CAMENA Early Modern Latin Texts

JOH. JACOBI HOFMANNI SS. Th. Doct. Profess. Histor. et Graec. Ling. in Academ Basil. LEXICON VNIVERSALE, HISTORIAM SACRAM ET PROFANAM Omnis aevi, omniumque Gentium; CHRONOLOGIAM AD HAEC VSQVE TEMPORA; GEOGRAPHIAM ET VETERIS ET NOVI ORBIS; PRINCIPVM PER OMNES TERRAS FAMILIARVM Ab omni memoria repetitam GENEALOGIAM; Tum MYTHOLOGIAM, RITVS, CAERIMONIAS, Omnemque Veterum Antiquitatem, ex Philologiae fontibus haustam; VIRORVM, INGENIO ATQVE ERVDITIONE CELEBRIVM Enarrationem copiosissimam; Praeterea ANIMALIVM, PLANTARVM, METALLORVM, LAPIDVM, GEMMARVM, Nomina, Naturas, Vires, Explanans. EDITION ABSOLVTISSIMA, Praeter Supplementa, et Additiones, antea seorsum editas, nunc suis locis ac ordini insertas, VBERRIMIS ACCESSIONIBVS, IPSIVS AVCTORIS MANV novissime lucubratis, tertia parte, quam antehac, AVCTIOR, LOCVPLETIOR: INDICIBVS ATQVE CATALOGIS REGVM, PRINCIPVM, POPVLORVM, TEMPORVM, VIRORVM ET FEMINARVM ILLVSTRIVM, ANIMALIVM, PLANTARVM; Tum praecipue NOMINVM, QVIBVS REGIONES, VRBES, MONTES, FLVMINA, etc in omnibus terris, vernacula et vigenti hodie ubique lingua appellantur; Caeterarum denique rerum memorabilium, ACCVRATISSIMIS INSTRVCTA. TOMVS TERTIVS Literas M, N, O, P, Q, continens. [gap: illustration] LVGDVNI BATAVORVM, Apud JACOB. HACKIVM, CORNEL. BOVTESTEYN, PETR. VANDER AA, et JORD. LVCHTMANS. MDC XCVIII. Cum peculiari Praepott. D. D. Ordinum Hollandiae et West-Frisiae Privilegio.

MAMILIUS [1] alio nomine Octavius sive Octavus, Tusculanus, gener Tarquinii Superbi, qui ad se confugiente socero [orig: socerô], totum Latium adversus Romanos concitavit.

MAMILLA urbs Germaniae in ditione Neoburgensi, ad Elsterum fluv. Media inter Neoburgum ad Occasum et Altenburgum ad Ortum, 4. milliarib. Germanicis. 11. a Misna in Occasum in Misnia [orig: Misniâ]. Zeitz. Fabricio.

MAMILLARIA Gall. MAMELLEIERE, armaturae species, apud Car. du Fresne in Glossar.

MAMISTRA urbs Ciliciae mediterranea Adanae finitima, Archiepiscopalis sub Patriarcha Antiocheno Malmistra vulgo. Libri Concil.

MAMITUS 13. Assyriorum Rex, post Altadem A. M. 2385. Hermascus, Augustin. de C. D. l. 18. c. 7. regnavit annis 30. Militesexercuit, et laboribus assuefecit, formidinique esse coepit Syris et Aegyptiis Berosus.

MAMMACUTHUS nomen comicum stulti, quo nomine et Plato quaedam e dramatibus suis instignivisse perhibetur. Vid. Scholia in Aristoph. Ranas Act. 4. sc. 1. Cael. Rhodig. l. 17. c. 4.

MAMMAE [2] et Tatae apud Romanos, Nutrices dictae sunt, et Nutricii. Unde Inscr. Romae: Dis. M. Zetho. Corinthus. Tata, eius, et Nice. Mamma. f. V. A. I. DXVI. D. Hieron. ad Heliodorum, Nunc et Gerula quondam, iam anus; et Nutricius, secundus post naturalem pietatem pater, clamitat, morituros exspecta paulisper, et sepeli, forsitan et laxis uberum pellibus mater, arata [orig: aratâ] rugis fronte, antiquum referens Mammae lallare congeminet. Lalla autem sollennis est naenia Nutricum, ut docet Cornutus ad Persium; Aut cur a Nutrice iussus dormire ploras? Quae infantibus ut dormiant, solent dicere saepe, Lalla, lalla, aut dormi, autlacte. Et haec cantio apud hodiernas quoque Mammas exauditur. Laur. Pignorius Comment. de Seruis. Apud Graecos similiter la/la infantibus dicere, vel *baukala=|n, id est, cantiones infantibus sopiendis aptas, quas xatabaukalh/seis2, item nu/nnia vocabant, accinere erant solitae: Et repetitur vox naenia hoc sensu, apud Arnob. l. 7. adv. Gent. Somno occupari ut possint, leves audiendae sunt naeniae. Fr. Rossaeus Archaeolgiae Atticae l. 5. c. 7. Vide quoque infra, in voce Nutrix. Dictae autem nutrices Mammae, quod mammas praeberent, Thom. Bartholinus de Puerperio Veterum. De quibus vide infra voce Uber.

MAMMAEA [1] nomen diaetarum, quas in Palatio fecit Alexander Sev. Lamprid. in Vita eius c. 26. In matrem Mammaeam unice pius fuit, ita ut Romae in palatio faceret diaetas, nominis Mammaeae, quas imperitum vulgus hodie ad Mammam vocat. Et in Baiano palatium cum stagno, quod Mammaeae nomine hodieque censetur.

MAMMAEA [2] Iulia mater Alexandri Severi, insignis ingenii, et animi excelsi femina, a quibusdam dicitur Christiana fuisse, et ab Origene edocta. Haec filium, qui et ipse in sinu matris aliquam Christianismi notitiam hausit, eo [orig: eô] coegerat, ut quae mensae super-essent edulia, quamvis permodica, altera [orig: alterâ] vice apponerentur. Aurel. Victor. Abbas Urspergensis Euseb. l. 6. c. 15. 16. Dein in saevitiam degenerans, socerum filii e medio tolli, nutu in Africam relegata [orig: relegatâ], curavit, quo sola, apud Imperatorem, rerum potiretur. Tandem a militibus, qui Alexandrum, ob matris avaritiam, exosum occiderant, similiter interfecta, obiit A. C. 235. Vide porro [orig: porrô] Lamprid. in Alex. c. 60. Herodian. l. 5. it. infra Mammea.

MAMMAEUS Pons a Mammea matre Severi sic dictus, super Anienem sluvium, ad 6. mill. pass. dictus Ponte Mammolo, teste Marliano. Inter Sabinam et Latium. Extra Romam.

MAMMEA Augusta, religioni Christianae favit, in qua ut erudiretur, Origene Antiochiam ad se evocato [orig: evocatô] usa est. Unde et fil. eius Alexander Severus quandam Christinotitiam habuisse legitur Euseb. l. 6. c. 20. P. Orosius l. 7. c. 11. etc. Vide Mammaea.

MAMMEANAE puellae alimentariae, et Mammeani pueri ab Alexandro Severo instituti. Lamprid. in Alex. c. 57. an. Urb. Cond. 984.

MAMMELUCI nomen militum, sub Sultanis Aegypti, significat Servos seu Milites. Communiter e Christianis legebantur et caelibes erant: Ex illis Sultani desumpti, et praecipui militiae regnique proceres. Primi ex Circassia in Aegyptum venisse, primumque circa A. C. 1250. innotuisse dicuntur, eo [orig: eô] tempore, quo [orig: quô] Ludovicus IX. contra Saracenos moverat. (Aliis ad A. C. 869. illos referentibus, quo Achmadum fil. tolonis, qui servus fuerat, post Elmustein trucidatum, Aegypti Syriaeque Regem secerint.) Dein per duo saecula clari, A. C. 1516. a Selimo, Imperat. Turcico Campsone Sultano, prope Alepum occiso [orig: occisô], victi, Tomumbeium huius loco [orig: locô] sibi praefecerunt, ab eodem similiter superatum, A. C. 1517. et Cario [orig: Cariô] capto [orig: captô], infelici ligno affixum. Sic Mammelucorum imperio, post ann. 267. finis impositus est. Pet. Martyr. Anglerius, Hist. Leg. Aegypt. Paul. Iovius hist. libr. 17. et 18. Chalcocondyl. l. 3. Baudier. Hist. Turc.

MAMMILLA nomen mulieris Telegoni filiae a qua [orig: quâ] familia Mammillorum dicta.

MAMMUCHA Saracenorom Regulus, alter in Ecclesiam Pharao, cum tota classe mari absorptus est: circa A. C. 564. Antonin. l. 15. c. 15.