CAMENA Early Modern Latin Texts

JOH. JACOBI HOFMANNI SS. Th. Doct. Profess. Histor. et Graec. Ling. in Academ Basil. LEXICON VNIVERSALE, HISTORIAM SACRAM ET PROFANAM Omnis aevi, omniumque Gentium; CHRONOLOGIAM AD HAEC VSQVE TEMPORA; GEOGRAPHIAM ET VETERIS ET NOVI ORBIS; PRINCIPVM PER OMNES TERRAS FAMILIARVM Ab omni memoria repetitam GENEALOGIAM; Tum MYTHOLOGIAM, RITVS, CAERIMONIAS, Omnemque Veterum Antiquitatem, ex Philologiae fontibus haustam; VIRORVM, INGENIO ATQVE ERVDITIONE CELEBRIVM Enarrationem copiosissimam; Praeterea ANIMALIVM, PLANTARVM, METALLORVM, LAPIDVM, GEMMARVM, Nomina, Naturas, Vires, Explanans. EDITION ABSOLVTISSIMA, Praeter Supplementa, et Additiones, antea seorsum editas, nunc suis locis ac ordini insertas, VBERRIMIS ACCESSIONIBVS, IPSIVS AVCTORIS MANV novissime lucubratis, tertia parte, quam antehac, AVCTIOR, LOCVPLETIOR: INDICIBVS ATQVE CATALOGIS REGVM, PRINCIPVM, POPVLORVM, TEMPORVM, VIRORVM ET FEMINARVM ILLVSTRIVM, ANIMALIVM, PLANTARVM; Tum praecipue NOMINVM, QVIBVS REGIONES, VRBES, MONTES, FLVMINA, etc in omnibus terris, vernacula et vigenti hodie ubique lingua appellantur; Caeterarum denique rerum memorabilium, ACCVRATISSIMIS INSTRVCTA. TOMVS QVARTVS Literas R, S, T, V, X, Y, Z, continens. [gap: illustration] LVGDVNI BATAVORVM, Apud JACOB. HACKIVM, CORNEL. BOVTESTEYN, PETR. VANDER AA, et JORD. LVCHTMANS. MDC XCVIII. Cum peculiari Praepott. D. D. Ordinum Hollandiae et West-Frisiae Privilegio.

TIMOGITTIA oppid. Mysiae inferior. apud oram maris Euxini, inter Dionysiopolim ad Merid. 24. et Calatim ad Boream, 18. mill. pass. ex Itinerar. Antonin.

TIMOLAUS [1] Odenati fil. ex Zenobia, tanti ardoris fuit ad studia Romana, ut brevi consequutus, quae insinuaverat Grammaticus, esse dicatur: potuisse quinetiam summeum Latinorum Rhetorem facere, Trebellius in eo, c. 28. Cum fratre Herenniano, et matre Zenobia, quae horum nomine Imperium arripuit, captus ab Aureliano, an huius iussu interemptus, an fato [orig: fatô] suo [orig: suô], obiit. Idem in Herenniano, c. 27.

TIMOLAUS [2] Larissaeus, e Larissa Macedoniae, discipulus Anaximenis Lampsaceni, Scripsit poema de bello Troiano. Suidas.

TIMOLEON Corinthius dux inclitus viribus fortissimus, vitaque [orig: vitâque] abstinentissimus, missus cum triremibus ad liberandas a Dionysii tyrannide Syrausas, quem Dion Syracusanus, implorato [orig: imploratô] Corinthiorum auxilio [orig: auxiliô], expellere conabatur, quinquagesimo [orig: quinquagesimô] postquam Syracusas appulisset die, urbe potitus ac Dionysius clam sese atque arcem Timoleonti dedens, ab eo cum paucis in exilium Corinthum missus est. Ille vero arcem solo aequavit, et Syracusanis libertatem restituit. Deinde contra Leontinos pergens, eorum tyrannum bello captum interfecit. In summa aequalis fuit Timotheo, Agesilao, Pelopidae, Epaminondae. Plut. Obiit Syracusis, Olymp. 110. an. 4. cum Reip. 8. ann. praefuisset. Diodor. Sic. l. 16.

TIMOMACHUS [1] dux Atheniensium, auxilio Thebanis, cum a Thebanis oppugnarentur, missorum, apud Xenoph.

TIMOMACHUS [2] quo [orig: quô] Duce Aegidae Lacedaemoniis opem tulerant: adversus Amyclaeos, inter Heroas fuit Lacedaemoniis cultus: in cuius honorem, festo [orig: festô] Apollinari xa/lkeos2 qw/rac prosti/qesqai, aerea lorica proponi solebat: ut est apud Scholiastem P9ndari, Isthmiorum ode 7. Quemadmodum eosdem Hyacinthi quoque sacra, eodem [orig: eôdem] festo [orig: festô], celebrare consuevisse, memorat Pausanias in Laconicis. Vide Gerh. Ioh. Voss. de orig. et progr. Idoloatriae, l. 1. c. 13.

TIMOMACHUS [3] Byzantius, pictor nobilis, Iul. Caesaris aetate, Fecit Medeam et Aiacem, quos ipse Caesar 80. talentis emit, in temploque Veneris dedicavit. Timomachus e)n *kupriakoi=s2 advocatur ab Athen. l. 14.

TIMON [1] Apolloniates, seu Nicenus Philosophus, qui apud Chalcedonem philosophiam et oratoriam exercuit, carus Ptolemaeo [correction of the transcriber; in the print Ptolelemaeo] Philadelpho. Scripsit Tragoedias, Comoedias, et Satyras. Ammarulentus et mordax fuit, Sillorum, i. e. dicacitatum scriptor. Item Philosophus, qui opera sua Tiberio inscripsit.

TIMON [2] Atheniensis, temporibus Peloponnesiaci belli, inhumanus, ac vitans hominum congressus; praeter unius, Alcibiadis adolescentis. Interrogatus autem, quae cum illo causa esset amicitiae: Quod sciam, inquit, illum quandoque multorum malorum Atheniensibus causam futurum. His de causis ab Atheniensibus mtia/nqrwpos2 est appellatus, quasi genus hominum infensum habens. Sed et mortuo mirum contigit, ut sepulchrum eius, quod erat in litore, mare quasi perosum exundatione ab se abstruserit, longeque expulerit. Erat autem Timon ex eo Atticae populo seu oppid. cui *koluto\s2 nomen. Indidem oriundus Plato Philosophus. *koluto\s2 autem ad radices montis Hymetti iacebat. Patrem habuit Echecratidem, nulla [orig: nullâ] alia [orig: aliâ] re insignem, quam quod Timonem genuit. De hominis moribus nil attinet dicere (verba sunt Tanaqu. Fabri ad Luciani Timonem) cum eam rem Plut. dia\parekba/sews2, in vita [orig: vitâ] M. Antonii, absolverit. Hoc addam tantum, Timonem virum bonum fuisse, et moribus adeo factum ad humanitatem, nihil ut ipso [orig: ipsô] xrhsto/teron, nihil benignius exstiterit. Nam quod illum misa/nqrwpon cognominarunt [orig: cognominârunt], id hercle perperam faeceere [orig: faeceêre]. Quid ita? inquies. Quia non homines ille, sed feras oderat, quibus aetas illa scatebat. Certe qui Aristophanis fabulas legerit, de his mecum 3. non commutabit verba. Accedat his Platonis testimonium, qui ita scripsit, Ep. 24. inter illas, quae non ita pridem a Leone Allatio vulgatae sunt: *sune/gnwn inquit, o(/ti *ti/mwn ou)k h)=n a)/ra misa/nqrwpos. *mh\ eu(ri/skwn me/ntoi a)nqrw/pous2 ou)k h)du/nato qhri/a filei=n Exstat eius epitaphium olim a Callimacho scriptum; et item alterum, quod homo providus sibi fecerat. Entibi, ut quidem tali dignum ingenio [orig: ingeniô] est:

*)enqa/d' a)por)r(i/yas2 yuxh\n barudai/mona kei=mai.
*tou)/neka d' ou) peu/sese, kakoi\ de\ kakw=s2 a)po/loisqe.

Ait Plut. sepultum fuisse *)alh=|si, sed cum 2. sint *)alai\, locum illum Plut. de Araphenidibus intelligas, non de Aexonidibus: nam priores *)alai\ ad tribum Aegeidem pertinebant, alterae non item. Nic. Lloydius. Turris, nomine eius insignita extra urbem Athenarum, haud procul loco [orig: locô], quem Academiam olim dixere [orig: dixêre], memoratur Iac. Sponio, Itinerar. Part. 2. p. 192.

TIMONAX e)n prw/tw| peri\ *skuqw=n citatur Apollonii Scholiastae in l. 4. et. eopse [orig: eôpse] *timw/nac e)n trw/tw| tw=n *sikelikw=n.

TIMONIUM castellum Paphlagoniae. Steph. Huius tractus Timonites Strab. ac Ptol. Populi Timoniacenses. Plin. l. 5. c. 32.

TIMOPHANES [1] locupletissimus Mitylenensium, cuius duas relictas filias cum Doxander quidam filiis suis non obtinuisset, Athenienses, quorum publico [orig: publicô] hospitio [orig: hospitiô] utebatur, ad bellum concitavit. Vide Aristot. l. 5. Politic. c. 4.

TIMOPHANES [2] Timaeneti et Demaristes filius, Corinthius dux, a civibus in bello, ad versus Argivos et Cleonaeos, delectus, tyrannidem per milites mercenarios occupavit: sed a fratre, per communis sororis maritum Satyrum aruspicem, occisus est. Plutarch. Cornel. Nepos.