03/2007 Michael Hanstein; Reinhard Gruhl markup
text typed - structural and semantic tagging completed - spell check performed - no orthographical standardization
01/2008; 04/2008; 10/2008; 01/2009; 03/2009; 07/2009; 02/2010 Reinhard Gruhl markup
some corrections inserted


image: as0000

[gap: frontispiz]

image: as0001

ADAMI FRIDERICI KIRSCHII ABVNDANTISSIMVM CORNVCOPIAE LINGVAE LATINAE ET GERMANICAE SELECTVM, QVO CONTINENTVR Vocabula Latina omnis aeui, antiqui, medii ac noui, pariter ac Graeca, Latinitate donata, nec non formulae dicendi elegantiores et Constructiones Verborum; praeterea Deorum, Dearum, Gentium, Regnorum, Regionum, Vrbium, Marium, Fluuiorum, Insularum, Montium, Animalium, Arborum, Herbarum, Florum et Mineralium Nomina; nec non Theologorum, Iure Consultorum, Medicorum, Philosophorum, Philologorum, Poetarum, ac Mythicorum, Artibus liberalibus, aliisque disciplinis, Rei quoque Militari ac Monetariae verba propria, eorumque Significationes et Explicationes, Syllabarum longitudine uel breuitate signis expressa: CVI ADIVNGVNTVR IN FINE Calendarium Romanum, compendia scribendi olim in Latio vsitatissima, siue Notae et Sigla antiquorum; deinde adiecta est Tabula alphabetica Charact. Latin. in Codicibus MStis [abbr.: Manuscriptis] pro Seculorum ratione occurrentium, tum Specimen Scripturae ueteris, APPENDIX REGIONVM, VRBIVM, MONTIVM ET FLVVIORVM; ET AD POSTREMVM Consanguinitatis pariter atque Affinitatis Tabula, Nominaque Numeralia. EDITIO NOVISSIMA, A mendis non paucis studiose repurgata, Parte vtraque aucta, in ordinem redacta, ac denique tironum purioris Latinitatis studiosorum vsui accommodata. CVM PRIVILEGIIS. LIPSIAE SVMTV ENGELHARTI BENIAMINIS SVIKERTI CIC IC CCLXXIV.



image: as0002

[gap: prolegomena]

image: as0036

Explicatio signorum, quibus in hoc Lexico verba distinguuntur.

* Asteriscus verba mere graeca indicat.

+ Signo crucis peregrina, noua et barbara sunt notata.

Obs. vel Obsol. verba obsoleta sunt insignita.



page 421, image: s0211

Canonisatio + , onis, f. Heiligsprechung, Erhebung unter die Heiligen, Canonisirung.

Canonizatio + , onis, f. idem quod Canonisatio.

Canonizo, are , canonisiren, unter die Heiligen zehlen. Scribitur et Canoniso, are [note of the transcriber: no inflectional type definition in the print]. Latinius: Sanctis adscribere, in album sanctorum referre. Perpinian.

Canopicus, a, um , [1)] was von der Stadt oder der egyptischen Jnsel Canopus ist. Geogr. 2) wollüstig. Vita canopica, wollüstiges Leben.

Canopismus, i, m. grosse Geilheit.

Canopitanum, i, n. Nom. pr. Vrbis minoris Africae. Plin.

Canopus * , i, m. [1)] eine wollüstige Stadt und Jnsel in Egypten. 2) ein grosser Stern nahe bey dem Polo Antarctico. Plin.

Canor, oris, m. heller Ton, lieblicher Laut. Quint. Melodie. Virg. (Cano)

Canore, Aduerb. idem quod Canorus.

Canorosus, a, um , idem quod sequens. Gell.

Canorus, a, um , wohltönend, wohlsingend, hellautend. Cic.

Canosus, a, um , grau. Propert. (Canus)

Canta, ae, f. [note of the transcriber: no inflection and gender determination in the print], pro Cantata. Obsol. Fest.

Cantabilis, e Adiect. was man singen kann. Virg. Interpr.

Cantaber, bri, m. ein Cantabrier. Geogr.

Cantabrarius, ii, m. ein Fähndrich. Cod. Theodos.

Cantabria, ae, f. Landschaft in Spanien. Geogr.

Cantabrica, ae, f. ein Kraut, welches die Cantabrier erfunden haben. Plin.

Cantabricus, a, um , [note of the transcriber: no inflectional type definition in the print] et Cantabrius, a, um , Cantabrisch. Hor.

Cantabries, iei, f. Wasser, das aus den Wiesen quillet. Gloss.

Cantabrigia, ae, f. Cambridge, eine schöne Stadt in England, die wegen der alten Universität sehr berühmt ist. Geogr.

Cantabrum, i, n. [1)] eine Gattung von Fahnen. Arnob. 2) Kleyen. Apul.

Cantabundus, a, um , singend. Gell.

Cantamen, inis, n. Zauberey, Zauberlied. Propert. (Canto)

Cantarus, i, m. Nom. propr. Comici Poetae Atheniensis. Suid.

Cantata + , ae, f. ein Gesang. Concil.

Cantatio, onis, f. das Singen. (Cano)

Cantator, oris, m. [1)] idem quod Cantor. Sänger. Varr. Mart. 2) ein Zauberer. Victorin.

Cantatrix, icis, f. [1)] Sängerinn. Claud. 2) idem quod Incantatrix, Zauberinn, Hexe. Apul. 3) Adiect. singend. Auis cantatrix. Varr.

Cantatus [1], a, um , [1)] besungen. 2) gelobt. 3) bezaubert. Mart. Senec.

Cantatus [2], us, m. [1)] der Gesang. 2) idem quod Cantamen. Alcimon.

Cante, pro Canite. Obsol.

Cantellator + , oris, m. ein Bezauberer.

Canteria + , ae, f. ein Jnstrument der Maler. ICt.

Cantes, um, f. plur. Orgelpfeiffen. Steph. (Canto)

Cantharias, ae. m. ein Edelgestein, der die Gestalt eines Roßkäfers oder einer spanischen Fliege hat. Plin.

Cantharis, idis, f. [1)] grüner Käfer, spanische Mücke, oder giftige Fliege. Cic. 2) Roßkäfer. Plin. 3) Gift- oder Liebestrank. Ouid.

Cantharites, ae, m. Art von Weine. Plin.

Cantharulus, i, m. Dimin. [1)] kleine Kanne. 2) des Weingottes Bacchus Wappen, oder Zeichen. Arnob.

Cantharus, i, m. [1)] eine Kanne. 2) ein Meerfisch. Plin. 3) Roßkäfer. Cael. Rhod. 4) eiserner Hammer an Thüren, der an die Thüre schlägt. Plaut. 5) Aufsatz auf die Springbrunnen. ICt. 6) Art von Schiffen. Macrob. 7) Nom. pr. eines betrügerischen Wirths in Athen. Zenodot. Vnde Cantharo astutior, listiger als der Wirth. Prov. Erasm. 8) gewisses Gestirn. Astr. 9) gewisser Meerfisch. Plin.

Cantheriatus, a, um , id. quod. cantheriis subnixus, gestützt, gepfählt, Colum. (Cantherius)

Cantherinus, a, um , [1)] was zu einem Wallachen gehöret. 2) Metaph. Cantherino ritu somniare, stehend schlafen, wie die Pferde oder Maulesel. Plaut. 3) Cantherinum hordeum, Wintergerste. Colum. 4) Cantherinum marrubium, i. e. nigrum, schwarzer Andorn. Botan.

Cantheriolus, i, m. Dimin. kleine Pfahlstütze. Col.

Cantherius, ii, m. [1)] Weingerüste, Rebengeländer. Col. 2) verschnittener Hengst, Wallache. Varr. Senec. 3) Dachsparren, Latten. Vitruu.

Canthus * , i, m. [1)] eiserne Radschiene. Pers. 2) Canthus Oculi, der Augenwinkel. Galen. 3) Nom. propr. filii Abanthis, qui vnus fuit ex Argonautis. Apul.

Cantico, are , singen. Apul.

Canticulus, i, m. idem quod cantus. Septim. Afer.

Canticum, i, n. [1)] ein Gesang, Lied. 2) ein verliebtes Lied, Buhlerlied, welches die Comödianten zu singen pflegen. Donat. in Terent. 3) Canticum Canticorum, das hohe Lied Salomonis. Eccles. Cantica excipere notis musicis, ein Lied in Noten setzen. Quint.

Canticus, a, um , zum Singen gehörig, musikalisch. Macrob.

Cantilena, ae, f. [1)] idem quod canticum. Cic. Ter. 2) Cantilena liberorum, Kinderpossen. Hieron. 3) prahlende Worte. Cic. 4) ein Gerücht. Cic.

Cantilenosus, a, um , musikalisch, nach der Singekunst gemacht. Sidon.