December 2004 Ruediger Niehl markup
typed text - structural tagging complete - no semantic tagging - no spell check - orthographical standardization performed
06/2005 Peter Stroebel markup
semi-automatic lemma-correction
05/2006; 06/2008; 06/2010; 12/2010; 02/2011 Antonio Javier Ortiz Cano; Reinhard Gruhl markup
largely revised

image: as0001

JOH. JACOBI HOFMANNI SS. Th. Doct. Profess. Histor. et Graec. Ling. in Academ Basil. LEXICON VNIVERSALE, HISTORIAM SACRAM ET PROFANAM Omnis aevi, omniumque Gentium; CHRONOLOGIAM AD HAEC VSQVE TEMPORA; GEOGRAPHIAM ET VETERIS ET NOVI ORBIS; PRINCIPVM PER OMNES TERRAS FAMILIARVM Ab omni memoria repetitam GENEALOGIAM; Tum MYTHOLOGIAM, RITVS, CAERIMONIAS, Omnemque Veterum Antiquitatem, ex Philologiae fontibus haustam; VIRORVM, INGENIO ATQVE ERVDITIONE CELEBRIVM Enarrationem copiosissimam; Praeterea ANIMALIVM, PLANTARVM, METALLORVM, LAPIDVM, GEMMARVM, Nomina, Naturas, Vires, Explanans. EDITION ABSOLVTISSIMA, Praeter Supplementa, et Additiones, antea seorsum editas, nunc suis locis ac ordini insertas, VBERRIMIS ACCESSIONIBVS, IPSIVS AVCTORIS MANV novissime lucubratis, tertia parte, quam antehac, AVCTIOR, LOCVPLETIOR: INDICIBVS ATQVE CATALOGIS REGVM, PRINCIPVM, POPVLORVM, TEMPORVM, VIRORVM ET FEMINARVM ILLVSTRIVM, ANIMALIVM, PLANTARVM; Tum praecipue NOMINVM, QVIBVS REGIONES, VRBES, MONTES, FLVMINA, etc in omnibus terris, vernacula et vigenti hodie ubique lingua appellantur; Caeterarum denique rerum memorabilium, ACCVRATISSIMIS INSTRVCTA. TOMVS TERTIVS Literas M, N, O, P, Q, continens. [gap: illustration] LVGDVNI BATAVORVM, Apud JACOB. HACKIVM, CORNEL. BOVTESTEYN, PETR. VANDER AA, et JORD. LVCHTMANS. MDC XCVIII. Cum peculiari Praepott. D. D. Ordinum Hollandiae et West-Frisiae Privilegio.


image: as0002

[gap: blank space]
image: as0003

[gap: illustration]
image: s0082b

MARTYRIANI Haeretici, de quibus vide Epiphanium Haeresi 80.

MARTYRIUS Episcopus Antiochenus, post Acatium, A. C. 459. a Petro Fullone haerctico, iuncto Apollin aris sectatoribus, Nestorianismi accusatus, et ad Imperatorem Leonem citatus, Gennadium, strenuum hyperaspisten nactus est. Hinc in sedem suam remissus, cum videret Petrum interea se in eam intrusisse, Episcopatu se abdicavit: restitutusdein, tandem sub Zenone, qui Petro tavebat, pulsusest, A. C. 474. Theodor. Lector, l. 1. Collat. Liberatus in Breviar. c. 18. Nicephor. l. 15. etc. Item Episcopus Hierosolymitanus, post Anastasium, A. C. 477. Cappadox, discipulus Euthymii. Obiit A. C. 485. Succ. Sallustius. Niceph. in Chron. Evagr. l. 3. c. 16. Cyrill. in vita Euthym. et Sabae.

MARTYROLOGIUM Catalogus Martyrum seu Fasti SS. Gregori M. l. 7. Ind. 1. Ep. 29. Nos autem pene omnium Martyrum distinctis per dies singulos passionibus collecta in uno codice nominababemus, atque quottidianis diebus in eorum veneratione Missarum sollennia agimus, non tamem in eodem volumine quid qualiter passus sit, indicatur, sed tantummodo nomen. locus et dies passionis ponitur. Quod conficere olim Ecclesiae Notarii consuevere [orig: consuevźre], qui primum solorum Martyrum; postmodum vero Confessorum quoque et aliorum Sanctorum, Natales adnotarunt [orig: adnotārunt]. Vide Baronium Praef. ad Martyrologium Romanum, et de genuflexionis in lectione eiusritu, Dominic. Macrum in voce Genuflexio. Sequioribus dein saeculis, maxime apud Monachos, vox laxius sumiicoepit, pro Necrologio, seu Obituario, ut vocant, et Regula, quod fere semper in eodem volumine Martyrologium, Obituarium et Regula Ordinis descripta legerentur: Unde Martyrologio inscribi dictus, cuius obitus dies ibi adnotatur, ut scil. ex ea congregatione seu fraternitate, cui quis adscriptus est. Ingulfus p. 907. Nomen eius et uxoris eius, Fratrum nostreram Martyrologio inscribi consensimus. Neque vero dies duntaxat obitus in iis annotabantur, sed etiam Ecclesiis quaevis impensa beneficia, aut factae donationes. Ditmarus. l. ult. Sanctorum reliquias, et munda eorum receptacula, cum aliis utilitatibus plurimis, tam in praediis, quam in mancipiis, ego acquisivi et Martyrologio inscripsi meo, apud Car. du Fresne in Glossario. De investitura per Martyrologium suo [orig: suō] loco [orig: locō].

MARTYROPOLIS Procop. Miepherkin. Ioh. Lydo, aliis Magarckin, urbs Armeniae maioris ad Nymphium fluv.

MARTYRUM Anni seu Epochae Diocletianae, ab Aegyptiis Christianis Ecclesiae Alexandrinae, hactenus usurpatae, initium desumitur a persecutione Diocletiani, quam in A. C. 302. vel 303. vulgo coniciunt Chronologi: qua de re exstant virorum doctissimorum coniecturae, ex Concilio Girthensi potissimum desum ptae, Baronii, Scaligeri, Petavii, et novissime Ioannis Broei, in ea Disquisitione, quam de Initio perseeutionis Diocletianeae et Epocha Concilii Cirthensis inscripsit. Ab hac autem aera Martyrum, Alexandrini, Abyssini, aliique nonnulli annos suos auspicantur. Vide Adonem Vien. in Chron. initio [orig: initiō] Constantini et ann. 627. Chronicon Orientale p. 85. 109. 124. 125. 127. 146. 202. ut et doctissimum Henschenium Exegesi praelim. ad Tom. III. Martii c. 2. n. 11. laudatos Carolo du Fresne, in voce Annus.

MARTYRUM Pax olim in Ecclesia, paenitentibus, qui excommunicati fuerant, reditum in Ecclesiam concessit. Praeter enim graviora paenitentiae sollennia aut Episcopi sententiam ac manuum impositionem, lapsis in Idoloatriam aliterve adeo que communione ab Episcopo pulsis, pacem seu postliminium, i. e., absolutionem, non solum Presbyteri dederunt atque Diaconi, postquam eiusmodilapsis satis paenitentes visi sunt, verum etiam Martyres designati et Confessores. Et quidem pacem ac postliminium hi soli ipsis reddebant libellisque ea de re ad Episcopos cum fiducia datis, eos in communionem admittendos iudicabant, quos sic absolverant. Libellis autem nunc nomina absolutorum inserebant, nunc totas familias, Patrum tantum familiarum nominibus adiectis. Ut Communicet talis cum suis, Cyprian, Ep. 11. quasi non omnino dubitassent [orig: dubitāssent], quin absolvendi ipsis ius iam competeret. Luculentissima sunt apud Cyprianum, modo dictum aliosque et compluria huius rei testimonia, in quibus eminetillud defamiliarum integrarum absolutione, uti et hoc universorum Confessorum, ad Cyprianum aliosque Episcopos: Scias nos universis, de quibus apud te ratio constiterit, quid postcommissum egerint, dedisse pacem et hanc formam per se et aliis Episcopis innotescere volumus, Vide eum Ep. 10. 11. 12. 13. 14. 15. 27. 28. 29. 38. etc. Verum quidem est, hoc Cypriano aliisque disciplinam, ut vocarunt [orig: vocārunt], tunc in Hierarchia usitatiorem enixe sibi tuentibus, mirum in modum displicuisse, quod ex integris Epistolis, abeo ea de re scriptis, satis constat: at vero tempore illo [orig: illō] novum hoc minime erat. Nam etiam apud Tertullianum seu sub A. C. 200. reperitur, velut in morem haud parum etiam ex antiquitate tunc pristina receptum. Postquam sica Martyribus facinorosi qualescumque pacem impetrarant, inde Communicatores, inquit ille, de Pudic. c. 22. revertuntur. Et lib. ad Martyr. c. 1. Pacem quidam in Ecclesia non habentes, a Martyribus in carcere exorare consueverunt. Ita in consuetudinem etiam tunc abiverat. Vide Baronium Annal. Tom. II. A. C. 253. §. 58. etc. et 262. 30. et Gabr. Albaspinaeum l. 2. Observat. 19. Donec tandem invaluit Episcoporum, Presbyterorum, Praesidumque atque id genus aliorum, in Consistoriis suis singularisac sola potestas et iurisdictio, seu facultas iurisdictionis imitatrix, ut excommunicandi, sic etiam absolvendi, exolescente illa [orig: illā], nec ulterius admissa [orig: admissā], quae penes Martyres aliosque praedictos, velut moris tum Iudaici, tum Christiani vetustioris reliq viarum pars reperta. Vide Ioh. Seldenum de Synedriis Veter. Hebraeor. l. 1. c. 9.

MARUBIUM oppid. Salentinorum, Marugi, vel Maruggio, apud oram littoralem Sinus Tarentini, 15. mil. pass. a Tarento in Ortum Gallipolim versus.