Morpheus * , ei, m. Nom. pr. eines Sohns oder Dieners des Schlafgottes. Qui dormientibus inducebat varias formas et visiones, der Traumgott. Ouid.
Morphnus * , i, m. eine Gattung Adler, die sich in den Sümpfen und Morästen aufhalten. Plin. aliis etiam Plancus, vel Anataria, vel Percnos vocatur.
Mors , tis, f. [1)] der Tod. Cic. Oppetere mortem, sterben. Cic. Consciscere sibi mortem, sich selbst umbringen, entleiben. Idem. Mors vltima linea rerum, der Tod ist das Ende aller Dinge. Prou. 2) mors ranae, Froschbiß, ein gewisses Kraut. 3) Dicitur etiam plur. mortes, Leschen. Cic. Praeclarae mortes. Idem. Mortes iuuenum. Plin. Mille mortibus frigidum inguen. Petron. 4) Metaph. Mors memoriae, der Verlust des Gedächtnisses. Plin. 5) mortis caussam praestare alicui, an eines Tode Ursache seyn. Vlp. 6) Omnia sub leges mors vocat atra suas, Alles ist dem Tode unterworfen. Ouid.
Morsicatim , Aduerb. bißweise. Varr.
Morsico , are, beissen. Apul. ([mordeo])
Morsiuncula , ae, f. ein kleiner Biß, ein Kuß. Plaut.
Morsulus , i, m. et Morsula, ae, f. ein Zeltchen, oder viereckichtes Arzneytäfelchen. Pharm.
Morsus [1] , a, um, Particip. gebissen. Morsus a rabioso, von einem Rasenden gebissen. Plin.
Morsus [2] , us, m. [1)] ein Biß, Stich. 2) Metaph. der Schmerz, Kummer. Morsus animi, die Gewissensangst. 3) die Verläumdung. Insequi aliquem morsibus, einen verläumden. Ouid. 4) morsus gallinae, Hühnerbiß, Hühnerdarm, ein gewisses Kraut. Dicitur et Alsine. Botan. Morsus diaboli, Teufelsabbiß. Idem.
Morta , ae, f. Nom. propr. einer von den drey Parcen, welchen die alten Römer die Aufsicht über die Geburt und den Tod zuschrieben, deren Namen waren: Nona, Decima und Morta. Quo sigmento id indigitasse videntur, tempus partus iustum fore mensem nonum et decimum; qui vero ante hoc tempus nascerentur, aut mortuos egredi, aut viuos illico mori. Aul. Gell.
Mortalagium + , ii, n. das Vermächtniß eines Verstorbenen zu einer Kirche. Dipl.
Mortalis , e, Adi. [1)] sterblich. Cic. 2) vergänglich. Idem. 3) Leges mortales, Gesetze, die nur eine Zeit lang gelten. Liu. 4) tödtlich. Vulnus mortale, eine tödtliche Wunde. Virg. Peccatum mortale, eine Todtsünde. 5) Subst. der sterbliche Mensch. Miserrimus mortalis, ein elender Mensch. Cic. Nemo mortalium, kein Mensch. Comparat. mortalior. Plin. ([mors])
Mortalitas , atis, f. [1)] die Sterblichkeit. 2) der Tod, Untergang. Intercipi moralitate, durch den Tod verhindert werden. Plin. 3) die menschliche Natur.
Mortaliter , Aduerb. sterblicher Weise. August.
Mortariolum , i, n. Dimin. [1)] ein kleiner Mörsel. Macrob. 2) ein Kalkbette, Kolktrog. Pallad. 3) eine Zahnlücke. Med.
Mortarium , ii, n. [1)] ein Mörsel, Mörser. Colum. 2) eine Pflaster- oder Kalkmulte, Pflasterpfanne, ein Kalktrog. Vitruu. 3) Mertel, eingemengter Kalk. Idem
Morticini , orum, m. plur. [1)] Wicken am Fusse. 2) Leichdorn, Hühneraugen. Plin.
Morticinium [1] , ii, n. ein todter Leichnam.
Morticinium [2] + , ii, n. ein todtes Aas.
Morticinus , a, um, selber gestorben, todtbleich, verreckt, erstickt. Caro morticina, Schindfleisch, Aas, verrecktes und von sich selbst gestorbenes oder umgefallenes Vieh. Varr. ([mors])
Mortifer , era, erum, id. quod [mortiferus].
Mortifere , Aduerb. tödtlich. Plin. iun.
Mortiferus , era, erum, tödtlich. Mortiferum poculum, tödtlicher, vergifteter Trunk. Cic.
Mortificatio + , onis, f. die Tödtung, Bezähmung, Casteyung.
Mortificatus + , a, um, getödtet. Tertull.
Mortifico + , are, tödten, die fleischlichen Lüste bezähmen und bezwingen, sich casteyen.
Mortificus , a, um, tödtlich. Mortificum vulnus, eine tödtliche Wunde. Val. Max.
Mortualia , ium, n. no inflection and gender determination in the print et Mortuaria, ium, n. no inflectional type definition in the print plur. scil. Carmina, die Todtenlieder, Sterbelieder. Plaut.
Mortualis , e, Adiect. sterblich. Idem.
Mortuarium , ii, n. Todten- oder Leichengeld.
Mortuarius , a, um, id. quod [mortualis]. Gell.
Mortuosus , a, um, dem Tode ähnlich. Cael. Aurel.
Mortuus , a, um, [1)] gestorben, todt. A mortuis excitare, von den Todten auferwecken. Cic. Pax mihi est cum mortuis, ich fürchte kein Gespenst. Plaut. 2) Caput mortuum, Todtenkopf. Chym. 3) mare mortuum, das todte Meer. Mortua vrtica, taube Nessel. 4) etwas, das nachläßt, und matt wird, plausus mortuus. Cic. mortui lacerti, entkräftete Arme. Idem.
Morula , ae, f. Dimin. ein kleiner Verzug, eine kurze Weile.
Morulus , a, um, Maulbeerschwarz. Plaut.
Morum , i, n. Maulbeere. Hor. Morum rubi, vel sentis, Brombeere. Morum dumi, Kräuselbeere.
Morus [1] , i, f. ein Maulbeerbaum. Plin.
Morus [2] , a, um, idem quod Stultus, närrisch. Amor hominum mores moros et morosos efficit, die Liebe macht närrisch. Plaut.