03/2007 Michael Hanstein; Reinhard Gruhl markup
text typed - structural and semantic tagging completed - spell check performed - no orthographical standardization
01/2008; 04/2008; 10/2008; 01/2009; 03/2009; 07/2009; 02/2010 Reinhard Gruhl markup
some corrections inserted


image: as0000

[gap: frontispiz]

image: as0001

ADAMI FRIDERICI KIRSCHII ABVNDANTISSIMVM CORNVCOPIAE LINGVAE LATINAE ET GERMANICAE SELECTVM, QVO CONTINENTVR Vocabula Latina omnis aeui, antiqui, medii ac noui, pariter ac Graeca, Latinitate donata, nec non formulae dicendi elegantiores et Constructiones Verborum; praeterea Deorum, Dearum, Gentium, Regnorum, Regionum, Vrbium, Marium, Fluuiorum, Insularum, Montium, Animalium, Arborum, Herbarum, Florum et Mineralium Nomina; nec non Theologorum, Iure Consultorum, Medicorum, Philosophorum, Philologorum, Poetarum, ac Mythicorum, Artibus liberalibus, aliisque disciplinis, Rei quoque Militari ac Monetariae verba propria, eorumque Significationes et Explicationes, Syllabarum longitudine uel breuitate signis expressa: CVI ADIVNGVNTVR IN FINE Calendarium Romanum, compendia scribendi olim in Latio vsitatissima, siue Notae et Sigla antiquorum; deinde adiecta est Tabula alphabetica Charact. Latin. in Codicibus MStis [abbr.: Manuscriptis] pro Seculorum ratione occurrentium, tum Specimen Scripturae ueteris, APPENDIX REGIONVM, VRBIVM, MONTIVM ET FLVVIORVM; ET AD POSTREMVM Consanguinitatis pariter atque Affinitatis Tabula, Nominaque Numeralia. EDITIO NOVISSIMA, A mendis non paucis studiose repurgata, Parte vtraque aucta, in ordinem redacta, ac denique tironum purioris Latinitatis studiosorum vsui accommodata. CVM PRIVILEGIIS. LIPSIAE SVMTV ENGELHARTI BENIAMINIS SVIKERTI CIC IC CCLXXIV.



image: as0002

[gap: prolegomena]

image: as0036

Explicatio signorum, quibus in hoc Lexico verba distinguuntur.

* Asteriscus verba mere graeca indicat.

+ Signo crucis peregrina, noua et barbara sunt notata.

Obs. vel Obsol. verba obsoleta sunt insignita.



page 2843, image: s1422

Thysus, i, m. Obdsol. id. quod Sus, ein Schwein. Varr.

Tiara, ae, f. et Tiaras, ae, m. [1)] ein hoher Hut der persischen Weiber und Priester. Sacer tiaras. Virg. 2) ein türkischer Bund. Iuu. 3) Tiara Papae, des Pabsts grosse Mütze, um welche drey Kronen von purem Golde herum gehen, und war eine über die andere, in Gestalt eines Cirkels.

Tiaratus, a, um, der einen solchen Hut auf hat. Sidon.

Tiberis, idis, m. [note of the transcriber: no gender determination in the print], et Tiber, is, m. Aliis etiam Tyberis, idis, m. [note of the transcriber: no inflection and gender determination in the print], der Tiberfluß in Jtalien. Hinc Tiberinus, a, um. Adi.

Tibi, dir. Dat. Pronom. tu.

Tibia, ae, f. [1)] das Rohr am Schienbeine. Cels. 2) eine Pfeife, Schalmeye, Hautbois. tibia vtricularis, eine Sackpfeife. tibia canere, pfeifen. Virg. Apertis tibiis loqui, klar und deutlich reden. Quint. (q. tubia, a tubus)

Tibiale, is, n. [1)] ein Strumpf. Suet. 2) ein Beinharnisch, Stiefel. ICt. 3) eine Beinschiene. Digest.

Tibialis, e Adiect. zum Pfeiffen dienlich. tibialis calami arundo, ein Pfeifenrohr. Plin.

Tibiarius, ii, m. ein Pfeifenmacher. Gloss.

Tibicen, inis, m. [1)] ein Pfeifer, Schalmeyen- oder Hautboisblaser. Ad tibicenes mittere, dicitur de eo, de cuius vita desperatur. Prou. 2) eine Stütze im Gebäude. Vrbs tenui tibicine fulta. Iuu. (tibia)

Tibicina, ae, f. eine Pfeiferinn, eine Weibsperson, die auf Schalmeyen bläset. Mart.

Tibicinator, oris, m. idem quod tibicen. Vet. Gloss.

Tibicinium, ii, n. die Kunst zu pfeifen. Apul.

Tibicino, are, pfeifen. Fulg.

Tibilenus * , i, m. der Teufel. Tertull.

Tibimet * , dir selbst. Senec.

Tibin, Subst. [note of the transcriber: no word class determination in the print] [1)] eine gewisse Art von Gefässen, von Gerten zusammen geflochten. 2) ein Korb.

Tibinum, i, n. Hermannstadt, in Siebenbirgen. Geogr.

Tibiscus, i, m. der Theyfluß in Ungarn.

Tibulus, i, m. ein wilder Zirbelbaum. Plin.

Tibur, uris, n. die Stadt Tibur, in Jtalien. Ciuitas Sabinorum. Hinc Tiburs, urtis, m. einer von Tibur. Tiburtinus, a, um, von Tibur kommend. Geogr. Scribitur et Tybur, uris, n. [note of the transcriber: no inflection and gender determination in the print], Tyburtinus.

Tichobates * , ae, m. der auf die Mauern steiget. Vopisc.

Ticinum, i, n. die Stadt Pavia im Mayländischen. Geogr.

Ticinus, i, m. der Tessino, ein Fluß im Mayländischen. Geogr.

Tigillum, i, n. [1)] ein Balke. 2) Bauholz. Liu. (tignum)

Tignarius, ii, m. [correction of the transcriber; in the print n. ] ein Zimmermann. Faber tignarius. Gloss.

Tignatio, onis, f. [1)] die Belattung. 2) das Sparrwerk. Gloss.

Tignum, i, n. et Tignus, i, m. [1)] eine Latte, ein Balke. Arrectaria tigna, aufgerichtete Balken. Vitruu. 2) Zimmerholz. Horat. 3) ein Pfahl, ein Rebstecken. Vlp.

Tigranes, is, m. Nom. pr. eines mächtigen Königs in Armenien. Tigranem salutare, mit einem stolzen Menschen zu thun haben. Cic.

Tigrinus, a, um, wie ein Tiegerthier geflecket. Mensae tigrinae. Plin.

Tigris, idis, f. [note of the transcriber: no gender determination in the print], et is, f. [1)] ein Tiegerthier. Plin. tigride peior, ein sehr grausamer Mensch. Prou. Tigridis flos, Tiegerkraut. Tabern. 2) Masc. der Fluß Tigris in Armenien.

Tigurum, i, n. [note of the transcriber: no inflection and gender determination in the print], Alias Thuricum, i, n. [note of the transcriber: no inflection and gender determination in the print], et Turegum, i, n. die Stadt Zürch, in der Schweitz. Tigurinus, i, m. ein Zürcher. Tigurinus, a, um, Zürchisch. Geogr.

Tilia, ae, f. eine Linde. Plin.

Tiliaceus, a, um, aus Linden. Arcula tiliacea. Colum.

Tiliagineus, a, um [note of the transcriber: no inflectional type definition in the print], et Tiligneus, a, um. Idem.

Tilietum, i, n. ein Ort, wo viel Linden stehen.

Timanthes, is, m. Nom. pr. eines berühmten Malers. Hist.

Timauus, i, m. der Fluß Timavo, in Friaul.

Timendus, a, um, furchtbar, der zu fürchten ist. Ouid.

Timens, entis. o. der sich fürchtet. timens mortis, der den Tod fürchtet. Lueret.

Timeo, ui, ere, [1)] fürchten. timere casum, den Fall fürchten. Mart. Sibi ab aliquo timere, sich vor einem fürchten. Cic. timere de morte, den Tod fürchten. Ouid. timeo, ne veniat, ich fürchte, er werde kommen. Idem. timeo, ne non impetrem, ich fürchte, ich werde es nicht bekommen. Idem. 2) timeo tibi, ich bin deinetwegen in Sorgen. Terent. timere pro aliquo, für einen besorgt seyn. Plin. iun.

Timide, Aduerb. furchtsam. Ouid.

Timiditas, atis, f. die Furchtsamkeit. Cic.

Timidus, a, um, furchtsam. timidus ad mortem, der den Tod fürchtet. Cic. In labore militari timidus, ein furchtsamer Soldat. Idem. timidi unquam statuere tropaea, furchtsame Leute verewigen sich nicht durch grosse Thaten. Prou. cum Gen. timidus deorum, der die Götter fürchtet. Ouid. timidus lucis, der das Licht scheuet. Senec. Comparat. timidior. Superlat. timidissimus.

Timiopola, ae, c. ein Vorkäufer.

Timocreon, ontis, m. ein Comödienschreiber aus der Jnsel Rhodus.

Timon, onis, m. [1)] Nom. pr. eines Atheniensers, welcher, wegen seiner Furcht vor allen Menschen in der Historie berühmt ist. 2) Appellatiue, Leutescheu.