03/2007 Michael Hanstein; Reinhard Gruhl markup
text typed - structural and semantic tagging completed - spell check performed - no orthographical standardization
01/2008; 04/2008; 10/2008; 01/2009; 03/2009; 07/2009; 02/2010 Reinhard Gruhl markup
some corrections inserted


image: as0000

[gap: frontispiz]

image: as0001

ADAMI FRIDERICI KIRSCHII ABVNDANTISSIMVM CORNVCOPIAE LINGVAE LATINAE ET GERMANICAE SELECTVM, QVO CONTINENTVR Vocabula Latina omnis aeui, antiqui, medii ac noui, pariter ac Graeca, Latinitate donata, nec non formulae dicendi elegantiores et Constructiones Verborum; praeterea Deorum, Dearum, Gentium, Regnorum, Regionum, Vrbium, Marium, Fluuiorum, Insularum, Montium, Animalium, Arborum, Herbarum, Florum et Mineralium Nomina; nec non Theologorum, Iure Consultorum, Medicorum, Philosophorum, Philologorum, Poetarum, ac Mythicorum, Artibus liberalibus, aliisque disciplinis, Rei quoque Militari ac Monetariae verba propria, eorumque Significationes et Explicationes, Syllabarum longitudine uel breuitate signis expressa: CVI ADIVNGVNTVR IN FINE Calendarium Romanum, compendia scribendi olim in Latio vsitatissima, siue Notae et Sigla antiquorum; deinde adiecta est Tabula alphabetica Charact. Latin. in Codicibus MStis [abbr.: Manuscriptis] pro Seculorum ratione occurrentium, tum Specimen Scripturae ueteris, APPENDIX REGIONVM, VRBIVM, MONTIVM ET FLVVIORVM; ET AD POSTREMVM Consanguinitatis pariter atque Affinitatis Tabula, Nominaque Numeralia. EDITIO NOVISSIMA, A mendis non paucis studiose repurgata, Parte vtraque aucta, in ordinem redacta, ac denique tironum purioris Latinitatis studiosorum vsui accommodata. CVM PRIVILEGIIS. LIPSIAE SVMTV ENGELHARTI BENIAMINIS SVIKERTI CIC IC CCLXXIV.



image: as0002

[gap: prolegomena]

image: as0036

Explicatio signorum, quibus in hoc Lexico verba distinguuntur.

* Asteriscus verba mere graeca indicat.

+ Signo crucis peregrina, noua et barbara sunt notata.

Obs. vel Obsol. verba obsoleta sunt insignita.



page 839, image: s0420

Deminoratio + , onis, f. die Verkleinerung. (Minor)

Deminoro, are, verkleinern. ICt.

Deminuo, minui, minutum, minuere, verringern, mindern, schmählern. Cic. (Minuo)

Deminutio, onis, f. [1)] Verkleinerung. 2) die Verringerung. Deminutio capitis, die Veränderung seines Standes. Maxima, wenn man seine Freyheit, sein Bürgerrecht verliert. Media, wenn man nur das Bürgerrecht verliert. Minima, wenn man nur aus seiner Familie ausgeht.

Deminutiuus + , a, um, verkleinerlich. ICt.

Deminutus, a, um, geschmählert. Fest.

Demiror, atus sum, ari, Depon. [1)] sich sehr verwundern. Terent. 2) idem quod Nescio.

Demisse, Adu. [1)] niedrig, niederträchtig. 2) Demisse et humiliter loqui, kleinlaut seyn. Cic. Compar. Demissius. Ouid. Superl. Demississime aliquid exponere, etwas mit grosser Zaghaftigkeit, oder sehr demüthig vorstellen. Caes. (Demissus)

Demissio, onis, f. 1) Erniedrigung, Herablassung. 2) Zaghaftigkeit. 3) Demüthigkeit. Cic. (Demitto)

Demissitius, a, um, auf die Füsse hinab hangend. Plaut.

Demissus, a, um, 1) niedergelassen. 2) hinabhangend. Cic. 3) Demissus Orco, in das Reich der Todten hinunter gestürzt, getödtet. Hor. 4) kleinmüthig, demüthig. Demissa voce loqui, leise oder kleinmüthig reden. Virg. Demisso animo esse, kleinmülthig seyn. Cic. 5) entsprungen. Genus, demissum ab Aenea, vom Aeneas entsprungen. Hor. Compar. Demissior. Liu. (Demitto)

Demitigo, are, lindern, besänftigen, versöhnen, begütigen. Aliquem. Cic. (Mitigo)

Demitto, misi, missum, mittere, 1) hinab lassen. 2) sinken lassen. Animum, den Muth sinken lassen. Cic. 3) Aliquid in pectus, etwas zu Herzen fassen. Sallust. 4) Se ad minora, sich erniedrigen. Quint. 5) Coelo, von dem Himmel herab senden. Virg. 6) Neci, tödten. Idem. 7) Gladium in ilia demittere, einen durchstechen, den Degen in den Leib stossen. Demittitur imber caelo, es regnet. Virg. Demittere faciem rubore, die Augen vor Schaam niederschlagen. Aur. Vict.

Demium * , ii, n. ein Edelgestein, der bey den Alten sehr gewöhnlich war. In India trium generum, rubrum et quod demium vocant a pinguedine, tertium, quod argenteis bracteis sublinitur. Plin.

Demiurgus * , i, m. ein Baumeister oder obrigkeitliche Person bey den Lacedämonier. item Zunftmeister. Liu. Legitur et Damiurgus, i, m. [note of the transcriber: no inflection and gender determination in the print].

Demo, demsi, demtum, demere, [1)] nehmen. 2) hinweg nehmen. Vngues, die Nägel abschneiden. Plaut. 2) Cibo aliquid, de cibo. sich an der Speise abbrechen. Cels. 3) versagen. Fidem demere fabulis, den Fabeln nicht glauben. Tac. 4) Caput alicui gladio, einem den Kopf abhauen. Curt. 5) benehmen. Curam et sollicitudinem. Liu. 6) verringern. Aliquid laudi demere. Ouid. das Lob in etwas verringern.

Demoborus + , i, m. der das Volk frißt. Polit.

Democataratus + , i, m. der von dem Volke verflucht ist. Idem.

Democharistes, ae, m. der sich bey dem Volke beliebt zu machen sucht. Idem.

Democopus, i, m. ein Versührer des Volks. Idem.

Democratia * , ae, f. Regierung des gemeinen Volks, ICt.

Democraticus * , a, um, [1)] was zu solcher Regierung gehöret. 2) der Regierung des gemeinen Pöbels geneigt. Idem.

Democriteus, a, um [note of the transcriber: no inflectional type definition in the print], et Democriticus, a, um, [1)] democritisch. Cic. 2) der über alles lachet. Bud. a sequenti.

Democritus, i, m. Nom. propr. eines gelehrten Mannes aus der Stadt Abdera, welcher die Eitelkeiten der Welt stets belachet hat, deswegen ihm auch der Name Gelasimus gegeben worden ist. Hist.

Demogeron + , ontis, m. ein von dem Volke geehrter alter Mann. Polit.

Demogrammata + , um, n. des Volks Befehle, Schlüsse. Idem.

Demogrammateus, ei, m. ein Stadtschreiber. Idem.

Demoi * , orum, m. [note of the transcriber: no inflection and gender determination in the print] et Demi, orum, m. plur. Cantone oder Gemeinden bey den Atheniensern, deren 174 waren. Fest.

Demolaletus + , i, m. einer, von dem das ganze Volk redet. Polit.

Demoleus, i, m. [note of the transcriber: no gender determination in the print] et Demoleon, ontis, m. Nom. propr. Viri. Virg.

Demolibor, pro Demoliar. Fut. ex Demolior. Plaut.

Demolio, iui, itum, ire, Varr. id. quod sequens.

Demolior, itus sum, iri, Depon. [1)] schleifen, zerstören, demoliren, einreissen. Domum. Cic. 2) Metaph. Demoliri de se culpam, die Schuld von sich ablehnen. Plaut. 3) umhauen. robora, die Eichen. Ouid. 4) Ius destruere atque demoliri, das Recht umkehren. Cic.

Demolitio, onis, f. [1)] Verwüstung, Demolirung, Niederreissung eines Gebäudes. 2) Demolitio statuarum, das Umwerfen der Säulen. Cic.

Demolitor, oris, m. Niederreisser. Vitruu.

Demolitus, a, um, Passiue, niedergerissen. Aedes demolitae, niedergerissenes Haus. Cic.

Demonactes, is, m. Nom. pr. eines Landpflegers in Armenien. Tac.

Demonax, actis, m. Nom. propr. eines Philosophen. Lucian.

Demonstrabilis, e Adiect. was sich beweisen läßt, beweislich. Apul. (Demonstro)