03/2007 Michael Hanstein; Reinhard Gruhl markup
text typed - structural and semantic tagging completed - spell check performed - no orthographical standardization
01/2008; 04/2008; 10/2008; 01/2009; 03/2009; 07/2009; 02/2010 Reinhard Gruhl markup
some corrections inserted


image: as0000

[gap: frontispiz]

image: as0001

ADAMI FRIDERICI KIRSCHII ABVNDANTISSIMVM CORNVCOPIAE LINGVAE LATINAE ET GERMANICAE SELECTVM, QVO CONTINENTVR Vocabula Latina omnis aeui, antiqui, medii ac noui, pariter ac Graeca, Latinitate donata, nec non formulae dicendi elegantiores et Constructiones Verborum; praeterea Deorum, Dearum, Gentium, Regnorum, Regionum, Vrbium, Marium, Fluuiorum, Insularum, Montium, Animalium, Arborum, Herbarum, Florum et Mineralium Nomina; nec non Theologorum, Iure Consultorum, Medicorum, Philosophorum, Philologorum, Poetarum, ac Mythicorum, Artibus liberalibus, aliisque disciplinis, Rei quoque Militari ac Monetariae verba propria, eorumque Significationes et Explicationes, Syllabarum longitudine uel breuitate signis expressa: CVI ADIVNGVNTVR IN FINE Calendarium Romanum, compendia scribendi olim in Latio vsitatissima, siue Notae et Sigla antiquorum; deinde adiecta est Tabula alphabetica Charact. Latin. in Codicibus MStis [abbr.: Manuscriptis] pro Seculorum ratione occurrentium, tum Specimen Scripturae ueteris, APPENDIX REGIONVM, VRBIVM, MONTIVM ET FLVVIORVM; ET AD POSTREMVM Consanguinitatis pariter atque Affinitatis Tabula, Nominaque Numeralia. EDITIO NOVISSIMA, A mendis non paucis studiose repurgata, Parte vtraque aucta, in ordinem redacta, ac denique tironum purioris Latinitatis studiosorum vsui accommodata. CVM PRIVILEGIIS. LIPSIAE SVMTV ENGELHARTI BENIAMINIS SVIKERTI CIC IC CCLXXIV.



image: as0002

[gap: prolegomena]

image: as0036

Explicatio signorum, quibus in hoc Lexico verba distinguuntur.

* Asteriscus verba mere graeca indicat.

+ Signo crucis peregrina, noua et barbara sunt notata.

Obs. vel Obsol. verba obsoleta sunt insignita.



page 115, image: s0058

Albiminium, ii, n. Vrbs Liguriae. Alio nomine Vintimilium et Vintimili. Ptolem.

Albi montes, ein Gebirge in der Jnsel Creta, wo es nie geregnet hat. Plin.

Albingaunum, i. n. die italiänische Stadt Albenga, im genuesischen Gebiete. Geograph.

Albinovanus, i, m. ein römischer Zuname. Quint.

Albinus, i. m. [1)] idem quod Albarius. Vet. Gloss. 2) Nom. propr. Virorum. Hist.

Albion, onis. f. Engelland. Ptolem. (ab albis rupibus sic dicta.)

Albiones, um, m, plur. die Engelländer.

Albis, is, m. die Elbe, ein Fluß in Deutschland. Geogr.

Albities, ei, f. die Weisse. Apul.

Albitudo, inis, f. idem quod Albities. Plaut.

Albium, ii, n. Oppidum Ligusticum. Plin.

Albius, ii, m. Geschlechtsname des Poeten Tibullus und anderer Römer.

Albo, are, weissen, weiß machen, tünchen.

Albogalerus, i, m. [1)] ein weisser Hut der Priester des Jupiters. 2) der Bischoffshut. Fest. Scal.

Albor, oris, m. die Weisse. Varr.

Albretanus, a, um. Ager Albretanus, die Gegend Albret in Frankreich, in der Provinz GascogneGeogr.

Albucilla, ae, f. Nom. propr. [1)] eines adelichen Weibes, die ehebrecherisch gelebet. Vnde 2) ein vornehmes und üppiges Weib. Poet.

Albucum, i, n. weisse Aphrodillen, Goldwurz. Plin. (Albus)

Albuelis, is, f. eine Gattung von Trauben. Plin.

Albugineus +, a, um. weißlicht. Albugineus oculi humor, wässerige Feuchtigkeit im Auge. Medic.

Albugo, inis, f. [1)] das weisse Fell im Auge. 2) Augenstaar. Plin. 3) das Weisse im Auge. Idem. 4) Narbe mit einer dicken Haut, unter welcher sich Eyter sammlet. Med.

Albula, ae, f. 1) Renck, ein Fisch. Plin. 2) alter Name des Tiberflusses. Virg.

Albulae, arum, f. plur. Alaunwasser. Plin.

Albulates, ae, m. ein Fluß et in Jtalien. Idem.

Albulus, a, um. Dimin. ab Albus, weißlicht. Catull.

Album, i, n. [1)] weisse Tafel, Z. E. worauf der Praetor seine Edicta schrieb. 2) Register, darinnen der Decurionum Namen standen. ICt. Album amicorum, Stammbuch. Plin. In album aliquid referre, etwas ins Buch einschreiben. Cic. Albo Senatorio aliquem eradere, einen aus dem Catalogo der Rathsherrn ausstreichenTacit. 3) Album oculi, das Weisse im Auge. 4) Gesetzbuch. ICt.

Albumen, inis, n. das Weisse im Ey, (Eyerklar), Eyerweiß. Plin.

Albuna, ae, f. [1)] idem quod Albunea. 2) Nom. prop. einer Göttinn, die bey dem Brunnen Albunea verehret wurde. Lactant. Tibul.

Albunea, ae, f. ein Brunnen bey dem Flecken Tybur. Virg.

Albunus, i, m. Aphrodillwurz, Goldwurtz. Plin.

Albuquercum, i, n. die Spanische Stadt Albuquerque, in der provinz Estremadura. Geogr.

Alburgensis, e Adi. Dioecesis Alburgensis, Strich Landes, wo die Stadt Alborg liegt.

Alburgum, i, n. die dänische Stadt Alborg, in der Halbinsel Jütland, an dem Flusse Limfort. Geogr.

Alburnum, i, n. [1)] das Weisse aus den Eichen, bey der Rinde. Plin. 2) Hartz, Gummi. Idem.

Alburnus, i, m. [1)] ein Albel, Weißfisch. Plin. 2) Alburnus minor, Haßlen, Langlein. 3) ein Berg in der italiänischen Landschaft Lucania. Virg. 4) ein Gott, der da verehrt wurde.

Albus, a, um. [1)] weiß. Plin. Mare album, das weisse Meer, ein Stück von dem Eißmeere, gegen Rußland zu. Geogr. 2) glücklich, gut. Albus ventus, guter Wind. Hor. Albus calculus, s. lapillus, ein gutes Urtheil, eine Approbation. Ouid. Plin. Albae gallinae filius, ein glücklicher Mensch. Iuu. 3) Alba gerit praecordia, er ist einfältig. Prov 4) geputzt. Natalitia Sardonyche albus, der mit seinem Ringe, den er am Gebuhrtstage bekommen hat, pranget. Pers. in Sat. 5) blaß. Aquosus albo corpore languor. Hor. 6) albae luces, helle heisse Tage. Martial. 7) Alba per me sint omnia, ich lasse mir alles gefallen. Pers.

Albutius, ii, m. Nom. propr. Virorum. Hist.

Albyga, ae, f. die Französische Stadt Alby, in der Provinz Languedoc. Geogr.

Alcaea *, ae, f. Feldreiß, Sigmarswurz, Löwen- oder Roßschwanz, ein Kraut. Plin. Scribitur et Alcea.

Alcaeus, i, m. [1)] Nom. propr. eines Poeten von Mitylene, der das Lyrische Genus Alcaicum, erfunden, welches [gap: Greek words] Horatianum heisset, weil es Horatius so sehr in seinen Gedichten gebraucht hat. Hor. Vnde Alcaicus, a, um. Carmen Alcaicum, ein Gedicht vom Alcäus, oder in der alcäischen Versart. 2) ein Zuname anderer Männer. Fest.

Alcair +, Subst. [note of the transcriber: no word class determination in the print] eine Stadt an dem Nilfluß, in Africa, die vor Zeiten Babylon geheissen hat, heute zu Tage Cairo. Geogr.

Alcal +, Indeclin. Subst. [note of the transcriber: no word class determination in the print] [1)] gewisser starker Essig. welcher in der Chymie gebraucht wird. 2) idem quod Alcalis. Chym.

Alcalis +, is, f. gewisses Salz, das sich in den Gewächsen befindet. vnde Alcalicus, et Alcalinus. Adi.

Alcamenes, ae, m. Nom. propr. eines berühmten Bildhauers, eines Schülers des Phidias. Plin.

Alcanna +, ae, f. Hausblasen. Alcannae radix, Mundholtz.