CAMENA Early Modern Latin Texts

JOH. JACOBI HOFMANNI SS. Th. Doct. Profess. Histor. et Graec. Ling. in Academ Basil. LEXICON VNIVERSALE, HISTORIAM SACRAM ET PROFANAM Omnis aevi, omniumque Gentium; CHRONOLOGIAM AD HAEC VSQVE TEMPORA; GEOGRAPHIAM ET VETERIS ET NOVI ORBIS; PRINCIPVM PER OMNES TERRAS FAMILIARVM Ab omni memoria repetitam GENEALOGIAM; Tum MYTHOLOGIAM, RITVS, CAERIMONIAS, Omnemque Veterum Antiquitatem, ex Philologiae fontibus haustam; VIRORVM, INGENIO ATQVE ERVDITIONE CELEBRIVM Enarrationem copiosissimam; Praeterea ANIMALIVM, PLANTARVM, METALLORVM, LAPIDVM, GEMMARVM, Nomina, Naturas, Vires, Explanans. EDITION ABSOLVTISSIMA, Praeter Supplementa, et Additiones, antea seorsum editas, nunc suis locis ac ordini insertas, VBERRIMIS ACCESSIONIBVS, IPSIVS AVCTORIS MANV novissime lucubratis, tertia parte, quam antehac, AVCTIOR, LOCVPLETIOR: INDICIBVS ATQVE CATALOGIS REGVM, PRINCIPVM, POPVLORVM, TEMPORVM, VIRORVM ET FEMINARVM ILLVSTRIVM, ANIMALIVM, PLANTARVM; Tum praecipue NOMINVM, QVIBVS REGIONES, VRBES, MONTES, FLVMINA, etc in omnibus terris, vernacula et vigenti hodie ubique lingua appellantur; Caeterarum denique rerum memorabilium, ACCVRATISSIMIS INSTRVCTA. TOMVS TERTIVS Literas M, N, O, P, Q, continens. [gap: illustration] LVGDVNI BATAVORVM, Apud JACOB. HACKIVM, CORNEL. BOVTESTEYN, PETR. VANDER AA, et JORD. LVCHTMANS. MDC XCVIII. Cum peculiari Praepott. D. D. Ordinum Hollandiae et West-Frisiae Privilegio.

MEGALOPOLIS [2] i. e. civitas magna, German. Mechelburg. urbs Germaniae, nomen dans Megapolensi Ducatui: prope mare Balticum. Fuit quidem Vandalorum et Herulorum temporibus, totius Europae maxima civitas, et non solum regionis Megapolensis metropolis, sed et Antirii regia, qui ex Scythia venerat, et deinde Bullingi, potentissimi regis, qui et Virginum coenobium ibi condidit, quod postea ab Henrico Leone Saxoniae duce, in sedem Episcopalem fuit mutatum: tandem diruta fuit haec civitas, iacuitque diu inculta. Metel. Vix 3. mill. pass. a Wismaria in Austrum, Suerinum versus, manet tantum castrum. Baudr. Familiae huius Illustriss. eadem cum Herulorum Regibus, Principibus Vandaliae, Ducibus Pomeraniae Rugiaeque Principibus origo est. E'filiis Henrici iunioris nepos Pribislai, qui Rostochium condidit A. C. 1215. Iohannes ramum Megapoltianum, Nicolotus vero Vandalicum, orsus est. Iohannes ille Theologus dictus, eo quod Parisiiis Doctor Theologiae creatus est: genuit; inter alios Henricum successorem, qui Ludovici IX. in Orientem comes, a Saracenis captus, post 26. annorum captivitatem demum rediit, mortuus A. C. 1302. Pater Henrici Leonis, qui genuit Albertum et Iohannem, Stargardiensis lineae non diuturnae auctorem, Imperii principes a Carolo IV. creatos; A. C. 1348. Albertus bello [orig: bellô] inclitus Albertum genuit, qui ratione matris Euphemiae, adversus Magnum Smeeck Sueciae Regem avunculum suum, ab Ordinibus ad regnum vocatus, Magnum vicit cepitque, ipse tandem a Margareta Regina Danae et Norvegiae A. C. 1388. captus, regni spe excidit. Frater huius Henricus avus fuit Erici Pomerani, qui, intuitu aviae, Rex Septentrionis electus est. Tertius frater Magnus, stemma produxit, pater Iohannis, Academiae Rostochiensis conditoris, A. C. 1415. quo [orig: quô] natus Henricus, Vandaliae quoque principatum nactus est. Huius fil. Magnus, pater fuit Henrici Pacifici, qui Euangelium amplexus, in Comitiis aliquoties reformationem ursit. Thuan. l. 11. Mortuo A. C. 1552. Philippus successit: cui sine prole exstincto, ad patrueles eius Ioh. Albertum et Ulricum successio delata est: quorum prior foederi pro defensione religionis et libertate Landgravii icto nomen dedit, ipsique expeditioni interfuit, anno [orig: annô] praedicto [orig: praedictô]. Pater Iohannis, qui A. C. 1592. in flore aetatis abreptus, reliquit Adolfum Fridericum et Ioh. Albertum Suerinensis ac Gustrovianae, linearum auctores. Vide ibi, et Phil. Iac. Spenerum Syll. Geneal. Hist.

MEGALOPOLITANUS Ducatus Hertzogthum Mechelburg Germanis, Duche de Mecklebourg, Gallis, provinc. Saxoniae inferioris satis ampla, iuxta mare Balticum, quod ei inest, ad Boream, uti Pomerania ad Ortum; Holsatia et Ducatus Lawenburgicus ad Occasum, et Marchia Brandeburgensis ad Meridiem. Duobus Principibus subest, ex eadem familia, pars scil. Orientalis Duci Gustroviensi, ab urbe eius primaria, sic dicto; et pars Occidentalis Schwerinensi, ab urbe primaria eius similiter denominato. In ea provinc. sunt etiam Wismaria, sub Danis; Rostochium, urbs libera et Hanzeatica, Domitium, Ratzemburgum, Stargardia et Warenum. Ibi alias Varieni populi.

MAGALTRIARCHA apud Guil. Tyrium. l. 21. c. 16. pro Megahetaeriarcha, quod vide.

MEGANIRA Celei uxor fuit, ac Triptolemi mater, cuius sacellum erat non longe a puteo Boeotiae, qui alio [orig: aliô] nomine Anthion dicebatur.

MAGAN-KYRION Principem Boeotiae et Thebarum recentiores Graeci appellarunt [orig: appellârunt], Dominic. Macro [orig: Macrô] teste in Kyrion.

MEGAPENTHES Argivorum Rex XIV. successit Acrisio patruo, utpote eius ex fratre Proeto (de quo vide infra) nepos. Perseus enim Danae Acrisii filia [orig: filiâ] editus, ob caedem avi, regnum cum Megapenthe commutavit, et regnavit Mycenis, Apollodorus Biblioth. l. 2. Eum excepit filius Anaxagoras; dein regnarung [orig: regnârung] Alector, Iphis, Eteoclus, qui bello [orig: bellô] Thebano [orig: Thebanô] cecidit. Praeterea Melampus sibi tertiam regni partem, tertiam fratri suo Bianti, a Praeto, vel Anaxagora impetravit, ut eius filias in sania [orig: saniâ] correptas sanaret, vide Pausaniam p. 116. et supra Bias.

MEGARA [1] Creontis Thebanorum Regis filia et uxor Herculis. Nam cum Erginus Orchomeniorum tyrannus Thebanos gravi tributo [orig: tributô] premeret, Herculi filiam suam ea [orig: eâ] lege pactus est, si urbem ex onere liberasset. Quo [orig: Quô] praemio [orig: praemiô] inductus Hercules, Orchomeniis bellum intulit, urbeque expugnata [orig: expugnatâ], tyrannum interfecit, victorque Thebas reversus, Megaram uxorem duxit. Verum cum postea, Eurysthei iussu, ad inferos descendisset, diutisque ibi moraretur, Lycus exul Thebanus, rei bene gerendae occasionem sibi oblatam ratus, regnum Thebanorum invasit, cumque Megarae animum ad nuptias suas flectere non posset, vim ei inferre parabat. Inter haec opportune rediens Hercules Lycum interfecit, regnumque Thebanorum Creonti restituit. Lyci autem necem inique ferens Iuno, tantum Herculi furorem obiecit, ut ille Megaram uxorem cum libris ex ea [orig: eâ] susceptis interficeret. Hygin. Fab. 32. et Senec. in Herc. Fur.

MEGARA [2] numero plurali olim Alcathoe, urbs Achaiae, Megaridis caput, prope intimum recessum sinus Saronici, inter Athenas et Corinthum, Baudrando 25. mill. pass. ab Athenis in Occasum totidem a Corintho in Caeciam 1. milliar. ab ora sinus Saronici, ubi eius portus Nissaea. Hinc Megaris regiuncula adiacens, dicta; a sinu Corinthiaco extensa usque ad Saronicum; prope Isthmum ad Meridiem. An a Megaro, filio Netpuni, qui suppetias veniens Niso, contra Minaem, in praelio occisus et in hac urbe sepultus est? An a Megareo, filio Apollinis? Ipsi incolae Sithonides Nymphas suas pupulares esse crediderunt, e quarum Thyatraea Iovi Megareus natus, tempore Deucalionis, huic regioni id nomen tribuerit. Alii dicunt, Pandioni Regi

Atheniensium quatuor filios fuisse, Aegeum, Lycum, Pallantem et Nisum, huicque ultimo Megaram obtigisse: Adduntque, Codri tempore, Heraclidas, instigatu Messeniorum et Corinthiorum, Atticam ingressos, infelici successu, in Megaricum agrum se recepisse, urbem Dorica [orig: Doricâ] colonia [orig: coloniâ] eo deducta [orig: deductâ], condidisse, Ionibus pulsis, Velleius Paterc. l. 1. c. 2. et cippo [orig: cippô] Thesei, qui Peloponesum ab Ionia distinguebat, vide supra Iones, abolito [orig: abolitô]: unde factum, ut incolae Doricar linguae in posterum assuescerent, et de Megarensibus in posterum diceretur, ou)/t' e)n lo/gw|, ou)t' e)n a)riqmw=|, Pausan. l. 1. Primo a duodecim Regibus, hanc ditionem gubernatam, a Clesone filio Lelegis, usque ad Aiacem, filium Telamonis referunt. Dein libera fuit Res publica, donec ab Atheniensibus occupata, et ab Heraclidis his erepta fuit, ut dictum. Patria Euclidis, Stilponis, ac Theognidis; In huius urbis agro praestantissimi proveniebant bulbi. Columella l. 10.

Daunins, an Libycis bulbus tibi missus ab oris,
An veniat, Megaris, noxius omnis erit.

MEGARES numero plurali apud Plaut. in Persa [orig: Persâ], Actu 1. sc. 3. ubi Megaribus in ablativo legitur. Hodieque nomen servat, in ruderibus suis, trecentis circiter quadringentisque casis aegre habitata, a Graecis, non alibi rituum suorum tenacioribus; sed quibus a piratis quottidianae molestiae. In vicinia eius arbor est, xyloceratia ferens, quibus filium prodigum pastum esse, aiunt: terebintho non absimilis est, et Augusto [orig: Augustô] mense fructus maturat. Inscriptiones hodieque ibi non paucae visuntur, inter quae una inprimis memorabilis, in honorem indigenae cuiusdam Athletae celeberrimi facta, quae, nomine eius praeterito [orig: praeteritô], Ludorum publicorum variis in locis tum haberi solit orum, in quibus ille omnibus victor exstitit, mentionem servat. Sunt illi, praeter Olympia, Pythia, Nemea et Isthmia; Panathenaea, Athenis; Olympia ibidem, nec non Panhellenia et Eleusinis. Porro Herculeus agon, Thebis; Trophonius, Livadiae; Eleutherii Ludi, Plataeis; Clypeus Iunonis, Argis; Pythia, Mileti, item Magnesiae; Ludi universa Asiae, Philadelphiae; Ludi Actii, in honorem Apollinis, Nicopoli; Pythia iterum, variis in locis celebrata; Aesculapii Ludi, Epidauri: Capitolmus Agon, Romae; Agon Minervae Promachae, ibidem; Eusebia, Puteolis; Ludi in honorem Imperatorum peragi soliti, Neapoli. Sed et ibidem elegans superest Inscr. Sabinae uxoris Hadriani, facta Iulio [orig: Iuliô] Candido [orig: Candidô] Achaiae Proconsule; Item alia, qua [orig: quâ] S. P. Q. Megarensis, Herodis Attici munificentiam testari posteritati voluit. vide Iac. Sponium Itinerar. Graeciae Part. 2. p. 289. et seqq. Populi Megarenses, ab Atheniensibus ingressu urbis prohibiti, A. Gell. l. 6. c. 10. Unde Euclides muliebri habitu ad Socratem se contulit, eadem [orig: eâdem] die domum reversus. Varia insuper cum aliis bella gesserunt. Condiderunt Chalcedonem; Thueyd. l. 2. et 4. qui etiam refert, Lamidem Megara [orig: Megarâ] profectum, in Sicilia coloniam collocasse [orig: collocâsse], ad Pantacem fluv. indeque pulsum Thapsum condidisse: Post eius dein mortem, Duce Hyblone, Principe, socios eius Megaram Hyblaeam fundasse [orig: fundâsse], unde an. 245. post iterum a Gelone Syracusano pulsi, Selinunte prius exstructa [orig: exstructâ], An. 106. Urb. Cond. 33. Olymp. Hinc Megaricae sectae nomen, cuius Euclides, ex Socratis auditoribus tertius, qui novas sectas condidere [orig: condidêre], Auctor fuit, de quo vide A. Gellium loc. cit. et Strab. l. 9. ubi aie: Habuit aliquando (urbs haec) etiam Scholam Philosophorum, qui Megarici dicebantur, successeres Euclidis Socratici. Hi postea *)eristikoi\ sive Contentiosi, atque exinde a nonnullis Dialectici dictisunt, quod valde in Dialecticis, praecipueque in captiosis argumentandi generibus, exercerent. audivere [orig: audivêre] autem Euclidem Eubulides Milesius, Clitomachus Thurius et Stilpo Megarensis: Eubulidem Alexinus Eliensis et Apollonius o( *kro/nois2: cuius discipulus fuit Diodorus o( *kro/nos2, vide Gerh. Ioh. Voss. de Philosophorum sectis c. 11. quod de Megaricis tractat.

Euclides Megaricus. Eubulides Milesius. Alexinus Eliensis. Apollonius o( *kro/nos2. Diodorus o( *kro/nos2. Clitomachus Thurius. Stilpo Megarensis.

MEGARA [3] urbs Siciliae, prius Hybla parva, sed postea a Megarensibus Graeciae Megara et Megaris appellata. Vide supra; in ora ad Ortum inter Catinam, et Syracusas, a Marcello, cum Syracusas obsideret, excisa: ex cuius reliquis Augusta quibusdam orta, Aliter Galeotis, prope ostia Alabi fluv. 30. mill. pass. a Syracusis in Boream, 24. a Catana in Meridiem Megaris quoque. De hac ita Marshamus: Megarenses Attici iam pridem Dorienses facti sunt: Hinc iam in Siciliam deducta est colonia, quae aliquandiu incertae sedis fuit: primo Trotilum, ad pantagiam fluv. dein Thapsum in peninsula, non procul Syracusis; tandem permissu Hybleniae Regis Siculi Hyblam condidit in littore, quam a patria nominavit Magara, et Sinus inde Megarensis dictus est. Et haec Hybla maior. In Paruta numismatis Siculis leguntur *n*a*s*o. *m*e*g*a*p*a. *u*b*l*a*s. *m*e*g*a*l*a*s, Canone Chron. ad Sec. XVI. Sed et Megarenses, an. 3. Olymp. 17. Astacum condiderunt in Bithynia, vide ibi: uti an. 2. Olymp. 28. Chalcedonem: atque an. 3. Olymp. 30. Byzantium [orig: Byzantîum] ex opposito, in Thracia; duce Byzante, a quo nomen, Strabo l. 12. Eusebius num. 1342. et 1359. Idem Marshamus Sec. XVII. ubi de Graecorum Coloniis. Ab iisdem Risus Megaricus sicut Chius, ponitur por profuso, et intempestivo. Megariensis ars in dolosos et astutos. Item lacrimae Megariensis de fictis dicuntur, a virginibus Megarensibus a rege Corinthum, ad filiae mortem lugendam, missis. Hodie pagus exiguus Megara est, Megra dictus, sub Turcis Plin. l. 4. c. 7. Strab. l. 9. Plut. in vita Solonis, Diog. Laertius, in Euclid. Euseb. in Chron. Laurenbergius Graec. ant.

Diodor. Suidas, etc. Est etiam urbs in Thessalia, alia in Ponto, alia Illyrici, alia Molossiae, Steph.

MEGAREUS pater Hippomenis, nepos Neptuni ex Onchesto Boeotiae oppido oriundus, vel fil. Onchesti, quae controversia ex varia lectione orta est, apud Ovid. Met. l. 10. Fab. 11.

Namque mihi genitor Megareus, Onchestius illi.
Est Neptunus avus; pronepos ego regis aquarum.

MEGARIS [1] soror Theagenis, uxor Cylonis Atheniensis, qui ibidem tyrannidem affectavit. Schol. in Equites Aristoph.

MEGARIS [2] regio Achaiae parva sinui Saronico exposita, inter Phocidem ad Occasum et Atticam ad Ortum ab Isthmo Corinthiaco sumens initium. Baudrando, inter Boeotiam est ad Ortum et Corinthiam regiunculam ad Austrum, atque inter Sinus Saronicum in Ortum et Corinthiacum in Occasum. Eius caput Megara. Ibinunc pars Occidentalis. Ducatus Atheniensis, sub Turcis. Item insula parva, apud Neapolim, cui ponte iungitur, in Campania; vulgo Castell'dell'Ovo. Megalia Papinio l. 2. Sylv. 2. v. 80. aliter Castvum Lucullanum. Cum arce permunita, et valido Hispan. praesidio; atque ita ut infcriptio arcis docet, posita A. C. 1595. Tum vero sub ipso Castello ingens nunc Crypta excisa arte, operis antiqui; tum longe lateque circum circa per mare sparsa visuntur rudera et vestigia ingentium piscinarum, neque nunc in toto hoc tractu locus est adeo ostreis, e chinis aliisque piscibus refertus.

MECARSUS Siciliae urbs. Lycophron. Item oppid. Ciliciae in ora ad ostium Pyrami fluv. Mallo urbipropinquum. Est et Indiae fluv. ex Emodis montibus nascens. Dionys.

Priscianus Magarsum habet pro Megarso. qei=on vero Dionysii Steph. vastum interpretatur, Priscianus vero rapidum. Nos divinum potius reddidimus. Ille enim Poetis mos, ut fontibus ac fluminibus divinitatem quandam adscriberent. Hinc Propert. l. 1. eleg. 18. Divini fontes. Et. l. 2. eleg. 26. Divinae aquae. Theocritus,

Euripidi etiam apud Cicer. Ep. ad Att. l. 15. Ep. 4. dicuntur potamw=n i(erw=n pagai/.

MEGASTHENES Historicus Graecus, sub Seleuco Nicanore. Strab. l. 1. Clemens l. 1. Strom. Scripsit Historiam Indiae, saepe laudatam priscis, quae periit. Quam enim Annas Viterbiensis, eius nomine, edidit, supposititia est. Euseb. l. 9. Praep. Euang. Arian. l. 5. et 7. Aelian. l. 8. Hist. Anim. Voss. de Hist. Graec. l. 1. c. 11.

MEGATICHOS oppidum in monte inter Aegyptum et Aethiopiam quod Arabes Myrson vocant. Plin. l. 6. c. 29.

MEGEM oppid. Brabantiae, ad Mosam. Metel. Caput Comitatus, 3. leuc. Busco ducis distans.

MEGENFRIDUS vel MEGINFREDUS, Monachus Fuldensis primo, dein Praepositus Magdeburgensis, saeculo [orig: saeculô] 11. Rosa inter spinas, Trithemio in Chron. Hirsaug. dictus, quod, inter innumeros ignavos, solus studiis et nominis immortalitati vacaret. Scripsit historiam Monasterii sui libris 24. Vitam S. Emmerani, etc. Voss. de Hist. Lat. l. 2. c. 42.

MEGENI Monasterium inter Offonisvillam et S. Deodati, memoratur in divisione Regni Lotharii A. C. 870. facta: quam Abbatiam apud Lotharienses esse, Moien moustier, quidam existimant. At Chronicon Senonense hoc ab ipso loci conditore Hidulpho ideo appellatum esse vult; propterea quod ab Ortu Senoniense Monasterium vulgo Senone, ab occasu Stivagium, a Meridie Iuncturas sive S. Deocatum S. Diey, a Septentrione Bodonis Monasterium Boudonville habeat. Hadr. Vales. Notit. Gall.

MEGERLIN Petrus, per anagramma Legum Interpres. I. U. D. et Mathematicus Basileensis celeberrimus. Natus Campidoni A. C. 1623. patre Davide I. U. D. urbis eius Syndico [orig: Syndicô] et Pro-praetore, studiis vacavit Tubingae ab A. C. 1640. usque ad an. 1645. Inde apud Parentem domi, Hailbronnae postea apud Doct. Frischium cognatum, atque in Camera Imperiali Spirensi praxi iuridicae incubuit. Basileae exin Doctor creatus A. C. 1651. ad Syndicatus officium in Patriam vocatus est: sed non admissus, ob puriorem doctrinae Euangelii confessionem, Basileam rediit: a Magistratu loci A. c. 1660. in Advocatum Reip. ac insuper A. C. 1674. in Professorem Matheseos assumptus. Eius exstant, praeter alia: Dissertatio de Cyclis Planetarum et Eclipsium; Item, Tabula Mathematico-Historica, qua secundum 7. revolutiones coniunctionum magnarum, series rerum a Mundo Condito ad nostrum usque saeculum gestarum 7. columis exhibetur, cum Indice copiosissimo et Commentario Chronologico. Scripsit praeterea Patrocinium Astrologiae, Germanic. Astrologiam quoque Cartesianam, etc. quae lucem brevi videbunt.

Nil blandum poppysma moves, nil tetrice terror,
Post Christum didici ponere cuncta meum.

MEGES unus ex Graecorum principibus, qui Dulichio, et Echinadibus insul. praefuit, et cum navibus 40. ad Troiam est profectus. Homer. Il. 2. v. 627.

MEGESAPHAR locus in confinio Damasci, in tribu Manasse; qua [orig: quâ] Christiani olim castra traduxerunt. Guil. Tyr. l. 13. bell. c. 26.