CAMENA Early Modern Latin Texts

JOH. JACOBI HOFMANNI SS. Th. Doct. Profess. Histor. et Graec. Ling. in Academ Basil. LEXICON VNIVERSALE, HISTORIAM SACRAM ET PROFANAM Omnis aevi, omniumque Gentium; CHRONOLOGIAM AD HAEC VSQVE TEMPORA; GEOGRAPHIAM ET VETERIS ET NOVI ORBIS; PRINCIPVM PER OMNES TERRAS FAMILIARVM Ab omni memoria repetitam GENEALOGIAM; Tum MYTHOLOGIAM, RITVS, CAERIMONIAS, Omnemque Veterum Antiquitatem, ex Philologiae fontibus haustam; VIRORVM, INGENIO ATQVE ERVDITIONE CELEBRIVM Enarrationem copiosissimam; Praeterea ANIMALIVM, PLANTARVM, METALLORVM, LAPIDVM, GEMMARVM, Nomina, Naturas, Vires, Explanans. EDITION ABSOLVTISSIMA, Praeter Supplementa, et Additiones, antea seorsum editas, nunc suis locis ac ordini insertas, VBERRIMIS ACCESSIONIBVS, IPSIVS AVCTORIS MANV novissime lucubratis, tertia parte, quam antehac, AVCTIOR, LOCVPLETIOR: INDICIBVS ATQVE CATALOGIS REGVM, PRINCIPVM, POPVLORVM, TEMPORVM, VIRORVM ET FEMINARVM ILLVSTRIVM, ANIMALIVM, PLANTARVM; Tum praecipue NOMINVM, QVIBVS REGIONES, VRBES, MONTES, FLVMINA, etc in omnibus terris, vernacula et vigenti hodie ubique lingua appellantur; Caeterarum denique rerum memorabilium, ACCVRATISSIMIS INSTRVCTA. TOMVS TERTIVS Literas M, N, O, P, Q, continens. [gap: illustration] LVGDVNI BATAVORVM, Apud JACOB. HACKIVM, CORNEL. BOVTESTEYN, PETR. VANDER AA, et JORD. LVCHTMANS. MDC XCVIII. Cum peculiari Praepott. D. D. Ordinum Hollandiae et West-Frisiae Privilegio.

PELARGI Graece *pelargoi, cognominati sunt dia\ th\n pla/nhn, i. e. ob peregrinationem seu errorem, duo fratres, quie Tuscia profecti Athenas venerunt, ibiqueprimi, cum prius in specubus locisque subterraneis homines habitarent, ex lateribus domos condiderunt, Strabo l. 9. Plin. illos Euryalum vocat ac Hyperbium, l. 7. c. 56. Pausan. vero, Laterarias domos constituerunt primi Agrolas et Hyperbius, fasi\ ga\r *agro/lan kai\ *(upe/rbion ktl. habet, in Atticis p. 26. Ab his pars Acropoleos, Pelargicum dicta, aedificata est; cuius meminit Aristophanes Avibus,

*ti/s2 d' a)\n kaqe/zei th=s2 po/lews2 to\ *pelargiko/n;
Quis autem incolet Urbis Pelargicum?

Quemadmodum reliquam eius partem, a fratribus his nudam relictam, Cimon postea, Miltiadis filius, clausit, teste eodem [orig: eôdem] Pausania [orig: Pausaniâ] ibid. Vide Franc. Rossaeum Archaeol. Atticae l. 1. c. 2. ut et in voce Pelasgia. Nomen a Graeco pelargo\s2, ciconia, dia\ to\ pla/nhtas2 ei)=nai kai\ di/khn o)rne/wn e)pifoita=|n e)f' ou(\s2 e)/tuxe to/pous2, quod vagi essent et ciconiarum instar in quaevis loca oberrarent, Strab. l. 5. Quod Idem repetit l. 9. *(upo\ tw=n *)attikw=n *pelargoi\ proshgoreu/qhsan dia\ th\n pla/nhn, Propter errores Pelargi ab Atheniensibus appellati sunt. Ciconiam autem migratoriam esse avem, docet Petronius ex Publio,

Vide quoque Plin. l. 10. c. 33. Solin. c. 40. Aelian. Histor. Anim. l. 3. c. 23. Basilium Homil. 8. Eustathium Hexaem. Alios. Ex recentioribus sic de illis Gaspar Heldelinus, Idibus Augusti ciconiae, iuvenesque senesque, collecto [orig: collectô] agmine pulcherrimo [orig: pulcherrimô], iter labortosum illud pernocte Luna [orig: Lunâ] ingrediuntur. Priusquam vero mare traiciant omnes, quas quidem agri nostri emisere [orig: emisêre], Athesim, Galliae flumen, non ita procul a Sextiis Aquis, vel, ut aliis placet, Sestianis Aris, nimirum ubi Marius Cimbros ferro [orig: ferrô] fudit, congregantur. Illic, habitis inter se publicis contionibus, commurmurant, exercitum lustrant etc. Coeterum abiturae Aquilonis secundum flatum prudenter exspectant, qui simulatque pronior incidit, tum, ceu lege praedicta [orig: praedictâ] die, abitum maturant. Bellonius item, Cum circa Abydum essem, 24. die Augusti, ingentem ciconiarum vim conspexi, quae ad tria vel quatuor milia accadere videbatur. Volabant illae a Russia et Tartaria et Hellespontum agmine decussato [orig: decussatô] transversum traiciebant. Et cum supra Tenedum essent, longo [orig: longô] per anfractus tractu se convertebant, donec in circulum omnes colligerentur. Inde priusquam a faucibus Proponitidis pergerent, in minores aliquot turmas supra viginti se distribuebant, et se invicem versus Merdiem sequebantur, etc. Alii tamen, apud Etymologum, sic vocatos Pelargos volunt, dia\ ta\s2 dindo/nas2, a(\s2 e)fo/roun, propter vestes, quas ferebant, ciconiarum instrar, nigro [orig: nigrô] et albo [orig: albô] distinctas. Bochart. Hieroz. Part. Poster. l. 2. c. 29. Vide et in voce Pelasgi, uti de Ciconiis plura supra.

PELARGICI Nomi dicti quasi Ciconiariae Leges, quibus liberi Parentes alere iubentur: id quod in Iure quoque cautum est. Vide Budaeum in Annotat. et supra, in voce Antipelargia.

PELARGUS Christophorus Theologus cum paucis comparandus. Natus Suidniciae in Silesia, A. C. 1565. Theologiam Francofurti ad Oderam docuit, Superattendens generalis, Scripsit Commentar. in Pentateuchum et Iohannem: Explicationer in Psalmos 16. 22. 29. et Psalmos Penit. Quaestiones et Resp. in Matthaeum: Meditationes, in quaedam Lucaeloca. Expositionem in Acta Ap. *u(pomnh/mata in Iudam etc. Obiit A. C. 1628. Vir in omni antiquitate et literatura versatissimus. Bergius in Prax. Cath.

PELASGIA [1] regio Graeciae circa extremam partem Macedoniae, versus Achaiam. olim Thessalia dicta; a qua Pelasgi populi, quasi Pelargi, quoniam errabundi, ritu ciconiarum, per multas regiones iverunt, Strabone teste. Vel a pelasgo Iovis filio. Hesych. *pelasgoi oi( *qessaloi\. Aliquando latius extenditur haec vox, nempe ut universos Graecos comprehendat. Ovid. Met. l. 13. v. 128.

Quid tamen hoc refert, si se pro classe Pelasga [orig: Pelasgâ]
Arma tulisse refert? ------

I. e. pro navibus Graecis. Strabo Pelasgos Graeciae populos vetustissimos vocat, qui, ut ex Hesiodo idem refert, ab Arcadia originem duxerunt, eos quippe e Lycanae natox exstitisse ait, quem Pelasgus procreavit. Aeschylus autem in Danaidibus, eorum genus ex Argis Mycenarum exstitisse prodidit: Peloponnesum enim et Pelasgiam vocatam fuisse, testis est Ephorus. Euripides quoque, in Archelao, Danaum illum 50. filiarum genitorem, Argos venientem, Inachi urbem habitasse [orig: habitâsse] commemorat, quique antea Pelasgi nominabantur, ut Danai dehinc vocarentur, lege Graeca [orig: Graecâ] sanxisse. Plerique etiam gentes Epiroticas appellavere [orig: appellavêre] Pelasgicas. Lesbos quoque Pelasgia dicta fuit; et habitantibus Troadem Cilicibus finitimos Pelasgos nuncupat Homerus. Argos quoque Pelasgicum Thessalia dicitur inter eruptiones Penei et Thermopylas, usque ad montanum Pindi tractum. Iovem quoque Dodonaeum idem Poeta Il. 16. Pelasgicum vocat. Hi sub Peucetio, Iapyge et Oenotrio in Italiam colonias deduxerunt, ad ripam Padi, in Calabria et versus sinum Tarentinum, sed sub Pico dein, Aboriginum Rege, Hetruriam incolere coeperunt. Pausan. in Arcad. Nic. Lloydius.

PELASGIOTAE populi fuere [orig: fuêre] Thessaliae, quorum provinc. Pelasgiotis, erat inter Pieriam ad Boream, et Thessaliotidem ad Meridiem, uti et Magnesiam ad Ortum versus Peneum fluv. Urbes fuere [orig: fuêre] Larissa, Scotusa, Gonnus, et Atras.