03/2007 Michael Hanstein; Reinhard Gruhl markup
text typed - structural and semantic tagging completed - spell check performed - no orthographical standardization
01/2008; 04/2008; 10/2008; 01/2009; 03/2009; 07/2009; 02/2010 Reinhard Gruhl markup
some corrections inserted


image: as0000

[gap: frontispiz]

image: as0001

ADAMI FRIDERICI KIRSCHII ABVNDANTISSIMVM CORNVCOPIAE LINGVAE LATINAE ET GERMANICAE SELECTVM, QVO CONTINENTVR Vocabula Latina omnis aeui, antiqui, medii ac noui, pariter ac Graeca, Latinitate donata, nec non formulae dicendi elegantiores et Constructiones Verborum; praeterea Deorum, Dearum, Gentium, Regnorum, Regionum, Vrbium, Marium, Fluuiorum, Insularum, Montium, Animalium, Arborum, Herbarum, Florum et Mineralium Nomina; nec non Theologorum, Iure Consultorum, Medicorum, Philosophorum, Philologorum, Poetarum, ac Mythicorum, Artibus liberalibus, aliisque disciplinis, Rei quoque Militari ac Monetariae verba propria, eorumque Significationes et Explicationes, Syllabarum longitudine uel breuitate signis expressa: CVI ADIVNGVNTVR IN FINE Calendarium Romanum, compendia scribendi olim in Latio vsitatissima, siue Notae et Sigla antiquorum; deinde adiecta est Tabula alphabetica Charact. Latin. in Codicibus MStis [abbr.: Manuscriptis] pro Seculorum ratione occurrentium, tum Specimen Scripturae ueteris, APPENDIX REGIONVM, VRBIVM, MONTIVM ET FLVVIORVM; ET AD POSTREMVM Consanguinitatis pariter atque Affinitatis Tabula, Nominaque Numeralia. EDITIO NOVISSIMA, A mendis non paucis studiose repurgata, Parte vtraque aucta, in ordinem redacta, ac denique tironum purioris Latinitatis studiosorum vsui accommodata. CVM PRIVILEGIIS. LIPSIAE SVMTV ENGELHARTI BENIAMINIS SVIKERTI CIC IC CCLXXIV.



image: as0002

[gap: prolegomena]

image: as0036

Explicatio signorum, quibus in hoc Lexico verba distinguuntur.

* Asteriscus verba mere graeca indicat.

+ Signo crucis peregrina, noua et barbara sunt notata.

Obs. vel Obsol. verba obsoleta sunt insignita.



page 1695, image: s0848

Lutamentum, i, n. eine leimerne Wand. Cato. (Lutum)

Latarius, a, um, im Kothe lebend. Plin.

Lutatio, onis, f. die Verküttung. Chym.

Lutatus, a, um, mit Kothe befleckt, beklebt, beschmiert. Lamprid.

Lutea, ae, f. Brustkraut mit einer gelben Blume, damit man gelb färbt, Stärkkraut, Strichkraut. Dicitur et lutum, luteola, Vnguis miluinus etc.

Lutensis, e, Adi. im Moraste erzogen. Lutensis piscis, ein Fisch aus dem Moraste. Plin.

Luteola, ae, f. [1)] Zeissig, ein Vogel. 2) Strichkraut. (Lutea)

Luteolus, a, um, ein wenig gelb. Colum.

Luter, eris, m. eine Wanne, ein Waschfaß. Hieron.

Lutesco, ere, Inchoat. zu Kothe werden. Enn. (Lutum)

Lutetia, ae, f. vel Lutetia Parisiorum, Paris, die Hauptstadt in Frankreich. Geogr.

Luteus [1], a, um, aus Kothe gemacht, von Leimen. Luteus homo, ein nichtswürdiger Mensch.

Luteus [2], a, um, gelb, goldfarbig. Lutea palla, bleichgelber Frauenrock. Tibull. Luteum oui, Eyerdotter. Plin.

Luto, aui, atum, are, [1)] mit Kothe mauern. Colum. 2) besudeln. Lutare capillos. Mart.

Lutor [1], oris, m. Bleichheit.

Lutor [2], oris, m. Koth. Apul.

Lutosus, a, um, kothig. Terra lutosa. Plin.

Lutulentus, a, um, kothig, morastig. Colum.

Lutulo, are, [1)] beflecken, besudeln. 2) schmähen. Aliquem. Plaut.

Lutum [1], i, n. [1)] Koth, Leim, Lette. In luto prouoluere, im Kothe herum wälzen. Cic. 2) In medio nunc luto sum, nun bin ich ohne Hülfe und Rath. Plaut. 3) Ei e meliore luto finxit praecordia Titan, Gott hat ihm besondere Gaben gegeben. Iuu. 4) ein schändlicher garstiger Mensch. O lutum! scil. per translationem de homine inquinatissimae vitae. Cic.

Lutum [2], i, n. Strichkraut. Plin.

Lux, lucis, f. [1)] das Licht. Luce clarius meridiana, klar und offenbar. Cic. In lucem proferre, ans Licht bringen, offenbaren. 2) der Tag. Ante lucem, vor Tage. Cic. Cum prima luce, mit Anbruche des Tages. Idem. 3) Edi in lucem, gebohren werden. Cic. 4) Mea lux, meum desiderium, mein liebster Freund. Ter. 5) Aestiua lux, die Sommerszeit. Ouid. 6) das Leben. Orbare aliquem luce. Cic. 7) das Gesicht, die Augen. damnum ademtae lucis. Ouid. 8) die Deutlichkeit. lucem ea desiderant. Cic.

Luxatio, onis, f. Verrenkung, Verrückung. Gloss.

Luxatura, ae, f. die Verrenkung. Mart. Emp.

Luxatus, a, um, verrenkt, verstaucht. Luxata membra, verrenkte Glieder. Plin.

Luxemburgum, i, n. die feste Stadt Luxemburg, in dem Herzogthume Luxemburg. Luxemburgensis, von Luxemburg. Geogr.

Luxo, aui, atum, are, verrenken, verrücken. Plin.

Luxuria, ae, f. [1)] die Ueppigkeit, Schwelgerey, Schlemmerey. 2) Ueberfluß, allzu grosse Menge. Luxuria soliorum, wenn ein Baum zu viel Schosse hat. Virg. Luxuria humoris, überflüssige Feuchtigkeit. Plin.

Luxuriatus, a, um, frech, geil, üppig. Iust.

Luxuries, ei, f. [1)] Uebermaaß im Essen und Trinken. Cic. 2) Ueberfluß. Luxuries segetum. Plin. (Luxus)

Luxurio, are, muthwillig werden. Luxuriant otio animi, sie werden vom Müssiggange muthwillig. Liu. Luxuriant animi rebus plerumque secundis, die Menschen werden gemeiniglich vom Glücke übermüthig.

Luxurior, ari, Depon. [1)] schwelgen, Uebermaaß treiben. Plin. 2) Met. zu überflüssig, zu geil wachsen. Luxuriantur arbores, die Bäume haben zu viel Aeste.

Luxuriose, Aduerb. im Ueberflusse, wollüstig. Luxuriose viuere, in allem Ueberflusse leben. Cic. Comparat. Luxuriosius. Superl. Luxuriosissime.

Luxuriosus, a, um, [1)] unmässig, frech, geil, schwelgerisch, der Pracht und der Wollust ergeben. Cultus luxuriosus, köstliche Kleidung. Quint. Laetitia luxuriosa, unmässige Freude. Liu. 2) Met. Frumenta luxuriosa, wenn das Korn stark wächst. Cic. Comparat. Luxuriosior. Superlat. Luxuriosissimus.

Luxus [1], us, m. [1)] Ueberfluß in Nahrung und Kleidung. 2) Verschwendung, Geilheit. Luxu perditus et in luxum effusus, gar zu verschwenderisch. Tac. 3) Regali luxu splendida domus, ein königlicher Pallast. Virg. 4) Verrenkung eines Glieds. Apul.

Luxus [2], a, um, verrenkt, verstaucht. Cato.

Lyaeus *, i, m. [1)] Cognomen Bacchi, qui madidus appellatur a Martial. Virg. 2) Met. Weintrauben. Poet. 3) Lyaeus, a, um, dem Bacchus gehörig.

Lyatus, a, um, klein geschnitten, gequerlt.

Lycambes, is, m. Nom. pr. eines Thebaners.

Lycambeus, a, um, den Lycambes betreffend.

Lycanthropia *, ae, f. idem quod Rabies lupina, Raserey von einem rasenden Hunds- oder Wolfsbisse. Cic.

Lycanthropus, i, m. einer, der an dergleichen Krankheit liegt. Schott.

Lycaon, onis, m. Nom. pr. eines Königs in Arcadien.