CAMENA Early Modern Latin Texts

JOH. JACOBI HOFMANNI SS. Th. Doct. Profess. Histor. et Graec. Ling. in Academ Basil. LEXICON VNIVERSALE, HISTORIAM SACRAM ET PROFANAM Omnis aevi, omniumque Gentium; CHRONOLOGIAM AD HAEC VSQVE TEMPORA; GEOGRAPHIAM ET VETERIS ET NOVI ORBIS; PRINCIPVM PER OMNES TERRAS FAMILIARVM Ab omni memoria repetitam GENEALOGIAM; Tum MYTHOLOGIAM, RITVS, CAERIMONIAS, Omnemque Veterum Antiquitatem, ex Philologiae fontibus haustam; VIRORVM, INGENIO ATQVE ERVDITIONE CELEBRIVM Enarrationem copiosissimam; Praeterea ANIMALIVM, PLANTARVM, METALLORVM, LAPIDVM, GEMMARVM, Nomina, Naturas, Vires, Explanans. EDITION ABSOLVTISSIMA, Praeter Supplementa, et Additiones, antea seorsum editas, nunc suis locis ac ordini insertas, VBERRIMIS ACCESSIONIBVS, IPSIVS AVCTORIS MANV novissime lucubratis, tertia parte, quam antehac, AVCTIOR, LOCVPLETIOR: INDICIBVS ATQVE CATALOGIS REGVM, PRINCIPVM, POPVLORVM, TEMPORVM, VIRORVM ET FEMINARVM ILLVSTRIVM, ANIMALIVM, PLANTARVM; Tum praecipue NOMINVM, QVIBVS REGIONES, VRBES, MONTES, FLVMINA, etc in omnibus terris, vernacula et vigenti hodie ubique lingua appellantur; Caeterarum denique rerum memorabilium, ACCVRATISSIMIS INSTRVCTA. TOMVS TERTIVS Literas M, N, O, P, Q, continens. [gap: illustration] LVGDVNI BATAVORVM, Apud JACOB. HACKIVM, CORNEL. BOVTESTEYN, PETR. VANDER AA, et JORD. LVCHTMANS. MDC XCVIII. Cum peculiari Praepott. D. D. Ordinum Hollandiae et West-Frisiae Privilegio.

MEGABYZUS [2] seu MEGAMBISES, alius Dux Persicus, contra Aegyptios. Herodot. loc. cit. Diodor. Thucyd. loc. cit.

MEGACLES [1] Archon Athenis tw=n dia\ bi/ou VI. post Phorbantem, praefuit ann. 30. circa tempora Sesostris. Sub eo hesiodum floruisse, discimus ex Epochis Marmoreis apud Ioh. Marshamum Canonc Chron. ad Sec. XV. Illi successit Diognetus, quem vide. Item Archon Athenis, circa initium Saeculi a Diluvio XVIII. unus e)k tw=n *enne/a, eo [orig: eô] enim tempore IX. Archontes Remp. administrabant, Herodoto oi( pruta/neis2, tw=n *naukra/rwn l. 5. c. 71. Erat ex Alcmaeonidis, de quibus supra voce, Alcmaeon. et Cylonii piaculi reus, una cum posteris suis, factus est. Ille enim coniurationis Cyloniae consortes, Minervae supplices, ad causam dicendam descendere compulit. Hi kro/mhn klwsh\n filum, Deae simulacro adnexum, manu tenentes, in descensu Eumenidum aris appropinquarunt: quum stamine supplicatorio [orig: supplicatoriô] sua [orig: suâ] sponte rupto [orig: ruptô], Megacles et qui cum eo Archontes erant, quasi Dea supplices reiecisset, trucidarunt [orig: trucidârunt] eos, tam qui extra erant, quam qui ad aras confugerant: soli evaserunt, qui ad uxores ipsorum supplices manus tetenderunt. Inde illi, e)nagei=s2 dicti, detestabiles habebantur, Plut. Solone. Inde Alcmaeonidae huius caedis reatum ferebant; ac licet illi iam damnati ac in exilium missi essent, nihilominus to\ *kulw/nion a)/gos2, Cylonium piaculum urbem diutissime perturbavit. Non enim hoc tantum saeculo Cyloniis, qui supererant, perpetuae cum Megaclis posteris erant inimicitiae; sed etiam saeculo [orig: saeculô] sequente Clisthenes eius pronepos cum 700. Atheniensium familiis, quasi piaculo [orig: piaculô] contaminatis, itidem expulsus est, a Cleomene Lacedaemoniorum Rege, ac defunctorum ossa extra fines eiecta sunt, circa Olymp. 72. quo [orig: quô] tempore in Marathone pugnatum est. Imo postquam rediissent (genus namque eorum in urbe fuit, initio belli Peloponnesiaci Olymp. 87.) Lacedaemonii piaculum hoc iterum exterminari iusserunt; quod [orig: quôd] scirent Periclem, Xantippi filium, per genus maternum, ei)/oxon tw=| a)/gei, obstrictum huic piaculo. Herodotus l. 5. c. 71. Plut. d. l. Thucyd. l. 1. etc. laudati Ioh. Marshamo Canone Chron. Sec. XVIII. Vide et supra, Alcmaeon et Cylon.

MEGACLES [2] Coesyrae filius, Eretriensis, ter vicit Olympia, a Pisitrato [orig: Pisitratô] eiectus; sed Patriae redditus. Vide Scholiast. in Nub. Aristoph. et Polyaen. l. 1. in Pisistrato.

MEGACLES [3] Hipparini fil. Dionis frater, nobilissimus inter Syracusanos, a fratre adiutor sumptus in destruenda [orig: destruendâ] Dionysii Iunioris tyrannide.

MEGACLES [5] Messanius eius Messanae, quae in Sicilia est, Agathocli Syracusanorum tyranno rebus omnibus adversabatur multosque Sicilienses contra eum concitabat, iisque qui enum de medio sustulissent, amplissima munera promisit. Agathocles hinc irritatus, Messanios oppugnare parabat, missoque [orig: missôque] Praecone Megaclem a civibus exposcebat: Quem nisi accepisset, omnino se eos, urbe per vim capta [orig: captâ], in servitutem redacturum interminatus. Megacles mortem non perhorruit: sed ultro se dedendum Tyranno [orig: Tyrannô] obutlit, si legatus mitteretur. Decernentibus haec Messaniis, accedens in castris Agathoclem, Ego vero, inquit, et legatus civitatis nomine venio et moriturus. Sed ante de legatione cum amicis audias. Convocatis ab Agathocle amicis, horum in consessu Megacles Patriae iura percensens ad extremum; Si, inquit, ad exscindendas Syracusas expeditionem Messanii suscepissent, utrum pro Syracusanis an pro Messaniis omnia faceres? Cum ad hanc interrogationem subrideret Agathocles, amici qui praesto erant, eum hortabantur, legato et oratori parcerent. Ille, deposito [orig: depositô] bello [orig: bellô], Megaclem salvum et incolumen domum remisit amicitiamque cum Messaniis fecit, Polyaen. l. 5. c. 2.

MEGACLES [6] qui pentalidas, Mitylenes Principes, ob inflicta sibi verbera sustulit. Vide Arist. Pol. l. 5. c. 10.

MEGACLO filia Macaris Lesbiorum Regis, quum patrem morosum, et semper cum uxore contendentem videret, matris vicem dolens Musas ancillas emit, et Mysas lingua [orig: linguâ] Aeolica [orig: Aeolicâ] vocavit; has docuit canere, et veterum facta ad citharam modulari. Quum vero illae cantus [orig: cantûs] suavitate Macarem demulcerent, et iram eius sedarent, uxorique placarent, Megaclo pro matre eis referens gratias, posuit columnas aeneas, et per omnia, templa honorari iussit. Clemens Alex. in Protreptico Vide et Megalco.

MEGADUCAS apud Guil. Tyrium passim, qui Graeciae citerioris Scriptoribus *me/gas2 *dou=c, i. e. Magnus Dux, *megadou/kas2, Ducae c. 37. dicitur, penes quem summa Rei nauticae seu classis militaris erat praefectura. Car. du Fresne Glossar.

MEGAENETUS cognomento [orig: cognomentô] *ma/nhs2 servus, semibarbarus ac stupidus minimeque civilis; praeterea arrogans et affectans seu ambiens Imperatorio [orig: Imperatoriô] officio [orig: officiô] potiri, denique audax et temerarius. Vide Scholia in Aristophanis Ranas Act. 4. sc. 1.

MEGAERA una Furiarum, Noctis et Acherontis filia, ita dicta a)po\ tou= megai/rein, quod odisse seu invidere significat. Fallitur itaque Statii Scholiastes, qui sic dictam putat quasi *mega/lh e)/ris2. Virg. Aen. l. 12. v. 845. s.

Dicuntur geminae pestes, cognomine Dirae,
Quas et Tartaream nox intempesta Megaeram
Uno [orig: Unô] eodemque [orig: eôdemque] tulit partu.

Ab Hebraeo [gap: Hebrew word(s)] megara sic dicitur, quod serram significat. Familiare id olim Orientalibus, etiam Iudaeis, supplicium.

MEGAHAETERIARCHA Graece *megaetairia/rxhs2, corrupte Megaltriarcha, apud Guil. Tyrium de Bello Sacr. l. 21. c. 16. Erant per idem tempus Hierosolymis Domini Imperatoris Nuntii Andronicus, Angelus Ioannes vir magnificus Megaltriarcha: nomen dignitatis illustris, in Aula Constantinopolitana. Sic autem vocati sunt, qui summo imperio praeerant Haeteriarchis seu Praefectis tw=n e(tairiw=n, i. e. cohortium Palatinarum, ex sociis Imperii conflatarum; quas ad Palatii et Imperatorum potissimum custodiam institutas fuisse, discimus ex Scylitze in Michaele Balbo et Anna Comnena l. 1. p. 11. apud Car. du Fresne in Glossario. Vide quoque Domininic. Macrum in Hierolexico, et supra Hetaeriarchae.

MEGALCO cuius ancillulas Musas fuisse, Macari filias, Myrtilus auctor est, memoratur Arnobio l. 4. Aliter paulo Clemens Protrept. p. 9. *mou/sas2 qerapaini/das2 tau/tas2 e)w/nhtai *megalkw\, h( quga/thr *ma/karos2. Vide et Megaclo -

MEGALES Phryx, qui cum Caco a Marsya [orig: Marsyâ] rege ad Tarchontem Tyrrhenum legatus venit. Caco [orig: Cacô] in vincula dato [orig: datô], et postquam ea frustratus esset, ab Hercule occiso [orig: occisô]; hunc Sabini receperunt, disciplinam augurandi ab eo edocti. Solin. c. 2.

MEGALESIA dies nostro 12. April respondens, qui dicatus, erat Magnae matris Deum [orig: Deûm], cuius imago, per Romanorum Legatos, Pessinunte Phrygiae Romam delata, et a Scipione Nasica, optimo a Senatu iudicato, excepta erat, ceremoniis. Ludi quoque, qui celebrabantur ante templum, in ipso Magnae matris Deum [orig: Deûm] conspectu, Megalesia dicebantur. Liv. l. 29. c. 14. Marcus Iunius Brutus aedem Magnae matris Deum [orig: Deûm] in palatio dedicavit, et ludos ob eam dedicationem factos Megalesia appellavit. Iuvenal. Sat 6. v. 69.

i MEGALI tesseracosti h( mega/lh tessarakosth\, dicitur hodiernis Graecis quatuor ieiuniorum, quae ab illis quotannis celebrantur, primum et maxime sollenne, Paschale videl. quod cum octo duret hebdomadas, harum prima [orig: primâ] pisces, ova, lac, caseumque comedendi facultatem habent: unde eam Tyrni vocant, voce corrupta [orig: corruptâ] ex turo\s2, Caseus. Reliquis vero septem hebdomadibus etiam his abstinere tenentur, nisi quod piscium quaedam genera, sanguine cassa, illis permissa sunt: praeter legumina, oryzam mel, olivas et olera. In Insul. Zacyntho maxima Graecorum pars ab oleo quoque hoc tempore abstinet. Imo non pauci sunt, qui qualibet harum septimanarum integrum triduum omnimodo [orig: omnimodô] ieiunio [orig: ieiuniô] exigunt, nihil penitus cibi sumentes. Alterum ieiunium annuum, statos dies non habens, Agioi Apostoli, in honorem SS. Apostolorum, dictum, ordiuntur octiduo [orig: octiduô] post Pentecosten. Tertium tis agias Parthenou, th=s2 a(gi/as2 *parqe/nou, sanctae Virginis, incipit Kalendis Augusti, et quatuordecim durat dies, quibus nec carne, nec piscibus vescuntur, excepta [orig: exceptâ] die 6. eius mensis, qua [orig: quâ] transfigurationis Christi memoriam celebrant, quam vocant *metamorfwsin tou= *swth=ros2; illo [orig: illô] enim die piscium esus illis licitus est. Quemadmodum durante th=s2 mega/lh| tessarokosth=| idem illis licet, die 25. Martii; quo [orig: quô] Annuntiationis festum, quod *eu)aggelismo\n vocant, apud illos recolitur: ut et Dominica [orig: Dominicâ] Palmarum. Quartum et ultimum, tw=n *xristogenw=n vocitatum, incipit quadragesimo [orig: quadragesimô] ante Nativitatis Festum die, atque eousque durat, sed non adeo rigidum est ac priora, etc. Vide Iac. Sponium Itinerar. Graec.

MEGALIOTAE populi quidam, ut videtur apud Aristot. in l. de Poetica [orig: Poeticâ], nisi legendum sit megariw=tai. Nic. Lloydius.

MEGALOGRAPHIA apud Vitruvium l. 6. c. 4. et 5. Nonnullis locis signorum megalographia, habens Deorum simulacra, seu fabularum dispositas explicationes, non minus Troianas pugnas, seu Ulyssis errationes per topia, coeteraque quae sunt eorum similibus rationibus a natura procreata. Graece megalografi/a, quod genus picturae in rebus magnis et argumentis nobilibus exprimendis versabatur, ut sunt Deorum simulacra, aedes, Heroes, bellorum historiae veter. et id genus. Ei opponitur *r(wpografi/a, unde *r(wpogra/foi, qui belluas, arbores, homines, antra, portus et alia id genus, variaque et minuta, opere topiario exprimebant. Vide Salmas. ad Spartian. in Hadriano c. 10.

MEGALOPOLIS [1] urbs praecipua Arcadiae in meditullio Peloponnesi, Episcopalis olim sub Archiepiscopo Corinthio, postea Christianopolis dicta et Metropolis effecta; Leondari Sophiano: prope Alpheum fluv. Fere 40. mill. pass. a Lacedaemone in Circium, 25. a sinu Messeniaco in Septentrionem, 75. a Corintho in Meridiem ad radices montium. Vicus nunc nullius ferme nominis in Tzaconia provinc. Fuerunt autem non pauci clari Megalopolitae, quorum aliquot a Stephano nominantur, inter quos Polybius. Hinc Megalesia dicta: et Proverbium Magna civitas magna solitudo. Ovid. l. 4. Fast. Strabo l. 8. Polyb. l. 9. Plin. l. 4. c. 6. etc. Alia est Cariae civitas, alia Iberiae. Vide Steph.