CAMENA Early Modern Latin Texts

JOH. JACOBI HOFMANNI SS. Th. Doct. Profess. Histor. et Graec. Ling. in Academ Basil. LEXICON VNIVERSALE, HISTORIAM SACRAM ET PROFANAM Omnis aevi, omniumque Gentium; CHRONOLOGIAM AD HAEC VSQVE TEMPORA; GEOGRAPHIAM ET VETERIS ET NOVI ORBIS; PRINCIPVM PER OMNES TERRAS FAMILIARVM Ab omni memoria repetitam GENEALOGIAM; Tum MYTHOLOGIAM, RITVS, CAERIMONIAS, Omnemque Veterum Antiquitatem, ex Philologiae fontibus haustam; VIRORVM, INGENIO ATQVE ERVDITIONE CELEBRIVM Enarrationem copiosissimam; Praeterea ANIMALIVM, PLANTARVM, METALLORVM, LAPIDVM, GEMMARVM, Nomina, Naturas, Vires, Explanans. EDITION ABSOLVTISSIMA, Praeter Supplementa, et Additiones, antea seorsum editas, nunc suis locis ac ordini insertas, VBERRIMIS ACCESSIONIBVS, IPSIVS AVCTORIS MANV novissime lucubratis, tertia parte, quam antehac, AVCTIOR, LOCVPLETIOR: INDICIBVS ATQVE CATALOGIS REGVM, PRINCIPVM, POPVLORVM, TEMPORVM, VIRORVM ET FEMINARVM ILLVSTRIVM, ANIMALIVM, PLANTARVM; Tum praecipue NOMINVM, QVIBVS REGIONES, VRBES, MONTES, FLVMINA, etc in omnibus terris, vernacula et vigenti hodie ubique lingua appellantur; Caeterarum denique rerum memorabilium, ACCVRATISSIMIS INSTRVCTA. TOMVS QVARTVS Literas R, S, T, V, X, Y, Z, continens. [gap: illustration] LVGDVNI BATAVORVM, Apud JACOB. HACKIVM, CORNEL. BOVTESTEYN, PETR. VANDER AA, et JORD. LVCHTMANS. MDC XCVIII. Cum peculiari Praepott. D. D. Ordinum Hollandiae et West-Frisiae Privilegio.

SINOIE Asopi filia quam Apollo raptam in Pontum traduxit, et ex ea genuit Syrum, quem tamen alii Martis et Aeginae, alii Martis et Parnasses filium faciunt. Quidam autem non ab Apolline vitiatam, sed ab eo et Iove perpetuam virginitatem sorcitam, tumilli spe concubitus [orig: concubitûs], quicquid postulasset [orig: postulâsset], ei daturos se promisissent.

SINOPE [2] nobile scortum fuitr, lascivia [orig: lasciviâ] valde celebre: unde Sinopissare proverbium est pro lascivire.

SINOPE [3] colonia et urbs maritima Paphlagoniae, po/lis2 diafanesta/th tou= po/ntou, urbs Ponti illustrissima, Strab. l. 12. inter Cytorum ad occasum 100. mill. pass. et Amisum ad Eurum paulo minus, cum portu, in ora Sinus Euxini, prope Sinum Amisenum. A Milesiis condita, an. 125. Urb. Cond. 2. Olymp. 37. Phlegonti tamen kti/sma est *makriti/ou *kw/ou, Macritii Coi opus, apud Steph. dein sub variis Principibus, unde et Mithridatis regia, donec sub Romanorum potestatem concessit. Post hos Episcopalis fuit propriosque habuit Principes, quibus successerunt Turcae, a quibus Sinabe vocatur, Leunclav. vel Pordapas, Chalcondyl. A Kosacis vastata est A. C. 1616. Fuit quoque Diphili Comici, Diogenis etc. patria. Ovid. Pont. l. 1. ep. 3. v. 67.

Assyrios complexa sinus stat opima Sinope;
Nympha prius, blandosque Iovis quae luserat ignes,
Caelicolis immota procis. --

*au)ti/ka d' *)assuri/hs2 e)pe/ban xqono\s2. *)/enqa *sinw/phn
*qugate/r' *)aswpoi=o kaqi/ssato, kai\ oi( o)/passe
*parqeni/hn *zeu\s2 au)to\s2 u(poxesi/h|si dolwqei/s2, etc.

*)/enqen *)amazoni/dessin a)p' ou)/reos2 *)armeni\oio
*leuko\n u(/dwr proi/+hsin *)enua/lios2 *qermw/dwn,
*(/os2 pot' a)lwome/nhn *)asw/pida de/kto *sinw/phn,
*kai/ min a)khxeme/nhn sfete/rh| parena/ssato xw/rh|,
*zhne\s2 e)fhmosu/nh|sin o( ga\r filo/thtos2 e)rannh=s2
*)isxano/wn, pa/trhs2 a)peno/sfisen ou)k e)qe/lousan
*)ek th=s2 kai\ ptoli/esqron e)pw/numon a)/ndres2 e)/xousi.

Sinopen autem Amazonum unam fuisse, et ab ea urbe hanc dictam testatur Andron apud Etymol. in voce *sinw/ph: *(o de\ *)andrwn fhsi\n mi/an tou= *)amazo/nwn fugou=san ei)s2 *po/nton para\ to\n basile/a tou= to/pou, pi/nousa/n te plei=ston oi)=non prosagoreuqh=nai *sinw/phn, metafra/sei de\ tou=to shmai/nei th\n polla\ pi/nousan. Atqui non *sinw/ph id significat sed *sana/ph, quomodo ei scribendum fuerat. Auctor Scholiorum ad l. 2. Apollonii Rhodii: *)epei\ de\ oi( me/qusoi *sana/pai le/gontai para\ *qraci\n, h(=| diale/ktw| xrw=ntai kai\ *)ama/zones2, klhqh=nai th\n po/lin *sana/phn, e)/peita kata fqora\n *sinwph. Sic scribendum. Hesych. *sana/phn th\n oi)nw/dh, *sku/qai. Sic lege, vulgo enim conspurcatissimus hic locus. Hic [orig: Hîc] Sinopis rubrica primum inventa. Plin. l. 35. c. 6. Hodie Sinopi, vide supra. Ei adiacet fluv. cognominis Eustath. Strah. l. 12 Ptolom. Nic. Lloyd.

SINORIX in Gallia tetrarcha, flammis in Cammam Sinati uxorem libidinis excitatus, maritum e medio rollit; postea veneno [orig: venenô] a Camma ante aram Diane, ubi sibi Cammam desponderi volebat, necatus. Polyaen. l. 8. c. 39.

SINTHIA oppid. Macedoniae mediterraneum circa Sintios montes, de quibus Thucydides. Vide Steph. Plurium sub se civitatum caput, unde et genti nomen memoratae Livio l. 28. c. 9.

SINTHUS Graece *si/nqos2 apud Auctorem Peripli, maximus post Mare Rubrum fluviorum, Indus est, quomodo hodieque dici audimus. Ptolomaeo unum et Indi ostiis *si/nqon, dicitur. Item nomen loci in Insul. Vaprobane seu Zeilon. Vide Salmas. ad Solin. p. 995. et 1110.

SINTIENUM Urbs Sinarum, in provinc. Queichea. Satis munita, ad montium radices. M. Martinius.

SINTII vel SINTIES Thraces, qui Lemnum olim incoluerunt. Homer. Il. a. v. 593. ubi de Vulcano:

*ka/ppeson e)n *lh/mnw| ----
*)/enqa me *si/nties2 a)/ndres2 a)/far komi/santo to eso/nta.

SINUESSA colonia et urbs Campaniae, non procul a Siri fluv. ubi Minturnae urbs exstincta. Huius ager Sinnessanus dictus est, copiosum apricis in saxis vinum gignens. Martial. l. 13. Epigr. 111.

Mollis Sinvessa Martiali dicitur. l. 6. Epigr. 42. v. 5. Hinc Sinvessanus. Martial. l. 11. Epigr. 83. v. 1.

Sinvessa hodie nominari tradunt Leander et Goltzius, qui dicit tanrum superesse ruinas, et exiguum opidulum, hodie Rocca di Mondragone dictum. Sane serpentibus olim abundautem fuisse Sinvessam testatur Ovid. Met. l. postremo, v. 715.

Sinope quondam dicta fuit. Plin. l. 3. c. 5. Colonia Minurnae, oppidum Sinvessa, extremum in adiecto Latii, quam quidam Sinopen dixere vocitatam. Liv. l. 10. c. 21. describit eam iuxta agrum Falernum: Ubi Sinope, inquit, dicitur Graeca urbs fuisse, Sinvessa deinde ab colonis Romanis adpellata. Strabo l. 5. *(h *sinou/essa e)n *ou)eski/nw| ko/lpw| i(/drutai, a)f' ou(= kai\ tou)/noma si=nos2 ga\r o( ko/lpos. *sino/essa dicitur Plutarcho in Othone, Sinvessa tepens dicitur Silio l. 8. v. 528. Ab aquis commendatur Tacit. Ann. l. 12. c. 66. In tanta mole curarum Claudius valetudine adversa [orig: adversâ] corripitur, reforvendisque viribus, mollitie caeli, et salubritate aquarum, Sinvessam pergit, Plin l. 31. c. 2. In eadem Campaniae regione Sinvessanae aquae sterilitatem feminaram et virorum insaniam abolere produntur. Hinc Martial. l. 11. Epigr. S. v. 11.

Dicet et ictericam se forsitan altera naecha,
In Sinvessano vellere sede lacu.

Sic Cydni aquas podagticis mederi, et Albulam vulnera sanare, ut et Leucogaei fontis aquas Plin. tradit, et Lycum fluv. apud Leontinos tettio die necare ex eo potantes. Hic [orig: Hîc] obiit Sex. Turpilius, insignis Comitus, Terentii familiaris. Nic. Lloyd.

per SINUM Deus o( dia\ ko/lpou *qeo\s2, apud Clementem Alex. in Protreptico, quis dicatur, vide hic [orig: hîc] infra, voce Sinus, ubi deritu anguem per Sinum ducendi, in Sabaziis Sacris usitato: ut et supra, voce Sabazius.

SINUS Veteribus quod inter brachia ad summum pectus intercipitur, dictum est i vide supra Gremium, unde et recessus littorum, in quos se mare insinuat, Sinus; et Sinum vestium vocavere [orig: vocavêre], quodcumque partem illam corporis regeret, Tunicae, Togae, Chlamydis. De Togae sinu, ut paulo plura addam, fiebat is ex Togae redundantia in rugas tam in summo, quam in imo, contracta: Unde rugas eas et plicas, tam quae superne a cervice cadentes, exserto [orig: exsertô] brachio [orig: brachiô] dextro [orig: dextrô], colligebantur ad pectus, quam quae in ima ora sinistro brachio subductae contrahebantur, Veteres Sinum dixere [orig: dixêre]. Duplex videl. is fuit, alter Inserior, qui nempe ex lacinia Togae sinistro [orig: sinistrô] brachio [orig: brachiô] formabatur, ita tamen ut ima ota infra ipsum caderet, qui decentissimus Quintiliano l. 11. c. 3. dicitur: memoratus Suetonio in Caesare, c. 82. Ut animadvertit undique se strictis pugionibus peti, Toga caput ob volvit, simul sinistra [orig: sinistrâ] manu sinum ad ima crura deduxit, quo honestius caderet. et Sueprior, qui ex lacinia superiori Togae fiebat, quae porrecto [orig: porrectô] brachio [orig: brachiô] dextro [orig: dextrô] deiecta ad pectus et in rugas complicata, oblique sub dextro brachio ad laevum humerum ad instar balthei currebat. Et hic proprie Sinus, inter quem et tunicam, qua [orig: quâ] parte sinistram pectoris partem cum humeto velabat, multa recondebantur. Plut. Romulo tradit, cum inter hominos apparere desiisset, creditum, a Patribus discerptum fuisse, in aede Vulcani, artusque laniatos ei)s2 to\n ko/lpon, intra Togae sinum conditos indeque elatos. Arma quoque eodem [orig: eôdem] occultata Sueton. Octavio c. 35. Cordus Cremutius scribit, ne admissum quidem tunc quemquam Senatorum, nisi solum et praetentato [orig: praetentatô] sinu. Sic apud Livium l. 23. c. 8. Perolla Campanus Toga reiecta ab humero, latus succinctum gladto [orig: gladtô] nudat. Similiter apud Senecam de Clem. l. 1. c. 9. Iampugiones in sinu amicorum absconderat: apud Horat. l. 2. Serm. Sat. 3. v. 172. Ferre nuces sinulaxo [orig: sinulaxô] etc. De inferiori vero Togae sinu, capiendus Livius quoque l. 21. c. 18. ubi de Legato Rom. Carhagini bellum indicente, Tum Romanus, inquit, sinu ex Toga facto [orig: factô]. Hic [orig: Hîc] ait vobis bellum et pacem portamus: utrum placet sumite. Sub quam vocem haudminus ferociter, Daret utrum vellet, cum succlamatum esset, et quum is iterum sinu effuso [orig: effusô] bellum dare dixisset: accipere se omnes, responderunt. Quod nihil aliud fuit, quam Togae laciniam laevo brachio subductam, dextra [orig: dextrâ] manu expandere et velut gremium formare: to\n ko(lpon e)pedei/knuse ait Appianus. Sic, cum Romulus, apud Plutarchum rapiendarum Sabinarum hoc signum statuisset, e)canista/nta th\n a(lourgi/da ptucai kai\ periba/llesqai pa/lin, surgens ipse Togam purputeam in Sinum contraxit, ac rursus demisit sive explicavit. Utriusque Sinus componendi rationem docet Quintilian. lib. cit. inferiorem decentissimum fore tradens, si aliquanto supra imam Togam fuerit, i. e. si extrema pars Togae cum sinu non involvatur. sed soluta paulo infra rugas cadat: Superiorem vero, si nec strangulet, i. e. non ita cervicibus adstringatur, ut praefocet; nec fluat, i. e. nec nimis laxus sit, etc. Coeterum maior minorve Sinus erat, prout strictior laxiorque Toga. Et antiquissimis quidem Romanorum nulli plane fuere [orig: fuêre], quod brachium Toga [orig: Togâ] continerent: Postquam vero brachium, angustis Togis et corpore adstrictis, exseri coepit, perquam illi breves; at aetate Augusti et deinceps laxis fusisque Togis maiores et fusiores Sinus, altiusque cadentes in usu esse coeperunt, ut in verterib. nummis apparet. Ut enim in nummo Aureln Divorum Fratrum Togae brevissimus cernitur, vix pectus excedens; sic in nummo T. Vespasiani ultra genua cadens, ut et in nummo Plautillae. Coeterum, quoties illae rugae arte cogerentur, et nodo [orig: nodô] constrictae, ut de Toga Hortensii tradit Macrob. contabularentur, eum Umbonem vocatum fuisse, discimus ex Tertulliano de Pallio: verum non semper umbonem arte coactum fuisse, docet Petsius, Sat. 5. v. 32. cum de communi Toga virili loquens ait:

--- -- --- -- Totaque impune suburra,
Permisit sparsisse oculos iam candidus umbo.

Qui quidem idem cum Sinu fuerit, cum nihil aliud esset quam fortuitae rugae, ad instar umbonis, protuberantes etc. Vide Octav. Fertarium de Re Vestiar. Parte I. l. 1. c. 6. et eius hac de re cum Ioh. Friderico Gronovio literariam concertationem, Partis eiusdem lib. eod. c. ultimo. Adde Salmas. ad Tertullian. de Pallio c. 5. ubi de Sinu Togae prolixe disputans, eum ab Umbone diversum utique fuisse, contendit. Sed et Sinus dicti sunt, annuli et nodi tortiles inflexi capilli, qui olim delicatioribus in usu. Ovid. l. 1. Amor. El. 14. v. 25.

Quam se praebuerant ferro patienter et igni,
Ut fieret torto nexilis orbe Sinus.

De quibus vide ubi de Capillo, item in voce Fulctus, Gradus etc. Ut de Sinus propria notione aliquid addam, anguem per Sinum ducendi, in Sabaziis sacris, Veter. ritus, memoratur Firmico de Errore profan. relig. Sebazium colentes Iovem anguem cum initiantur, per sinum ducunt. Auteum fuisse, Arnobius monet, qui et accuratius ritum describit l. 5. Ipsa, inquiens, sacra et riths initiationis ipsius, quibus Sebadiis nomen, testimonio esse poterunt veritati, in quibus aureus coluber in sinum demittitur consecratis et eximitur rursus ab infertoribus partibus. Unde o) dia\ ko/lpouqeo\s2, per sinum Deus, Clementi Alex. Protreptico, *sabaziwn gou=n musthri/wn squ/mbolon toi=s2 muoume/nois2 o( dia\ ko/lpou qeo\s2. *dra/kwn de\ e)sti\n ou(=tos, dielko/menos2 tou= ko/lpou tou= teloume/nwn.

SINUS Magnus Ptol. pars est Oceani Eoi seu Orientalis. Vulgo Golfe de Cochinchine, seu etiam Golfe d'Hainam dicitur; estque inter partem australem Imperii Sinarum, regnum Cocinchinae, et Haynamum insulam. Est autem Sinus Maris, pars eius curvo [orig: curvô] litore intercepta, seu littorum recessus, in quem Mare se insinuat; Ital. Golfo: quos duum [orig: duûm] generum constituit Auctor Histor. Orbis Terr. Geogr. et Civ. c. 3. §. 6. oblongos et latos; de quibus vide hic [orig: hîc] infra.

a. Mare Mediterraneum, Europam a Borea, Africam ab Austro, Asiam ab Oriente habet: ipsumque Sinus alios minores, nec tamen minus celebres emittit, e quibus Oblongi quidem sunt, Mare Adriaticum, Golfo di Venetia. Tarentinum, Golfo di Taranto in Mari Aegeo, Sinus Thessalonicensis, Golfo di Salonichi. Quibus additur Propontis, Sinum per Hellesponti fretum Mari Mediterraneo communicans. Pontus Euxinus Bosporo Thracico Proponitidi annexus; qui ipse etiam alium non ignobilem format Golfo di Nigropoli appellatum. Palus Maeotis. Lati seu Hinates, duo, Syrtis maior et minor Golfo du Capis. b. Mare Balthicum, olim Sinus Codanus, tres alios Sinus secundarios non ignobiles habet, Botnicum, Finnicum et Livonicum. g. Mare Rubrum, seu Sinus Arabicus communiter Mar di Mecca, ex Oceano Indico fluit, ad Aden urbem et promontor. Africae; ac inter Africam versus Occidentem, et Arabiam versus Orientem, decurrens, sistitur ad urbem Suez, ubi Turcicae classis statio: Eius fretum Babelmandel. d. Sinus Persicus, seu Mare Persicum, Mare Elcatif, inter Arabiam ab Occasu et Persiam ab Ortu decurrit. Addunt quidam et Sinum Coreensem Golfo de Nanquin, sed cum neutram Insulam esse recentiorum observationbus constet, Mare ipsas interluens Fretum potius, quam Sinum, vocare convenit. Vide Tabulas de Witt. et Tab. Amer. adnexam ltinerario Th. Candischii p. 50.

a. In Asia, Sinus Gangeticus, Golfo di Bengala, terminatur littore Coromandelico [orig: Coromandelicô], India [orig: Indiâ], Pegu, Siam, Malacca [orig: Malaccâ] etc. b. Inter Malaccam et Cambaiam. g. In Europa, iuxta Russiam, Mare Album. d. In America, Sinus Mexicanus, qui inter Americam Septentrionalem et Meridialem decurrens terminatur Isthmo [orig: Isthmô] Panamae. e. Mare Hudsonii, Americae Septentrionalis inter Novam Franciam effusum Estotilandiam usque. z. S. Lautentii Sinus, inter Canadam, Novam Franciam et Terram Novam. Quo pertinet etiam Mare Caspium, Lacus nomine potius, quam Maris nominandum, quia Oceano manifesto [orig: manifestô] ductu non adhaeret, nisi cum Ponto Euxino et Mari Persico per occultos cuniculos connecti dicas, quod ingeniose probat Kircherus M. S. l. 2. c. 13.

SINUS Salutaris idem, vel certe proximus portui Gabrantonicorum in ora Angliae orientali inter ostia Abi et Vedrae esse videtur, teste Camdeno [orig: Camdenô]. Vide Ibi. Addantur hic [orig: hîc] Sinus maris Mediterranei, a freto Herculeo, ubi mare Mediterraneum initium sumit, inchoando, a veteribus memorati. Virgitanus, maris Iberici, Golfo di Cartaiena, Hispaniae Tarraconensis, inter Charidemum promontor. ad Occidentem, et Scombrariam promontor. ad ortum et Boream, a Virgi urbe dictus. Ferrar. Baudrando Golfe de Cartagene Gallis, partrim est in ora regni Murciae, partim etiam in ora orientali regni Granatae; et sic dicitur a Carthagine nova, emporio celebri ei adiacente. Illicitanus sinus, hodie Golfo d'Alicante dictus ab Alona, est in ora regni Valentiae, sed differt a Sucronensi sinu; extenditurque a Scombraria promontorio ad meridiem usque ad Dianium promontor. in Boream. Sucronensis sinus, Ferrario Golfo di Albufera, Baudrando hodie GGolfo di Valenza, est in ora regni Valentiae; extenditurque inter Chersonesum oppid. et ostia Iberi fluvii ad Boream et Dianium promontor. ad meridiem. Lugdunensis sinus, seu Leoninus sinus quibusdam, le Golfe de Lyon, extenditur ab Aphrodisio promontorio in occasum ad ostia Rhodani fluvii. Dicitur aliter sinus Gallicus; estque nautis formidabilis, et valde extenditur ad austrum inter Sardiniam ad ortum et Baleares insulas ad occasum. Astromela, vulgo mer de Martigue, sinus est parvus Galliae Narbonensis, in Provincia, prope Maritimam, inter Massiliam ad ortum et ostia Rhodani fluvii ad occasum. Sambracitanus sinus, Golfe de Grimaut, est in ora Galliae Narbonesis et Provinciae, prope Fanum S. Eutropii. Sinus Rapalli, Golfo di Rapallo, sinus est parvus Italiae, in ora orientali Genuensi, prope Rapallum oppidum et portum Delphini.

Lunensis, maris Ligustici, qui portus, non sinus, a Strabone nominatur, a Luna urbe apud Macrae fluvii ostia eversa, inter Portum Veneris ad occasum et promontor. Lunae ad ortum, Golfo della Spetia, in extrema ora Liguriae. Sinus Plumbini, Golfo di Piombino, sinus parvus maris Tyrrheni, in ora Hetruriae et in agro Senensi, inter Troiam insulam ad ortum, et Plumbinum oppid. Populoniumque promontor. ad occasum. Formianus, matis Tyrrheni, a Formiis urbe excisa in Latio novo, Golfo di Gaietta, inter Circaeum ad occasum et Massicum montem ad ortum, apud Sinuessam urbem iacentem, Ferrar, Baudrando extenditur tantum inter Sinuellae rudera et montem Massicum ad ortum, et Caietam ad occasum, in ora provinciae Terrae Laboris dictae. Cumanus, qua Cumas alluit, sub Puteolano comprehensus. Baianus, idem Puteolano, qua Baias alluit. Puteolanus, maris Tyrrheni, sic a Puteolis urbe Campaniae, inter Misenum promontorium ad occasum et promontorium Miner vae ad ortum, Golfo di Napoli; qui a forma etiam Crater nominatur a Strabone, Ferrar. Baudrando hic sinus alias amplior complectebatur sinum Puteolanum proprium et Neapolitanum, extendebaturque a Miseno promontorio ad Boream, usque ad promontorium Minervae. Nunc autem multo angustior extenditur tantum a Miseno promontorio ad montem Pausilippum, et Golfo di Pozzuolo vulgo dicitur, Golfe de Pouzzol Gallis, in ora Campaniae felicis. Crater, seu sinus Neapolitanus, Golfo di Napoli incolis, Golfe de Naples Gallis, fuit alias pars Puteolani, et extenditur a monte Pausilippo ad Boream ad promontor. Minervae in meridiem, in ora Campaniae felicis. Paestanus, maris Tyrrheni, a Paesto urbe Lucaniae exstincta, inter promontor. Minervae ad occasum et Palinurum ad ortum, Golfo di Agropoli; qui et Posidoniates, a Posidonia urbe eadem Paesto. Ferrar. baudrando Golfo di Salerno, est in ora Principatus citerioris. Dictus fuit etiam alias Posidoniates. Talaus eiusdem maris, a Talao urbe sive oppido in Lucaniae et Brutiorum confinio, inter Palinurum promontorium ad Occasum et Tyllesium promontorium ad Ortum, apud Amantiam urbem, Golfo di Policastro, et della Scalea, ferrar. Baudrando melius dicitur ab omnibus Laus sinus, Golfo di Policastro, seu deea Scalea, estque in ora Lucaniae. Terinaeus, eiusdem maris, a Terina oppido Brutiorum, qui et Hipponiates, et Vibonensis, et Napitinus, ab oppidis illius orae nominatur, Golfo di S. Eufemia, Ferrarius. Baudrando le Golfe di sainte Euphemie Gallis, est in ora Occidentali Calabriae ulterioris, inter Lametum promontorium ad Boream, et Baticanum ad Meridiem. Scylletius, sive Scyllaceus, maris Ausonii, a Scyllacio urbe magnae Graeciae, inter Cocinthum promontorium ad Meridiem et Lacinium ad Septentrionem, Golfo di Squillaci, Ferrarius. Baudrando dicitur aliter a nautis Golfo delli Castelli, ab oppiduio ei adiacente in eius parte Boreali; estque in ora Orientali Calabriae ulterioris. Tarentinus, eiusdem maris, a Tarento urbe magnae Graeciae extrema, in Salentinorum confinio, inter Lacinium promontor. magnae Graeciae ad Meridiem, et Iapygium promontor. Salentinorum ad Boream et Ortum. Golfo di Taranto. Hyrias et Urias, Apuliae Dauniae ad Garganum montem, Golfo di Rhode, Ferrar, Baudrando Urias sinus hodie Golfo di Mandfredonia, seu di Siponto dicitur; estque pars maris Adriatici, in ora regni Neapolitani et provinciae Capitanatae, prope Manfredoniam et Garganum montem. Hadriaticus sinus, seu Adriaticum mare et Superum, Golfe de Venise, et mer Adriatique Gallis, extenditur inter Italiam ad Occasum, et Illyricum ac Albaniam ad Ortum, a Venetiis in Boream Hydruntum usque ad Epirum. Vide Illyricus sinus late sumptus. Tergestinus, pars Hadriatici, in Boream extensa, inter Carnos et Histros, Golfo di Triste, Ferrar. Baudrando extenditur inter Sontii fluvii ostia et promontorium Albram, prope Umacum. Flanaticus sinus maris eiusdem, Golfo Carnero dicitur, versus Curictam et Absorum insulas et Istriam provinciam. Sed inter Iapodes et Curictam insulam vulgo Golfo di Bucariza dicitur. aronensis sinus, Golfe de Narenza, pars est maris Adriatici, et sinus oblongus longe per terras excurrens, versus oram Dalmatiae et prope Naronem. Dicitur ab aliis Manius sinus, teste Ioanne Lucio; estque inter peninsulas Hillis et Nesti. Rizonicus, sive Rhizonicus, maris Hlyrici, a Rhizinio urbe Dalmatiae, quae et Rhisinium, inter illam ad Occidentem, et Butuam ad meridiem, Golfo di Cataro. Illyricus sinus stricte sumptus pars est sinus Adriatici, et vulgo Golfo dello Drino Italis, Golfe du Drin Gallis, quia in eum influit Drilo fluvius; estque in ora Albaniae regionis. Onaeus sinus, hodie Golfo della Valona Italis, pars est maris Hadriatici, in ora Australi Albaniae, prope Acroceraunios montes. Buthroti sinus, aliter Pelodes, vulgo Golfo di Butronto, pars est maris Ionii, in ora Epiri, ex adverso Corcyrae insulae, et in eius introitu sita est urbs Buthrotum, unde sinui nomen. Ambracius, maris Ionii, ab Ambracia urbe Epiri inter Nicopolim urbem ad Boream, et Actium promontor. ad Austrum, Golfo dell Arta. Corinthiacus, maris praedicti, a Corintho urbe Achaiae Peloponnesiacae primaria dictus, inter Rhium ac Antirrhium promontoria ad os illius, et Corinthum in Isthmo et intimo in

Ortum recesse 80. mill. pass. extensus, qui et Crislaeus in ora Phocidis dicitur, Golfo di Coranto, et Golfo di Lepanto. Crissaeus, pars est Corinthiaci, qua [orig: quâ] Crissam urbem et loca vicina alluit. Chelonates, qui et Chelonites, eiusdem maris, inter Chelonatem et Ichthim promontoria orae Eleae Peloponnesiacae regionis, Golfo di Volata, sive di Castel Tornese, parvus, Eerrar. Baudrando hodie Golfo dell'Arcadia dictur, seu de l'Arcadian quibusdam. Cyparissius, eiusdem maris, inter Cyparissium et Coryphasium promontoria Cyparissiae regionis Peloponnesi, Golfo della Guardia, sive di Zonchio, et ipse parvus, Ferrar. Baudrando hodie Golfo di Zonchio, parvus est, inter Ichtum et Coryphasium promontoria, in ora Messeniae et Elidis. Messeniacus, eiusdem maris, sic a Messenia regione Peloponnesi, qui et Coronaeus, et Asinaeus, Golfo di Coron, inter Acritam promontorium ad Occasum et Taenarium promontorium ad Ortum centum milia passuum, quanta est ora Messeniae regionis. Dicitur etiam Golfo di Calamata a nautis, ab oppido adiacente. Laconicus, in ora Peloponnesi Australi, ubi Laconica regio, a qua nominatur, inter duo promontoria, Taenarium ad Occasum, quo [orig: quô] a Messeniaco dividitur, et Maleacum ad Ortum, 84. mill. pals. in longitudine patens. Hodie Golfo di Castel Rampani dicitur, quamquam aliqui scribant dici Golfo de Colochina, sed male. Argolicus etiam Peloponnesi in ora ad Orientem, inter Maleam promontor. ad Austrum, quo [orig: quô] a Laconico secernitur, et Scyllaeum promontor. Argiae ad Arctos, 177. mill. pass. patens, golfo di Napoli di Romania, Ferrar. Baudrando pars est maris Aegaei, et Golfo di Napoli, seu di Napoli di Romania dicitur, a Nauplia urbe adiacente in eius parte Boreali. Saronicus, postremus Peloponnesi, inter Scyllaeum promontor. ad Meridiem, quo [orig: quô] ab Argolico dividitur, et Spiraeum promontor. ultimum Argiae in Arctos isthmum versus; sic a Saronide palude Argiae, vel a Saronico portu ad isthmum: qui sinus apud Strabonem (a quo et Salaminiacus appellatur) magis patet, oram Atticae attingens, haud minor Argolico [orig: Argolicô]: Golfo del Engia; e regione Corinthiaci, ab eo isthmo divisus, ac in Ortum vergens, Ferrar. Pars est maris Aegaei, extenditur inter Atticam ad Boream et Peloponnesum, seu inter Sunium promontorium ad Boream et Scyllaeum ad Meridiem, Baudrand. Megaricus, pars Saronici, qua Megaridis oram alluit. Euboicus, ab euboea insula, qui et Opuntius ab urbe, et Oetaeus a monte, et Maliacus nominatur, in Cenaeum promontor. Euboeae Boreale, et Thermopylas extrem um montis Oetae 70. stadiis mari, sed per littora multo longior, inter Euripum et Thermopylas 66. mill. pass. Golfo di Negroponte, et Golfo di Ziton, tametsi Euboicus tantum dici videtur, qua ipsam Euboeam attingit, Ferrar. Baudrando hinc sinus nunc Golfo del Ziton dicitur; et eius pars inter Achaiam et Euboeam insulam dicitur Golfo di Talaudi a nautis. Pagasicus Plinio, l. 4. c. 9. qui et Pelasgicus Ptolemaeo, et Pagasiticus Straboni, Thessaliae, inter Thermopylas ad Meridiem et Magnesiam ad Boream, promontor. in Macedoniae confinio, supra 60. mill. pass. Golfo di Armiro, et Golfo del Vollo. Potius Golfo del Volfo, ab arce ei adiacente; extenditurque ad 30. milliaria tantum. Thermaicus Plinio, l. 4. c. 10. sive Thermaeus Straboni, Macedoniae: qui et Macedonicus Plinio, loc. cit. amplissimus, ad 100. mill. pass. inter Magnesiam promontor. ad Meridiem, in Thessaliae confinio, et Canastraeum promontor. ad Septentriones, in quo Cassandrea et Thessalonica, Golfo di Salonichi. Toronaicus, Macedoniae, a Torone oppido, Golfo di Rampa, inter Canastraeum promontor. quo [orig: quô] a Thermaico separatur, et Ampelum oppidum et promontor. Ferrar. Baudrand. hodie Golfo d'Aiomama dicitur, Sansone, Brietio [orig: Brietiô], et aliis testibus. Dicitur etiam Golfo di santa Anna a nautis. Singiticus, eiusdem regionis Borealior, a Singo oppido, Golfo di Monte Santo, inter Ampelum promontor. quo [orig: quô] a Toronaico discluditur, et Nymphaeum promontor. apud montem Athon: quibusdam Golfo di Fassio, seu di Doari; estque in ora Thraciae, Strymonicus, eiusdem regionis postremus, Golfo di Contesa, inter montem Athon et ostia Nesti fluvii, ubi Arethusa, Oesima, et Neapolis urbes. Melanes, vel Melas, Thraciae, inter Aenon urbem Thraciae, et Mastusiam promontor. Cherronesi, Golfo di Caridia, a Cardia urbe in intimo recessu, Ferrar. Baudrand. parsmaris Aegaei, in ora Thraciae, hodie Golfo di Eno, a multis dicitur, teste Brietio [orig: Brietiô]; aliis autem est Golfo di Magarise, ab urbe ampla Chersonesi Thraciae, quod forsan melius. Chrysoceras sinus, aliis Cornu Byzantiorum, teste Petro Gyllio [orig: Gylliô]; pars est Bosphori Thracii; extenditurque inter Constantinopolim et Galatam, in ora Thraciae per decem milliaria. Carcinites, Sarmatiae Europaeae ad isthmum Tauricae Chersonesi, sic a Carcina oppido dictus, Golfo di Nigropoli, parvus, Ferrar. Baudrando est pars Ponti Euxini, et dicitur a nautis Golfo di Mosccovia; extenditurque ad centum mill. pass. ab Africo in Caeciam. Cerceticus, Sarmatiae Asianae oram ad Euxinum mare, ubi Cercetir populi, alluens. Coretus sinus, pars est Occidentalis Moeotidis paludis, versus Bugem lacum et Tauricam Chersonesum, Sed de eius recenti nomine non constat. Cantageus, Sarmatiae Asianae post Cerceticum. Cyclaminus, sinus Bosphori Thracii in ora Bithyniae, nunc Soltanicus sinus dicitur, teste Petro Gyllio [orig: Gylliô]; estque satis parvus.

Astacenus, Bithyniae ad Propontidem, Golfo di Comidia, ab Astaco oppido; inter Acritam promontorium ad Boream, et Posidium promontor. ad Meridiem, in quo Nicomedia, fere 90. mill. pass. parens. Nicopolitanus, ibidem, a Nicopoli urbe, inter Posidium promontorium, ab Astaceno separans, et Dascylon urbem, Golfo di Montanea, Ferrar. Baudrando pars est Proponditis, et vulgo Golfo di Polimeure dicitur; estque in Asia minori. Idaeus, Phrygiae minoris, qua Idam montem et loca finitima attingit. Adramyttenus sinus pars est maris Aegaei, inter oram Mysiae maioris, in Asia minori, versus Adramyrtum urbem et Lesbum insulam; et vulgo Golfo di Andrimiti dicitur. Ab antiquis etiam pro Idaeo sumitut. Smyrnaeus sinus, Golfo di Smirna, pars maris Aegaei in ora Asiae minoris et Aeolidis atque Ioniae, inter Aegam promontor. ad Boream et Argennum ad Austrum. Iassius, Cariae, ab Iasso urbe, inter Posidium promontor. apud Miletum, et Halicarnassum urbem ad Meridiem, Golfo di Messi. Ab aliis dicitur Golffo di Milasso, et melius; estque inter Posidium promontor. et Mindum urbem. Ceramicus, ibidem, inter Halicarnassum et Gnidum urbes, sie a Ceramo urbe, Golfo di S. Pietro. Glaucus sinus, Asiae minoris in Caria, Golfo de Macre hodie dicitur. Attalicus, Pamphyliae, ab Attalia urbe, Golfo di Settalia, inter Olbiam ad Occasum et Sidam ad Ortum, supra 541 mill pass. longitudine. Issicus, Ciliciae, ab Isso urbe, inter ostia Pyrami et Orontis ad 100. mill. pass. Golfo del Aiazza. Sirbonis, Palaestinae, apud fines Aegypti, inter paludes, inter Casium montem et Pelusium, Golfo di Tenese, olim 150. mill pass. citcuitu. Ferrar. Baudrando verius est palus, nunc le Baranguerlis dictus a nautis; ibique nullus est portus seu statio navium in ora littorali, neque etiam ad multa milliaria. Syrtis magna, Africae, in confinio Cyrenaicae, Golfo di Solocho ambitu 625. mill. pass. inter promontor. Trierorum Africae ad Occasum, et Boreum promontor. Cyrenaicae ad Ortum. Ferrar. Baudrando dicitur hodie a Gallis Seiches de Barbarie, ab Hispanis Baxos de Barberia, et ab Italis Golfe de Sidra, Sansone teste; estque in ora Cyrenaicae et Tripolitanae regionum. Syrtis parva, Africae, inter Brachodem ad Occasum et Zetham ad Ortum Africae promontoria, ambitu 300. milliar. pass. patens, ad quam Neapolis et Leptis magna, vulgo TR ipoli, Golfo di Capes. Adrumeti sinus, Golfo de Mahomete, seu de Hammamet, alias in Africa propria, hodie in regno Tunetano, pro Adrumetum, et inter Mercurii promontorium ad Boream et Syrtim parvam ad Meridiem. Carthaginensis sinus, hodie Tunetanus, Golfo de Tunis, in ora Africae et regni Tunetani, prope Tunetum et rudera Carthaginis. Hipponensis, ab Hippone urbe dictus, inter Hermaeam promontor. et Numidicum, Golfo di Bona. Olcachites, eiusdem Africae, Golfo di Stora, inter Hippos ad Ortuni et Tretuin ad Occasum promontoria: in eo Collops parvus. Numidicus, eiusdem regionis, in Mauritaniae Caesariensis confinio, Golfo di Estora, inter Ampsagam fluvium terminum Mauritaniae et Africae ad Occidentem, et Tretum promontor, ad Ortum: in eo Collops magnus, Ferrar, Baudrando Numidicus sinus parvus in ora Numidiae regionis, hodie Golfo du Colle dicitur a Gallis, a Chullu urbe adiacente, vixque 6. leucis distat a sinu de Store dicto in Occasum. Catanensis sinus, Golfo di Catanra, pars est matis Ionii in ora Orientali Siciliae, inter Catanam et Augustam. Panormitanus sinus, Golfo di Palermo, pars est maris Tyrrheni in ora Boreali Siciliae, prope Panormum. Castri sinus ad mare, Golfo di Castel a mare, sinus est maris Tyrrheni in ora Occidentali Siciliae, ad Segestanorum emporium, atque medius inter Panormum et Drepanum. Calaritanus sinus, Golfo di Calari, sinus est maris Mediterranei in ora Orientali Sardiniae, prope Calarim eius primariam. Sulcitanus sinus, Golfo di Palma, est in ora Australi Sardiniae insulae, Africae obversa, prope Sulci rudera et Enosim insulam. Arboreus sinus, Golfo di Oristagni, pars est maris Mediterranei in ora Occidentali Sardiniae insulae, prope Arboream. Terrae novae sinus, Golfo di Terra nova, est in ora Orientali Sardiniae et in eius parte Boreali, inter Terram novam oppidum et Hermaeam insulam. Casalus sinus, Golfo di Calut, pars est maris Mediterranei, in parte Occidemali Corsicae insulae, prope Calvium. Sinus S. Florentii, Golfo di S. Florenzo, est in parte Boreali Corsicae insulae, prope arcem S. Florentii et Nebii rudera. Adiacii sinus, Golfo di Adiazzo; pars est maris Mediterranei, in parte Occidentali Corsicae insulae, prope Adiacium seu Urcinium. Amphimalus sinus, Golfo di Suda, pars est maris Aegaei, in ora Boreali Cretae insulae, et in eius parte Occidentali, versus Cydoniam urbem. Sitiae sinus, Golfo di Sitia, est in ora Boreali Cretae insulae, et in eius parte Orientali prope Sitiam urbem. Spinae longae sinus, Golfo di Spina longa, pars maris Aegaei, in ora Boreali Cretae insulae, prope Spinam longam arcem littoream, et inter Sitiam ad Ortum et Candiam ad Occasum. Sunt et sinus maris Baltici, Codanus, Cimbricam Saxon. partem, sive Vandaliam alluens, in quo Daniae insulae plures sunt;

Venedicus, latissime patens inter ostia vistulae et narvae, Prussiam, Samogitiam, Livoniamque lustrans, Finnicus, inter Finalndiam et Careliam; et Botnicus, inter Finlandiam et Bothniam, Ferrar. Baudrando Codanus sinus saepissime snmitur pro mari Baltico, inter Daniam, Germaniam, Poloniam et Sueciam extenso. Vide mare Balticum, et Codanus sinus. Bothnicus sinus, vulgo Golfe de Bothnie, in Arctos excurrit inter Sueciam propriam, Bothniam, et Finniam. Finnicus sinus, vulgo Golfe de Finlande, in Ortum extenditur inter Finniam, Careliam, Ingriam, et Livoniam. Rigensis sinus, vulgo Golfe de Rige, pars est maris Baltici, inter Livoniam propriam, Curlandiam, et Osiliam insulam extensa; aliasque Clilipenus dictus fuit. Granduicus sinus, seu mare Album, vulgo la mer Blanche Gallis, Bella more Moschis, de Witte Zee Belgis, pars est maris Septentrionalis, per Lapponiam extensa. Vide mare Album. Austrinus sinus, vulgo Zuyderzee Belgis, mer du Zud Gallis, pars est Oceani Germanici, inter provincias Hollandiam, Frisiam Occidentalem, Gueldriam, et Transisalanam excurrrentis. Vide Austrinum mare. Gaditanus sinus, vulgo Baya de Cadiz Hispanis, Golfe de Cadis Gall. pars est Oceani Atlantici, in ora Vandalitiae et Gaditanae insulae; quibusdam autem pars est sinus Equarum. Equarum sinus, vulgo golfo de las yeguas Lusitanis, Golfe des Iumens Gallis, pars est Oceani Occidentalis, inter promontor. Sacrum ad Boream et promontor. Cantinum ostiaque Ommirabihi fluvii ad Meridiem. Sunt etiam alii Sinus maris Mediterranei, uti et Ponti Euxini, et maris Caspii. Sed eos propriis locis descriptos invenies, uti et sinus Oceani, tum in insulis, tum etiam alibi.

Emporicus, Mauritaniae Tingitanae, inter Subur fluvinm et montem Atlantem minorem, Golfo di Sella. Quibusdam est Golfo de Sale, sinus parvus Africae in ora regni Fezzae, prope Salam urb. Hesperius, Libyae interioris, inter Ryssadium et Cornu Hesperii, le Seche delle Garze, Ferrar. Baudrando Golfe de S. Thomas, dicitur aliter Aethiopici sinus intimus recessus; estque inter oram Orientalem Guineae et regni Benini ad Boream, et Aethiopiam inferiorem ad Ortum, sed longe a cornu Hesperii. Barbaricus, Aethiopiae sub Aegypto, inter Raptum promontor. ad Meridiem, et Aromata promontorium ad Septentrionem, Golfo di Melinde, Ferrar. Baudrando Barbaricus sinus, seu Asperum mare, prope Raptum promontor. hodie mer de Zanguebar dicitur; estque in parte Orientali Aethiopiae propriae: et eius pars admodum parva est sinus Melindae. Avalites, eiusdem regionis, inter Aromata et fauces sinus Arabici, Golfo di Zeilan. Parvus est. Arabicus, inter Arabiam et Aegyptum, Aethiopiamque sub Aegypto, ad 350. leucas, h. e. 1050. mill. pass. inter fauces et intimum illius recessum extensus, il Marasso, Ferrar, Baudrando hodie la mer Rouge, seu etiam mer de la Mecque dicitur a Gallis, et mare Rosso ab Hispanis. Vide Arabicus sinus, et Mare Rubrum. Adulicus, pars sinus arabici, Aethiopiam sub Aegypto alluens, inter fauces illius et Colobon promontor. in quo Adulis urbs, Golfo di Ercoco. Heroopolites, pars Arabici in intimo recessu, ubi Heroum urbs, Ferrar. Baudrando nunc golfe de Suez dicitur; estque in parte Borealiori sinus Arabici, inter Aegyptum et Arabiam petraeam. Aelaniticus, pars sinus Arabici, in Arabiae petraeae et felicis confinio, ubi Aelana urbs, Golfo di Eltor. Sachalites, Arabiae felicis in ora ad Ortum, inter Syagrum ad Meridiem, et Corodamum promontor. ad Boream, Golfo di Sachalat. Persicus, inter Arabiam ad Meridiem et persidem cum Susiana ad Boream, 255. leucis extensus, Golfo di Persia, Ferrar. Baudrand. nunc Golfe de Balsora, et mer d'Elcatif dictiur, seu etiam Golfe de Perse; et eius pars Orientalis, seu extra eius fauces dicitur sinus Armuzianus. Ichthyophagorum Macarum, Arabiam alluens, pars Persici. Leanitis, pars Persici, Arabiam felicem alluens. Sacer, pars Persici, inter Leanitem et mesanitem, Arabiam alluens in intimo fere recessu. Mesanites, pars Persici, Arabiam alluens. Pelodes, pars persici, Susianae regionis oram alluens. Paragonticus, Carmaniae, inter promontoria Carpellam ad Occasum et Alabagium ad Ortum, Golfo di Gugerath, Ferrar. Baudrando Paragonticus sinus Carmaniae, forsan est Golfe de Guadel, ut conicitur ex situ. Sed longe distat a tractu Guzarate in Occasum. Canthi sinus, Golfe de l'Inde, sinus est Indiae intra Gangem, prope ostia Indi fluvii, et versus confinia Imperii Persarum, teste Sansone. Barygazenus, primus sinus Indiae, inter ostia Indi fluvii et sinum sequentem Canthicolpicum, Golfo di Cambaia, sic a Barygaza urbe. Forsan inter Canthi ad ostia Indi, et Colchicum sinum sequentem: hot [orig: hôt] enim ordine ponuntur, Canthi vel Canthicus, Barygazenus, Colchicus, Ferrar. Baudr. Golfe de Cambaye dicitur ab urbe adiacente, seu de Guzarath a regno vicino. Colchicus, eiusdem Indiae citerioris, inter Comariam et Cory promontoria, sic a Colchi urbe, Golfo di Cochin. Quid sit non constat. Orgalicus, Indiae, inter Cory promontor. Australissimum, et Taprobanam insulam, Golfo di Zeilan, sub quo et Argaricus Orgalicum sequens continetur, Ferrar. Ubi fuerit difficile est

dicere; et inte Cory seu Commaria extrema et Taprobanatm est fretum Manar dictum, sed nullus sinus, neque prope Cocinum, Baudrand. Gangeticus, qui et Magnus, inter Indiam citeriorem et ulteriorem, omnium maximus, circuitu 1250 leucis Hispanicis, latus in ore 400. inter Cory promontor. citerioris, et Colon ulterioris, Golfo di Bengala, sic a Gange fluvio in eum influente dictus. Sabaracus vel Sarabacus, Indiae ulterioris, Magno ad Meridiem attiguus, iuxta Auream Chersonesum, ab ea in Boream recedens, Golfo di Savolas. Ferrar. Baudrando hic sinus Gangetico attiguus est, Golfe de Martaban. Sed longe distat a Magno sinu in Ortum. Perimulicus sinus, Indiae ulterioris, est Golfe de Siam, sic dictus a regno adiacente. Sinus Magnus, Golfe de Haynam, seu de la Cocinchine, extenditur inter Indiam Ulteriorem et Sinarum regionem. Sinarum, qui et Chryse, Sinas alluens, Golfo della China, Ferrar. Baudrando Sinarum sinus seu intimus rcecessus, hodie Enseada de Nanquin Lusitanis, est in parte Orientali Sinarum, versus Coream. Aliis dicitur Golfe de Gang, seu de Zang. Manihanus, seu Cavitae sinus, Babia de Cavita, pars est Oceani Indici, in parte Occidentali Manilhae insulae, in Philippinis, et prope Manilham urbem.

Virgitanus. Illicitanus. Sucronensis, Hispaniae. Lugdunensis, Galliae. Astromela, Provinciae. Sambracitanus, Provinciae. Rapallensis, Liguriae. Lunensis, qui et Erycis, Liguriae. Plumbini, Hetruriae. Formianus, seu Phormianus, et Caietanus, Latii novi. Baianus, qui et Puteolanus, Cumanus, et Crater, Campaniae. Paestanus, qui et Posidoniares. Laus, Lucaniae. Hipponiates, qui et Terinaeus, et Napitinus, Brutiorum. Scyllaceus. Tarentinus, magnae Graeciae. Hyrias, qui et Urias, Apuliae Dauniae. Adria, sive hadria cum aspiratione, qui et Adriacus et Adriaticus, sive Hadriacus et hadriaticus, Venetiae. Tergestinus, Carnorum et Histriae. Flanaticus, Histriae et Liburniae. Naronensis, Dalmatiae. Rhizonicus, Dalmatiae. Illyricus, Macedoniae. Onaeus, Macedoniae. Buthroti, Epiri. Ambracius, Eprii. Corinthiacus. Crissaeus, pars Corinthiacl. Chelonates, qui et Chelonites. Cyparissius. Coronaeus, qui et Messeniacus, et Asinaeus. Laconicus. Argolicus, Peloponnesi. Saronicus, qui et Salaminiacus, et Megaticus, Peloponnesi et Atticae. Euboicus, Euboeae. Opuntius, qui et Maliacus, et Oetaeus, Phthiotidis, Pagasicus, qui et Pelasgicus, Thessaliae. Thermaeus, qui et Thermaicus. Toronaicus. Singiticus. Strymonicus, Macedoniae. Melanes, Thraciae. Chrysoceras, Thraciae. Carcinites, Sarmatiae Europaeae. Cercetius. Cantangeus; Sarmatiae Asianae. Cyclaminus. Astacenus. Nicopolitanus, Bithyniae. Idaeus apud Troiam, Phrygiae. Adramyttenus, Asiae minoris. Smyrnaeus, Asiae minoris. Ceramicus, Cariae. Attalicus, Pamphyliae. Issicus, Ciliciae. Sirbonis, Palaestinae. Syrtis magna. Syrtis parva. Carthaginiensis, Africae. Hipponensis. Olachites, Africae. Numidicus, qui et Laturus, Numidiae. Sunt et sinus aliquot insularum maris Mediterranei, velut Sardiniae, Siciliae, Corsicae, Cretae, et Cypri.

Emporicus, Mauritaniae Tingitanae. Hesperius, Libyae interioris ad Occidentem. Barbaticus, qui et Troglodyticus.

Avalites, apud fauces sinus Arabici. Adulicus, pars Arabici, Aethiopiae sub Aegypto. Herooplites et Aelanites, partes Arabici, Arabiae petraeae. Arabicus inter Africam et Arabiam. Sachalites, Arabiae felicis ad Ortum. Persicus, cuius partes sunt Capeus, et Gerraicus, ubi Gerra urbs ampla, inter Arabiam et Persiam. Sinus Ichthyophagorum Macarum, Leanitis, Sacer, ac Mesanites, partes Persici, in Arabia. Pelodes, pars Persici, in Susiana. Paragon seu Paragonticus, Carmaniae. Canthicus, apud ostia Indi. Colchicus, apud Camariam promontorium. Orgalicus, qui et Argaricus, apud Cory promontorium, Indiae citerioris. Gangeticus, qui et Magnus. Sarabacus, pars Gangetici, Indiae ulterioris. Perimulicus, Indiae ulterioris. Magnus sinus, Sinarum.

SINUS Antonii Aegidii Baye d'Antongyl, seu de Manghabei, sinus est Africae, in parte boreali Madagascariae insulae, seu Delphinae, et in eius ora Orientali, ubi colonia Francorum.

SINUS S. Augustini Baye de S. Augustin, est in parte Australi Madagascariae insulae, ubi ora in Occasum tendit. Dicitur etiam Ionghe lahe ab incolis; ibique inest colonia Francorum.

SINARUM [3] qui Chryse, et Magnus, apud Satyrorum promontorium. Sunt praeter hos sinus alii insularum Oceani, uti Albionis, Hiberniae, Taptobanes, et aliarum.

Sinus Oceani in America per ordinem:

SINUS Hudsonius Golfe de Hudson Gallis, Hudson Bay Anglis, sinus Americae Septentrionalis peramplus, versus Terras Arcticas et Estotilandiam, ab Anglis detectus. Eius partes sunt Iacobi sinus et sinus Magnus seu Liberatio, in parte Australi.

SINUS Buttonius Buttons bay, sinus Americae Septentrionalis in mari Christiano, versus nov am Daniam et Terras Arcticas.

SINUS Baffinis Baffins Bay Anglis, sinus amplus in Terra Arctica, a Baffinio Anglo detectus paucis abhinc annis, et maxime in Septentrionem extensus.

SINUS S. Laurentii Golfe de S. Laurent, pars ampla maris Borealis, inter ostium fluvii S. Laurentii ad Occasum et insulam Terrae novae in nova Francia ad Ortum; In eo sunt plurimae insulae; sed praesertim Sancti Ioannis, promontorii Britonum, et Assumptionis.

SINUS Mortuorum Baye des Trepassez, est in nova Francia, et in parte Australi insulae Terrae novae.

SINUS Gallicus Baye Francoise, sinus Americae Septentrionalis, et pars maris borealis, in nova Francia, et in Acadia provincia, inter novam Angliam ad Occasum, et promontorium Arenarum ad Ortum, versus Portum Regium.

SINUS Chesapeacus Chesapeak Bay, pars est maris Borealis, in America Septentrionali, et in Virginia regione.

SINUS Spiritus Sancti Bahia del Spiritu Santo, seu mare Peqveno; pars est sinus Mexicani, in America Septentrionali, et in ora Floridae regionis.

SINUS Mexicanus Golfe de Maxico,. pars maris Borealis, in America Septenrionali, versus oram Floridae et Novae Hispaniae. Vide Mexicanus sinus.

SINUS Hondurae Golfe de Honduras, pars maris borealis, in America Septentrionali, et in Nova Hispania. Eius intimus recessus dicitur Golfe de Guanaios ab Hispanis.

SINUS Urabae Golfe de Uraba, pars maris Borealis, in Ame rica meridionali, versus Isthmum Panamae, et inter provinctas Terrae firmae et Carthaginis novae. Vide Viabae sinus

SINUS Venezuelae Golfe de Venezuela, sinus maris borealis, in America Meridionali. Dicitur aliter Golfe de Coro; estque in Venezuela provincia. Vide Venezuelae sinus.

SINUS Pariae Golfe de Paria, pars est maris Borealis, in ora Americae Meridionalis, inter Pariam seu novam Vandalitiam provinciam et insulam Trinitatis.

SINUS omnium Sanctorum la Bahia de todos los Santos, sinus parvus Americae Meridionalis in Brasilia regione, in eius ora Orient. et in Praefectura cognomine, iuxta Soteropolim urbem.

SINUS Laborum Bahia de los Trabaios, sinus est Americae Meridionalis, in mari Magellanico, et in ora Orientali Magellanicae regionis, prope portum Desideratum.

SINUS Valentinus Valentyns Bay, sinus Americae Meridionalis, in Magellanica regione, et in parte Orientali Terrae Ignium, prope fretum Maereum.

SINUS S. Michaelis Golfo de S. Miguel, sinus maris Austrini, in America Meridionali, et in ora provinciae Terrae firmae, prope sinum Panamae.

SINUS Bonaventurae Bahia de Bonaventura, sinus maris Austrini, in America Meridionali, et in ora regionis Popaianae.

SINUS Panamae Golfe de Panama, sinus maris Austrini, in America Meridionali, prope Panamam et iuxta Isthmum, inter utramque Americam. Vide Panamae sinus.

SINUS Salinarum Golfo de Salinas, pars est maris Australis, in ora novae Hispaniae et Guatimalae Praefecturae.

SINUS Praefectura Capitania de la Bahia, seu Praefectura sinus omnium Sanctorum, Capitania de la Bahia de todos los Santos, provincia Americae Meridionalis, in Brasilia regione, et in eius ora Orientali. Terminatur a Septentrione Praefectura [orig: Praefecturâ] Seregippae, et a Meridie Praefectura [orig: Praefecturâ] Insularum; Eius primaria est Soteropolis seu fanum S. Salvatoris, S. Salvador, totius Brasiliae facile caput, ad sinum omnium Sanctorum.