03/2007 Michael Hanstein; Reinhard Gruhl markup
text typed - structural and semantic tagging completed - spell check performed - no orthographical standardization
01/2008; 04/2008; 10/2008; 01/2009; 03/2009; 07/2009; 02/2010 Reinhard Gruhl markup
some corrections inserted


image: as0000

[gap: frontispiz]

image: as0001

ADAMI FRIDERICI KIRSCHII ABVNDANTISSIMVM CORNVCOPIAE LINGVAE LATINAE ET GERMANICAE SELECTVM, QVO CONTINENTVR Vocabula Latina omnis aeui, antiqui, medii ac noui, pariter ac Graeca, Latinitate donata, nec non formulae dicendi elegantiores et Constructiones Verborum; praeterea Deorum, Dearum, Gentium, Regnorum, Regionum, Vrbium, Marium, Fluuiorum, Insularum, Montium, Animalium, Arborum, Herbarum, Florum et Mineralium Nomina; nec non Theologorum, Iure Consultorum, Medicorum, Philosophorum, Philologorum, Poetarum, ac Mythicorum, Artibus liberalibus, aliisque disciplinis, Rei quoque Militari ac Monetariae verba propria, eorumque Significationes et Explicationes, Syllabarum longitudine uel breuitate signis expressa: CVI ADIVNGVNTVR IN FINE Calendarium Romanum, compendia scribendi olim in Latio vsitatissima, siue Notae et Sigla antiquorum; deinde adiecta est Tabula alphabetica Charact. Latin. in Codicibus MStis [abbr.: Manuscriptis] pro Seculorum ratione occurrentium, tum Specimen Scripturae ueteris, APPENDIX REGIONVM, VRBIVM, MONTIVM ET FLVVIORVM; ET AD POSTREMVM Consanguinitatis pariter atque Affinitatis Tabula, Nominaque Numeralia. EDITIO NOVISSIMA, A mendis non paucis studiose repurgata, Parte vtraque aucta, in ordinem redacta, ac denique tironum purioris Latinitatis studiosorum vsui accommodata. CVM PRIVILEGIIS. LIPSIAE SVMTV ENGELHARTI BENIAMINIS SVIKERTI CIC IC CCLXXIV.



image: as0002

[gap: prolegomena]

image: as0036

Explicatio signorum, quibus in hoc Lexico verba distinguuntur.

* Asteriscus verba mere graeca indicat.

+ Signo crucis peregrina, noua et barbara sunt notata.

Obs. vel Obsol. verba obsoleta sunt insignita.



page 423, image: s0212

Cantillo, are , leise singen, ganz sachte pfeiffen. Apul. (Cano)

Cantio, onis, f. [1)] Gesang. Plaut. 2) Zauberey. idque veneficiis et cantionibus Titinniae factum esse dicebat. Cic.

Cantioebis, is. f. Vrbs Germaniae Palatinatus superioris. Ptolem. Hodie: Amberga, Amberg. Geogr.

Cantito, aui, atum, are , Frequent. a cano, singen, immerfort singen, oft, viel singen. Cic.

Cantium, ii, n. [1)] ein britannisches Vorgebirge. 2) Kent, eine Landschaft daselbst. Geogr.

Cantiuncula, ae, f. Dimin. a cantio, Gesängchen, Liedchen. Cic.

Canto, aui, atum, are , Frequent. a cano, [1)] singen. Amicam cantare, von seiner Geliebten singen. Hor. Cantare laudes alicuius, einen loben. 2) bezaubern. 3) oft vorsagen. Ter. 4) Galli cantant, krähen. Cic. (Cano)

Canton + , onis, f. Vox Gallica, eine Landschaft. Lat. Pagus. Cantones Heluetiae, die dreyzehn Oerter der Eydgenossenschaft in der Schweiz. Geogr.

Cantor, oris, m. [1)] Sänger. Plaut. 2) Comödiant. Hor. 3) cantor alicuius rei, der immer eine Sache sagt. Cic. 4) cantor formularum, ein elender Advocat, der nichts, als das Formular versteht. Cic. (Cano)

Cantrix, icis, f. Sängerinn. Plaut.

Cantuaria, ae, f. die Stadt Canterbury, oder Cantelberg, in Engelland. Cantuariensis, e. Cantelbergisch. Geogr.

Canturio, ire . Desideratiuum verbum, [1)] gern singen. Fest. 2) zwitzern, wie die jungen Vogel. Idem. (Cano)

Cantus [1], us, m. [1)] Gesang, Lobgesang. Pastoralis cantus, Hirtengesang. Claud. Cantus Ambrosianus, das Te Deum Laudamus. 2) der Discant. 3) Cantus tibiarum, Cic. das Pfeiffen. 4) Gallorum, das Krähen der Hähne. 5) die Bezauberung, soluere amores cantibus. Tibull.

Cantus [2], a, um , idem quod Cantatus. Fest.

Canum, i, n. idem quod Canistrum. Fest.

Canus, a, um , [1)] grau. Ouid. 2) weiß von Schnee. Montes cani, mit Schnee bedeckte Berge. Virg. 3) Met. cana veritas, die lautere Wahrheit. Varr. 4) Canus, i, m. Subst. Nom. propr. eines berühmten Spielmanns. Suet. 5) Cani, orum, m. plur. graue Haare.

Canusinatus, i, m. der ein Kleid von canusischer Wolle trägt. Suet.

Canusinus, a, um , von Canusium. Canusina lana, gute Wolle. Hor.

Canusium, ii, n. Stadt in Apulien, wo vortreffliche Schaafe gezogen wurden, die meistens röthliche Wolle trugen. Hor.

Canutus + , a, um , idem quod Canus. Gloss.

Caorcini + , orum, m. [note of the transcriber: no inflection and gender determination in the print] et Corsini, orum, m. Wucherer. Leg. Antiq.

Capa + , ae, f. [note of the transcriber: no inflection and gender determination in the print],, Indeclin. Subst. [note of the transcriber: no word class determination in the print] idem quod Cappa.

Capabilis + , e Adiect. fähig. Bed. (Capax)

Capacitas, atis, f. [1)] Fähigkeit, Raum, Weite. Cic. Capacitas dolii, der Umfang oder die Weite eines Fasses. 2) Met. capacitas animi. Cic.

Capaciter, Aduerb. fähig, geräumlich. August.

Capaculus + , a, um , etwas fähig.

Capana + , ae, f. [1)] ein Häuschen, in welchem nur eine Person liegen kann. 2) Bettlershütte. ICt.

Capaneius, a, um , was von dem Capaneus ist. Stat.

Capaneus [1], ei, m. Nom. pr. eines edlen Griechen, welcher die Sturmleitern im thebanischen Kriege erfunden hat, aber dabey umgekommen ist. Ouid.

Capaneus [2], a, um , idem quod capaneius. Stat.

Capanna + , ae, f. eine Hütte. Isidor. siehe Capana.

Capara, ae, f. Stadt in Portugall. Ptolem.

Caparo + , onis, f. eine Kutte, Haube. Matth. Paris.

Capax, acis, o. Adi. [1)] fähig, was viel fassen kann. Cum Praepositione ad et cum Genitiuo. Ad praecepta capax animus, ein Gemüth, das den Unterricht wohl fassen kann. Ouid. Scelerum capax iuuenis, ein Jüngling, welcher der Laster fähig ist. Senec. Capax secreti mulier, ein Weib, das Heimlichkeiten behalten kann. Ouid. 2) Passiue idem quod Capiendus. Petr. Chrysol. Comparat. Capacior, ius [note of the transcriber: no inflectional type definition in the print]. Ouid. Superl. Capacissimus, a, um [note of the transcriber: no inflectional type definition in the print]. Vellei. Pat.

Capedo, inis, f. [1)] Raum. 2) Gelte, Opfergeschirr. Cic. 3) jedwedes irdenes Gefäß mit Handhaben. (Capio)

Capeduncula, ae, f. Dimin. ein kleines Opfergefäß. Cic.

Capella [1], ae, f. Dimin. a capra, [1)] kleine Ziege. Col. Virgil. 2) himmlisches Gestirn. Plin. 3) gewisser Hauffe Musikanten, eine Capelle. 4) Mascul. Nom. propr. Virorum. Hist.

Capella [2] * , ae, f. Capelle, Kirchelchen. Barth.

Capellanus + , i, m. Capellan, Vorsteher der Capellen. Idem.

Capellianus, a, um , den Ziegen dienlich. Mart.

Capellus, i, m. [1)] ein Hut, eine Kappe. 2) Helm. Fresn.

Capena, ae, f. [1)] Stadt in Tuscia. Plin. 2) ein Thor in Rom, gegen die Stadt. Liu.

Capenates, um, m. plur. [1)] Einwohner der Stadt Capena. Geogr.

Caper, pri, m. [1)] Ziegenbock, Geißbock, verschnittener Bock. Virg. 2) Gestank unter den Achseln vom Schweisse. Catul. 3) Nom. propr. eines Flusses, der bey Laodicaa vorbey fließt. 4) eine Gattung von Fischen. Plin. 5) idem quod Capricornus. Strab. 6) ein wilder Feigenbaum. Voss.

Capera, ae, f. id. quod Capara.