03/2007 Michael Hanstein; Reinhard Gruhl markup
text typed - structural and semantic tagging completed - spell check performed - no orthographical standardization
01/2008; 04/2008; 10/2008; 01/2009; 03/2009; 07/2009; 02/2010 Reinhard Gruhl markup
some corrections inserted


image: as0000

[gap: frontispiz]

image: as0001

ADAMI FRIDERICI KIRSCHII ABVNDANTISSIMVM CORNVCOPIAE LINGVAE LATINAE ET GERMANICAE SELECTVM, QVO CONTINENTVR Vocabula Latina omnis aeui, antiqui, medii ac noui, pariter ac Graeca, Latinitate donata, nec non formulae dicendi elegantiores et Constructiones Verborum; praeterea Deorum, Dearum, Gentium, Regnorum, Regionum, Vrbium, Marium, Fluuiorum, Insularum, Montium, Animalium, Arborum, Herbarum, Florum et Mineralium Nomina; nec non Theologorum, Iure Consultorum, Medicorum, Philosophorum, Philologorum, Poetarum, ac Mythicorum, Artibus liberalibus, aliisque disciplinis, Rei quoque Militari ac Monetariae verba propria, eorumque Significationes et Explicationes, Syllabarum longitudine uel breuitate signis expressa: CVI ADIVNGVNTVR IN FINE Calendarium Romanum, compendia scribendi olim in Latio vsitatissima, siue Notae et Sigla antiquorum; deinde adiecta est Tabula alphabetica Charact. Latin. in Codicibus MStis [abbr.: Manuscriptis] pro Seculorum ratione occurrentium, tum Specimen Scripturae ueteris, APPENDIX REGIONVM, VRBIVM, MONTIVM ET FLVVIORVM; ET AD POSTREMVM Consanguinitatis pariter atque Affinitatis Tabula, Nominaque Numeralia. EDITIO NOVISSIMA, A mendis non paucis studiose repurgata, Parte vtraque aucta, in ordinem redacta, ac denique tironum purioris Latinitatis studiosorum vsui accommodata. CVM PRIVILEGIIS. LIPSIAE SVMTV ENGELHARTI BENIAMINIS SVIKERTI CIC IC CCLXXIV.



image: as0002

[gap: prolegomena]

image: as0036

Explicatio signorum, quibus in hoc Lexico verba distinguuntur.

* Asteriscus verba mere graeca indicat.

+ Signo crucis peregrina, noua et barbara sunt notata.

Obs. vel Obsol. verba obsoleta sunt insignita.



page 1431, image: s0716

Impilia, orum, n. plur. Filzschuhe. Plin. Varr. (Pilus)

Impingo, pegi, pactum, pingere, [1)] eintreiben, einstossen, wider etwas werfen, anschmeissen. Impingere caput parieti, den Kapf wider die stossen. Plin. 2) Dicam alicui impingere, einem einen Proceß an den Hals werfen. Ter. 3) Impingere alicui pugnum, einen mit der Faust schlagen. Plaut. 4) Impingere culpam in aliquem, einem die Schuld beymessen, auf einen die Schuld legen. Idem. 5) Compedes alicui impingere, einen ansesseln, in die Eisen schlagen. Cic. 6) Impingere epistolam, mit einem Schreiben überzeugen. Idem. 7) Suauium alicui impingere, einen, oder eine küssen. Plaut. 8) Impingere alicui calicem mulsi, vt plorare desinat, einem einen Becher Meth (in den Hals werfen) geben, damit er zu weinen aufhöre. Cic. (Pango)

Impinguatus, a, um, fett gemacht. Tertull.

Impinguo, are, fett machen. (Pinguis)

Impio [1], are, verunreinigen, mit Sünden beflecken. Erga parentes se impiare, sich gegen die Eltern versündigen. Plaut. (Pius)

Impio [2], ire, Obsol. pro Impetum facere, einen Anfall thun, angreiffen. Fest.

Impius, a, um, [1)] gottlos, böse, verflucht, ungottesfürchtig. Lucret. 2) unrechtmässig. Bellum impium, ein unrechtmässiger, unverantwortlicher Krieg. Curt. Superlat. Impiissimus. Auson. Alias Maxime impius. (Pius)

Implacabilis, e Adiect. unversöhnlich, unfriedlich. Implacabilem se alicui praebere, sich nicht mit einem versöhnen wollen. Cic. Implacabile regnum Ditis, die Hölle. Petron. Comparat. Implacabilior. (Placo)

Implacabiliter, Adu. unversöhnlich. Tacit. Compar. Implacabilius, Adu. [note of the transcriber: no word class determination in the print].

Implacatus, a, um, unversöhnt, nicht beruhiget, ungesättiget, ungestillet. Gula implacata, ein unersättlicher Mensch. Ouid.

Implacidus, a, um, [1)] unfriedsam, unruhig, unversöhnlich. Hor. 2) der nicht zu besänftigen ist. Stat. Superlat. Implacidissimus. Idem.

Implagium + , ii, n. Verstrickung mit Netzen.

Implago, are, mit Netzen oder Garnen verstricken. Sidon. Appollin.

Implano + , are, betrügen. Cyprian. (Planus, i, m.)

Implanator + , oris, m. ein Betrüger.

Implantatio + , onis, f. Einpflanzung, Pfropfung.

Implantatus, a, um, eingepflanzt, eingepfropft, eingesetzt.

Implanto, are, einpflanzen, pfropfen. (Planto)

Implanus, a, um, uneben. Aur. Vict.

Implecto, ere, einflechten. Apul. (Plecto)

Implementum, i, n. Erfüllung. Cael. Aur.

Impleo, eui, etum, ere, [1)] erfüllen, anfüllen. cum Genit. et Ablat. Aures alicuius clamore implere, einem die Ohren vollschreyen. Cic. Implere aliquem bona spe, bonae spei, einem viel gute Hoffnung machen. Liu. Officium suum implere, sein Amt verrichten. Idem. Fidem implere, Glauben halten. Idem. 2) schwängern. Implere feminam. Colum. 3) Sequentes etiam obseruentur Phrases: Summum honoris fastigium implere, zu hohen Ehren kommen. Cic. Plin. Consulatus munia implere, das Bürgermeisteramt vertreten. Tac. Vicem alterius implere, eines andern Stelle vertreten. Idem. Libram implere, ein Pfund schwer seyn. Plin. Impleri, satt werden. Implentur veteris Bacchi pinguisque farinae, sie trinken und essen sich satt. Virg. Implere aures wird von einer harmonischen volltönenden Periode gesagt. Cic. (Plenus)

Impletio, onis, f. die Erfüllung.

Impletus, a, um, erfüllt, angefüllt. Cic.

Implexus [1], a, um, eingeflochten, verwickelt. Plin. (Implecto)

Implexus [2], us, m. [1)] Umfahung. Plin. 2) Verwickelung. Idem.

Implicate, Adu. verwirrt, verwickelt, versteckt, verdeckt. Firm. (Implicatus)

Implicatio, onis, f. Einwickelung, Verwirrung. Cic.

Implicatrix, icis, f. Verwirrerinn. Gloss.

Implicatura, ae, f. idem quod Implicatio, Einwickelung, Verwickelung, Verwirrung. Sidon.

Implicatus, a, um, [1)] eingewickelt, verwirrt, verhindert. Cic. Occupationibus implicatus, mit Geschäfften beladen. Idem. 2) verbunden. Omnes Caesaris familiares satis opportune habeo implicatos, ich habe des Cäsars Freunde alle auf meiner Seite. Cic. 3) dunkel. Nec in Torquati sermone quidquam implicatum aut tortuosum fuit. Idem. 4) angebohren. Quae in omni sensu implicata insidet. Idem. Comparat. Implicatior. Superlat. Implicatissimus. Implicatissima quaestio, eine sehr verwirrte Frage. Aul. Gell. (Plica)

Impliciscor, isci, Obsol. id. quod Implicari, verwickelt werden. Plaut.

Implicite, Adu. verwirrt, vermengt, innerlich. Cic.

Implicito, are, Frequent. einwickeln, sehr verwirren. Plin. iun.

Implicitus, a, um, [1)] eingewickelt, verknüpft, verwirrt, verhindert. Viae errore implicitae, Jrrwege. Lucret. 2) Implicitam rationem cum aliquo habere, eine ungeschlossene Rechnung mit einem haben. ICt. 3) Implicitus morbo, in morbum, mit einer Krankheit behaftet. Liu.

Implico, ui, et aui, itum, et atum, are, [1)] verwirren, verwickeln, einflechten. 2) Implicari


page 1433, image: s0717

morbo, in morbum, mit Krankheit behaftet werden. Lucret. Liu. 3) Sese omnium societate implicare, sich zu jedermann gesellen. Cic. 4) Erroribus implicari, irren. Idem. 5) Dextras implicare, Tacit. die Hände zusammenfügen. 6) mittheilen. Dii vim suam hominum naturis implicant. Cic.

Implorabilis, e Adi. den man anrufen kann.

Imploratio, onis, f. klägliche Bitte, Anrufung, Anflehung. Liu.

Imploratus, a, um, angeflehet. Catull.

Imploro, aui, atum, are, mit weinenden Augen anrufen, kläglich bitten, anflehen. Misericordiam alicuius implorare, einen um Mitleiden bitten. Cic. Implorare auxilium ab aliquo, auxilium alicuius, einen um Hülfe anrufen. Caes. Cic. (Ploro)

Implumbo, are, mit Bley eingiessen. Vitruu.

Implumis, e Adiect. ohne Federn. Hor. (Pluma)

Impluo, plui, plutum, pluere, [1)] hinein regnen. Impluere in aliquem locum, in einen Ort hinein regnen. Plin. 2) Impluit malum caeteros, caeteris, das Unglück ist auf andere gefallen. Plaut. (Pluo)

Impluuia, ae, f. ein Regenmantel. Varr. (Pluuia)

Impluuiatus, a, um, beträufelt.

Impluuium, ii, n. [1)] ein Hof, ein freyer Platz unter freyem Himmel mitten im Hause, dahin das Regenwasser läuft. 2) eine Traufe. Varr.

Impoenitendus, a, um, was nicht zu bereuen ist. Apul. (Poenitet)

Impolite, Adu. unsäuberlich, unzierlich, gröblich. Cic.

Impolitia, ae, f. Nachlässigkeit, ein Ding auszuputzen, Unfleiß. Aul. Gell.

Impolitus, a, um, [1)] unausgeputzt, unpolirt, grob. Cic. 2) ungelehrt, unwissend. Quam sit hoc genus eorum, quod sibi eruditum videtur, hebes et impolitum. (Polio)

Impollutus, a, um, unbefleckt, unbesudelt, rein. 2) aufrichtig. Sil. (Polluo)

Impomenta, orum, n. plur. q. d. Imponimenta, Nachtisch, Confect. Fest.

Impono, posui, positum, ponere, [1)] auflegen, einlegen. cum Datiuo. Imponere alicui plurimas iniurias, einem viel Leid anthun. Cic. Praesidium ciuitati imponere, eine Besatzung in eine Stadt legen. Liu. Imponere in aliquem, alicui onus, einem eine Bürde, eine Last auflegen. Plin. Imponere aliquem in equum, einen auf das Pferd setzen. Liu. Cic. Coronidem alicui rei imponere, einer Sache ein Ende machen. 2) betrügen. Spes tibi imposuit, die Hoffnung hat dich betrogen. Quint. 3) plurimas iniurias alicui imponere, einem viel Unrecht anthun. Cic. (Pono)

Imporcator, oris, m. [note of the transcriber: no inflection and gender determination in the print] et Imporcitor, oris, m. der Furchen im Acker machet. Varr.

Imporco, are, Furchen machen. Colum. (Potco

Importabilis, e Adi. unerträglich.

Importatitius, a, um, anders woher gebracht. Frumentum importatitium, fremdes eingeführtes Geträyde. Hirt.

Importatus, a, um, hinein getragen, zugeführt, anders woher gebracht.

Importo, aui, atum, are, [1)] einführen, einbringen, hinein tragen. Importari in vrbem humeris hominum, von den Leuten auf den Schultern in die Stadt getragen werden. Plin. in Paneg. 2) Importare adiumenta, helfen. Cic. 3) Importare alicui calamitatem, einem grosses Elend berursachen. Idem.

Importune, Aduerb. [1)] zur Unzeit. 2) ungestüm. Cic. Comparat. Importunius. Lactant. Superlat. Importunissime. Aul. Gell.

Importunitas, atis, f. [1)] Ungestümigkeit, mürrisches Wesen. 2) Greuel. Importunitas scelerum. Cic.

Importunus, a, um, [1)] unruhig. Importuna sitis argenti, der unruhige Geitz. Hor. 2) unleidlich, beschwerlich. 3) unbescheiden, grob, unverschämt. Plaut. 4) Tempus importunum, die ungelegene Zeit. Cic. 5) ungestüm. Crudelis et importuna mulier. Cic. Compar. Importunior. Idem. Superl. Importunissimus. Idem. (Portus)

Importuosus, a, um, was keinen Port oder Hafen hat. Importuosum littus, ein Ufer, wo nicht wohl anzulanden ist. Plin.

Impos, potis, o. Adi. unmächtig, nicht mächtig. Impos animi, der seiner selbst nicht mächtig ist, unsinnig. Plaut. (Potis)

Impositio, onis, f. [1)] das Auflegen. 2) eine Auflage, Schatzung. Plin. (Impono)

Imposititius, a, um, nicht natürlich auferlegt. Imposititia nomina, beygelegte Namen, Zunamen. Varr. (Pono)

Impositiuus, a, um. Idem. Impositiua nomina, beygelegte Namen. Plin.

Impositor, oris, m. der etwas bey- oder auflegt.

Impositus [1], a, um, [1)] auferlegt. Ouid. 2) Impositae leges, gegebene Gesetze. Cic. 3) Impositus consul, ein Consul, der über uns gesetzt ist. Cic. 4) Nomen impositum, ein Zuname.

Impositus [2], us, m. das Auflegen. Plin.

Impossibilis, e Adiect. unmöglich. Quint.

Impossibilitas + , atis, f. Unmöglichkeit. Apul.

Impostor + , oris, m. ein Betrüger. ICt. (Impono)

Impostura + , ae, f. Betrug. Imposturam facere, betrügen. Idem.

Imposturo + , are, betrügen. Gregor. M.

Impotens, entis, o. [1)] übermüthig. Impotens animus. 2) kraftlos, ohnmächtig. Impotentes, ohnmächtige Leute, die sich nicht helfen können, als Kinder, Kranke, Alte. Eccles. cum Genit. 3) Impotens irae, der den Zorn nicht mässigen kann. Liu. Impotens doloris, der nichts leiden kann. Idem. 4) nicht fähig, Kinder zu zeugen. Fresn. Compar. Impotentior, ius [note of the transcriber: no inflectional type definition in the print]. Superl. Impotentissimus, a, um [note of the transcriber: no inflectional type definition in the print].


page 1435, image: s0718

Impotentissimus homo, ein sehr übermüthiger Mensch. Cic.

Impotenter, Aduerb. [1)] tyrannisch, übermüthig. Impotenter regnare, tyrannisch regieren. Hirt Impotentius regi, zu despotisch, tyrannisch regieret werden. Liu. 2) kraftlos, ohnmächtig. Senec. Compar. Impotentius, Aduerb. [note of the transcriber: no word class determination in the print]. Liu. Superlat. Impotentissime, Aduerb. [note of the transcriber: no word class determination in the print]. Senec.

Impotentia, ae, f. [1)] Unvermögen, Schwachheit, Ohnmächtigkeit. 2) Impotentia animi, wenn einer sein Gemüth nicht beherrschen kann. Cic. 3) Impotentia generandi naturalis, natürliches Unvermögen, Kinder zu zeugen. Impotentia temporalis, Unvermögenheit, die nur eine Zeit lang währt. 4) Hochmuth. Dictorum et factorum impotentia, hochmüthige Reden und Thaten. 5) Tyranney. Cic. (Possum)

Impotiono + , are, mit Gifte vergeben. Ibidem est ab eo impotionatus, daselbst ist ihm ein Gifttrank von ihm gegeben worden. Vinc.

Impraegnatio + , onis, f. Schwängerung. Chym.

Impraegnatus + , a, um, geschwängert.

Impraegno + , are, [1)] schwängern. 2) vermehren. Voss.

Impraepedite, Aduerb. unverhindert. Ammian. Marcell. (Pedio)

Impraepeditus, a, um, ungehindert. Idem.

Impraesentiarum, Aduerb. itzund, für dießmal, gegenwärtig. Nep. Elegantius in praesentia rerum.

Impraestabilis, e Adi. nichts leistend. Salu.

Impraestans + , antis, o, der nichts giebt.

Impraestatio + , onis, f. idem quod Non praestatio. ICt.

Impraetermisse + , Aduerb. ohne Aufschub.

Impransus, a, um, [1)] der noch nicht zu Mittage gegessen hat. 2) ungegessen, nüchtern. Horat. (Prandium)

Imprecatio, onis, f. Verfluchung. Senec.

Imprecor, atus sum, ari. Depon. [1)] anwünschen, Böses wünschen. Imprecari alicui poenas, diras, einem alles Böses auf den Hals wünschen. Geogr. 2) Accipitur etiam in bonam partem: Salutem alicui imprecari, einen grüssen. Apul. (Precis)

Impremia + , ae, f. id. quod Delineatio, Entwurf. ICt. (Imprimo)

Imprensibilis, e Adi. was nicht kann begriffen, oder deutlich genug verstanden werden. Aul. Gell. (Prehendo)

Impresse, Aduerb. [1)] tief eingedrückt. 2) nachdrücklich. Alte et impresse recogitare, tief nachsinnen. Tertull. Compar. Impressius. Idem.

Impressibilis * , e Adi. leicht einzudrücken, was leicht eingedrücket werden kann.

Impressio, onis, f. [1)] Angriff, Einfall. Impressionem facere in hostes, die Feinde anfallen. Varr. 2) Gewalt, Macht, Nachdruck. Cic. 3) das Drucken der Bücher, der Druck. 4) die Einbildung, Eindrückung, Jmpression. 5) die Cadence der Worte. Numerosum est id in omnibus sonis at que vocibus, quod habet quasdam impressiones, et quod metiri possumus interuallis aequalibus. Cic. 6) Ausdruck. Explanata vocum impressio. Cic.

Impressor, oris, m. idem quod Typographus, ein Buchdrucker.

Impressus [1], a, um, hinein gedruckt, eingeprägt. Virg. Comparat. Impressior. Bernard.

Impressus [2], us, m. das Ausdrucken. Prudent.

Impretiabilis + , e Adiect. unschätzbar, was allen Werth übersteigt. Matth. Paris.

Imprimis, Aduerb. et Inprimis, Adu. [note of the transcriber: no word class determination in the print] scil. caussis, vornämlich, am allermeisten. (In et Primus)

Imprimo, pressi, pressum, primere, [1)] hinein drücken, aufdrücken. 2) beybringen, einpressen, einschärfen, einbilden. 3) Imprimere libros, Bücher drucken. 4) Imprimere dedecus reipublicae, dem gemeinen Wesen einen Schandfleck anhängen. Cic. Imprimere reipublicae magnum vulnus, dem Staate gewaltigen Schaden und Nachtheil verursachen. Plinius in Paneg. 5) In animo, in mente alicuius aliquid imprimere, einem etwas wohl einprägen. Idem. 6) Imprimere aliquid animo, etwas auswendig lernen. Vt corpori ferrum, sic oratio animo non ictu magis, quam mora imprimitur, gleichwie man den Degen langsam mit mehrerer Empfindung in den Leib stößt; also wirket eine Schrift oder Rede, wenn sie umständlich ausgeführet wird, mehr in dem Gemüthe, als wenn man so gar kurz und ohne Nachdruck etwas schreibet oder redet. Plin. iun. 7) Imprimere sigillum epistolae, den Brief verpitschiren. Idem. 8) Imprimere tabulas parietis, Tafeln an die Wand befestigen. Plin. (Premo)

Improbabilis, e Adi. [1)] unwahrscheinlich. 2) unerweislich. 3) verwerflich, ungewiß, scheltenswerth. Cic.

Improbabiliter, Adu. unwahrscheinlich. Salu. (Probus)

Improbatio, onis, f. Verwerfung, Mißbilligung. Auct. ad Herenn.

Improbator, oris, m. Verwerfer. Apul.

Improbatus, a, um, verworfen, getadelt, nicht gebilliget. Improbatum quid facere, etwas Ungereimtes thun. ICt.

Improbe, Adu. übel unrichtig, verkehrt, unbillig, abscheulich, ungeheuer. Compar. Improbius. Suet. Superlat. Improbissime. Idem.

Improberium + , ii, n. idem quod Improbrum. Scribunt alii Improperium, ii, n. [note of the transcriber: no inflection and gender determination in the print].

Improbero + , are, schmähen, übel


page 1437, image: s0719

nachreden. Scribitur et Impropero, are [note of the transcriber: no inflectional type definition in the print], rectius Improbro, are [note of the transcriber: no inflectional type definition in the print].

Improbitas, atis, f. [1)] Unart, Gottlosigkeit, Bosheit, unverschämtes Wesen. Cic. 2) Ungerechtigkeit, Gewaltthätigkeit, Muthwillen. Improbitas si laudetur, intolerabilis fit, wenn man einen Bösewicht lobt: so wird er bald unausstehlich. Prou.

Improbiter, Adu. [note of the transcriber: no word class determination in the print] idem quod Improbe. Petron.

Improbo, aui, atum, are, [1)] nicht billigen, verwerfen, schelten, verachten. Improbare iudicium alicuius, eines andern Meynung verwerfen. Cic. 2) schmähen. Plaut. (Probus)

Improbro, are, schimpfen, verunglimpfen. Plaut. (Probrum)

Improbulus, a, um, Dimin. ein wenig boshaft. Liu.

Improbus, a, um, [1)] boshaftig, gottlos, arg, leichtfertig. Insigniter improbus, sehr boshaftig. Cic. 2) unbarmherzig. Improba fortuna, unbarmherziges Glück. Virg. 3) unverschämt. Improbiorem non vidi faciem mulieris, ich habe kein unverschämteres Weib gesehen. Plaut. Improbum os, ein unverschämtes Maul. Suet. 4) unverdrossen. Labor improbus omnia vincit, unverdrossene Arbeit überwindet alles. Virg. 5) geil, unzüchtig. Improba verba, unzüchtige Worte. 6) heftig. Improba hiems, ein scharfer Winter. Ouid. 7) infam, ehrlos. Improbus, intestabilisque. Sallust. 8) ungeschickt. Improbus ad aliquid. Terent. 9) Improbus amor, eine unglückliche Liebe. Virg. 10) schlecht. Improbus panis. Mart. 11) gesetzlos, gesetzwidrig. Improbum testamentum. Cic. Compar. Improbior. Cic. Superl. Improbissimus. Omnium scelerum improbissimus machinator, aller Schandthaten Anstifter, Rädelsführer. Cic. (Probus)

Improcerus, a, um, kurz, nicht hoch gewachsen. Aul. Gell. (Procerus)

Improcreabilis, e Adi. unerschafflich. Apul.

Improfessus, a, um, Particip. absque Verbo, der sich nicht hat aufzeichnen lassen. ICt. (Profiteor)

Improlis, e Adi. [1)] ohne Kinder. Fest. 2) der nicht Bürger ist. (Proles)

Improloquibilis + , e Adi. unaussprechlich. Gloss.

Improlus, a, um, id. quod Improlis.

Impromiscuus, a, um, nicht gemein, ausserordentlich. Aul. Gell.

Impromptus, a, um, [1)] langsam, träg, unbehend. Liu. 2) noch nicht fertig, unbereitet. Tac. (Promo)

Improperanter, Aduerb. ohne Eile. Auson.

Improperatus, a, um, langsam. Virg.

Improperium + , ii, n. idem quod Improberium, Schmach. Vet. Gloss.

Improperio, are [note of the transcriber: no inflectional type definition in the print], vorwerfen, siehe Improbero.

Impropero + , are, [1)] vorwerfen. Plaut. 2) hinein eilen. Plin. (Propero)

Improperus, a, um, langsam.

Improportionatum + , i, n. eine Sache, die keine Gleichheit hat.

Improprie, Adu. [1)] uneigentlich. Plin. 2) Metaph. verblümt.

Improprietas, atis, f. uneigentlicher Gebrauch einer Sache. Aul. Gell.

Improprius, a, um, nicht eigentlich. Quint.

Improspecte, Adu. unvorsichtig. Terent.

Improspectus, a, um, unbesehen.

Improspicuus, a, um, nicht wohl anzusehen. Gloss.

Improsper, a, um, unglücklich. Tacit. (Prosper)

Improspere, Aduerb. unglücklich. Improspere cedere, unglücklich gehen. Colum.

Improtectus, a, um, unbedeckt, bloß, unverwahrt, unbeschirmt, ohne Schutz. Aul. Gell. (Tego)

Improuidentia, ae, f. Unvorsichtigkeit. Tertull.

Improuidus, a, um, Adu. [1)] unvorsichtig. Liu. Improuidus eram istius mali, ich habe mich gegen dieses Unglück nicht vorgesehen. Plin. 2) Pass. was nicht vorgesehen worden ist. Improuida tela. Plin. (Video)

Improuise, Adu. unversehen, unvermuthet. Plaut.

Improuiso, Adu. idem . Cic.

Improuisus, a, um, unversehen, der sich nicht vorsiehet. Idem. Ex improuiso, unversehens. Compar. Improuisior. Tac.

Imprudens, entis, o. [1)] unweise, thöricht, unklug. 2) unbehutsam, unvorsichtig. Plaut. 3) unwissend, unerfahren. Liu. (Prudens)

Imprudenter, Adu. unvorsichtig, unweise, unbedachtsam, thöricht. Ter. Compar. Imprudentius, Adu. [note of the transcriber: no word class determination in the print]. Idem.

Imprudentia, ae, f. [1)] Unvorsichtigkeit. 2) Unwissenheit. 3) Jrrthum. 4) Unachtsamkeit. Cic.

Impuber, era, erum [note of the transcriber: no inflectional type definition in the print] et Impubes, eris, o. unmündig, unmannbar.

Impubescens, entis, o. jung; wird von Thieren, Bäumen, u. s. w. gesagt. Plin.

Impubis, e Adiect. unmannbar. Plin. Impubes malae, Backen ohne Bart. Virg. (Pubes)

Impudens, entis, o. [1)] unverschämt, grob. Cic. 2) Pecunia impudens, sehr viel Geld, welches man nicht ohne Unbescheidenheit verlangen kann. Cic. Comparat. Impudentior, ius [note of the transcriber: no inflectional type definition in the print]. Cic. Superlat. Impudentissimus, a, um [note of the transcriber: no inflectional type definition in the print]. Suet. (Pudet)

Impudenter, Adu. unverschämter Weise. Cic. Compar. Impudentius, Adu. [note of the transcriber: no word class determination in the print]. Idem. Superlat. Impudentissime, Adu. [note of the transcriber: no word class determination in the print]. Plin. iun.

Impudentia, ae, f. Unverschämtheit, Frechheit. Cic.

Impuderatus + , a, um, id. quod Impudens.

Impudicatus, a, um, idem quod Stupratus.