben, alta [orig: altâ] et undique praecipite situm, vallibus ex omni parte cinctum, loci natura [orig: naturâ] et firmitate inaccessum et inexpugnable, magnitudine simul et pulchritudine admirandum.

MACHETAS Scotorum Rex, A. C. 1050. Romae argentum seminando pauperibus distribuit, Marianus Scotus.

MACHI pater Guel, vel Gehuel, principis tribus [orig: tribûs] Gad. Num. c. 13. v. 16.

MACHIAVELLUS Nicolaus Florentinus, Latinae Linguae tantum non penitus rudis, Marcelli Virgilii discipulus, quod olim eiecto [orig: eiectô] Soderino [orig: Soderinô] a Medicaeis in quaestione tortus fuisset, ab his leniendo doloriannuam scribendae Historiae mercedem promeruit, ita tamen ut compresso [orig: compressô] odio [orig: odiô] cum dicendo scribendoque Brutos et Cassios laudaret, eius coniurationis architectus fuisse putaretur, in qua Aiacetus Poeta, et Alamannus eques ex turma praetoria concepti sceleris poenas capite dederunt. Exinde semper inops, ut irrisor et atheus, obiit sumpto [orig: sumptô] pharmaco [orig: pharmacô], quo seadversus morbos praemuniret, A. C. 1529. paulo antequam Florentia Caesareis armis sub iugum Medicaeorum denuo redigeretur. Scripsit Historiam Florentinam libris 8. De Arte militari libros 7. de Rep. libros 4. Discursus ad Historiam Livii libr. 3. Vitam Castruccii, Comoediam Clizia inscriptam, De Principe, De Senatore etc. P. Freher. Theatro Viror. erudit. claror. Vide et Nicolaus Machiavellus.

MACHICOLIUM oppid. Britanniae minoris vix 3. leuc. a mari Aquitan. Machecou. Caput regiunculae le Duche de Retz, 1. leuca [orig: leucâ] a confinio Pictaviensis provinc. 5. a Ligeri in Austrum 10. a Nannetis in Africum.

MACHICORUM Tractus provinc Madagascariae, versus partem Austral. et Ampatres populos ubi aliquot coloniae Francorum, a paucis annis annis vulgo Pais des Machicores.

MACHIMOS civitas, cuius incolae pugnaces sunt, armatique nascuntur, ac bellum assidue gerunt. Vide Cael. Rhodig. ex Aelianol. 39. c. 50. l. 17. c. 31.

MACHINA pro thesauro subterraneo, apud Livium, l. 39. c. 50. Admonent deinde quidam, esse thesaurum publicum sub terra, saxo [orig: saxô] quadrato [orig: quadratô] septum. eo vinctus demittitur, et saxum ingens, quo [orig: quô] operitur, machina superimpositum est: quibus verbis id refert, quod Plut. in Vita Philopoemenis sic: *ou) mh\n a)lla\ komi/santes2 au)to\n ei)s2 to\n kalou/menon qhsauro\n, oi)/khma kata/geion, ou)/te pneu=ma lamba/non, ou)/te fw=s2 e)/cwqen, ou)te qu/ras2 e)/xon, a)lla\ mega/lw| li/qw| periagome/nw| katakleio/menoi e)ntau=ta kate/qento. Quod in omnibus Siris, Cryptis et templorum Thesauris ac favissis, quae sub terra aedificabantur, fiebat: Lapide nempe quadrato [orig: quadratô] struebantur et concamerabantur, relicto [orig: relictô] foramine, quod saxo [orig: saxô] desuper imposito [orig: impositô] claudebatur. Cuiusmodi Cryptam quoque fuisse monumentum illud, in quo Domini nostri cadaver a Iosepho reconditum, asserit Salmas. Item pro catasta, in qua servi vendebantur, et qua [orig: quâ] inclusi prostabant, apud Ciceronem ubi ancillam eruere de machina ait. Porro, pro toto molae machinamento, unde machmarius asinus, qui machinam circumagit, etc. Vide praefatum Salmas. ad Solin. pag. 1210. et hic [orig: hîc] passim, inprimis in vocibus, Cisterna, Favissae, Thesaurus.

MACHINARUM Ars Vide infra Mechanice Alias Machina Vitruvio l. 10. c. 1. est continens ex materia coniunctio, maximas ad onerum motus habens virtutes, ac movetur ex arte

circulorum rotundationibus, per kuklikh\n ki/nhsin. Delrius ad illa Senece Thyeste, Urbes sternere machinis longe saxa rotantibus etc.

MACHINATOR epitheton Iovis, quem Phoenices vocabant *di/a mi/xion, intelligentes Vulcanum, Euseb. Praepar. Euang. l. 4. c. 10. Bochart. vertit puritexni/thn, Phoenic. l. 2. c. 1.

MACHIR fil. Manasse, Gen. c. 50. v. 23. Pater Galaad. 1 Par. c. 7. v. 14. Filius item Ammihel. 2 Sam. c. 9. v. 4.

MACHLINIA urbs Belgii ampla et praeclara, Brabantiae metropolis, media inter Antverpiam, Lovanium, et Bruxellas. Meckelen et Malines. Ad Dylam fluv. Baudrando, in Brabantia inserta; sed tamen regiuncula adiacens, Machliniense dicta dominium, Belgii provinc. est. Media fere inter Antverpiam ad Boream et Bruxellas ad Austream sub Hispan. Dicitur et Mechlinia. Archiepiscopat. facta est a Paulo IV. Philippo II. Hispan. Rege curante. A voce MACHALE seu MACHALUM, nomen habet quae medii aevi Scriptoribus horreum sine tecto denotat, Campanis Galliae Machau; tum huic urbi, tum aliis similis appellationis vicis ad Mosam et circa Beringiam, nomen datum esse, iudicat Wendelinus, laudatus Car. du Fresne, in voce Machale.

MACHLIS fera Scandinaviae, similis alci, labro [orig: labrô] superiori adeo propenso [orig: propensô], ut nisi recedens in posteriora vestigia pasci nequeat, Plin. l. 8. c. 15. quod alci tribuit Solinus. c. 20. Vide ad hunc Claud. Salmas. pag. 232. et 386.

MACLYES Africae populi supra Nasamones, quos Androgynos esse tradit Calliphanes, utriusque naturae inter se vicibus coeuntes. His Aristot. tradit dexteram mammam esse virilem laevam muliebrem. Plin. l. 6. c. 2.

MACHMAS nomen oppidi et castri Templariorum, in tribu Ephraim. 1 Sam. c. 13. v. 2. Bira nunc, 12. mill. pass. ab Hierosolymis in Boreal. Garizim montem versus 15.

MACHMETHATH terminus tribus Manasse in sorte Ephraim. Ios. c. 16. v. 6 et c. 17. v. 7.

MACHUREBI et MACHURES, Mauritaniae Caesariensis gens. Ptol. Macurebi Plinio. l. 5. c. 3. Machuribi sunt eidem Ptolemaeo, Libyae interioris populi.

MACIANUM vulgo Machian, una ex Moluccis stricte sumptis, versus Gilolum Insul. sub Batavis, inter Insulam Motirae ad Boream et Bachianum ad Austrum. Vide in voce Moluccae.

MACIDOS urbs Thraciae. Madi Ptol. Madytos. Xenophonti, vulgo Maiton, et Maitos, teste Leunclavio: 6. milliar. a Sesto. 13. a Callipoli in Merid. Fuit olim Episcopat. sub Archiepiscop. Heracleensi, nunc metropolis est. Ferrarius.

MACIS apud Casp. Barlaeum in Medicea, ubi de Domo Societatis Indiae Orient. Amstelodami: Hic [orig: Hîc] Persarum, Arabum, Sinensium, Moluccarum, Iaponensium dona segetesque habebant capacissima porcellana -- piper rotundum oblongumque -- Macis et nuces myristicae triplices, alia involucris suis inclusae, aliae foliis macidis tectae, aliae conditae, Moluccarum proprios proventus et benignitatem praedicabant. Paulo post, etiam tabellae ex macidis succo, et Gutta gamba, flavo colore reliquis intermicans. Item, magni pretii olea e macide et nucibus myrysticis, etc. aromatis genus est, parvus nempe, ruber et iucundus aspectu cortex, alio maiore cortice obvolutus, qui nucem myristicam, cum maturuit, circumdat, eaque exsiccata [orig: exsiccatâ] sese aperit atque in aurum flavescit: ipsa nuce carior, Dalechampius Histor. Plant. Tom. II. l. 18. c. 32. Eius, ut et nucum, proventus maximus est in Insulis Bandanis, quarum monopolium Belgae habent Foederati: Auctor Anonymus Hist. Orb. Terr. c. 10.

MACISTOS urbs Triphyliae, quam Caucones inhabitarunt [orig: inhabitârunt], a Macisto Phryxifratre. Vide Steph. in *ma/kistos2.

MACIUM Indiae provincia, elephantis referta, quorum decem milia Rex ad bellum nutrit: ipse vero albo vehitur elephanto, cui catena aurea gemmis distincta, colloque circumdata ad pedes usque propendet. Viri ac mulieres stylo [orig: stylô] ferreo [orig: ferreô] variis coloribus, figurisque corpora pingunt. Idola omnes colunt: e lecto surgentes ad orientem solem se convertunt, et iunctis manibus orant: in oratione trini Dei opem petunt, serpentesque assos in cibum pro deliciis habent. Aeneas Sylvius Asiae part. l. c. 10.

S. MACLOVII peninsula Galliae, in Britannia minore cum urbe cognomine. vulgo St. Malo, vel St. Malo de l'Isle, Episcopat. post dirutum Aletum, a quo mill. pass. plus minus distat. Nomen ei dedit Machutes, qui et Maclovius, Aletensium Episcop. Vide Valesium in voce Aletum.

MACLOVIUM urbs Gall. Celticae Episcopat. parvi circuitus, sed munita et dives, emporiumque celeberrimum, cum portu capaci: Episcopat. sub Archiepiscop. Turonensi, in insul. parva S. Aaronis dicta, vix a continente separata, ipsique ponte iuncta. S. Malo vulgo. Crevit ex ruinis Alethae, et 16. leuc. distat ab urbe Briocensi, 4. a Dola in Circuitu Hinc nautae periti. Nomen accepit a primo suo Episcopo Maclovio, quem alii Nacutum vocant. Rupi insidet, et commerciis inprimis Arctum versus celebris est, regni clavis. Huius portae quoties clauduntur, 12. molossos solvi mos est, ut hostiles detegant insidias. Templum eius cathedrale Vincentio sacrum, unum est ex antiquissimis totius regni. Vide Argentraeum Hist. de Bretagne, De Paz Hist. Sammarth. Gall. Chr. T. II. Duchesnium ant. des Villes, etc. Dicitur etiam S. Maclovii urbs. An primus fuerit Aletensium

Episcopus Machutes ille vel Maclovius, ambigit Vales. Neque enim id dicit Auctor eius Vitae, apud Iohann. Boscium: sed tantum scribit, Machutem cum Aarone mansisse, donec Episcopatus civitatis Britannicae, quae vocatur Aleta, ei exstitit destinatus. Non erat ea civitas longe ab Insula Aaronis, super littus maris sita: habens ex uno latere fluvium, nomine Kinctus ab altera vero parte mari alluebatur. Ubi pro Kinctus legi vult Rinctus Auctor praefatus: Vulgo enim Rance dicitur. Meminit eius Vita Maclovii a Ioh. Mabilione edita, Antiquissima civitas Aletis a meridiana [orig: meridianâ] parte Rinctio [orig: Rinctiô] fluvio [orig: fluviô] illic mari influente lavitur, ab Aquilone freto [orig: fretô] irrumpente ab Insula separatur, populis et navalibus commerciis frequentata. Incolas urbis Maclovii Britanni Maluins vocant, Hadr. Vales. in voce Aletum.

MACOCUM vulgo Nacoco, regnum peramplum Aethiopiae superioris cui 10. alii Reges subsunt, 250. milliar. German. a regno Congi, versus partem Septentrional. fluv. Zaire. Ei a Septentrione regnum Muiaci adiacet, cum quo perpetuum fere gerit bellum, et ad Euro-boream ei vicinus est Rex Giringbomba. Is. Voss. de fontibus Nili.

MACODAMA Africae propriae urbs maritima, Episcopalis sub Archiepiscopo Carthagin. ad Syrtim. Nunc pagus, apud ostia Tritonis et Theaenas. Ptol. Macomades Antonino, Macros hodie, teste Moletio.

MACOMADAE Antonin. Calumacuma Ptol. Macellata Marmolio, Mesurata Moletio, oppid. Africae ad initum Syrtis magnae. Nunc vicus tenuis, cum parva turri. Apud Aspidem oppid. a Lepti magna 220. milliar. in Ortu.

MACRA amnis ex Apennino fluens, Liguriamque dividens ab Hetruria [orig: Hetruriâ], et iuxta lunam civitatem in mare Ligusticum illabens, la Magra vulgo. Plin. l. 3. c. 5. Lucan. l. 2. v. 426.

---- Nullasque vado qui Macra moratus
Alnos, vicinae procurrit in aequora Lunae.

Oritur in limite Ducatus Parmensis, postea iuxta Apuam labitur; dein auctus Verra [orig: Verrâ], Ula, aliisque minoribus omnibus, tractum Vallem Macrae rigat; et per ditionem Genuensem fluens, paulo infra Serezanam in mare Mediterraneum se exonerat. Baudrand. Est et insulae nomen in mari Myrtoo, apud Euboeam, a qua avulsa est, 60. stad. a Sunio promontorio circuitu totidem, 2. mill. pass. ab insul. Helena, Plin. l. 4. c. 12. vulgo Macronosi.

MACRANIA vulgo Macran, provinc. Persiae, versus mare Indicum. et confinia M. Mogolis. Mekran etiam, et aliis Geteche Maquerona; Pars Caramaniae antiquae, ut et nunc pars Oriental. regionis Kirman dictae, sub Persis. Habet ad Boream Sigistaniam provinc. ad Meridiem mare Indicum, ad occidentem Caramaniam propriam, et ad Ortum Sindam regionem. Principes habet sub clientela Regis Persarum. Cum urbe cognomine Macranum. Eius portus praecipuus Guadel, dicitur versus mare Indicum.

MACRAS campus in Coelesyria [orig: Coelesyriâ]. Stabo. Hodie Marzi Nigro.

MACRI campi inter Bononiam et Ravennam, per quos Romam itur. *makroi\ *ka/mpoi Straboni, l. 5. Eorum meminere [orig: meminêre] Varro, Livius, atque Columella. Vide Cluver.

MACRIA insul. parva Rhodiorum. Plin. l. 5. c. 31. Teiorum item promontorium in Asia [orig: Asiâ] Ioniae regionis. Pausan. Achaic. l. 7.

MACRANUS Gallieno [orig: Gallienô] et Aurelio [orig: Aureliô] usurpante imperium, factus est Imperator, cum duobus filiis suis, Macriano et Quieto: idque consilio [orig: consiliô] et opero [orig: operô] ducis Balistae, ac omnium militum assen su. Hic cum statim contra Gallienum veniret, ac 45000. militum secum duceret, in Illyrico, vel Thraciarum finibus, congressus cum Aureolo, victus et cum Macriano filio interemptus est: triginta denique milia militum in Aureoli potestatem concessere [orig: concessêre], A. C. 262. Domitianus autem eum vicit, dux Aureoli fortissimus et vehementissimus: qui se originem dicebat a Domitiano Imperat. trahere, atque a Domicilla. Vide quoque Macrimus.

MACRIANUS minor, una cum patre factus est Imperator, una item cum patre, cuius merito [orig: meritô] imperare coeperat, a Domitiano victus, 30000. militum spoliatus est. De hoc multa dicuntur, quae ad fortitudinem pertinent iuvenilis aetatis. Fuit matre nobili, patre tantum forti et militia [orig: militiâ] claro [orig: clarô]. Trebel. Pollio, de xxx. Tyrannn. c. 13. Vide Macrinus.

MACRIM pro Stagira, Aristotelis patria, apud Georgium Logothetam in Chronico Constantinop.

MACRINA virgo sanctitate insignis, Basilii et Gregorii Nysseni soror, hunc ob illius mortem tam egregie consolata est, utpot erudita admodum, ut Gregorius hinc occasione sumpta [orig: sumptâ], de Anima et Resurrectione dialogum ediderit. Vide Gregor. Nyssen. in ep. ad Olymp. Avia virginis huius itidem Macrina vocata est.

MACRINUS [1] Marcus, opilius Severus Maurusobscura [orig: Maurusobscurâ] stirpe, per omnes gradus a Fortuna evectus, Advocatus Fisci et Praetorio praefectus evasit: Caracallae postmodum occiso successit, ascito [orig: ascitô] in Imperii con sortium, Diadumeno [orig: Diadumenô] filio [orig: filiô] an. aetat. 10. sed ob saevitiam militibus exosus, horum conspiratione sublatus est, A. C. 218. Imperii 1. mens. 2. Iul. Capitolin. in vita eius, Aur. Victor in Macrino, Ael. Lamprid. in Diadumeno.

MACRINUS [2] vel MACRIANUS et MARCIANUS Marcus Fulvius, a Balisto, Praefecto praetorio sub Valeriano, ad Imperium evectus, adiunxit sibi macrinum vel Q. Fulv. Marcianum et C. Fulvium Quietum, filios. Sed victus in Illyrico, per Aureolum, cum Macrino, in pugna cecidit. Quietus vero,

Odenatum, qui Balistum occiderat, persequens, ab Emessanis interemptus est. Sub finem Saecul. 3. imperante Galieno [orig: Galienô]. Trebell. Pollio, de 30. tyrannis. c. 12. Item Consul cum Aelio Celso, an. 916. Urb. Cond.

MACRINUS [3] Salomon Iulioduno-Picto, discipulus Fabri Stapulensis, Poeta Lyricus, post Horatium, excellentissimus, dum iuvenis esset, habitus, scripsit Hymnorum libros. 7. Hymnorum Selectorum libros 3. Carminum libellum, Odarum libros 4. Naeniarum libros 3. de Gelonide Borsata [orig: Borsatâ] uxore, quod ultimum palmam fert. Pater Caroli, Poetae patre quidem inferioris, sed Graeca [orig: Graecâ] eruditione praestantioris, praeceptoris Catharinae Borboniae, sed in tumultu Parisiensi trucidati. Obiit A. C. 1557. senex. De illo Hospitalius --- -

---- Macrinus ad aethera notus
Carminibus fidicen modulandis ---- Sammarth. Mich.

MACRIS [1] insula Carlae in mari Rhodensi apud Cannum urbem maritimam. Magri hodie. Macris etiam, ob longitudinem, dicta est Euboea, sicuti et Chios.

MACRIS Sinus Gall. Golfe de Macre, maris mediterranei in ora Lyciae, prope Macram urbem inter Lyciam et Rhodum. Aliter Glaucus sinus. Vide ibi.

MACROBII populi Africae in Meroe insul. teste Mela [orig: Melâ], l. 3. c. 19. et in Aethiopia [orig: Aethiopiâ] ad Solis ortum, teste Plinio, l. 4. c. 12. et l. 6. c. 30. sic ob vitae longitudinem dicti. Iustitiam colunt, amant aequitatem, plurimum valent robore, et forma [orig: formâ] pulcherrimi sunt. Hyperborei etiam populi et Aethiopes, prope Oceanum Atlanticum Macrobii dicti, teste Eustathio [orig: Eustathiô] et Dionys. Afric. ob eandem causam. Vide et orphei Argonaut.

MACROBIUS Aurelius, nomen viri, qui scripsit Saturnalium libros, in quibus de variis tractans, criticum et antiquarium insignem agit, et commentarios in somnium Scipionis, quos Planudes Graece vertit; Isacius Pontanus Meursiusque eruditis notis illustrarunt [orig: illustrârunt]. Vide et Merulam, l. 2. untiq. Gall. Cisalp. c. 2. Vixit sub finem saecul. 4. fuitque unus ex Cubiculariis Theodosii.

MACROCEPHALI populi ad Bosphorum, Pomp. Melae l. 1. c. 19. Stephanus Colchis vicinos esse scribit. Circa Cerasuntem oppid. Cappadociae sunt Plinio. l. 6. c. 4. Acapitis longitudine dicti.

MACROCHERAE Tunicae apud Lamprid. in Alexandro Sev. c. 33. Chlamudes hirtas Severi, et tunicas asemas, vel macrocheras ex pupura non magna ad usum revocavit suum: dictae sunt tunicae, quae longas habebant manicas. Salmas. ad h. l.

MACROCHIR apud C. Nepotem in Regibus c. 1. Artaxerxis cognomen, ex Graeco *makro/xeir, Latin. Longimanus, in Tarich, Daras Dast, quod idem. Sic autem dicebatur, quia tam longis brachiis erat, ut stans rectusque manibus genua contingeret, Strabo l. 15. Vel. quia dextram sinistra [orig: sinistrâ] habebat longiorem, Plut. R. David. Kimchi in tempestive subtilis, a magna potentia [orig: potentiâ]: aliis a liberalitate, id cognomenti arcessentibus. Vide Philippum Melanchthonem in Chron. et plura de hoc Rege, voce Artaxerxes l.

MACRON [1] Thraciae oppid. non procul ab Isthmo Cherronensi, ita dictum a longo muro, quem Militiades a Propontide ad melianum sinum duxit, Cherronesum a reliqua [orig: reliquâ] Thracia [orig: Thraciâ] excludens. Plin. l. 4. c. 11.

MACRONA apud Anastasium Bibliothecar. in Leone III. Macronum vero ipsius Lateranensis Patriarchii, quae extenditur a campo et ultra imagines Apostolorum restauravit, porticus videtur esse aut solarium in longum porrectum, testudinatum et cameratum, quasi makro\n dictum. Cuiusmodi ma/krwna in Patriarchio Constantinop. exstitisse, et urbe a Francis primum capta [orig: captâ] conflagrasse [orig: conflagrâsse], auctor est Nicetas in Alexio Man. fil. c. 6. in Isaacio et Alexio c. 2. apud Car. du Fresne, qui Macronem et Andronem idem esse docet, in Gossar. Vide quae de Macrona Lateranensi in sua dissertatione de Lateranensibus parietinis attigit, p. 30. et 31. Nic. Alemannus.

MACRONES Pontica gens ad fluv. Absarum, in Colchidis, et Armeniae maioris confinio. Quorum Val. Flacc. meminit, l. 5. v. 151.

Strabo l. 12. *kai\ *sa/nnoi ou(\s2 pro/teron e)ka/loun *ma/krwnas2. Machelones ab Arriano appellari, Macritas ab Apollonio l. 1. Argonaut. credit Pintianus, sic dictos, ut idem addit, ex eius enarratoribus, quod sint coloni Euboeensium. euboea enim olim Macris dicta. Sed Sannos diversos a Macronibus faciunt Xenophon, et Arrianus, quodidem quoque Pintianus annotavit.

MACRONTICHOS Thraciae oppid. 60. milliar. a Byzantio. Suidas. Sed duplo [orig: duplô] fere intervallo [orig: intervallô] abest, Ferrar. In ora Proponitidis, inter Rhaedestum et Pactyam, a Lysimachio 5. mill. pass. in Boream ab ore Ponti 150. a Doriso 122. in Ortum. Olim Episcopalis sub Archiepiscopo Heracleensi, postea Metropolis, cum Xanthia et Peritheorio, urbibusproximis, effecta.