CAMENA Early Modern Latin Texts

JOH. JACOBI HOFMANNI SS. Th. Doct. Profess. Histor. et Graec. Ling. in Academ Basil. LEXICON VNIVERSALE, HISTORIAM SACRAM ET PROFANAM Omnis aevi, omniumque Gentium; CHRONOLOGIAM AD HAEC VSQVE TEMPORA; GEOGRAPHIAM ET VETERIS ET NOVI ORBIS; PRINCIPVM PER OMNES TERRAS FAMILIARVM Ab omni memoria repetitam GENEALOGIAM; Tum MYTHOLOGIAM, RITVS, CAERIMONIAS, Omnemque Veterum Antiquitatem, ex Philologiae fontibus haustam; VIRORVM, INGENIO ATQVE ERVDITIONE CELEBRIVM Enarrationem copiosissimam; Praeterea ANIMALIVM, PLANTARVM, METALLORVM, LAPIDVM, GEMMARVM, Nomina, Naturas, Vires, Explanans. EDITION ABSOLVTISSIMA, Praeter Supplementa, et Additiones, antea seorsum editas, nunc suis locis ac ordini insertas, VBERRIMIS ACCESSIONIBVS, IPSIVS AVCTORIS MANV novissime lucubratis, tertia parte, quam antehac, AVCTIOR, LOCVPLETIOR: INDICIBVS ATQVE CATALOGIS REGVM, PRINCIPVM, POPVLORVM, TEMPORVM, VIRORVM ET FEMINARVM ILLVSTRIVM, ANIMALIVM, PLANTARVM; Tum praecipue NOMINVM, QVIBVS REGIONES, VRBES, MONTES, FLVMINA, etc in omnibus terris, vernacula et vigenti hodie ubique lingua appellantur; Caeterarum denique rerum memorabilium, ACCVRATISSIMIS INSTRVCTA. TOMVS TERTIVS Literas M, N, O, P, Q, continens. [gap: illustration] LVGDVNI BATAVORVM, Apud JACOB. HACKIVM, CORNEL. BOVTESTEYN, PETR. VANDER AA, et JORD. LVCHTMANS. MDC XCVIII. Cum peculiari Praepott. D. D. Ordinum Hollandiae et West-Frisiae Privilegio.

MILLE annorum , Herba in Sinensi Imperio, ad Kingcheu urbem crescens, sicdicitur, quod ad vitam producendam valere existimatur, quam proin et immortalem esse scribunt. Eadem qua macerata ac epota, albos crines in nigros commutare dicitur. Ibidem et arbor est eodem [orig: eôdem] nomine, incolis Ciennien dicta; in provinc. Suchuen, urbe Paoning, in idolorum templo, tantae magnitudinis, ut sub uno ramo oves ducentae stare et circumire facile possint, quas non videas etiamsi ad rami initia accedas. Forsan ex illis arboribus, quae per Indiam inclinatis ad terram ramis in varias arbores excrescunt. Lusitanis dicitur Rays. Vide Auctorem Anonymum Sinae et Europae c. 32. et 35.

MILLE Deorum Deus , vulgo Tinagogo, incolis cuiusdam Asiae regionis Deus dicitur, paud Ferin. Pinto Itinerar. p. 296. Sic Peguani, suum Quiay Lacusa, h. e. Mille Numinum Numen, habent, apud Eundem p. 372. Adeo vera de Uno Deo sententia etiam per densissimas tenebras ubinde elucet, etc. Coeterum etiam Arnobius Mille Deos gentibus exprobrat l. 3. adv. eas: Sit ista, ut praedicatis, plebs Numinum, sint Deorum innumerae gentilitates-Fingamus vos Deos mille percolere, vel milia potius quinque: at in rerum natura potest forsitan fieri, ut Deorum milia centum sint. etc. Certe trecentos sexaginta Deos confitetur Orpheus, apud Theophilum ad Autolycum l. 3. solos Ioves seu Iuppiteres trecentos Varro, apud Tertullianum Apologet. c. 14. Triginta milia Tolis Athenis in veneratione fuisse, legas apud alios.

MILLE Drachmae ta\ noqei=a in Atheniensium Republ. decies mille, Grammaticorum, Rhetorum et Philosophorum stipendium sub Imperatorib. infra in vocibus Pellex et Philosophia.

MILLE vivat etc. saepius repetitum in acclamationibus militaribus, apud Vopisc. in Aureliano c. 6.

MILLEA Sicilae fluv. Livio, quo ab Aretio, et Leandro S. Iuliano vocatur. Lege Myla, et vide Cluver. Sicil. Ant. l. 1. c. 11.

MILLENARII Haeretici, vide Chiliastae, Nepos, Papias. Item, alii, qui poenas Inferni singulis mille annis cessare delirarunt [orig: delirârunt].

MILLIACUM oppid. Insulae Franciae, vulgo Milly en Gastinois, in Vastinio tractu. 12. leuc. a Lutetia in Austrum, 5. a Meloduno in Occasum, iuxta amnem Escolle.

MILLIALDUM urbs Galliae alias munita, Millaud vulgo, in provinc. Ruthenensi, ad Tarnum fluv. versus Gabalos, 7. leuc. a Luteva in Boream, 8. a Ruthenis in Ortum.

MILLIARE to\ *mi/lion, 8. stadia fecit, apud Graecos. Apud Hebraeos [gap: Hebrew word(s)] Barath dictum, h. e. prandium, spatium significavit, quod dimidio [orig: dimidiô] diei peragrari potuit, quantum nempe inter prandium et prandium intercedit. Eius mentio Gen. c. 35. v. 16. ut supra vidimus, ubi de Mensuris Intervallorum, Georg. Hornio: mensura locorum apud Graecos, fuerunt stadia 125. passuum, apud Persas, Parasangae 30. stadiorum: apud Romanos, lapides 100. passuum: apud Recentiores, Milliaria; quorum minima sunt Anglica, 1250. inde Scotica 1500. Gallica 2500. Hispanica, 3500. Germanica 4000. Suecica et Helvetica 5000. Hungarica, 6000. passuum. Vide eum Orb. Politic. part. 4. p. 4.

MILLIARENSIS monetae apud Roman os inferioris aevi nomen. Tulit id primum ipse vetus denarius, quia millesima pars seu millesimus nummus huius generis erat in libra auri, vel unus ex illis, quibus argenteis millenis auri libra pensabatur. Glossae Nomicae, *mili/arh/sion, to\ xiliosto\n th=s2 tou= xro/nou li/tras2. mi/lega\r oi( *rwmai=oi ta\ xi/lia kalou=si. Erat autem, sicut denarius, trium scriptulorum olim, octodecim siliquarum: crevit postea et Factus est plus quatuor scriptulorum, viginti quinquesiliquarum, crescente auri pretio [orig: pretiô], sicque 68. libram implebant, et erant singuli follium 21. Rursus dein facta [orig: factâ] mutatione 28. habere siliquas argenti et quod excurrit, coepit, censitusque est auri duabus siliquis, unde et dike/raton est vocatus, follibus 24. hi 60. libram argenti effi ciebant, quinque unciam; 12. solido [orig: solidô] taxati: Auctore Constantiono [orig: Constantionô] M. qui ut pleraque alia, sic et nummos et proportionem inter aurum, argentum, aes, consue tudine iam latenter immutatam, Imperatorio [orig: Imperatoriô] decreto [orig: decretô] mutavit, ac inter alia, denariis priscis abolitis, pro illis Milliarenses, denario [orig: denariô] graviores, introduxit. Vide Ioh. Frider. Gronov. de Pec. vet. passim, inprimis l. 4. c. 15. et 16. et supra [orig: suprâ] in voce Miliarensis.

MILLIARIA Porticus apud Sueton. in Nerone c. 21. a pedum mensura. Vide supra Milliarii uti de Milliariis, pontibus infra voce Pons.

MILLUS Aeneae ex Lavinia fil. Apollodorus in Euxenide, Item canum collare, de quo vide supra Melotae, infra Taxo.

MILMANDRA fluv. Galliae, vulgo Mormande, in Carum effluit. In finibus Biturigum Cuborum. Eius meminit Ionas, in vita Eustasii Abbatis Luxoviensis, In suburbio Bituricensi V. V. Theodul. fus cognomine Babelenus Monasteria ex regula B. Columbani exstruxit; primum in Insula super fluvium Milmandram, ubi religiosorum Virorum adunavit catervam; aliud Gaudiacum nomine haud procul a fluvio Albeta (hodie forte Laurete) Tertium Christi Virginum, in loco dicto Carantonio super fluvium iam dictum Milmendram. Hadr. Vales. Notit. Gall.

MILO [1] Crotoniates inter cognomina militaria Maximini, apud Capitolin. c. 6.

MILO [2] Crotoniensis Sybaritas vicit, illorum urbe destructa [orig: destructâ]. Homo tantae fortitudinis, ut in Olympico certamine bovem, retento [orig: retentô] anhelitu, per stadium portaverit, quem ictu pugni interfecit, unoque [orig: unôque] die integrum devoravit. Malum tenenti digitis nemo poterat extorquere: dum constitisset, nemo vestigio [orig: vestigiô] educere. Quum autem nimia [orig: nimiâ] nervorum fiducia [orig: fiduciâ] arborem in parte media hiantem diducere vellet, brachiis hinc inde constrictis, et deficien te conatu retentus, lupis fuit praeda. Cicer. de Senect. c. 9. et 10. Plin. l. 7. c. 20. Ovid. Met. l. 15.

--- --- --- Fletque Milon, senior, cum spectat inanes
Illos, qui fuerant solidorum mole tororum
Herculeis similes, fluidos pendere lacertos.

Vide Val. Max. l. 9. c. 12. ex. 17. Gell. l. 15. c. 16, Strab. l. 16. Athenaeum l. 10. Pausan. l. 6. et Lubinum in illud Iuvenalis. Sat. 10. v. 10.

MILO [3] qui et T. Annius Milo, e Lanuvio municipio familia Papia, adoptatus a T. Annio avo materno, qui cum P. Clodium Tribunum plebis multa seditiose in Rem publ. molientem occidisset, trustra a Cicer. defensus elegantissima [orig: elegantissimâ] illa [orig: illâ] oratione, quae etiam hodie omnium manibus teritur, Massiliam damnatus in exilium profectus est, Paedianus. Hic cum ob eam causam exularet Massiliae, vidisset que Ciceronis orationem pro se scriptam longe meliorem ea [orig: eâ], quae habita fuerat, dixisse fertur: Si sic orasset Cicero, non ego Massiliae lumbricos legerm. Asconius Pedian. in Milone, Dio Cassius, etc.

MILO [4] Dux copiarum Pyrrhi, percussor Deidamiae huius filiae Polyaenus l. 8. c. 42. Item, Episcopus Bellovacensis, Cancellarius Caroli VII. Item, Benedictinus Tornacensis. Scripsit poema de Sobrietate, ad Carolum Calvum. Vitam S. Amandi, luctam Veris et Hiemis, etc. Obiit A. C. 872. Siegebert. in Catal. Viror. Il. c. 106. et in Chron. A. C. 879. Voss. de Hist. Lat. c. 36. Possevinus, etc. Eius nepos Hubaldus, inter eruditos sui saeculi.

MILO [5] mons Indiae, in quo homines nascuntur aversis plantis, octonos digitos in singulis pedibus habentes. Solinus c. 55.

MILONIUS scurra quidam temulentus, et saltare solitus. Horat. Sat. l. 2. Sat. 1.

--- --- -- Saltat Milonius, ut semel icto
Accessit fervor capiti, numerusque lucernis.

MILOPOTAMOS vulgo Milopotamo, oppid. munitum Cretae, cum portu, in ora Boreali in territorio Rithymni. 15. milliarib. a Rithymno in Ortum, 30. a Candia urbe in Occasum, prope ostia Arcadii fluv. sub Turcis.

MILOTA Moravorum Dux, ob fratris filiam ab Ottocaro vitiatam, patremque huius in turri crematum, fugam in praelio Rodolfi I. Imperatoris contra Ottocarum, primus intendit.

MILTHAS vates, quo [orig: quô] in explicandis prodigiis Dion usus. Plut. in Cimone.

MILTIADES [1] dux Atheniensium clarus, qui praeter alia egregie gesta, cum decem milibus suorum civium, et Plateensibus auxiliariis mille, profligavit 600. milla Persarum in campis Marathoniss. Vide Herodot. l. 6. Thucyd. l. 1. Corn. Nepotem, in eius vita. Plut. in Cimone, Gell. l. 17. c. 21. Dionys. l. 5. Iustion. l. 2. c. 9. et 5. Postea tamen peculatus [orig: peculatûs] damnatus in carcere, et in vinculis mori ab Atheniensibus coactus est. Val. Max. l. 5. c. 3. Huius tropaea Themistocli veterhum excusserunt. Aliifuere [orig: Aliifuêre] duo Miltiades, Archontes Athenienses, priore antiquiores. item Miltiades, Doloneorum tyrannus Olymp. 57.

MILTIADES [2] Theologus celebris, saecul. 2. excellentem pro Christianis Apologiam scripsit. Euseb. Hist. l. 4. c. 25. Item Papa Roman. Vide Melchiades.

MILVIUS [2] Pons vulgo Ponte Molle, unus ex Romae pontibus, ab urbe 2. milliarib. distans, unde incipit Via Flaminia: Eius meminit Claudian. Paneg. in 6. Cons. Honor.

Omne Palatino qua Pons a [orig: â] colle recedit
Milvius. --- --- --- ---

MILVUS ex accipitrum genere, magnitudine differunt. Notatum in his, rapacissimam et famelicam semper alitem nihil esculenti rapere unquam ex funerum ferculis, nec Olymipae ex ara. Ac ne ferentium quidem manibus, nisi lugubri municipiorum immolantium ostento, Plin. l. 10. c. 10. Nempe in funeribus cena lauta apparabatur olim, quam ad rogum delatam cum defuncto cremarent. Appuleius Florid. l. 4. Exclamavit hominem vivere: procul ignes amolirentur: rogum demolirentur, cenam feralem a tumulo ad mensam inferrent. Hincautem, uti et Olympiae, ubi frequens victima Iovi cadebat, ex ara, nihil rapere credebatur olim milvus, adeo alias notae rapacitaris, ut inde milvinam mensam dixerit Plautus in Menaechmis, Act, 1. sc. 3. et milvinas ungulas, in Pseudolo, Act. 3. sc. 2. Iidem videntur artem gubernandi docuisse caudae flexibus, in caelo monstrante natura [orig: naturâ], quid opus esset in profundo. Latent autem et ipsi hibernis mensibus, non tamen ante hirundinem abeunt, Plin. Ibid. Circaneam avem nominavere [orig: nominavêre] Veteres quasi kukleu/ousan, quod oberret semper agros circando. Scaliger ad Tibullum. Coeterum in volatu ea hoc eximium habet, quod alia prope immotis in aere omniu avium diutissime libratur, ad horam integram, habet Budaeus: quod Itali aucupes tendere Galli planare vocant; elata [orig: elatâ] namque paulisper ala [orig: alâ], motum aeris in reliquum corpus excipit atque ita sustinetur. Eadem [orig: Eâdem] ave nulla alia volat altius. Martial. l. 9. Epigr. 55.

Volando denique non faeile delassatur. Unde Persius de Victidio Sat. 4. v. 25.

--- --- --- cui tot montes, tot praedia servas Appula, tot milvos inter tua pascua lasses.

Propterea [gap: Hebrew] Hebr. a verbo [gap: Hebrew] , quod volare est. Vide Levitici c. 11. v. 14. ubi quarto [orig: quartô] loco [orig: locô] inter immundas aves recensetur et ad h. l. Bochart. Hieroz. Part. Poster. l. 2. c. 7. Ab zac ave navigandi artem dedicisse Veteres videbimus infra voce Volatus: Eandem capiendis leporibus vulpibusque assuesieri, diximus supra, ubi de Aucupio.