CAMENA Early Modern Latin Texts

JOH. JACOBI HOFMANNI SS. Th. Doct. Profess. Histor. et Graec. Ling. in Academ Basil. LEXICON VNIVERSALE, HISTORIAM SACRAM ET PROFANAM Omnis aevi, omniumque Gentium; CHRONOLOGIAM AD HAEC VSQVE TEMPORA; GEOGRAPHIAM ET VETERIS ET NOVI ORBIS; PRINCIPVM PER OMNES TERRAS FAMILIARVM Ab omni memoria repetitam GENEALOGIAM; Tum MYTHOLOGIAM, RITVS, CAERIMONIAS, Omnemque Veterum Antiquitatem, ex Philologiae fontibus haustam; VIRORVM, INGENIO ATQVE ERVDITIONE CELEBRIVM Enarrationem copiosissimam; Praeterea ANIMALIVM, PLANTARVM, METALLORVM, LAPIDVM, GEMMARVM, Nomina, Naturas, Vires, Explanans. EDITION ABSOLVTISSIMA, Praeter Supplementa, et Additiones, antea seorsum editas, nunc suis locis ac ordini insertas, VBERRIMIS ACCESSIONIBVS, IPSIVS AVCTORIS MANV novissime lucubratis, tertia parte, quam antehac, AVCTIOR, LOCVPLETIOR: INDICIBVS ATQVE CATALOGIS REGVM, PRINCIPVM, POPVLORVM, TEMPORVM, VIRORVM ET FEMINARVM ILLVSTRIVM, ANIMALIVM, PLANTARVM; Tum praecipue NOMINVM, QVIBVS REGIONES, VRBES, MONTES, FLVMINA, etc in omnibus terris, vernacula et vigenti hodie ubique lingua appellantur; Caeterarum denique rerum memorabilium, ACCVRATISSIMIS INSTRVCTA. TOMVS QVARTVS Literas R, S, T, V, X, Y, Z, continens. [gap: illustration] LVGDVNI BATAVORVM, Apud JACOB. HACKIVM, CORNEL. BOVTESTEYN, PETR. VANDER AA, et JORD. LVCHTMANS. MDC XCVIII. Cum peculiari Praepott. D. D. Ordinum Hollandiae et West-Frisiae Privilegio.

THESBA sive THESBE, civitas in tribu Gad regionis Galaad illustrata maxime natali Eliae propherae, unde et Thesbites vocatur.

THESEA dies festi, in honorem Thesei instituti. Nam postequam Theseus populo Atheniensi libertatem concessit, vivereque suis legibus permisit, Lycus quidam sycophanta, rem calumniis apud populum eo deduxit, ut testularum suffragio [orig: suffragiô] urbe eiceretur. Quare Heros Scyrum, ad Lycomeden, concessit, Insulae illi dominantem, a quo, ob invidiam et aemulationem, dolo [orig: dolô] sublatus est. Ob eam causam fame exorta [orig: exortâ], oraculo [orig: oraculô] iussi Athenienses Thesea ulcisci, Lycomeden necaverunt illiusque ossa Arthenas dtulerunt, ac templo [orig: templô], quod Theseum dixerunt, dedicato [orig: dedicatô] heroicos honores habuerunt. Nam in Thesei honoreim octavum cuiusque mensis diem celebrarunt [orig: celebrârunt] . Ceterum diebus illis festis (Thesea intellige) largitio fiebat populo, ut eo [orig: eô] die non solum divites, sed et cuiuscumque generis homines convivia agitarent, solitoque [orig: solitôque] splendidius vierent. Tantis autem honoribus eum cumularunt [orig: cumulârunt]; quod Athenienses dispersos et vicatim habitantes nactus, in unam urbem coegetit, statum urbis constituerit, mores et leges civitati dederit. Graece *qh/seia . Hesuch. *qh/seia, e(orth\ *)aqh/nh|si . Celebrata esse octavo [orig: octavô] mensis die, Scholiastes docet Aristophanis, Pluto, tai=s2 o)gdo/ais2 ta\ *qh/seia h)/geto . Suidas, *(hme/rai tine\s2 e)nomi/zonto *)aqh/nh|si qeoi=s2 tisin: oi(=on noumhni/a kai\ e(bdo/mh *)apo/llwni teta/rth *(ermh=| o)gdo/h *qhsei=, Dies quidam Athenis sacri sunt Diis quibusdam, ut mensis primus et septimus Apollini, quartus Mercurio; octavus Theseo. Unde et sacrificium ipsi factu, *)ogdo/dion dictum est. Helychius iterum *)ogdo/dion, qusi/a para\ *)aqhnai/ois2 teloume/n *qhsei= . Meminit certaminis Thesaeis celebrari soliti, A. Gellius, l. 15. c. 20. Ac primo quidem (loquitur de Euripide Poeta) in certamen per ambiguam aetatem receptus non est. Post eleusinio et Thesaeo [orig: Thesaeô] certamine pugnavit, et coronatus est. Mox a corporis cura ad excolendi animi studium transgressus, auditor fuit etc. Vide Thesesu.

THESEIS Graece *qhshi\+s2, pars Cycli Epici, de quo dictum supra. Vide quoque in voce Theseus. Item tonsurae genus, apud Athenienses frequens. Quoniam enim inoleverat mos, ut, qui ephebi essent, capillum et barbam fluminibus, ac Apollinin *kourotro/fw| primum tonderent, et alii quidem temporum comam offerrent, alii posteriorem: Theseus Delphos profectus, comae primitias Idolo obtulit, anteriore capitis parte abrasa [orig: abrasâ]; qui modus tondendi postea ab aliis quoque adhibitus ab eo *qhshi/+dos2 nomen accepit, Plut. in Theseo, Pollux, Alii.

THESEUS [1] Rex Atheniensium X. Aegei Regis fil. nothus, ex Aethra Pitthei filia, Pelopis nepte adhuc adolescens, opera [orig: operâ] medeae novercae, pene veneno [orig: venenô] periit. Sed post mortem patris ad regnum evectus, tam multa memoratu digna gessit, ut inter plures Hercules unus connumeretur. Debellavit Amazonas, earumque reginam Hippolyten secum abduxit, ex qua genuit Hippolytum. Creontem regem Thebanorum, cadavera Argivorum, qui in bello Thebano occiderant, sepeliri prohibentem, interfecit. Oppressit etiam rerribilem taurum in Attica, Minotaurum in Labyrintho occidit, et Ariadnam, Phaedramque Minois filias clam secum abduxit: sed illa [orig: illâ] relicta [orig: relictâ] in Chio insul. haedram sibi coniugio [orig: coniugiô] copulavit. Haec fabulis involuta, ita autem se res habuit: Minos mari potens, Androgei filii necem ulturus, coegit Athenienses nono [orig: nonô] quoque anno [orig: annô] tributi loco [orig: locô] certum sibi iuvenum puellarumque numerum mittere; a qua calamitate tandem liberati sunt, virtute Thesei, qui Tauro [orig: Taurô], insigni Minois duce, interfecto [orig: interfectô], monetam postmodum, in rei memoriam, bove signavit. An potius id factum, quod Marathone cum bove luctatus, superior evaserit: an ut hoc [orig: hôc] pacto [orig: pactô] cives ad agriculturae studium excitaret? Porro Isthmios ludos, in Neptuni honorem, sine occiso instituit, Herculem imitatus, qui Olympicos Iovi sacraverat. Scironem, Procrusten, et Scinim latrones Atticae neci dedit: Debellavit Centauros, Thebas domuit, Pirithoum praecipua [orig: praecipuâ] coluit amicitia [orig: amicitiâ] (vide Pirithous ) quo cum descendit ad inferos ad rapiendam Proserpinam: Sed occiso Pirithoo [orig: Pirithoô], ipse aliquandivi in vinculis Plutonis fuit detentus, donec ab Hercule, qui illum summa [orig: summâ] prosequebatur benevolentia [orig: benevolentiâ], liberaretur. Postremo iam senior, tor, tantisque rebus gestis, patria [orig: patriâ], regnoque [orig: regnôque] pulsus, in Scyrum insul navigavit, ubi et periit, a rege Lycomede (ut quidam tradunt) interfectus: aut (ut alii malunt) cum a cena deambularet, ex loco edito delapsus. Vide Plutarch. in Theseo, et Meursium de Reg. Athen. l. 3. nec non Lud. de la Cerda in illud Virg. Aen. l. 6. v. 618.

Hinc Theseis, fabula scil. de Thesei rebus gestis conscripta, Iuvenalis, Sat. 1. v. 2.

Item Thesides, unde Athenienses Thesidae dicuntur. Virg. l. 2. Georg. v. 382.

Praemiaque ingentes pagos et compita [orig: compitâ] circum
Thesidae posuere [orig: posuêre] . ---- ------

Qualis Thesea [orig: Theseâ] iacuit cedente carind,
Languida desertis Gnosia litoribus. Vide et Thesea.

Addam hic [orig: hîc] saltem, quod Atticas XII. Urbes in unam collegit et Reip. formam et statum popularem .... in Marmore Arundeliano. Nempe hucusque Attica kata\ po/leis2 w)\kei=to, prutanei=a/ te e)/xousa kai\ a)/rxontas2, oppidatim incolebantur, Curias habens et Magistratus: neque Regem consulebant, ubi nullus erat ex periculo metus; sed per se quique suam Remp. administrabant et concilium habebant: quinetiam nonnulli bellum aliquando Regibus moverunt. Theseus autem

regnum adeptus, Conciliis et Magistratibus coeterarum urbium sublatis, omnes in unum Concilium et Prytaneum Athenis coegit; cui rei publicum Minervae festum *sunoiki/as2 nomine institutum est. Idem primus populum divisit in *eu)patri/das2 *gewmo/rous2 et *dhmiourgou\s2, Patricios, Agricolas et Opifices. Monarchiam tamen non abolevit. Porro Pallantidas (vide ubi de Aegeo ) profligavit, agro Attico Megaricum adiecit: mansere [orig: mansêre] tamen factiosa ista *pedie/wn, *parali/wn et *diakri/wn nomina, quae demum in Pisistrati rebus se conspicienda praebuerunt. Thucyd. l. 2. Herodot. l. 1. c. 173. Ioh. Marshamus, Canone Chron. ad Sex. XI. Circa tempora Braci et gideonis Iudicum; quo et VII. ad Thebas, et Olympia ac a)poqe/wsin Herculis, referunt. Illi successit Menestheus, quem vide. Addo, ex Petito, cum ante ipsum Attica quidem oppidis frequens esset, kata\ po/leis2 w)|kei=to, prutanei=a/ te e)/xousa kai\ *)/arxontas2; sed non tantum, ut dictum, sua signulae privatim urbes sibi procurarent atque administrarent, verum etiam inter se essent discordes, ita ut ad arma venirent; teste Thucydide, l. 2. ipse maxime th\n politei/an e)ko/smhse. Rerum namque potitus, omnes in unam convenire Athenarum urbem iussit, uno [orig: unô] Senatu lecto [orig: lectô], qui omnibus praesset, Democratiaque [orig: Democratiâque] instituta [orig: institutâ], omnibus hac [orig: hâc] Lege idem ius esse voluit, toi=s2 poli/tais2 ta\ i)=sa ei)=nai, Omnibus civibus ius idem esse, Plut. in Theseo, quamquam cum aliqua exceptione. Nam Solis ingenuis nobilibus Sacerdotia, Magistratus et Legum rerumque sanctarum atque divinarum interpretationem hac [orig: hâc] sua [orig: suâ] Lege concessit: tou\s2 *eu)patri/das2 ginw/skein ta\ qei=a kai\ pare/xein *)/arxontas2 kai\ no/mwn *didaska/lous2 ei)=nai kai\ o(si/wn kai\ i(erw=n e)chghtas2, apud Eund. Nempe tres in classes civitatem distribuit Theseus; *eu)patridw=n; qui coeteris dignitate; *gewmo/rwn; qui utilitate; et *dhmiourgw=n, qui necessitate antistabant. E quibus *eu)patri/dai, utpote au) to/xqones2 et Regibus editi, Patriciorum apud Romanos instar, in urbe suas sedes posuerunt; sicut et *dhmiourgoi\, qui, ut habet auctor Etymologici hac [orig: hâc] voce supplendus, erant Opifices: Reliqui vero, *gewmo/roi appellati, ruri habitabant, et agros colebant, ut idem docet. Mansitque haec divisio Populi Atheniensis, usque ad Solonis aetatem, qui censum suorum civium egit, Atheniensesque universos in quatuor distinxit ordines, quos timhmata seu te/lh vocant Graeci Scriptores, pro uniuscuiuscumque censu: Pentacosiomedimnorum nempe, Equitum Zygitarum et Proletariorum seu Thetarum, Vide Sam. Petitum, Comm. in LL. Attic. l. 2. tit. 3. Ob tanta itaque in Remp. merita, pro superstitione saeculi, post mortem ab Atheniensibus pro Numine habitus est, et complura in Urbe Fana habuit: quorum unum inprimis memorabile in Urbe media, in quo ossa Thesei. Vide Plut. loco [orig: locô] cit. et Diodor. Siculum, l. 4. Ad hoc thesei sacellum confugiebant servi, ab heris male habiti, tamquam ad Asylum, ibique ius iis dicebatur, cum pra=sin peterent, humanioribus dominis vendendi. Grammatici, *qhsei=on, te/meno/s2 e)s2i tw=| *qhsei= o(\ toi=s2 oi)ke/tais2 a)/sulon hn)=. *)ele/gonto de\ di/kai e)ntau=qa. Meminit moris Aristophanes *(/wrais2, apud Pollucem, l. 7. c. 2.

*ei)mh\ kra/tisto/n e)s2i ei)s2 to\ *qhsei=on
*dramei=n, e)kei= d)e(/ws2 a)n eu(/rwmen prasin,
*me/nein ----

Idem vero ius habebat et alterum eiusdem Herois sacellum, sive aedicula, quae, uti prius fuit prope Gymnasium, in media, ut dictum, urbe, extra Urbem erat, ad mare, in Piraeo, non longe a muro longo, intra makro\n tei=xos2 sive to\ *bo/reion et to\ dia\ me/sou tei=xos2 sive to\ *no/tion, quod erat medium inter murum longum et Phalericum. De utroque capiendus Hesychius, *qhsei=on, inquieus, new\s2 *qhse/ws2, e)f)o(\n oi( a)podidra/skontes2 kate/feulon. Vide Diodor. quoque Siculum, l. 4. Apud Auctorem Etymologici, non servos modo, sed et tou\s2 o(posou=n i(keteu/ontas2, alios quoscunque supplices, ad Thesei sacellum confugisse scribitur. Eodem [orig: Eôdem] iure gaudebant, Minervae templum in arce et Eumenidum ara, Plut. Solone. Ubi tamen observandum, in his aedibus sacris Asyli sanctitatem certis finibus circumscriptam fuisse: Proin, cum neminem inde liceret vi abripere, ut amen arcerentur, qui indigni essent, admovebant ignem, atque ita non ab hominibus, sed a Deo amoveri credebantur: uti supra [orig: suprâ] latius dictum est, ubi de Asylis. Vide iterum Peritum, l. 1. tit. 1. cui adde Iac. Sponium, Itinerar. part. 2. p. 188. et seqq. ubi Fani, post Marthoniam victoriam, in Herois huius honorem, ab Atheniensibus media in Urbe conditi, faciem, qualis etiamnum est descriptionemque accuratam habes; et quae supra dicta, voce Magistratus. Nec vero fanis solum templisque honoratus ab indigenis Theseus est, sed et gesta illius frequenter cantari atque fidibus celebrari consueverunt. Ovid. Metam. l. 7. v. 431. de Atheniensibus,

---- agitant convivia Patres,
Et medium vulgus: nec non et carmina, vino [orig: vinô]
Ingenium saciente, canunt: Te, maxime Theseu,
Mirata est Marathon Cretaei sauguine Tauri etc.

Vide supra ubi de Cantilenis Veter. et Scoliis Convivialibus. Etiam pingi solitus est, non nisi excellentissimis Pictoribus. Inter quos Parasius fuit, cuius Theseus Romae Capitolium exornavit. Porro, Deliis Atheniensium sacris quotannis saltatio Thesei repraesentabatur, quemadmodum et navis *dhlia\s2 vel *qewri\s2 dicta, qua [orig: quâ] Theori Delum vehebanrur, ea fuisse credebantur, qua [orig: quâ] Theseus virgines, Minotauro offerendas, reduxerat. Instituisse autem saltationem istam Theseus dicitur, devicto [orig: devictô] Minotauro [orig: Minotaurô], ad Labyrinthi imitationem lusitque eam cum sociis redux, in Patria, circum aram Deliam keratino\n bwmo\n dictam. Plures erant simul, verum certis ordinibus; utrinque a capitibus lecti duces versus certos inter se subeuntes implicabant: qualem ludum Troianum Virgilius descripsit, apposita [orig: appositâ] Labyrinthi comparatione. *ge/ranon Theseus appellavit, i. e. gruem, tum ob aciem, tum propter commutationem certis legibus servatam.

Vide Iul. Caes. Scaligerum. Poetices l. 1. c. 8. Alii vero a puellis hunc ge/ranon saltari consuevisse tradunt. ut videre est apud Franc. Rossaeum, Archsol. Att. l. 7. c. 1. etc.

THESEUS [2] Historicus Illustrium virorum vitas consignavit libris 5. Suid. in Lex. Stob. de Fortitud. Item Corinthiacorum libros 3. Suidas et Etymologus. Etiam Thesei escriptis nattartiunculam adfert Stobaeus, Serm. de Fortit.

THESEUS [3] Iunior, Hippasi et Alcestidi fil. Vide Schol. in Crabrones, p. 519. E.

THESIUS Mensis, i. e. Iunius: percram dictus pro Desius, siv *de/sios2, qui mensis Graecorum est, Iunio respondens, ut Beda notat l. de nat. temp. c. 24. Hepidannus in Annal. An. Ch. 973.

Hoc anno [orig: annô] efficitur Notkerus, Abba benignus,
Menstura quindenas praecedens luna Kalendas,
Cum for ventur as praesignet mense Theseo [orig: Theseô].

Ibi Goldastus: Mense Theoseo [orig: Theoseô], Iunio. Vide Spelmannum, Glossar. Archaeol.

THESMOPHORIA festum cui a Cetere qesmofo/rw| nomen. Huius enim beneficio [orig: beneficiô] cum fruges inventae esent, quarum dein sationem Tripolemus docuit, decreto [orig: decretô] totius populi Atheniensis, sacra hae instiura sunt, quae a Cerere, ut dictum, Thesmophoria, et a partre Triptolemi Eleusio Eleusinia dicta sunt. lactant. Placid ad v. 383. l. 2. Thebaidos Statianae, Strabo, l. 15. Geogr. Celebrabantur illa noctu, Stat. Thebaid. l. 7. v. 412.

Noctivagumque gregem, quamvis sibi luget, Eleusin.
Flevit et arcanos errantibus extulit ignes.

Ubi arcani ignes faces sunt, quae in Thesmophoriis accensae gestabentur, exemplo [orig: exemplô] Cereris, quae sub voctem quaetendae filiae laborem est exorsa. Claudian. de Raptu l. 3. v. 331.

Cum istis faculis autem luto [orig: lutô] et furfure obliti currebant, Brodoeus. Sic tamen, ut non unicuique fax esset, quam gestaret, sed currentes sibi mutuo traderent, quod fiebat hac [orig: hâc] potissimum ratione: Unus ab ara facem accensam manu comprehendebat, et ad certum in templo locum currebat, quo cum pervenisset, alteri successuro et cursuro eandem tradebat, verbis: Tibi trado. Inde *da|douxi/a facis gestatio, et i(erofa/ntai *da|dou=xoi Doctores sacrorum faciferi, in sacris tecepta vocabula. Unde Gallias Cerceris sacerdos *da|dou=xos2, Plut. in Aristide dicitur. Porro in his sacris perpetua taciturnitas observata est, ideo Papinius tacitos mystas dixit: unde et Myster in a)po\ tou= muein, quod est, os claudere, nomen acceperunt. Erant autem haec duplicia: Parva, quae Proserpinae filiae, Plut. in Demetrio, Tatian. Orat. contra gentes etc. et Magna, quae in ipsius Cereis honorem fiebant Schlia Aristoph. in Pluto, act. 4. sc. 2. Addit Gehardus, Parva sacra fuisse velut proka/qarsin kai\ kath/xhsin lustrationem. At in magnis qui initiari volebat, moris fuit, ut quam quis sub initiationis tempus vestem gestasset [orig: gestâsset], eam non prius exueret quam longo [orig: longô] usu detrita gestari amplius non posset. Tum enim ferebatur in templum, dicanda Deo illi, cuius religionis caudidatus esset, qui sacrandam offerebat. Hinc Aristoph. loco [orig: locô] laudato.

Plura vide supra in voce Eleusinia, Nic. Lloydius. Celebrabantur nempe illa quo tenuis quotannnis Eleusiniae quoque Ceteri, idque ex lege, memorata [orig: memoratâ] Graeco Theocriti Interpreti ad Idyll. 4. *kat' e)/tos2 telei=n ta\qesmofo/ria: ubi simul docet, festum procuratum fuisse a Matronis, sed quae, ut aliunde constat, essent in casto: *no/mos2 h)=n *)aqhnai/ois2, kat' e)/tos2 telei=n ta\ qesmofo/ria, kai\ parqe/noi gunai=kes2 kai\ to\n bi/on semnai\ kata\ th\n h(me/ran th=s2 teleth=s2 ta\s2 nomika\s2 bi/blous2 kai\ i)era\s2, u)pe\r tw=n korufw=n au)tw=n an)eti(qesan kai\ w(sanei\ litaneu/ousai e)ph/rxonto ei)s2 *eleusi=na. Quam in rem sumptus facere tenebatur maritus, siquidem uxorem duxisset, cui dos esset tria talenta, ut docet Isaeus, Orat. de Pyrrhi boer. Sicut vero in Panathenaeis et Liberalibus, ita quoque in Thesmophrus, nexi vinculis solvehbantur, ex Lege, *)en toi=s2 *qesmofori/ois2 lu/esqai tou\s2 desmw/tas2; testibus Marcellino atque Sopastro [orig: Sopastrô]. Sed illi tantum, qui scaris poterant interesse: At quibus ob piaculum, aut alia de causa interdicebantur, illi vinculis neutiquam eximebantur. Quam imitati morem Christiani Imperatores idem indulgere consueverunt diebus festis Paschatis, idque quotannis Rescripto [orig: Rescriptô] caverunt. Vide Cod. Theodos. de Indulgentiis criminum, et plura hanc in rem, apud Sam. Petitum, Comm. in LL. Atticas. l. 1. tit 1. Vossius qesmofo/ria non Cereri modo, sed et Proserpinae fuisse sacra: ac quamquam maiori colerentur castimonia [orig: castimoniâ], quam Eleusinia, Syracusis tamen in hoc festo utrique Deae mullou\s2, seu naturae multebris simulacra, ferri consuevisse, docet. Et quidem Arthenaeus, l. 14. *(h raklei/dhs2 inquit. *surakou/sios2 e)n tw=| peri\ qesmw=n fhsi toi=s2 pantelei/ois2 tw=n qesmofori/wn e)k shsa/mou kai\ me/litos2 kataskeua/sasqai

efh/beia gunaikei=a; a(\ kalei=sqai kata\ pa=san *sikeli/an mullou\s2 kai\ perife/resqai tai=s2 *qeai=s2 Qui mos flagitiosus quidem, at symbolicus tuit. Ut enim in osiridis et Bacchisacris, phallus est circumgestatus ad signandem generadi vim activam, quae est in Sole et Humore: ita in Syracusanis Thesmophoriis circumferebantur mulloi\, ad indigitandum principium generationis passivum. Vide Voll. praefatum, de orgi et progr. Idolol. l. 2. c. 59. Nec vero, praeter Athenas, Syracusis modo, sed et in aliis compluribus Graeciae Asiaeque urbibus, Romae quoque Atheniensium imitatione, haec sacra celebrata sunt. uti pluribus docet Iac. Gronov. Epistolarum, quas Livianae suae editionis, Tomo II. sibi unxit, prima [orig: primâ]. Salmasio Thesmophoria cum Eleusiniis multa communia habuere [orig: habuêre]: Uttiusque enim facri eadem origo et causa utrumque eidem Numini institutum; utrumque mustiko\n et o)rgiastiko\n; in utroque Iacchus cum Cerer et Libera colebatur, et porci mystici, quos latini porcos sacres dixere [orig: dixêre]; immolabantur (Pharnuchus u(=s2 e)gku/monas2 Cerei in Thesmophoriis mactatas ait) iunctis praeterea mensibus celebrabantur, Eleusinia Boedromione, Thesmophoria Pyanepsione. Differebant vero, quo Eleusinia virorum, Thes mophoria mulierum, initia fuere [orig: fuêre], qui ambo a Venere abstinere tenebantur, unde *qesmoforia/zousai Aristophanis. Praeterea Thesmophoria cum luctu solebant agitari, utpote in quibus raptus Proserpinae depalabatur, unde skuqrwpota/thn *qesmofori/wn h(me/ran vocat Plut. in Vita Demosthenis: At omnia in Eleusinis laeta, quippe quae Cererem, hausto cyceone, ad quem facetiis Baubonis incitata erat, exhilaratam repraesentabant. Sed et Thesmophoria in urbe, Eleusinia in agro, agebantur, etc. Vide eum ad Solin. p. 750. et seqq. ut et supra voce Humi, item Inauris, ubi *botru/dion dictum esse inauris genus, quo [orig: quô] festo huic operantes ornabantur, vidimus: quemadmodum de placentae genere in eodem matronis dari solito, diximus aliquid, ubi de Bibendi ritu.

THESMOPHOROS Cereris epitheton, quae et Legifera poetis dicitur: Servius Honor. ad l. 4. v. 57. Leges, inquit, Ceres dicitur invenisse: Nam et sacra ipsius Thesmophoria i. e. legun latio, vocantur, Sed hoc ideo fingiutr. quia ante frumentum a Cerere inventum, passim homines sine lege vagabantur, quae feritas interrupta est, postquam ex agrorum discretione nata sunt iura. An ideo Thesmophori dicuntur, quia in oede Cereris, ori incisae leges asservabantur? Vide quoque Clem. Alexandrinum in Protrept. Arnob. contra Gentes, Herodot. l. 2. etc. Inter recentiores Lilium Gyraldum, Syntagm. Deor. Gentil. 14. Wohlphangum Lazium, l. 2. Comm. Reip. Rom. c. 7. Bapt. Pium Annotat, poster. c. 9. Calimachus in hymno eius:

Et leges sanctas docuit, et cara iugavit
Corpora coniugiis, et magnas condidit urbes.

Vide Ceres. Item Isis sic dicta, quaeleges Aegyptiis statuisset, quibus aeque omnibus iustitia servaretur. Diodor. Nic. Lloyd.

THESMOTHETAE inter praecipuos Atheniensium Magistratus, numero [orig: numerô] sex erant: e Novemvitis illis annuis, de quibus supra. Horum enim unus Archon dicebatur, et signabat Fastos; alter Rex, qui sacra curabat; tertius Polemarchus, cui belli commissa cura; reliqui sex Thesmothet et nuncupati, Legum ferendarum rationem habebant, Pollux, l. 8. c. 9. Et quidem, antequam hi Magistratum capesserent, in eorum vitam inquirebatur, idque prius apud Quingentorum Senatum, deinde apud Iudices; fiebatque The smothetarum a)na/krisis2 hoc [orig: hôc] modo [orig: modô], *)aqhnai=oi/ ei)sin e(kate/rwqen, kai\ tw=n dh/mwn po/qen *kai\ ei) *)apo/llwn e)s2i\n au)toi=s2 *patrw=|os2 kai\ *zeu\s2 *(erkei=os2 kai\ ei) tou\s2 gone/as2 ieu)= poiou=si kai\ ei) e)s2rateu/nto kai\ ei) to\ ti/mhma/ e)s2in au)toi=s2, Idem loc. cit. Quod ad omnes Novemviros trahit Demosthenes e)n th=| tw=n e)nne/a *)arxontwn a)nakri/sei. Ne quis vero Thesmothetis iniurius esset, Lege cantum: *)ea\n *qesmoqe/thn h)\ *)arxonta e)s2efanwme/non, h)/ tina toiou/twn, oi(=s2 a)n h( po/lis2 tina\ a)/deian, h)\ stefanofori/an, h)/ tina timh\n, dw= u(bri/sh| tis2, h)\ pata/ch|, h)\ kakw=s2 ei)/wh|, a)/timos2 e)/s2 kaqa/pac, Si quis Thesmothetam aut Archontem coronatum, aut aliquem eorum, quibus civitas aut immunitatem aliquam, aut coronam ferre, aut honorem aliquem concessit, contumelia [orig: contumeliâ] affecerit, aut pulsaverit, aut maledixerit, ignominiosus esto, apud Deosthenem in Midiana. Differebant autem hi Thesmothetoe; a Nomothetis, quorum quidam a Senatu Quingentorum e singulis Tribubus singuli eligebantur, Thesmothetoe quoque dicti, Scholiastae Aristophanis; Alii, proprie Nomothetae appellati, unus et mille legebantur: Quorum hi posteriores Leges novas a prioribus scriptas et publice propositas debebant dokima\zein kai\ kurou=n suo [orig: suô] calculo [orig: calculô], vel a)poxeirotonei=n et a)podokima/zein. Vide supra, ubi de Legibus. Cum vero fieri non posset. quin obreqperent Leges aliae aliis conttariae, aut quae ratae non essent inter ratas, qui de una te plures: hinc Thesmothetoe quotannis in publico Tabulario convenientes in Leges inquirebant et cum cura videbant, utrum Lex ulla alteri contraria obtineret, aut quae rata non esset: aut an plures essent scriptae una eademque de re. Quod si quam huiusmodi deprehendissent, descriptam in tabella ad Eponymorum statuas proponebant, Prytaneisque contione habita [orig: habitâ] Nomothetas designabant, et Prodrorum Epistates, populo [orig: populô] in suffragia misso [orig: missô] de legibus, quae vel abrogandae vel tatae habendae essent, procutabat: ex Lege, cuius meninit Aeschines, Orat. Contra Ctesiphontem. Vocat domum, in qua conveniebant, to\n oi(=kon e)n w(= oi( dhmo/sioi xa/rtai e)/keinto, Ulpianus, in Demost. Orat. de Corona. Apud eosdem dicas metallicas consuevisse scribi, diximus supra, ubi de Metallis. Vide Sam. Petitu, Comm. in LL. Atticas l. 2. tit. 1. et l. 3. tit. 2.

THESPEUS Archon Athenis, tw=n dia\ bi/ou, seu perpetuorum, X post Ariphronem praefuit ann. 27. circa tempora Ramessis Aegyptiorum Regis incliti. Illum excepit Agamesster, quem vide. Melius Thespieus.