CAMENA Early Modern Latin Texts

JOH. JACOBI HOFMANNI SS. Th. Doct. Profess. Histor. et Graec. Ling. in Academ Basil. LEXICON VNIVERSALE, HISTORIAM SACRAM ET PROFANAM Omnis aevi, omniumque Gentium; CHRONOLOGIAM AD HAEC VSQVE TEMPORA; GEOGRAPHIAM ET VETERIS ET NOVI ORBIS; PRINCIPVM PER OMNES TERRAS FAMILIARVM Ab omni memoria repetitam GENEALOGIAM; Tum MYTHOLOGIAM, RITVS, CAERIMONIAS, Omnemque Veterum Antiquitatem, ex Philologiae fontibus haustam; VIRORVM, INGENIO ATQVE ERVDITIONE CELEBRIVM Enarrationem copiosissimam; Praeterea ANIMALIVM, PLANTARVM, METALLORVM, LAPIDVM, GEMMARVM, Nomina, Naturas, Vires, Explanans. EDITION ABSOLVTISSIMA, Praeter Supplementa, et Additiones, antea seorsum editas, nunc suis locis ac ordini insertas, VBERRIMIS ACCESSIONIBVS, IPSIVS AVCTORIS MANV novissime lucubratis, tertia parte, quam antehac, AVCTIOR, LOCVPLETIOR: INDICIBVS ATQVE CATALOGIS REGVM, PRINCIPVM, POPVLORVM, TEMPORVM, VIRORVM ET FEMINARVM ILLVSTRIVM, ANIMALIVM, PLANTARVM; Tum praecipue NOMINVM, QVIBVS REGIONES, VRBES, MONTES, FLVMINA, etc in omnibus terris, vernacula et vigenti hodie ubique lingua appellantur; Caeterarum denique rerum memorabilium, ACCVRATISSIMIS INSTRVCTA. TOMVS QVARTVS Literas R, S, T, V, X, Y, Z, continens. [gap: illustration] LVGDVNI BATAVORVM, Apud JACOB. HACKIVM, CORNEL. BOVTESTEYN, PETR. VANDER AA, et JORD. LVCHTMANS. MDC XCVIII. Cum peculiari Praepott. D. D. Ordinum Hollandiae et West-Frisiae Privilegio.

VALLIS Quirini locus Romae, inter colles Quirinalem et Viminalem, ubi templum S. Vitalis.

VALLIS Raphaim i. e. Gigantum, in tribu Beniamin amplissima et potentissima iuxta Ierusalem. Vide et hic [orig: hîc] infra.

VALLIS Regia Vet. Trad. Vaire, pagus in agro Genuensium, apud montem Apenninum, a Genua 10. mill. pass. distans.

VALLIS Rephaim in Iudaea, iuxta Hierosolymam sita erat, versus Occidentem. Eusebio *koila\s2 *tita/nwn, et hinc Coelas Titanorum Hieronymo, Id enim Iosuae c. 15. v. 8. et c. 18. v. 16. non obscure innuitur. Inde versus Austrum extensa, Bethlehemum usque pertingebat. Iosephus, Antiqq. Iud. l. 7. c. 10. In illa valle castrametatus est, quae 20. stadiorum spatio [orig: spatiô] usque Bethlemam pertingit. Et post hauc Clauthmon, id est, Locus flentium, Adrichomio Clauthomon: silva nempe illa, in qua David Rex Hierosolymis egressus Palaestinos in Valle Rephaim castrametantes a tergo invasit. Vide eundem l. 7. c. 4. coll. cum Paraphrasi LXX. 2. Reg. c. 5. v. 23. In exnemo eius Bethlehemum situm erat; et stadiis quidem 20. Hierosolymis, ad Austrum. Occidentem vero Vallis Clauthmon habebat: Orientem Hierosolyma: ad Boream Beniaminitis Tribus erat. Vide Auctorem Anonymum praefatum ubi supra.

VALLIS Scholasticorum Abbatia Burgundiae, in dioecesi Lugdunensi, caput ordinis a Guilielmo Richardo, aliisque Doctoribus Parisiensibus circa A. C. 1212. fundati. Vide Morerium, Diction. Histor.

VALLIS Tari Val de Taro, tractus Italiae prope fontes Tari fluvii et ad radices Apennini, inter Ducatus Parmensem ad Ortum, Placentinum ad Boream et Occasum, ac ditionem Genuensem ad Meridiem. Antea Principes habuit proprios e gente Landorum; nunc autem pro maiori parte subest dominio Ducis Parmae; vixque Princeps Vallis Tari, nunc e gente Auria, servare potuit Campianum cum aliquot aliis locis. Dicitur hic tractus ab Italis Stato di Val di Taro, ibique oppidum est praecipuum Borgo Val di Taro dictum.

VALLIS Telina Script. Insub. Valtelina, regio Insubriae, in Rhaetorum confinio, per quam Addua fluvius decurrit, inter Ortum illius et Larium lacum 60. mill. pass. longa. A Telio castro nomen habet; licet nonnulli illam, ex quadam nominis allusione decepti, Volturrenam a veteribus dictam velint. De hac macima nostra [orig: nostrâ] tempestate inter Gallos, Hispanos, et Venetos decertatio fuit: ab Hispanis (quibus sese Valtelinenses dederunt) Gregorio XV. Pontifici Roman. tradita, et eius iudicio commissa; sed sub Urbano VIII. Gregorii successore, a Gallis et Venetis capta; Ferrar. Dominisque, sed hac [orig: hâc] lege, ut inde Euangelium in perpetuum exularet, reddita est, Baudrando Vallis Tellina, la Valteline Gallis, pars futi Rhaetiae antiquae, ubi Vennones populi seu Vennonetes; nuneque etiam subest dominio Rhaetorum, quamvis pluries ab Hispanis tentata, irrito [orig: irritô] semper conatu. Vallis est fertilissima et oblonga, ab Ortu in Occasum extensa, inter Rhaetos ad Boream et dominium Venetum ad Meridiem. Nomen habet a Telio oppido tertiae Praefecturae, in Volturenis, capite: quod in edito ac munito loco situm, totius provinciae arx et propugnaculum censetur. Vide Tellina Vallis, et Volturena.

VALLIS Umbrosa Vall'ombrosa, monasterium in agro Florentino intra excelsos Apennini colles, a S. Ioanne Gualberto illius ordinis fundatore A. C. 1070. exstructum. 18. milliar. distat a Florentia in Ortum, et 7. ab Arno fluvio.

VALLIS Zeboim cuius mentio 1. Samuel c. 13. v. 18. ad desertum Hiericho erat, quod inter Hierichuntem fuit Urbem et Hierosolym Terrae S. Metropolim. Vide Iosephum, Iud. Antiq. l. 5, c. 4.

VALLISDUNI locus Galliae in Caletis, ad Talam vel Dunum fluvium, vulgo le Val Dun, proximus Paroeciae vel vico S. Petri veteris S. Pierre le Vieux, ad eundem amnem sito. A Valleduni differunt Valludunae, i. e. Vallis montes, ubi Dux Normanniae Guilielmus, ab Henrico Galliae Rege adiutus, Guidonem cognatum suum, Nigellum Constantiensem, aliosque Proceres rebelles devicit. Prius est in Caletis, ut dictum, et dioecesi Rotomagensi, posterius in Comitatu, pagove Oximensi, in dioecesi Saiensi ad fluv. Olnam seu Olinam Orne, locus nunc ignotus. Hadr. Vales. Notit. Gall.

VALLISOLETUM [1] (olim Pintia, ut aliquibus videtur) Valladolid, urbs Hispaniae Tatraconensis, in Vaccaeis, et regni Legionensis confinio, ad Pisoracam fluvium, quam a Gothis A. C. 625. conditam tradunt,olim sedes Regum, nunc urbs Episcopalis sub Archiepiscopo Toletano, ex primis Hispania urbibus, a Burgis 22. leuc. in Occasum et Africum, Salmanticam versus totidem, a Legione 18. A Philippo II. Rege urbs effecta. Ea totius Castellae et adiacentium regionum conventus est iuridicus, et Academia haud obscura. Ferrar. Baudrando urbs est Castellae veteris in ipso limite regni Legionis, 16. leucis Hispanicis distans a Burgis in Africum, 22. a Legione in Eurum, et 14. a Sentica in Ortum; estque elegans et culta: In ea obiit die Iovis 20. Maii A. C. 1506. Christophorus Columbus seu Colonus magnus ille Argonauta, qui primus Indiam Occidentalem seu Americam detexerat A. C. 1492. eiuque corpus translatum fuit Dominicopolim in America ex ipsius mandato. Huius tanti viri epitaphium sic refertur a Ioanne de Castellanis in suo tractatu de viris illustribus Indiae.

Hic locus abscondit praeclari membra Coloni,
Cuius sacratum numen ad astra volat.
Non satis unus erat sibi mundus notus, et orbem
Ignotum priscis omnibus ipse dedit.
Divitias summas terras dispersit in omnes,
Atque animas caelo tradidit innumeras.
Invenit campos divinis legibus aptos,
Regibus et nostris prospera regna dedit.