CAMENA Early Modern Latin Texts

JOH. JACOBI HOFMANNI SS. Th. Doct. Profess. Histor. et Graec. Ling. in Academ Basil. LEXICON VNIVERSALE, HISTORIAM SACRAM ET PROFANAM Omnis aevi, omniumque Gentium; CHRONOLOGIAM AD HAEC VSQVE TEMPORA; GEOGRAPHIAM ET VETERIS ET NOVI ORBIS; PRINCIPVM PER OMNES TERRAS FAMILIARVM Ab omni memoria repetitam GENEALOGIAM; Tum MYTHOLOGIAM, RITVS, CAERIMONIAS, Omnemque Veterum Antiquitatem, ex Philologiae fontibus haustam; VIRORVM, INGENIO ATQVE ERVDITIONE CELEBRIVM Enarrationem copiosissimam; Praeterea ANIMALIVM, PLANTARVM, METALLORVM, LAPIDVM, GEMMARVM, Nomina, Naturas, Vires, Explanans. EDITION ABSOLVTISSIMA, Praeter Supplementa, et Additiones, antea seorsum editas, nunc suis locis ac ordini insertas, VBERRIMIS ACCESSIONIBVS, IPSIVS AVCTORIS MANV novissime lucubratis, tertia parte, quam antehac, AVCTIOR, LOCVPLETIOR: INDICIBVS ATQVE CATALOGIS REGVM, PRINCIPVM, POPVLORVM, TEMPORVM, VIRORVM ET FEMINARVM ILLVSTRIVM, ANIMALIVM, PLANTARVM; Tum praecipue NOMINVM, QVIBVS REGIONES, VRBES, MONTES, FLVMINA, etc in omnibus terris, vernacula et vigenti hodie ubique lingua appellantur; Caeterarum denique rerum memorabilium, ACCVRATISSIMIS INSTRVCTA. TOMVS TERTIVS Literas M, N, O, P, Q, continens. [gap: illustration] LVGDVNI BATAVORVM, Apud JACOB. HACKIVM, CORNEL. BOVTESTEYN, PETR. VANDER AA, et JORD. LVCHTMANS. MDC XCVIII. Cum peculiari Praepott. D. D. Ordinum Hollandiae et West-Frisiae Privilegio.

OPIMA Spolia laxe pro spoliis egregiis, qualia Scipio de Vaccaeorum Rege, singulari certamine victo, retulit, apud Florum l. 2. c. 17. Stricte et proprie vero illa dicebantur, quae Dux hostium Duci a se interfecto detraxerat: Quorum, uti Festus et cum eo alii tradunt, tanta raritas fuit, ut intra annos paulo minus 530. tantum trina contigerint nomini Romano: una, quae Romulus de Acrone: Altera, quae Cossus Cornelius de Tolumnio: Tertia, quae Marcus Marcellus Iovi Feretrio de Viridomaro, fixerunt. et quidem Lege Numae prima opima spolia Fovi Feretrio debere suspendi, secunda Marti (belli Praesidi, cuius templum extra Urbem) tertia Quirino (i. e. Marti qui praeest paci) Servius ait ad illud Aen. l. 6. v. 859. sed Plut. qui idem narrat in Marcello c. 11. obtinuisse dicit, ut omnia Iovi Feretrio spolia suspensa credantur. Vide Florum Histor. Rom. l. 1. c. 1. et 12. ut et l. 2. c. 4. Eadem fere Opima dicuntur, non addita [orig: additâ] voce spoliorum, intellecta [orig: intellectâ] tamen. Ita Seneca Herc. fur. v. 48.

Florus quoque l. 2. c. 17. supra cit. M. Varroni Opima spolia etiam sunt, si manipularis miles detraxerit, dummodo Duci hostium detraxerit: Idem quoque docet, non omnia solita fuisse ad aedem Iovis Feretrii poni, cum in libris Pontificum scriptum sit, pro primis spoliis bove, pro secundis solitaurilibus, pro tertiis agno [orig: agnô] publice sacra fieri debere. Esse etiam Pompilii Numae Regis legem Opimorum spoliorum talem: Quoius. auspicio [orig: auspiciô]. calss. procincta. Opeima. spolia. capiuntur. Iovei. Feretrio. bovem. caedito. quei. cepit. aeris. ducenta. darier. oporteto. Secunda. spolia. in Martis. aram. in. campo. solitaurilia. utra. voverit. caedito. Tertia. spolia. Iano. Qurino. agnum. marem. caedito. centum. quei. ceperit. ex. aere. dato: Festus refert; sed fieri potest, ut ritus hic in desuctudinem abierit, quod Plut. docere videtur, vide Ioh. Rosin. Antiquit. Rom. l. 10. c. 29. Iuppiter vero Feretrius, cui haec spolia consecrare mos erat, inde appellatus videtur, quod absque eius ope Dux Ducem ferire non poterat, Alex. ab Alexandro Genialium dier. l. 1. c. 14. Alias opimi proprie boves totius armenti pulcherrimi et electissimi. Varro de Re Rust. l. 2. c. 1. Boves altiles ad Sacrificia publica Saginati, dicuntur opimi. Sic Ovidius de Ponto l. 4. El. 9. v. 50.

OPINIO inter Veter. Numina, vide supra ubide Diis. Apud Sueton. Nerone c. 53. Exiit opinio: idem quod fama est, ut alias saepe. Sic fama exiit, apud Corn. Nepotem Agesilao c. 2. et Annibale c. 9. Graece lo/gosw e)ce/pese. Nempe Opinio proprie lo/gos2 est o)\n au)th\ pro\s2 au)th\n h( yuxh\ diece/rxetai peri\ w(=n a(/n skoph=|, Platoni in Theaeteto: inde Metaleptice sermo ipse, qui ex opinione, i. e. e)k tou= plhrw/matos2 th= kardi/as2, ex plenitudine cordis, nascitur. Hinc opinari proprie quidem est intra se sentire aliquid; at tralatitie dicere. Sueton. Aug. c. 51. male opinari de Caesare. Et c. 67. servum gravissime de se opinantem non ultra quam compedibus coercuit: ad quae loca Casaubonum vide. Sed et Opinio, pro censu. Hinc Opinatores, milites olim dicti, qui in provincias mittebantur, petendae militaris annonae causa [orig: causâ], in l. missi 7. C. de exact. trib. l. 10. quod exigerent opinionem, i. e. censum agri, ut opinatur Iac. Cuiacius d. l. Opinio enim in posterioribus libris Codicis pro censu praedii ponitur l. ult. C. de praed. navic. l. ult. C. de collat. fund. fiscal. Vulgo Taxa, Ioh. Calvin. Lexic. Iurid. Hi missi in provincias, non fungebantur Exactorum officio [orig: officiô], sed in stabent praesidibus et officiis eorum, ac Curialibus tantum, quibus titulorum fiscalium exactio competebat, ut intra anni spatium annonas acciperent, leg. 11. eod. de erog. milit. annon. In Gloss. Graec. *(o th=s2 stratiwtikh=s2 a)nnw/nhs2 a)paithth\s2, etc. Vide Iac. Gotofredum ad legg. 26. et 34. de Erog. mil. ann. Haloander tamen in d. l. missi 7. legit optiones. de qua lectione vide Budaeum in l. ult. ff. de iur. immun. Pyrrhus quoque non Opinatores, sed Opimatores legi vult, apud eund. Calvinum.

OPINIONISTAE dicti ab adversariis, qui tempore Pauli 2. neininem in terris Vicarium Christi se vere dicere posse, nisi qui Christi quoque paupertatem imitaretur, docuerunt, Spond. A. C. 14678. n. 12.

OPINUM Corsicae insulae oppid. Ptolem. Pino hodie vocatur. Nunc Opono Baudrand. Estque tantum mons, 8. milliar. a littore Orientali, 4. ab Aleriae ruinis in Occidentem, Curiam versus 13. uti ab Acciae ruderibus in Meridiem, 34. a Bastia.

Item civitas, iuxta quam Tigris influit in mare Rubrum, Herodot l. 1. Idem Dianae epitheton sive Lunae, sicut et Loxo et Hecaerga, uti Servius docet in Aen. l. 11. Cui Delias virgines, quum nupturae essent, comam desectam dicasse [orig: dicâsse], discimus ex Pausania in Atticis, et Herodoto in Melpomene. Sic autem dicta videtur, a cura puerperii, uti docet Voss. de Idolol. l. 2. c. 29. *)/opis2 enim cura est, vel etiam, in gratiam virginis Hyperboreae Opis nuncupatae, quae sacra Apollinis et Dianae i(eroi=s2 dra/masin, ut Callimachus vocat, h. e. in sacris mergitum, ut Servius habet in Aen. l. 6. occultata in Delum pertulerit. Ionice *ou)=pis2, Dorice *)=wpis2 vocatur, quae quo [orig: quô] pacto [orig: pactô] differat ab ope Dea Latinorum, vide eundem c. 58.

OPISTHOCREPIDAE in feminei calceatus censu, memorantur Iul. Polluci Onomast. l. 7. c. 22.

OPISTHODOMUS Graece *)opisqo/domos2, i. e. posticum, pars erat Templorum, apud Graecos Gentiles, post cellam, cuius meminit Publ. Victor de Urbis. Reg. 14. his verbis, Ante cellam (sanctiorem, solis rebus sacris distinatam) est prodomon, post templum Opisthodomon. Ubi templum in tres partes dividit, mediam ubi est Cella, quam hodie Chorum vocamus; quae antecedit,

*pro/domon) quae sequitur, Opisthodomon, Hadr. Turnebus Adversar. l. 22. c. 17. Salmasio in Templis illis haec erant, Pronaus primum pro/domos2, vel parietibus antarum vel columnis aedificatus cum fastigio: deinde propu/laia seu *pulew\n. Sequebatur aedis Cella, o( shko\s2, h. e. aedes interior, in qua simulacrum illius Divi, cui dicata erat aedes, cum ara ponebatur: cuiusmodi Cellae plerumque in eodem consepto multae erant, praesertim si pluribus Divis una eademque aeces esset dedicata. Post cellam Aedis, o)pisqo/domos2 vel posticum, ad idem fere instar factum, ut pro/domos2 vel pro/naos2. Circa latera Aedis deambulationes sive peri/dromoi, ordinibus columnarum utrinque adiectis. Ante pronaum Area, quod spatium erat sub dio. In templis vero Christianorum Narthex quidem erat, et oi( pulw=nes2 sive Vestibulum ac Ingressus Templi: Templum dein ipsum seu Templi navis: et Apsis sive Concha ac intimum sacrarium, quod hodie Chorum appellant; sed nullus' *)opisqo/do/mos2, uti docet Salmas. ad Solin. p. 1218. et pluribus ad Eliberinum Concilium. In istiusmodi postico, cum ad eundem modum Aedes columnas et fastigium haberet, ut in fronte, *)amfipro/stulos2 ea vocabatur, uti ex Vitruvio l. 2. c. 8. discimus. Vide quoque supra in voce Amphiprostylos.

OPISTHOGRAPHUM Graece *)opisqo/grafon, Hermolao dictum est, quod ex utraque pagina scriptum esset, adversa [orig: adversâ] et aversa [orig: aversâ] minutis literis plenum. Hotomannus vero opinatur, esse chartam non utraque ex parte scriptam, sed quae ex una deleta, o)/pisqen, i. e. pone scripta est, quam opinionem Ulpiani verba confirmant, leg. 4. ff. de bon. poss. sec. tab. ubi, Chartae appellatio, inquit, et ad novam chartam refertur et ad deletitiam: proinde etsi in Opistographa quis testatus sit, hic [orig: hîc] peti potest bonorum possegio. Veteres enim plerumque una tantum in parte scribebant, quia scriptas chartas postea involvebant: unde Volumina dicta sunt, Vide Alciatum dispunct. l. 6. c. ult. Corrasium Miscellan. l. 1. c. 19. Hottomannum. Alii tamen in d. l. 4. Epistographus, alii Epigraphus, mendose legunt. Meminit autem Opisthographi quoque Plin. Secund. l. 3. Ep. 5. ad Macrum: Electorum, inquit, commentarios 160. mihi reliquit, Opistographos quidem et minutissime scriptos, ad quem vide Hermolaum in Glossem. et Alexandrum ab Alexandro Genialium Dier. l. 2. c. 30. laudatos Ioh. Calvino Lexic. Iurid. Salmasio sic dictae sunt schedae illae, quibus extemporalia scripta et nondum emendata adlinebantur, quaeque et in aversa parte, h. e. in tergo scribi et exarari solebant, unde nomen. In Opisthographis enim et adversariis rationes ac diurna sua perscribebant, iisque utiamque occupabant paginam, aversam et adversam; a quarum illa Adversaria, ab ista Opisthographa dicta sunt, de quibus vide Scaligerum de Papyro. Sed et Studiosi ac literati homines primas suas curas ac commentariones, et quidquid denique sub limamrevocandum esset, in eiusmodi schedis opisthographis conscribere moris habebant, quod postea in mundam chartam, et quae ab una tantum parte scribebatur, transferendum curabant, ubi satis emendatum videretur. Sic Lucian. in Dial. bi/wn pra/sis2, peram Cynicorum; lupinis et libellis opisthographis refertam fuisse dicit, in quibus philosophemata scilicet quaedam de secta sua incondite habebant scripta: h( ph/ra de/ soi qe/rmwn e)/stai mesh\ kai\ o)pisqogra/fwn, At nitidae chartae et mundae, ex quibus librorum volumina compaginabantur, et in quibus emendata opera perscribebantur, in adversa tantum facie, non etiam in tergo, exarari consuevere [orig: consuevêre]. Iuvenal. Sat. 1. v. 4.

---- ---- Impune diem consumpserit ingens
Telephus, aut summi plena [orig: plenâ] iam margine libri
Scriptus, et in tergo, nec dum finitus Orestes?

Tam longam hanc fuisse Orestis tragoediam innuit, ut non solum summam libri scedam usque ad extremum marginem impleret, sed adversam etiam superficiem occuparet, nec dum tamen esset absoluta. Qui locus satis ostendit, libros emendatos et pure scriptos, in tergo non consuevisse exarari, nisi qui nimium longi essent et extra modum mensuramque iustam traherentur. Arator.

Si tibi, Magne, velim Iasces memorare parentum,
Vix daret in tergo pagina lecta locum,

Scribit in aversa Picens epigrammata charta,
Et dolet averso quod facit illa Deo, etc.

OPITER Virginius Tricostus, Consul, Cameriam cepit, An. Urb. Cond. 253. ab eiectis vero Regibus, 8.

OPITERGIUM Carnorum oppid. inter Cenetam et mare Adriaticum, nunc Oderzo, vel Uderzo, et Ovederzo dictum, Ptol. *ou)eneti/as2 de\ meso/geioi po/leis2, *ou\i+kenti/a, *belou=non, *)/akelon, *)opite/rgion, *)/altinon. Tacit. Histor. l. 3. c. 6. Primus ac Varus occapantes Aquileiae proxima quaeque, et Opitergii et Altini laetis animis accipiuntur. Amm. Marcellin. l 29. Obsessa a Quadis ac Marcomannis Aquileia diu, Opitergiumque excisum. Corruptissime apud Strabonem l. 5. e)pi/terpon et *)/ordia legitur pro *)opite/rgion, et *kwnkordi/a. Populi Opitergini, Lucan. l. 4. v. 462.

Nic. Lloydius. Longitud. 34. 10. Latid. 45. 30. Baudrando oppid. Marchiae Tarvisinae, sub Venetis, ad amnem Moteganum, 12. milliar. a Tarvisio in Caeciam, Utinum versus, 12. a Ceneta in Eurum, ab Aquileia, 45. in Occidentem, 35. ab Utino. Direptum fuit ab Attila, A. C. 452.

OPITES Argivi proprium, quem Hector in bello Troiano interfecit, Homer. Il. l. v. 301.

OPITIUS [1] Hieronymus Professor Theologiae et lingusae Hebraeae Ienae, obiit A. C. 1577. Fuit autem Rosbinensis Misnicus, filiumque reliquit cognominem. Andr. Beyerus Nomenclatore Professorum Ienensium.