03/2007 Michael Hanstein; Reinhard Gruhl markup
text typed - structural and semantic tagging completed - spell check performed - no orthographical standardization
01/2008; 04/2008; 10/2008; 01/2009; 03/2009; 07/2009; 02/2010 Reinhard Gruhl markup
some corrections inserted


image: as0000

[gap: frontispiz]

image: as0001

ADAMI FRIDERICI KIRSCHII ABVNDANTISSIMVM CORNVCOPIAE LINGVAE LATINAE ET GERMANICAE SELECTVM, QVO CONTINENTVR Vocabula Latina omnis aeui, antiqui, medii ac noui, pariter ac Graeca, Latinitate donata, nec non formulae dicendi elegantiores et Constructiones Verborum; praeterea Deorum, Dearum, Gentium, Regnorum, Regionum, Vrbium, Marium, Fluuiorum, Insularum, Montium, Animalium, Arborum, Herbarum, Florum et Mineralium Nomina; nec non Theologorum, Iure Consultorum, Medicorum, Philosophorum, Philologorum, Poetarum, ac Mythicorum, Artibus liberalibus, aliisque disciplinis, Rei quoque Militari ac Monetariae verba propria, eorumque Significationes et Explicationes, Syllabarum longitudine uel breuitate signis expressa: CVI ADIVNGVNTVR IN FINE Calendarium Romanum, compendia scribendi olim in Latio vsitatissima, siue Notae et Sigla antiquorum; deinde adiecta est Tabula alphabetica Charact. Latin. in Codicibus MStis [abbr.: Manuscriptis] pro Seculorum ratione occurrentium, tum Specimen Scripturae ueteris, APPENDIX REGIONVM, VRBIVM, MONTIVM ET FLVVIORVM; ET AD POSTREMVM Consanguinitatis pariter atque Affinitatis Tabula, Nominaque Numeralia. EDITIO NOVISSIMA, A mendis non paucis studiose repurgata, Parte vtraque aucta, in ordinem redacta, ac denique tironum purioris Latinitatis studiosorum vsui accommodata. CVM PRIVILEGIIS. LIPSIAE SVMTV ENGELHARTI BENIAMINIS SVIKERTI CIC IC CCLXXIV.



image: as0002

[gap: prolegomena]

image: as0036

Explicatio signorum, quibus in hoc Lexico verba distinguuntur.

* Asteriscus verba mere graeca indicat.

+ Signo crucis peregrina, noua et barbara sunt notata.

Obs. vel Obsol. verba obsoleta sunt insignita.



page 2981, image: s1491

Viuerra, ae, f. ein Jltis, Feldwiesel. Plin. viuerra Scythica, ein Zobel. Legitur et viuerna.

Viuerrarium, ii, n. eine Jltisfalle. Gloss.

Viuesco, escere, Inchoat. [1)] lebendig werden. Quint. 2) Metaph. wachsen, zunehmen. 3) vlcus viuescit, das Geschwür fängt an, groß zu werden, und Eyter zu bekommen. Lucret.

Viuicomburium + , ii, n. die Strafe, daß man einen lebendig verbrennet. Tertull.

Viuide, Adu. lebhaft, wacker. Compar. viuidius. Aul. Gell.

Viuidulus, a, um. Dimin. etwas lebhaft. Catull.

Viuidus, a, um, [1)] idem quod viuax. 2) Metaph. idem quod Fortis. Virg. Compar. viuidior. Terent Superl. viuidimus. Fest. Legitur et viuidissimus.

Viuificatio + , onis, f. die Lebendigmachung. Tertull.

Viuificator + , oris, m. ein Lebendigmacher. Hieron.

Viuificatus, a, um, lebendig gemacht. Tert.

Viuificus, a, um, lebendig machend. Apul.

Viuifico, are, lebendig machen. Apul.

Viuiparus, a, um, lebendig gebährend.

Viuiradix, icis, f. ein Setzling von allerley Gewächse, mit der Wurzel frisch eingepflanzet. Cic.

Viuisco, ere. Inchoat. idem quod viuesco.

Viuo, vixi, victum, viuere, [1)] leben. viuere magna cum dignitate, in grossen Ehren leben. Corn. Nep. Sibi soli viuere, für sich leben. Cic. In diem viuere, in den Tag hinein leben, sich ums künftige nicht bekümmern. Idem. Liberius viuere, lustig und guter Dinge seyn. Corn. Nep. Alieno more viuere, einem andern zu Gebote stehen. Ter. Naturam satietate viuendi explere, seine Lebenszeit vollenden. Cic. Hominem viuere, ein menschliches Leben führen. Solin. Polyb. Viuat! er lebe! ein freudiger Zuruf bey Krönungen, Einzügen un andern Feyerlichkeiten hoher Personen. viuitur, Imperson. man lebet. Plin. Sic viuitur, so lebt man. Cic. viuitur paruo bene, man lebt mit wenigem vergnügt. Hor. 2) Met. Ignis viuit, das Feuer brennt noch. Plaut. 3) sein Leben geniessen. Cic. 5) vixi, ich habe genug gelebt. Hor. 6) viuere sibi, bloß an sich denken. Cic. 7) viuere, sein Leben mit etwas zubringen. viuere in litteris. Cic.

Viuus, a, um, [1)] lebendig. Cic. Id spero viuis nobis fore, ich hoffe, dieses soll bey unsern Zeiten noch geschehen. Idem. 2) idem quod validus, lebhaft, munter. Plin. iun. 3) idem ac Naturalis. Viua sepes, ein lebendiger, oder selbst gewachsener Zaun. Colum. 4) Lucerna viua, eine brennende Laterne. Hor. 5) viuum, in gen. neutro pro Subst. das Capital. De viuo nihil detrahere, nichts von dem Capitale nehmen. Cic.

Vix, Aduerb. kaum, mit genauer Noth. Liu. vix cum, kaum als. Cic.

Vlcerarius, a, um, zum Geschwüre gehörig. Apul.

Vlceratio, onis, f. die Schwärung. Senec. (vlcero)

Vlceratus, a, um, versehrt, wund. Cic.

Vlcero, are, schwärend machen, aufreiben, verwunden. Plin.

Vlcerosus, a, um, [1)] voller Schwären, schwärig, grindig, wund. Horat. 2) Met. Arbores vlcerosae, Bäume, die viel Knoten und Aeste haben. Plin.

Vlcisor, ultus sum, ulcisci. Depon. [1)] sich rächen, strafen. Cic. Illum vlciscentur mores sui, seine Aufführung wird ihn selbst strafen. Cic. vlcisci aduersarios, sich an seinen Feinden rächen. Ter. 2) vlciscor, Passiue, gerächt werden. Sallust. Actiuo vsus est Enn. a. Non.

Vlcus, eris, n. [1)] ein Geschwür. Os summum vlceris rescindere, die Blüthe am Geschwüre aufstechen. Virg. 2) Metaph. vlcus tangere, einen da angreifen, wo es ihm am wehesten thut, oder einen schlafenden Hund aufwecken. Prou. Ter. [3)] Quicquid horum attigeris, vlcus est, alles ist sehr schwer zu beweisen. Cic. 4) eine Schwiele, dicke und harte Haut. Curt.

Vlcusculum, i, n. Dimin. ein kleines Geschwür, eine Blatter. Plin.

Vlex, ulicis, f. ein kleines Gesträuch, das fast wie Roßmarin aussiehet, ausser daß es eine gelblichte Farbe hat. Plin.

Vliarus, i, f. Oleron, eine Jnsel auf dem Aquitanischen Meere.

Vliginosus, a, um, sumpficht, wässericht. Colum.

Vligo, inis, f. die natürliche Feuchtigkeit der Erde, ein Sumpf. Varr.

Vlius, ii, m. ein Zuname des Apollo. Macrob.

Vllibi + , Adu. irgendwo.

Vllo, Obsol. pro Vltus fuero. Futuro-Perfectum ab Vlciscor. Accius ap. Non.

Vllus, a, um. Genit. ullius, (ulli, Obsol. Plaut.) Dat. vlli, irgend einer, etwa einer. NB. Nunquam ponitur hoc vocabulum affirmatiue, sed vel negatiue, vel interrogatiue, vel subiuntiue.

Vlma, ae, f. die freye Reichstadt Ulm in Schwaben, an der Donau, wo die Flüsse, Jler und Blau hinein fallen. Geogr.

Vlmaria, ae, f. Johanneswedel, Meckkraut, Geißbart. Botan.