03/2007 Michael Hanstein; Reinhard Gruhl markup
text typed - structural and semantic tagging completed - spell check performed - no orthographical standardization
01/2008; 04/2008; 10/2008; 01/2009; 03/2009; 07/2009; 02/2010 Reinhard Gruhl markup
some corrections inserted


image: as0000

[gap: frontispiz]

image: as0001

ADAMI FRIDERICI KIRSCHII ABVNDANTISSIMVM CORNVCOPIAE LINGVAE LATINAE ET GERMANICAE SELECTVM, QVO CONTINENTVR Vocabula Latina omnis aeui, antiqui, medii ac noui, pariter ac Graeca, Latinitate donata, nec non formulae dicendi elegantiores et Constructiones Verborum; praeterea Deorum, Dearum, Gentium, Regnorum, Regionum, Vrbium, Marium, Fluuiorum, Insularum, Montium, Animalium, Arborum, Herbarum, Florum et Mineralium Nomina; nec non Theologorum, Iure Consultorum, Medicorum, Philosophorum, Philologorum, Poetarum, ac Mythicorum, Artibus liberalibus, aliisque disciplinis, Rei quoque Militari ac Monetariae verba propria, eorumque Significationes et Explicationes, Syllabarum longitudine uel breuitate signis expressa: CVI ADIVNGVNTVR IN FINE Calendarium Romanum, compendia scribendi olim in Latio vsitatissima, siue Notae et Sigla antiquorum; deinde adiecta est Tabula alphabetica Charact. Latin. in Codicibus MStis [abbr.: Manuscriptis] pro Seculorum ratione occurrentium, tum Specimen Scripturae ueteris, APPENDIX REGIONVM, VRBIVM, MONTIVM ET FLVVIORVM; ET AD POSTREMVM Consanguinitatis pariter atque Affinitatis Tabula, Nominaque Numeralia. EDITIO NOVISSIMA, A mendis non paucis studiose repurgata, Parte vtraque aucta, in ordinem redacta, ac denique tironum purioris Latinitatis studiosorum vsui accommodata. CVM PRIVILEGIIS. LIPSIAE SVMTV ENGELHARTI BENIAMINIS SVIKERTI CIC IC CCLXXIV.



image: as0002

[gap: prolegomena]

image: as0036

Explicatio signorum, quibus in hoc Lexico verba distinguuntur.

* Asteriscus verba mere graeca indicat.

+ Signo crucis peregrina, noua et barbara sunt notata.

Obs. vel Obsol. verba obsoleta sunt insignita.



page 877, image: s0439

Deuexitas, atis, f. [1)] Abhang, Abschüssigkeit. Loci deuexitas, ein abhängiger Ort. plur. 2) idem quod Decliuitas, abhängige Fläche. Plin.

Deuexo, aui, atum, are, [1)] heftig plagen oder quälen. Dicitur et Diuexo, aui, atum, are [note of the transcriber: no inflectional type definition in the print]. Cic. (Vexo)

Deuexus, a, um, idem quod Decliuis, [1)] abhängig, herunter hangend, niedergebogen. 2) geneigt, a laboribus ad otium. Cic. 3) gelegen. Deuexus in austros, Virg. gegen Mittag. Comparat. Deuexior. Dies deuexior, sich neigender Tag. Claud.

Deuictio, onis, f. Ueberwindung. Tertull.

Deuictor, oris, m. Ueberwinder. Gruter.

Deuictus, a, um, überwunden, bezwungen. Cic. (Deuincor)

Deuigesco, gescere, Inchoat. matt werden, abnehmen. Tertull.

Deuincio, vinxi, vinctum, vincire, [1)] fest fassen, verbinden, verknüpfen, zuschnüren, hart binden. Simulacrum aurea catena, das Götzenbild mit einer güldenen Kette anbinden. Curt. 2) Metaph. sich mit einem verbinden. Affinitate se cum aliquo, alicui deuincire, eines Schwager werden. Cic. Se vino deuincire, sich voll Wein sauffen. Plaut. 3) einen sich verbindlich machen. Deuincire sibi aliquem beneficio, sich einen durch Gutthaten verbinden. Idem. 4) Verba comprehensione deuincire, die Worte in eine Periode einschliessen. 5) einen durch den angenehmen Vortrag den der Aufmerksamkeit erhalten, hoc tenuit, vt animos eorum, qui audirent, deuinciret voluptate. Cic. 6) einen so in seine Gewalt bringen, daß er einem nicht schaden kann, qui omnes omnium gentium partes tribus triumphis deuinxit. Cic. 7) Templum religionibus deuincire, einen Tempel einweyhen. Cic. (Vincio)

Deuinco, vici, victum, vincere, [1)] überwinden, überwältigen. Aliquem aliqua re. Cic. 2) erweichen. Misericordia deuinci, sich durch Mitleiden bewegen lassen. Tertull. (Vinco)

Deuinctio, onis, f. Verknüpfung, Verstrickung. Idem.

Deuinctus, a, um, [1)] verbunden, verknüpft, verpflichtet. Cum Ablat. Tenere aliquem deuinctum consuetudine, sich einen durch Freundschaft zugethan haben. Cic. 2) Metaph. Somno deuinctus, im tiefen Schlafe. Suet. 3) Deuinctus tempora lauro, Tibull. mit einem Lorbeerkranze umkränzt. Comparat. Deuinctior. Horat. (Deuincio)

Deuio + , are, vom Wege abweichen, irre gehen. Ab aliqua re. Macrob. (Vita)

Deuiodurum, i, n. die Stadt Metz. Geogr.

Deuirginata, ae, f. eine zu Falle gebrachte Jungfrau. Petron.

Deuirginatio, onis, f. Beraubung der Jungfrauschaft. Scribon. Larg. (Deuirgino)

Deuirginator, oris, m. ein Jungfrauschänder. Gloss.

Deuirgino, aui, atum, are, eine Jungfrau schwächen, um die Jungfrauschaft bringen. Petron. (Virgo)

Deuirginor, ari, Depon. idem quod Ex ephebis excedere, mannbar werden. Non. ex Varr.

Deuiro + , are, entmannen. Gloss.

Deuitatio, onis, f. Vermeidung. Cic. (a sequenti.)

Deuito, aui, atum, are, vermeiden, meiden, fliehen, entwischen. Aliquem. Cic. (Vito)

Deuius, a, um, was ausser dem Wege ist, entlegen, abwegsam. Iter deuium, ein Abweg. Idem. (Via)

Deungo, unxi, unctum, ungere, salben, beschmieren. Aliquem aliqua re. Plaut. Se vino deungere, sich voll trinken. (Vngo)

Deunx, uncis, c. eilf Unzen am Maasse oder Gewichte. item eilf Zoll. Ex deunce aliquem heredem facere, von zwölf Theilen einem eilf zum Erbgute vermachen. Cic. (Vncia)

Deuoco, aui, atum, are, [1)] herab rufen. Coelo, e coelo deuocare Iouem, den Jupiter aus dem Himmel herab rufen. Liu. 2) wegrufen, abfordern. Tibull. 3) Socrates primus philosophiam deuocauit de coelo, Socrates hat zuerst aufgehört, überhimmlische Erscheinungen, über die Sterne etc. zu philosophiren,

Deuodurum, i, n. idem quod Deuiodurum.

Deuolo, are, [1)] herab fliegen. De coelo. Liu. In aliquem locum, an einen Ort fliegen. Idem. 2) sich weg- oder unsichtbar machen, durchgehen. Cic. 3) eilen, geschwind lauffen. (Volo)

Deuoluo, volui, volutum, voluere, [1)] hinab wälzen. 2) Ad aliquem aliquid, etwas auf einen schieben. Cic. 3) Verba deuoluere, sehr geschwind reden. Horat. 4) Ad otium deuolui, in den Müssiggang gerathen. Colum. 4) bringen, leiten, führen. Ad spem inanem deuolui, in vergebliche Hoffnung gebracht werden. Cic. 5) In alium deuoluere, auf einen andern bringen, vererben. ICt. (Voluo)

Deuolutio, onis, f. [1)] Herabwälzung. 2) Vererbung. Ius deuolutionis, das Recht, vermöge dessen die Kinder erster Ehe alle Acquilita ihrer Eltern, die sie während derselben erlanget, ererben. ICt.

Deuolutus, a, um, [1)] herab gewälzt. Liu. 2) Metaph. Eo res deuoluta est, die Sache ist dahin gekommen. Liu. 3) Res deuolutae, heimgefallene Erbgüter. ICt. Bona, deuoluta ad fiscum, Güter, die dem Fisco heimgefallen sind. Idem. Feudum deuolutum, ein Lehen, das dem Lehenherrn heimgefallen ist. Idem.

Deuomo, ui, itum, ere, speyen, kotzen, sich erbrechen, übergeben. Caecil. Stat. (Vomo)

Deuona, ae, f. das Städtchen Neumark in der Oberpfalz. Geogr.