CAMENA Early Modern Latin Texts

JOH. JACOBI HOFMANNI SS. Th. Doct. Profess. Histor. et Graec. Ling. in Academ Basil. LEXICON VNIVERSALE, HISTORIAM SACRAM ET PROFANAM Omnis aevi, omniumque Gentium; CHRONOLOGIAM AD HAEC VSQVE TEMPORA; GEOGRAPHIAM ET VETERIS ET NOVI ORBIS; PRINCIPVM PER OMNES TERRAS FAMILIARVM Ab omni memoria repetitam GENEALOGIAM; Tum MYTHOLOGIAM, RITVS, CAERIMONIAS, Omnemque Veterum Antiquitatem, ex Philologiae fontibus haustam; VIRORVM, INGENIO ATQVE ERVDITIONE CELEBRIVM Enarrationem copiosissimam; Praeterea ANIMALIVM, PLANTARVM, METALLORVM, LAPIDVM, GEMMARVM, Nomina, Naturas, Vires, Explanans. EDITION ABSOLVTISSIMA, Praeter Supplementa, et Additiones, antea seorsum editas, nunc suis locis ac ordini insertas, VBERRIMIS ACCESSIONIBVS, IPSIVS AVCTORIS MANV novissime lucubratis, tertia parte, quam antehac, AVCTIOR, LOCVPLETIOR: INDICIBVS ATQVE CATALOGIS REGVM, PRINCIPVM, POPVLORVM, TEMPORVM, VIRORVM ET FEMINARVM ILLVSTRIVM, ANIMALIVM, PLANTARVM; Tum praecipue NOMINVM, QVIBVS REGIONES, VRBES, MONTES, FLVMINA, etc in omnibus terris, vernacula et vigenti hodie ubique lingua appellantur; Caeterarum denique rerum memorabilium, ACCVRATISSIMIS INSTRVCTA. TOMVS TERTIVS Literas M, N, O, P, Q, continens. [gap: illustration] LVGDVNI BATAVORVM, Apud JACOB. HACKIVM, CORNEL. BOVTESTEYN, PETR. VANDER AA, et JORD. LVCHTMANS. MDC XCVIII. Cum peculiari Praepott. D. D. Ordinum Hollandiae et West-Frisiae Privilegio.

PRONAPUS Pater Amyniae Comati, qui toties ab Aristoph. aliisque Comicis traducitur.

PRONAUS Graece pro/naos2, in Aedibus sacris Graecorum, dicta est, pars anterior Aedis, alias pro/domos2 quoque, sicut ipsa aedes nao\s2 ac do/mos2. In Templis vero Christianorum *na/rqhc eius loco [orig: locô] erat, porticus videl. vel atrium ante Basilicum ad deambulandum factum. vide supra in voce Narthex. Non autem Pronai unum genus fuit, ut ex Viruvio discrimus; apud quem primum dicebatur in Antis, Graece nao\s2 e)n parasta/sin. Ita enim is, l. 3. c. 1. In Antis erit Aedes, quum habebit in fronte antas parietunm, qui cellam circumcludunt et inter antas in medio columnas duas. supraque fastigum. Ubi Templum in Antis dicitur, quod antas haberet in pronao: Erant autem antae pilae lapideae in lateribus ostiorum. At pro/stulos2 dicebatur ea Aedes, quae contra antas duae columnas angulares habuit; et supra epistylia et dextra ac sinistra in versuris singulas. Sicut a)mfipro/stulos2 vocabatur, quae in postico ad eundem modum columnas et fastigium habebat, ut in fronte etc. Et quidem *pro/naos2 seu frons Aedis, cum columnis et fastrigio uti dictum, plerumque maior fiebat ipsa Aedis cella [orig: cellâ]. Starbo, l. 10. de Templo quodam Aetyptico, *meta\ de\ propu/laia o( new\s2 pro/naon e)/xwn me/gan, kai\ a)cio/logon: to\n de shko\n su/mmetron, co/anon de\ ou)de\, h)\ ou)k a)nqrwpo/morfon, a)lla\ tou= a)lo/gwn zw/wn tino/s2. Post Vestibula Aedes sequitur, pronaum habens amplum et magnificum cellam autem oedis modicam. Vitruvius pronai voce utiur, loc. cit. Dipteros autem Octastylos et pronao et porticu, sed cira oedem duplices habet ordines columnarum. Alibi frontem et posticum vocat, to\n pro/naon kai\ to\n o)pisqo/domon. Atrium, pro Templi pronao vitavit dicere, quia proprie aliud etat (porticus nempe ante Aedem, ut dictum) quam vis posterior Latinitas passim ita vocet. Hinc et prodo/mous2 et prosta/das2 habuere [orig: habuêre] Procerum apud Graecos aedificia, quae tamen Atrium more Romano [orig: Romanô] neutiquam habuerunt, etc. Vide Salmas, ad Solin. p. 1216. et seqq. ut et Car. du Fresne, in Descript. Aedis Sophianae, num. 81.

PRONEA et PRUMIA, vulgo PRUYM, fluv. cum pago et Abbatia, in Silva Arduenna, et finibus Trevirensium, in Suram fluvium influens. DE quo Auson. in Mosella. Vide Prumia.

PRONECTUS inter oppida, quae Phoenices in Bithynia condiderunt, inquit Bochart. l. 1. Chanaan, c. 10. Pronecti fit mentio. Steph. *pro/nektos2 po/lis2 *biquni/as2, plhsi/on th=s2 *drepa/nhs2, h(n\ e)/ktesan oi( *foi/nhkes2. Drepane autem aliis Drepanum, et Hellenopolis erat ad Nieomediae sinum, ut a Nicephoro describitur. Ibidem igitur Pronectus: quod et alii testantur, quibus Proenetum, vel prentetum dicitur. Socarat. l. 6. c. 16. *katalamba/nei au)to\n e)n *prene/tw|, e)mpo/rion ga\r tou=to katantikru\ th=s2 *nikomhdei/as2 kei/menon. *prai/neton, vel *prai/nhton habent Cedrenus et Constiuttiones Pontificiae Imperator. Orientalium. Et Antholog. l. 1. c. 19. epigramma habetur. *ei)s2 lou=tron e)n *praine/tw|. Factum videtur nomne ex Syro [gap: Hebrew word(s)] biranta, vel birneta, quod pro castro vel palatio passim occurrit, in Paraphrastis. Sed et Ebraice [gap: Hebrew word(s)] birnajot sunt arces, aut castella, 2 Paral. c. 17. v. 12. Nic. Lloydius.

PRONESOS Graece *prw/nhsos2, exile oppid. circa Cephalleniam, in Lonia. Vide supra Pronesos.

PRONOMUS [1] tibicen quidam, cuius prolixa barba gestamine non admiodum apposita professioni, abiit in proverb. Pronnomi barba.

PRONOMUS [2] Thebanus primus tibias invenit, quae ad omnimodam modulationem versarentur, Pausan, in Boeot. et Athen. l. 14. Olim vero ita tibiae erant comaratae et factae, ut singulis partibus unici tantum et singulares canerentur modi: hinc pro vatietate modorum variae etiam tibiae factitatae, aliaeque erant, quae Phrygium, aliae quae Dorium, et diversae ab utrisque; quibus Lydium incindebant. Sic Marsyas, qui primus geminas tibias inflavit, Phrygium his duntaxat canebat, nec in Dorium aut Lydium animam vertere aut cantum inflectere poterat. Unde in certamine cum Apolline, cum victor Iudicum sententia [orig: sententiâ] pronuntiatus iam discederet. Apollo citharam versare coepit, inquit Hyginus, idemque sonus erat: quod Marsyas tibiis facere non potuit, itaque victus est etc. Diodoro Thebano Pollux attribuit, quod Athenaeve Pronomo: Theophrastus vero Antigenidae indidem oriundo. Quorum quisquis is fuerit, qui una [orig: unâ] tibia [orig: tibiâ] omnium modorum modulationumque genera canere primus instituti, hoc assequutus est lingularum in tibiis qualitate et foraminum multitudine. Unde polu/trhtos2 ka/lamos2, in Epigr. quod multiforatilis tibia reddit Appuleius. Antiquae enim tibiae paucis foraminibus erant apertae. Salmas. ad Solin. p. 119. et 120.

PRONUTIATORES apud Rabaum de Ord. Antiochen. c. 11. sunt Lectores Ecclesiastici, de quibus supra. Coeterum pronuntiation viciniorem fuisse, quam cantillationi, veterum Christianorum cantum, diximus voce Occidens.

PRONUS Cephalleniae insulae castellum, Polyb. l. 5 Pronesus Strab. Populi Pronii Lycophroni.

PROOECUS Graece *pro/oikos2, Graecis dictus est servus Maior domus; quo [orig: quô] nomine appellabatur, qui primatum in familia teneret, uti apud Donatum legimus. Vide Salmas. ad Solin. p. 1221. aliam vero vocis notionem supra, voce Oecus.

PROOEMIACUS Graece prooimiako\s2, item *prooimiako\s2 *yalmo\s2, dictus est in Ecclesia Graeca, Psalmus CIII. ab inchoandis Officiis; Vesperis inprimis: quod in iis scil. vicem prooemii geretet, vel quod ab eo exordium haberent. vel a)po\ tou= *prooimi/wn, uti precationes, quae in divinarum laudum officiis primum locum occupabant, vocabantur. Vide Typicum, c. 1. 38. Zonaram in can. 117. Afric. et Cl. Suicerum, Thes. Eccl. voce *prooimiako\s2.