CAMENA Early Modern Latin Texts

JOH. JACOBI HOFMANNI SS. Th. Doct. Profess. Histor. et Graec. Ling. in Academ Basil. LEXICON VNIVERSALE, HISTORIAM SACRAM ET PROFANAM Omnis aevi, omniumque Gentium; CHRONOLOGIAM AD HAEC VSQVE TEMPORA; GEOGRAPHIAM ET VETERIS ET NOVI ORBIS; PRINCIPVM PER OMNES TERRAS FAMILIARVM Ab omni memoria repetitam GENEALOGIAM; Tum MYTHOLOGIAM, RITVS, CAERIMONIAS, Omnemque Veterum Antiquitatem, ex Philologiae fontibus haustam; VIRORVM, INGENIO ATQVE ERVDITIONE CELEBRIVM Enarrationem copiosissimam; Praeterea ANIMALIVM, PLANTARVM, METALLORVM, LAPIDVM, GEMMARVM, Nomina, Naturas, Vires, Explanans. EDITION ABSOLVTISSIMA, Praeter Supplementa, et Additiones, antea seorsum editas, nunc suis locis ac ordini insertas, VBERRIMIS ACCESSIONIBVS, IPSIVS AVCTORIS MANV novissime lucubratis, tertia parte, quam antehac, AVCTIOR, LOCVPLETIOR: INDICIBVS ATQVE CATALOGIS REGVM, PRINCIPVM, POPVLORVM, TEMPORVM, VIRORVM ET FEMINARVM ILLVSTRIVM, ANIMALIVM, PLANTARVM; Tum praecipue NOMINVM, QVIBVS REGIONES, VRBES, MONTES, FLVMINA, etc in omnibus terris, vernacula et vigenti hodie ubique lingua appellantur; Caeterarum denique rerum memorabilium, ACCVRATISSIMIS INSTRVCTA. TOMVS QVARTVS Literas R, S, T, V, X, Y, Z, continens. [gap: illustration] LVGDVNI BATAVORVM, Apud JACOB. HACKIVM, CORNEL. BOVTESTEYN, PETR. VANDER AA, et JORD. LVCHTMANS. MDC XCVIII. Cum peculiari Praepott. D. D. Ordinum Hollandiae et West-Frisiae Privilegio.

THECUA [2] civitas in tribu Iuda, in monte sita, ubetrimis abundat pascuis, distat a Bethlehem miliaribus duobus, Ferrario 7. mill. pass. hanc Roboam munivit aedificiis. Est autem nunc Thecua vicus, ait Hieronym. in nono ab Aelia miliario contra meridionalem plagam.

THEGANUS Chorepiscus Trevirenis,d saecul. 9. sub Ludovico Pio, cuius historiam scripsit: divisam in 58. partes a Walafrido Strabona. Pithoeus edidit. Eruditus, et Principi suo gratus, sed muneris negligentior. Voss. de Hist. Lat. l. 2. c. 33. p. 305.

THEGLAT-PHULASSER Assyriorum Rex, successor et filius, ut quidam volunt, Phul: ab Achazo Iudaeorum Rege contra Phaceam, Israelis Regem evocatus, Israelitas in captivitatem abduxit, A. M. 3295. Vide 2. Reg. c. 15. v. 29. Torniel. in Annal. Vet. Test. Marshamo Teglat-Phul-Asar, sive alius a Phule, sive idem, Damascenum Regnum excidit, et Galilaeam in provinciae formam redegit, anno Templi 260. circa vel paulo ante initium Nabonassari Babylon. Regis ex 2. Regum c. 15. v. 29. Vide praefatum Marshamum, Canone Chron. Sec. XVIII. ut et supra voce Phul.

THEHEN filius Ephraim, Numer. c. 26. v. 25. Latine deprecans, aut misericors, sive gratiosus, vel casirametans.

THEISPEUS Nobilis Persa, Achaemenis pronepos, Arsamis avus cuius ex filio nepos fuit Darius, post Cambysem, Persarum Rex. Ioh. Mashamus, Canone Chron. Sec. XVIII. ubi de stemmate Cyri.

THELASSAR regio Syriae, 2. Reg. c. 19. v. 12. Latine coacervationem, vel suspensionem auferens: aut coacervationis recessus.

------ dites Capreae, viridesque resultant
Thelebrae, et terris ingens redit aequoris Echo:

THELESINUS vir quidam, quem turpi quaestu divitem factum ridet Martial. l. 6. Epigr. 50.

Quum coleret puros pauper Thelesinus amicos,
Errabat gelida [orig: gelidâ] sordidus in tegula [orig: tegulâ]:
Obscenos postquam coepit curare cinaedos,
Argentum, mensas, praedia solus emit.

Item Anglus, alias Teliesinus Helius, scripsit A. c. 540. historiam Arthuri, Praedictiones, Poemata [orig: Poëmata], etc. Item Theliaeus. Eliud, episcopus Anglus. A. c. 563. scripsit varia. Pitseus de Angl. Scriptor. Nic. Lloyd.

THELESIS Argiva mulier, Argos oppid. Graeciae, a Cleomene, Spartanorum rege obsessum, una cum ceteris mulieribus tutata est.

THELESPHORUS Deus a Pergamenis cultus, ex Oraculo sic nuncupatus, quem Epidaurii Acesion vocant, Sicyonii Euameriona.

THELIS fluv. Galliae Narbon. hodie Egli, Sansoni, Brietio. Oritur in Occitania ex Pyrenaeis montibus, dein aliquot fluviis austus, per Comitatum Ruscinonensem fluit, et ibi in Mare Mediterraneum labitur, 50. mill. pass. ab ostiis Ruscinonis fluv. in Boream. Parvus est, sed ubi increvit, persaevus.

THELLA [1] vicus Iordani proximus in tribu Nephthalim, versus Orientem, Galilaeae supeioris finis. Ioseph. l. 3. c. 2. de bello Iud. Thalla Hegesippo.

THELLA [2] vicus grandis Iudaeorum, in tribu Iuda, aetate Hieronymi quasi in decimosexto milliario Eleutheropoleos contra Orentalem plagam, in Loc. Hebr.

THELONUS fluv. Latii, idem cum Liri, P. Marso, seu non longe fluens, ex finibus Marsorum, Lirique congrediens. Ibi Rutilium cum 7000. Roman. a Marsis captum scribit Orosius.

THELSEA Antonin. Thalsea lib. Notit. oppid. Coelesyriae, in Phoeniciae confinio 24. mill. pass. a Damasco in Boream.

THELXINIA una ex tribus Ogygis filiabus, quae omnes *pracidi/kai nuncupatae, vide Ogyges.

THEMA [1] filius Ismaelis, Gen. c. 25. v. 15. Latine admiratio aut consummatio, vel Auster.

THEMA [2] Graece qe/ma, uti et qe/sis2, Positio est, situs, regio: situm certe pro regione Plinius, l. 6. c. 15. habet, ubi de Choara Parthiae regione; et qe/ma recentioribus inprimis, de regione aut provincia, frequenter usurpatur. Sic *)anatoliko\n qe/ma appellata est regio aut provincia Orientalis, quam Natoliam vulgo dicunt; *qrakh/sion qe/ma, provincia Thrancesis,quam minorem Asiam prius dixere [orig: dixêre] etc. apud Constantinum de Thematibus. Vide Salmas. ad Solin. p. 805. et seqq. Atque hinc Legiones nonnullis, quae in hisce provinciis praesidio

erant. Nisi malis cum Cat. du Fresne. Legiones primum qe/mata, i. e. ta/ceis2, inde demum provincias sic appelatas esse. Vide in Glossar. et plura hanc in rem apud Bonavent. Vulcanium, et Freder Morellum, ad libb. Thematum Constantini Porphyrog. Fabrottum, Glossar. ad Cedrenum, Macros Fratres in Hierolex. ubi locum Luithprandi, Duo illa themata, quae ultra mare habet, bolebant. auferre, exponentes, Thema Italice esse dicunt Un posto difeso, o presidiato da Soldati, Alios. Sed et aedificia qe/mata dicta, Codinus, Orgin. Constantinop. mensae quoque tripodes, kquae consecratae in Templis ararum vicem tenebant, Idem ibid. Statuae denique, ibid. Hinc *qematikoi\ provinciales etc. Vide Cl. Suicerum, Thesauro [orig: Thesaurô] Ecclesiastico [orig: Ecclesiasticô] voce *qe/ma.

THEMAN [1] civitas Principum Idumaeorum, quae a Theman filio Eliphaz ex Ada [orig: Adâ] uxore nomen accepit. Inde Themanites, Iob. c.d 4. v. 1. In tribu Manasse.

THEMAN [2] alias THEMA, alia est urbs ad ea, quae est in dimidia tribu Manasse, metropolis Idumaeae, et regia Principum Edom, sita in montibus Seir, in Australi parte Idumaeae, ita dicta a Theman primogenito Eliphaz, ex Ada uxore primogeniti Esau, Gen. c. 36. v. 15. Ier. c. 49. v. 20. Ab hac urbe tota Idumoeorum Australis regio nomen accepit.

THEMESION Eretriensis Tyrannus, occupavit Olymp. 103. Ann. 3. Oropon, sed dum Thebanus, contra Atheniensium copias, urbem sibi vindicantium, advocat, illi urbem reddere recusarunt [orig: recusârunt], Diodor. l. 15.

THEMINAE castrum Galliae, cum titulo Marchiae, vulgo Themines: Memoratur in literis datis A. C. 1230. in quibus Dominorum de Toiraco Toiras, et hominum castri de Theminas, ac hominum de Montemirato mentio fit, apud Vales. Notit. Gall.

THEMIS [1] idis, vel, ut nonnulli, istos, Caeli ac Terrae filia, quae Iovis nuptias fugiens, ab eo inMacedonia compressa fuit. Haec Oraculorum, divinationumque prima inventrix, Dea putabatur, quae praeciperet hominibus id petere, quod fas esset, ut ait Festus. Nam qe/mis2 Graece fas dicitur: habuitque vetustissimum oraculum in Boeotia ad Cephisum amnem. Hesiod. in Theog. Diodor. Bibl. Histor. l. 5. Ovid. l. 1. Met. v. 321.

------ Tandem squalore, situque
Alma Themis posito [orig: positô]. ------

THEMIS [2] quam Euseb. l. 3. Praep. Euang. Carmentam vocat, ex Iove, Iustitiam, Legem, Pacemque suscepit, vi compressa

THEMIS [4] fluv. in Angliae Walliaeque confinio in Sabrinam immittens, apud Vigorniam urbem. Theme, vel Temde.

THEMISCYRA quae Lirio Nigro, Fanagoria, teste Pineto [orig: Pinetô] (eo quod [orig: quôd] in Phanagoria [orig: Phanagoriâ] sit, quae apud Strab. Themiscyra dicitur, una cum fluv. qui in Irim labitur) urbs Cappadociae maritima apud ostia Iridis fluv. (a quo nunc accipit nomen vulgare) in Ponti Galatici et Pelomoniaci confiniis. Aliis Temir, et Temisira dicitur apud Thermodontem Buvium sita. Salmasio campus est Amisenae Regionis 60. ab urbe stadiis distans, quem statim ingreditur Iris postaquam cum lyco sese iunxit; ad ipsam vero utriusque amnis sumbolh\n Eupatoria fuit seu Magnopolis. Amazonum campus eidem ex Strabone, l. 2. Vide illum ad Solin. p. 802. et 889. Barthius Scythicam urbem huius nominis Amazonum Regiam habet, Animadvers. ad Statium, Thebaid. l. 12. v. 635. etc.

THEMISON [1] Medicus Laodicenus, auditor Asclepiadi Myrleani, quem Pompeii Magni aetate vixisse dicit Vosdsius. Hic cum praeceptor novam sectam condidisset, multa in eo innovavit, tertiamque Sectam fecit: Hinc Senec. Ep. 95. Adice nunc, quod artes quoque pleraeque imo ex omnibus liberalissimae habent decreta sua, non tantum praecepta: Sicut Medicina. Itaque alia est Hippocratis Secta, alia Asclepiadis, alia Themisonis. Ea Themisonis secta fuit Methodica. Meminerunt eius Dioscorides, l. 7. c. 2. Corn. Celsus in prooemis, et Plin. l. 14. c. 17. et l. 29. c. 1. Ubi summum auctorem vocat. Non audiendus autem Interpres Iuvenalis, ad illud Satyr. 10. v. 221.

Quot Themison aegros auctumno [orig: auctumnô] occiderit uno [orig: unô].

Vult igitur vixisse temporibus Domitiani: nempe non vidit, Themisonis nomen poni p ro quovis Methodico; quia cum primitus multi Themisonem sequi se profiterentur, neutiquam tantum praestarent, ac sectae conditor, sed multis necis causa forent. Crebra quoque mentio Themisonis apud Caelium Aurelianum, ut mittam Paulum Aeginetam, l. 12. c. 15. atque alios. Castellan. in vita Medic. Vossius.

THEMISONIUM regio Phrygiae magnae,d et urbs eiusdem: cuius populi Themisonii dicuntur, a Cibyris parum in Occasum distantes.