03/2007 Michael Hanstein; Reinhard Gruhl markup
text typed - structural and semantic tagging completed - spell check performed - no orthographical standardization
01/2008; 04/2008; 10/2008; 01/2009; 03/2009; 07/2009; 02/2010 Reinhard Gruhl markup
some corrections inserted


image: as0000

[gap: frontispiz]

image: as0001

ADAMI FRIDERICI KIRSCHII ABVNDANTISSIMVM CORNVCOPIAE LINGVAE LATINAE ET GERMANICAE SELECTVM, QVO CONTINENTVR Vocabula Latina omnis aeui, antiqui, medii ac noui, pariter ac Graeca, Latinitate donata, nec non formulae dicendi elegantiores et Constructiones Verborum; praeterea Deorum, Dearum, Gentium, Regnorum, Regionum, Vrbium, Marium, Fluuiorum, Insularum, Montium, Animalium, Arborum, Herbarum, Florum et Mineralium Nomina; nec non Theologorum, Iure Consultorum, Medicorum, Philosophorum, Philologorum, Poetarum, ac Mythicorum, Artibus liberalibus, aliisque disciplinis, Rei quoque Militari ac Monetariae verba propria, eorumque Significationes et Explicationes, Syllabarum longitudine uel breuitate signis expressa: CVI ADIVNGVNTVR IN FINE Calendarium Romanum, compendia scribendi olim in Latio vsitatissima, siue Notae et Sigla antiquorum; deinde adiecta est Tabula alphabetica Charact. Latin. in Codicibus MStis [abbr.: Manuscriptis] pro Seculorum ratione occurrentium, tum Specimen Scripturae ueteris, APPENDIX REGIONVM, VRBIVM, MONTIVM ET FLVVIORVM; ET AD POSTREMVM Consanguinitatis pariter atque Affinitatis Tabula, Nominaque Numeralia. EDITIO NOVISSIMA, A mendis non paucis studiose repurgata, Parte vtraque aucta, in ordinem redacta, ac denique tironum purioris Latinitatis studiosorum vsui accommodata. CVM PRIVILEGIIS. LIPSIAE SVMTV ENGELHARTI BENIAMINIS SVIKERTI CIC IC CCLXXIV.



image: as0002

[gap: prolegomena]

image: as0036

Explicatio signorum, quibus in hoc Lexico verba distinguuntur.

* Asteriscus verba mere graeca indicat.

+ Signo crucis peregrina, noua et barbara sunt notata.

Obs. vel Obsol. verba obsoleta sunt insignita.



page 865, image: s0433

Desperatio, onis, f. Verzweifflung, Verzagung, Kleinmüthigkeit. Plena desperationis oratio, eine verzweiflungsvolle Rede. Curt. Desperatio reipublicae. Cic. Verzweifflung an der Wohlfarth der Republik.

Desperator, oris, m. Verzweiffler. ICt.

Desperatus, a, um, verzagt, verzweiffelt. Ab omnibus, an dem jedermann alle Hoffnung aufgiebt. Cic. Res est desperata, es ist alle Hoffnung aus, ist so gut, als verlohren. Cic. Ad desperatos accedere, sich zu denen schlagen, welche alle Hoffnung aufgeben. Idem. Vulnera desperata, unheilbare Wunden. Med. Compar. Desperatior. Cic. Superl. Desperatissimus. Idem.

Despergo, ere, zerstreuen. Sil. rectius dispergo.

Desperno, spreui, spretum, spernere, verachten, verschmähen. Varr.

Despero, are, [1)] verzweiffeln, verzagen, alle Hoffnung verlieren. Saluti, Salutem desperare, an seinem Glücke verzweiffeln. Cic. De regno, keine Hoffnung zum Reiche haben. Iul. Caes. Honores desperare, sich der Ehre verzeihen. Cic. Ab aliquo desperare, sich keine Hoffnung bey einem machen. Idem. 2) zweiffeln. Illa vera esse, desperare. Cic. (Spero)

Despexe, pro Despexisse. Fest. (Despicio)

Despicabilis, e Adiect. verächtlich, was verachtungswürdig ist. Ammian. (Despicor)

Despicatio, onis, f. Verachtung. Cic.

Despicatus [1], a, um, verachtet, verschmähet. Tac. Compar. Despicatior. Cic. Superl. Despicatissimus. Idem.

Despicatus [2], a, um, gespießt. Despicati homines dicuntur palo inducti. Rufin. (Spica)

Despicatus [3], us, m. Verachtung. Despicatui duci, verachtet werden. Cic.

Despicientia, ae, f. Verachtung, Hintansetzung. Idem.

Despicio, spexi, spectum, spicere, [1)] herab sehen, unter sich sehen. In terram de monte. Idem. Despici, von oben herab gesehen werden. Col. 2) Ad aliquem despicere, einen ansehen. Plaut. 3) verachten. Cic. (Specio Inus. )

Despicor, atus sum, ari, Depon. verachten, verschmähen. Ter.

Despicus, a, um [note of the transcriber: no inflectional type definition in the print], et Despicuus, a, um, verächtlich. Non.

Despoena * , ae, f. [1)] idem quod Domina, eine Frau. 2) ein Zuname der Höllengöttinn Proserpinae. Virg.

Despoliatio, onis, f. Beraubung, Entziehung.

Despoliator, oris, m. ein Räuber. Plaut.

Despoliatus, a, um, ganz und gar ausgeplündert, beraubt. Cic. a sequenti.

Despolio, aui, atum, are, [1)] ausziehen, berauben, plündern. Aliquem, einen um das Seinige bringen. Plaut. 2) Met. Dorsum virgis despoliare, den Rücken mit Ruthen schlagen. 3) Despoliare digitos, einem die Ringe abziehen. Plaut. (Spolio)

Despondeo, spondi, sponsum, spondere, [1)] verloben. Filiam suam alicui, einem seine Tochter verloben. Cic. 2) Met. Animum, den Muth fallen lassen, verzweiffeln. Liu. 3) Sibi alicuius domum despondere, eines andern Haus sich ausbedingen, für sich bestimmen. Haec spes despondetur anno consulatus tui, jeder glaubt, daß du erst unter deinem Consulate so etwas hoffen darfst. Cic. 4) die Hoffnung zu etwas aufgeben. despondere sapientiam. Cic. die Hoffnung, die Weisheit zu erlangen, aufgeben. 5) despondere alicui librum. Cic. einem ein Buch dediciren. (Spondeo)

Desponsatio, onis, f. Verlobung. Desponsatio clandestina, heimliche Verlobung. ICt. Desponsatio impuberum, die Verheyrathung der Unmündigen und Unmannbaren. Idem.

Desponsator, oris, m. Heyrathsstifter, Freyersmann. Idem.

Desponsatus, a, um, verlobt, zur Eheverheissen. Cic. Virgo desponsata, eine verlobte Jungfer. Suet. (Desponso)

Desponsio, onis, f. Verzweifflung. Cael.

Desponso, are, zur Ehe versprechen. Suet.

Desponsus, a, um, [1)] versprochen, verlobt, zugesagt, bestimmt. Virgo desponsa, eine verlobte Jungfer. Liu Cic. 2) einer, der seine Verlobte oder Versprochene aufgiebt. Barth. ad Stat. 3) versprochen, bestimmt, gehofft. Desponsam ac destinatam laudem alicui eripere. Cic. Desponsam homini iam Syriam ademi. Cic. ich nahm ihm Syrien weg, das für ihn schon bestimmt war.

Desposionauta, ae, m. ein freygelassener Knecht bey den Lacedämoniern, welcher zu Schiffe diente. Cael. Rhod.

Despota * , ae, m. [1)] ein Hausherr, Hausvater. 2) Despotae, werden auch die Fürsten in der Moldau, Wallachey und Servien genennet. 3) die griechischen Bischöffe. Hist.

Despotes * , ae, m. idem quod Despota.

Despotice, Adv. [1)] herrischer Weise. 2) hochmüthig.

Despoticus, a, um, herrisch, hochmüthig, befehlend. ICt.

Despotopolis, is, f. idem quod Vrbs Principis, Prinzenstadt.

Despretus, a, um, verachtet, verschmähet. Ab omnibus. Varr. (Desperno)

Despumatio + , onis, f. Abschäumung.

Despumatus + , a, um, abgeschäumt. a sequenti

Despumo, are, [1)] abschäumen, den Schaum wegmachen. Plin. 2) schäumen, kochen, Schaum aufwerfen. Senec. 3) Metaph. Vinum despumare, den Rausch ausschlafen. (Spuma)