03/2007 Michael Hanstein; Reinhard Gruhl markup
text typed - structural and semantic tagging completed - spell check performed - no orthographical standardization
01/2008; 04/2008; 10/2008; 01/2009; 03/2009; 07/2009; 02/2010 Reinhard Gruhl markup
some corrections inserted


image: as0000

[gap: frontispiz]

image: as0001

ADAMI FRIDERICI KIRSCHII ABVNDANTISSIMVM CORNVCOPIAE LINGVAE LATINAE ET GERMANICAE SELECTVM, QVO CONTINENTVR Vocabula Latina omnis aeui, antiqui, medii ac noui, pariter ac Graeca, Latinitate donata, nec non formulae dicendi elegantiores et Constructiones Verborum; praeterea Deorum, Dearum, Gentium, Regnorum, Regionum, Vrbium, Marium, Fluuiorum, Insularum, Montium, Animalium, Arborum, Herbarum, Florum et Mineralium Nomina; nec non Theologorum, Iure Consultorum, Medicorum, Philosophorum, Philologorum, Poetarum, ac Mythicorum, Artibus liberalibus, aliisque disciplinis, Rei quoque Militari ac Monetariae verba propria, eorumque Significationes et Explicationes, Syllabarum longitudine uel breuitate signis expressa: CVI ADIVNGVNTVR IN FINE Calendarium Romanum, compendia scribendi olim in Latio vsitatissima, siue Notae et Sigla antiquorum; deinde adiecta est Tabula alphabetica Charact. Latin. in Codicibus MStis [abbr.: Manuscriptis] pro Seculorum ratione occurrentium, tum Specimen Scripturae ueteris, APPENDIX REGIONVM, VRBIVM, MONTIVM ET FLVVIORVM; ET AD POSTREMVM Consanguinitatis pariter atque Affinitatis Tabula, Nominaque Numeralia. EDITIO NOVISSIMA, A mendis non paucis studiose repurgata, Parte vtraque aucta, in ordinem redacta, ac denique tironum purioris Latinitatis studiosorum vsui accommodata. CVM PRIVILEGIIS. LIPSIAE SVMTV ENGELHARTI BENIAMINIS SVIKERTI CIC IC CCLXXIV.



image: as0002

[gap: prolegomena]

image: as0036

Explicatio signorum, quibus in hoc Lexico verba distinguuntur.

* Asteriscus verba mere graeca indicat.

+ Signo crucis peregrina, noua et barbara sunt notata.

Obs. vel Obsol. verba obsoleta sunt insignita.



page 1357, image: s0679

Hilaratio, onis, f. Erfreuung, Ergötzung. Tertull.

Hilarator, oris, m. ein Fröhlichmacher, Erfreuer. Firm.

Hilaratus, a, um, ergötzet, erfreuet. Cic.

Hilare, Aduerb. fröhlich, freudig. Hilare epulari, bey der Mahlzeit lustig seyn. Tacit. Compar. Hilarius, fröhlicher. Cic. Superlat. Hilarissime.

Hilaresco, ere, Inchoat. fröhlich oder lustig seyn, sich freuen. Varr. (Hilaris)

Hilaria, orum. n. plur. [1)] Freudenfest, im Frühlinge, wenn Tag und Nacht gleich sind. 2) Fastnacht. Macrob.

Hilariculus, a, um, idem quod Hilarulus.

Hilaris, e Adiect. fröhlich, muthig, freudig, hurtig, lustig. Hilarem se praebere, facere, sich lustig machen. Ter. Comparat. Hilarior. Cic. Superlat. Hilarissimus. Plaut.

Hilaritas, atis, f. Fröhlichkeit, Freudigkeit, Kurzweil. Cic. Erat in Laelio multa hilaritas, Lälius war ein Mann voller muntern Scherze. Idem.

Hilaritudo, inis, f. Fröhlichkeit. Plaut.

Hilariter, Adu. id. quod Hilare. Auct. ad Herenn.

Hilaritus, Adu. idem . Plaut.

Hilaro, are, erfreuen, fröhlich machen. Hilarare animum, das Gemüth erfreuen. Catull.

Hilarodus + , i, m. ein üppiger Liederdichter, oder Singer, der garstige Sauzoten in die Gedichte bringet. Fest.

Hilarulus, a, um, ein wenig fröhlich kurzweilig, freundlich. Cic.

Hilarus, a, um, fröhlich. Cic.

Hildesia, ae. f. Hildesheim. Geogr.

Hilla, ae, f. et Hila, orum, n. plur. eine Wurst, gefüllter Schweinsdarm. Hilla infumata, eine Knackwurst. Plaut.

Hilum, i, n. [1)] das kleine schwarze Fleckchen an den Bohnen. Fest. 2) ein nichtswürdiges Ding, nichts. Ne hilum proficere, nichts zuwege bringen. Cic.

Him, pro Hinc. Plaut.

Himantopodes, um, m. [note of the transcriber: no inflection and gender determination in the print], siehe Imantopodes.

Himber, bris, m. [note of the transcriber: no inflection and gender determination in the print], id. quod Imber.

Himerinus, i, m. [note of the transcriber: no inflection and gender determination in the print], melius Hemerinus, i, m. idem quod Circulus aequinoctialis.

Hinc, Adu. de loco, [1)] von hinnen, daher. Plaut. 2) Hinc inde, hin und her. 3) aus der Ursache. Hinc illae lacrymae, dieß ist die Quelle der Thränen. 4) aus dieser Materie. Hinc omnia effingis. Cic. 5) von der Zeit an. Tac.

Hinnibilis, e Adi. was da wiehert, wiehernd. Cael. Aur.

Hinnibunde, Adu. wiehernd.

Hinnibundus, a, um, wiehernd.

Hinniculus, i, m. idem quod Hinnulus.

Hinnienter + , Aduerb. wiehernd.

Hinnilito, are, id. quod Hinnito. Lucil. ap. Varr.

Hinnio, iui, tum, ire, wiehern, wie ein Pferd. Quint.

Hinnito, are, Frequent. wiehern. Varr.

Hinnitus, us, m. das Wiehern oder Schreyen der Pferde. Liu.

Hinnula, ae, f. eine junge Mauleselinn.

Hinnuleus, ei, m. idem quod sequens.

Hinnulus, i, m. ein Junges von einem Thiere, ein Füllen, kleines Maulthier. Plin. ein Rehböckchen.

Hinnus, i, m. ein Maulesel, von einem Pferde und Esel gefallen, Pferdesel. Varr.

Hio, aui, atum, are, [1)] klaffen, sich aufthun, Ritze bekommen, proprie, mit aufgesperrtem Rachen den Athen lassen, gähnen. Plin. Terra aestu hiat, die Erde ist von der Hitze zerspalten. Colum. Flores hiant, die Blumen thun sich auf. Propert. 2) Hiare ad aliquid, etwas heftig begehren. Semper ad spem futuri hiat, er wartet immer auf das Künftige. Senec. 3) Oratio hiat, die Rede klinget übel auf einander, wie, wenn viele Vocales auf einander kommen. Ouid.

Hippace * , es, f. Käse von Roßmilch. Plin.

Hippaco, aui, atum, are, keichen, stark athmen. Tertull.

Hippagium * , ii, n. ein Nachen oder Schiff, die Pferde darinnen überzuführen.

Hippagoga * , ae, f. ein Schiff oder eine Fähre, darinnen die Pferde über das Wasser geführet werden. Liu. Dicitur et

Hippago * , inis, f. Aul. Gell. Plin. Hippagus, et Hippagogus, i, m,

Hippagogeus * , ei, m. ein Jnstrument, womit man die Steine poliret. Arist.

Hippagus, i, m. Gattung eines Schiffes. Plin.

Hipparchus * , i, m. [1)] Nom. propr. eines berühmten Sternsehers. 2) eines Poeten. 3) Nom. propr. Tyranni. 4) Appellat. Rittmeister, Stallmeister. Hinc.

Hipparchia, ae, f. das Stallmeisteramt.

Hippasia * , ae, f. idem quod Equitatio.

Hippe, es, f. Nom. propr. einer Tochter des Centauren Chiron, welche, als sie auf der Jagd schwanger geworden war, und deswegen den Zorn des Vaters befürchtete, aus Mitleiden der Götter in ein Pferd verwandelt und unter die Sterne gesetzet wurde.

Hippelaphus, i, m. Pferdhirsch.

Hippenteron * , i, n. [correction of the transcriber; in the print m. ] Roßbollen.

Hippeus * , ei, m. ein Cometstern mit Pferdemähnen. Plin.

Hippi, orum, m. plur. eine Gattung von Krebsen in Phönicien. Plin.